Arno Assmann: regie en cast.
Er zijn 11 films gevonden.

Tatort - Wer andern eine Grube gräbt

1977 | Mysterie

Duitsland 1977. Mysterie van Günter Gräwert. Met o.a. Manfred Heidmann, Xenia Pörtner, Nora von Collande, Arno Assmann en Kathrin Ackermann.

Smeris Sch[KA3]afermann (Heidmann) stuit bij een onderzoek naar een oplichtersbende, die mensen kaalplukt die net een rouwproces doormaken, op de weduwe van een bankdirecteur. Haar man zou na een fraude uit angst voor ontdekking zelfmoord gepleegd hebben. Volgens de vrouw kan er geen sprake zijn van zelfmoord en ook niet van verduistering, want zij is zonder [KA1]e[KA1]en rooie cent achtergebleven. Sch[KA3]afermann is niet ongevoelig voor het laatste argument en begint te snuffelen in de periferie van de bankier. Daarbij ontdekt hij dat de directeur van een geneesmiddelenbedrijf in grote geldnood verkeert en in staat is om mensen iets toe te dienen waardoor ze het tijdelijke met het eeuwige verwisselen zonder dat de doodsoorzaak meteen aan het licht komt. Het scenario is van Hans Peter Kaufmann; zijn thema van de bende die treurende nabestaanden oplicht, zou ook gebruikt worden in een aflevering van DDR-makelij van POLIZEIRUF 110. Eerste zaak van Sch[KA3]afermann, die best de aandacht weet vast te houden. Bayrhammer speelt zoals gebruikelijk het gastrolletje van de TATORT-commissaris (Veigl) uit een andere stad (München) die zijn collega Schäfermann een paar tips geeft. Aflevering 76.

Der Stechlin

1975 |

Duitsland 1975. Rolf Hädrich. Met o.a. Arno Assmann, Georg-Martin Bode, Franziska Bronnen, Diana Körner en Volkert Kraeft.

Naar het gelijknamige boek van Theodor Fontane, die leefde van 1819-1898 en wellicht het bekendst is geworden door zijn werk [KL]Effi Briest[KLE] uit 1895. Centraal staat Dubslav von Stechlin (Assmann), een weduwnaar en majoor b.d. uit Brandenburg. Hij beweegt zich in een kring van intieme vrienden en adellijke familieleden. De film is opgedeeld in drie episoden. De eerste gaat over de vooravond van de verkiezingen, waaraan Dubslav deelneemt voor de conservatieve partij. De oude Stechlin wordt vereerd met een bezoekje door Woldemar von Stechlin (Bode) in gezelschap van zijn vrienden Czako (Kraeft) en Rex (Von Dobsch[KA3]utz). In de tweede episode weten we dat Dubslav de verkiezingen verloren heeft en dat Woldemar gaat trouwen met gravin Armgard (Körner). Het jonge paar is van plan Dubslav met de kerst te bezoeken. In de derde episode zijn Woldemar en Armgard getrouwd en gaan na de kerst op huwelijksreis naar het Zuiden, maar als ze daarvan terugkeren is de oude Stechlin overleden en een nieuwe generatie zwaait de scepter over het familiebezit. De commentaarstemmen in het eerste en laatste deel zijn van scenarioschrijver Dieter Meichsner en regisseur Hädrich. De vertelstem in het tweede deel is van niemand minder dan Wolfgang Borchert, die in 1955 het beroemde toneelstuk dat - naar zijn zeggen niemand zien wilde - Draussen vor der Tür schreef. Hij liet het stuk uit wanhoop opnemen in een verhalenbundeltje van 128 pagina's en in zes jaar tijd werden bijna vierhonderdduizend exemplaren verkocht. Het camerawerk is van Wolfgang Peter Hassenstein. Voor liefhebbers van Duitse literatuur is deze onvergankelijke tv-film een must.

Der Stoff, aus dem die Träume sind

1972 | Komedie, Thriller

Duitsland 1972. Komedie van Alfred Vohrer. Met o.a. Herbert Fleischmann, Paul Neuhaus, Edith Heerdegen, Hannelore Elsner en Konrad Georg.

Vakkundig wordt de superkitsch over mensen die gevangenen zijn van Het Grote Raderwerk des Levens door Vohrer in beeld gebracht. Naar de gelijknamige roman van Johannes Mario Simmel, door Manfred Purzer tot scenario bewerkt. Camerawerk van Charly Steinberger.

Die Deutschstunde

1971 | Drama, Oorlogsfilm

Duitsland 1971. Drama van Peter Beauvais. Met o.a. Wolfgang Büttner, Edda Seippel, Arno Assmann, Irmgard Först en Jörg Marquardt.

Duitsland in de jaren vlak na WO II. Siggi Jepsen (Weisser) is negentien. Hij zit in een strafinrichting voor moeilijk opvoedbare kinderen. Ze krijgen de opdracht om een opstel te schrijven met het onderwerp `Plicht vervullen schenkt voldoening`. Siggi schrijft en schrijft en schrijft. Hij weet van geen ophouden. Voor het schrijfwerk was geen tijdslimiet gesteld, maar je mag je cel niet eerder uit voordat het af is. Ongerust geworden, gaat men uitzoeken wat Siggi toch beweegt. In flash- backs maken we kennis met Siggi`s vader Jens (Assmann), die politieagent is in het noordelijkste dorpje van Duitsland. Jens is een dienstklopper van het zuiverste water, die iedere opdracht zonder pardon of emoties nauwgezet uitvoert. Dienen onder de nazi`s was een kolfje naar zijn hand. In 1943 ontvangt Jens bevel uit Berlijn om kunstschilder Max Ludwig Nansen (B[KA3]uttner) een `Berufsverbot` op te leggen. Eigenlijk zou de uitvoering van de opdracht Jens zwaar moeten vallen, want hij kent Nansen al sedert zijn jeugd en Nansen redde Jens ooit van de verdrinkingsdood. Niets is minder waar en Nansen weet maar al te goed dat er met deze naziknecht niet te spotten valt. Ook na afloop van de oorlog als Jens na drie maanden terugkeert uit Engelse gevangenschap en weer dorpsdiender wordt, vernietigt hij met voldoening z.g. illegaal gemaakt werk van Nansen. De jonge Siggi begint van zijn vader te walgen en probeert te redden wat er te redden valt. Hij maakt zich daardoor schuldig aan diefstal - het is maar hoe je het ziet. Lenz` aanklacht tegen de `Befehl ist Befehl`-mentaliteit is duidelijk en mooi gebracht en stemt de kijker tot nadenken. De spelers komen geloofwaardig over onder regie van Beauvais, die mag bogen over een lange staat van dienst bij de tv (hij draaide zijn eerste tv-films in 1956). Lenz schreef zelf zijn scenario naar zijn eigen gelijknamige roman, die in 1968 is verschenen toen hij 42 was. Wordt meestal in twee delen uitgezonden. Hoort tot het (Noord) Duitse erfgoed.

Deutschstunde

1971 |

Duitsland 1971. Peter Beauvais. Met o.a. Arno Assmann, Edda Seippel en Wolfgang Büttner.

Duitsland in de jaren vlak na WO II. Siggi Jepsen (Weisser) is negentien. Hij zit in een strafinrichting voor moeilijk opvoedbare kinderen. Ze krijgen de opdracht om een opstel te schrijven met het onderwerp `Plicht vervullen schenkt voldoening`. Siggi schrijft en schrijft en schrijft. Hij weet van geen ophouden. Voor het schrijfwerk was geen tijdslimiet gesteld, maar je mag je cel niet eerder uit voordat het af is. Ongerust geworden, gaat men uitzoeken wat Siggi toch beweegt. In flash- backs maken we kennis met Siggi`s vader Jens (Assmann), die politieagent is in het noordelijkste dorpje van Duitsland. Jens is een dienstklopper van het zuiverste water, die iedere opdracht zonder pardon of emoties nauwgezet uitvoert. Dienen onder de nazi`s was een kolfje naar zijn hand. In 1943 ontvangt Jens bevel uit Berlijn om kunstschilder Max Ludwig Nansen (B[KA3]uttner) een `Berufsverbot` op te leggen. Eigenlijk zou de uitvoering van de opdracht Jens zwaar moeten vallen, want hij kent Nansen al sedert zijn jeugd en Nansen redde Jens ooit van de verdrinkingsdood. Niets is minder waar en Nansen weet maar al te goed dat er met deze naziknecht niet te spotten valt. Ook na afloop van de oorlog als Jens na drie maanden terugkeert uit Engelse gevangenschap en weer dorpsdiender wordt, vernietigt hij met voldoening z.g. illegaal gemaakt werk van Nansen. De jonge Siggi begint van zijn vader te walgen en probeert te redden wat er te redden valt. Hij maakt zich daardoor schuldig aan diefstal - het is maar hoe je het ziet. Lenz` aanklacht tegen de `Befehl ist Befehl`-mentaliteit is duidelijk en mooi gebracht en stemt de kijker tot nadenken. De spelers komen geloofwaardig over onder regie van Beauvais, die mag bogen over een lange staat van dienst bij de tv (hij draaide zijn eerste tv-films in 1956). Lenz schreef zelf zijn scenario naar zijn eigen gelijknamige roman, die in 1968 is verschenen toen hij 42 was. Wordt meestal in twee delen uitgezonden. Hoort tot het (Noord) Duitse erfgoed.

Max, der Taschendieb

1962 | Komedie, Misdaad

Duitsland 1962. Komedie van Imo Moszkowicz. Met o.a. Heinz Rühmann, Elfie Pertramer, Arno Assmann, Hans Clarin en Ruth Stephan.

Een zakkenroller, afkomstig uit een familie waar dit beroep traditie is, hoopt dat zijn zoon een degelijk beroep zal kiezen. Ondertussen gaat hij op zijn vertrouwde manier verder. Wanneer hij aangesproken wordt voor een grote zaak weigert hij; een zwager doet de job maar moet het met zijn leven bekopen. Dat is de aanleiding om over te stappen naar een eerbaar beroep. Dat lukt hem met de hulp van een politiecommissaris. Een goede vertolking van Rühmann en de verheerlijking van de burgerlijke moraal en de familiekring. Scenario van István Békeffy en Hans Jacoby. Camerawerk van Albert Benitz.

Immer will ich dir gehören

1960 | Komedie, Muziek

Duitsland 1960. Komedie van Arno Assmann. Met o.a. Heidi Brühl, Hans Söhnker, Helmut Lohner, Peter Weck en Heinrich Gretler.

Een brave komedie der verwisselingen met hier en daar wat Schlagerdeuntjes over de blonde Brühl, die 's nachts auto's poetst, deze overdag verkoopt als verkoopster met een zwarte pruik op aan een vrouw met rood haar die op haar lijkt. Voor Brühl-zwijmelaars.

Rosen-Resli

1954 | Drama

Duitsland 1954. Drama van Harald Reinl. Met o.a. Christine Kaufmann, Josefin Kipper, Paul Klinger, Käthe Haack en Olga Tschechowa.

Een verschrikkelijke Heimat-zeper over een meisje, Rosen- Resli (Kaufmann), - waarvan men denkt dat zij een weesmeisje is - dat rozen uitvent om voor haar pleegmoeder te zorgen, die het aan haar hart heeft. Tegelijkertijd is ze rusteloos op zoek naar haar ouders. Ze wordt opgenomen door bloemenkweekster Kipper, die door nietsnut Assmann het hof wordt gemaakt zeer tegen de zin in van Geb[KA3]uhr (in zijn laatste rol) en Rosen-Resli. Naar de supersentimentele roman van Johanna Spyri.

Gabriela

1950 | Drama

Duitsland 1950. Drama van Géza von Cziffra. Met o.a. Zarah Leander, Carl Raddatz, Vera Molnar, Gretha Weiser en Käte Haack.

Leander is nachtclubzangeres Gabriela en mede-eigenaresse van het etablissement 'Bei Gabriela'. Ze verkoopt haar aandeel en trekt zich terug om zich te gaan wijden aan haar dochter Molnar, die inmiddels twintig is. Daartoe is het echter te laat, want die neemt het moeder kwalijk dat ze in een pleeggezin moest opgroeien. Mamma Leander kon echter niet anders want ze was gescheiden om musicus Raddatz van haar vader Breuer, een rijke industrieel in Zweden. Het nachtlokaal gaat door Leander's vertrek minder lopen. Haar voormalige zakenpartner Assmann neemt contact op met haar ex en voor de hand liggende verwikkelingen leiden naar een voorspelbare finale; melodramatische cliché- film met goed spel van de hoofdrollen en om de legendarische Leander de moeite waard. Eerste Duitse film van Leander na WO II; ze zingt o.a. 'Wann wirst Du mich fragen' en 'Im Leben ist alles so wunderschön'.

Epilog - das Geheimnis der 'Orplid'

1950 | Misdaad

Duitsland 1950. Misdaad van Helmut Käutner. Met o.a. O.E. Hasse, Horst Caspar, Hilde Hildebrand, Fritz Kortner en Carl Raddatz.

Een journalist onderzoekt waarom het jacht Orplid met vijftien mensen aan boord verongelukte. Een duistere politieke organisatie bleek er van alles mee te maken te hebben. Een doorsnee-thriller van Käutner.

Der Apfel ist ab

1948 | Komedie

Duitsland 1948. Komedie van Helmut Käutner. Met o.a. Bobby Todd, Bettina Moissi, Arno Assmann, Joanna Maria Gorvin en Helmut Käutner.

Appelsapfabrikant Adam Schmidt (Todd) houdt zowel van zijn vrouw Lilith (Gorvin) als van secretaresse Eva (Moissi). In een droom komt hij in de hemel, maar ook daar vindt hij geen oplossing voor zijn probleem. Een lichtvoetige Käutner- klucht.