Isabel Otéro

La vie à trois

Portugal​/​​Frankrijk 1996. Komedie van Christiane Lehérissey. Met o.a. Isabel Otéro, Aurélien Recoing, Catherine Jacob, Roger Mirmont en Bruno Madinier.

Ville étrangère

Frankrijk 1988. Drama van Didier Goldschmidt. Met o.a. Niels Arestrup, Anne Wiazemsky, Isabel Otéro, Roland Bertin en Christiane Cohendy.

Een getrouwe bewerking van een roman van Peter Handke. Een moeilijke onderneming die de regisseur (ex-filmrecensent) min of meer tot een, voor een eerste - ambitieuze - lange film, goed einde weet te brengen. Het is het portret van een stad nauw verbonden aan dat van een persoon die geleidelijk aan vervreemdt, want hij onderhoudt steeds minder sociale relaties. Wat betreft de stad is de film geslaagd te noemen met de buitengewone opnamen van Denis Lenoir die zich in dienst heeft gesteld van een onderneming die alles in aanmerking genomen veel op die van Antonioni lijkt. Daarentegen is de film wat betreft de dialogen mislukt. Die zijn veel te zwaar en veel te storend. Hetzelfde geldt voor de intieme scènes en de personages zijn maar stijfjes aangezien de stad alles opslokt. Kortom, een merkwaardig, dichterlijk en veelbelovend werkstuk.

Les moyens du bord

Frankrijk 1978. Drama van Bernard Toublanc-Michel. Met o.a. Gabriel Cattand, Catriona MacColl, Olivier Destrez, Diane Stoloian en Denise Grey.

We zijn eind jaren 1930 tijdens de zomervakantie. Historicus Guillaume Le Cormier (Cattand) verblijft met zijn gezin in een groot herenhuis ergens aan de kust van Bretagne. Hij hoopt dat zijn negentienjarige zoon Ronan (Destrez) zal trouwen met Martine (Stoloian), de dochter van de adellijke buurman. Ronan droomt van een heropstanding van het keizerrijk Europa en heeft zich aangesloten bij een rechts-nationalistische organisatie. Guillaume heeft het hier moeilijk mee en vermits hij zijn zoon van zijn ongelijk wil overtuigen drijft hij een wig tussen hen in. Ondertussen maakt hij kennis met Grace (MacColl), de Amerikaanse gaste van Martine's ouders. Tussen hen beiden groeit een idylle. Bijzonder traag melodrama over de leegheid van het bestaan van de aristocratie aan de vooravond van WOII. Er wordt verschrikkelijk veel gepraat en weinig gehandeld. De langdradigheid wordt op de duur haast ondragelijk, met tijd die opgevuld wordt door toeristische standjes als een bezoek aan het huis van Victor Hugo of het eindeloos zeilen op zeeën en meren. Michel Mohrt baseerde het scenario op zijn eigen roman. Voor de fotografie tekende Jean Orjollet. Oorspronkelijk uitgezonden in twee delen.