Eric Prat

La bicyclette bleue

Duitsland​/​​Italië​/​​België​/​​Frankrijk​/​​Zwitserland 2000. Oorlogsfilm van Thierry Binisti. Met o.a. Laetitia Casta, Georges Corraface, Silvia De Santis, Virgile Bayle en François Marthouret.

Les Acteurs

Verenigde Staten 1999. Drama van Bertrand Blier. Met o.a. Pierre Arditi, Josiane Balasko, Jean-Paul Belmondo, François Berléand en Dominique Blanc.

Hygiene de L'Assassin

Frankrijk 1999. Thriller van François Ruggieri. Met o.a. Jean Yanne, Barbara Schulz, Sophie Broustal, Catherine Hiegel en Eric Prat.

Die Sekretärin des Weihnachtsmanns

Duitsland​/​​Frankrijk 1999. Drama van Dagmar Damek. Met o.a. Marianne Sägebrecht, Roland Giraud, Eric Prat, Thylda Bares en Birgit Doll.

Anne Le Guen : Un poids lourd sur la conscience

Frankrijk 1999. Drama van Alain Wermus. Met o.a. Fanny Cottençon, Patrick Raynal, Maxime Mansion, Nathalie Krebs en Paul Allio.

On a très peu d'amis

Frankrijk 1998. Komedie van Sylvain Monod. Met o.a. Michel Vuillermoz, Mathieu Amalric, Yvon Back, Dominique Reymond en Stéphane Butet.

La justice de Marion : Les filles de Vincennes

België​/​​Frankrijk 1998. Drama van Thierry Binisti. Met o.a. Mireille Darc, Féodor Atkine, François Dunoyer, Emilie Ohana en Loïc Corbery.

Anne Le Guen : Le mystère de la crypte

Frankrijk 1998. Mysterie van Alain Wermus. Met o.a. Fanny Cottençon, Patrick Raynal, Véronique Silver, Claude Aufaure en Hugues Biucher.

Pour mon fils

Frankrijk 1997. Drama van Michaëla Watteaux. Met o.a. Véronique Jannot, Bruno Wolkowitch, Kevin Aïdoud, Marion Ducamp en Sophie Barjac.

La bastide blanche

Frankrijk 1997. Drama van Miguel Courtois. Met o.a. Bernard Le Coq, Julien Guiomar, Léa Bosco, Virgile Baye en Eric Prat.

Anne Le Guen : Fatalité

Frankrijk 1997. Drama van Stéphane Kurc. Met o.a. Fanny Cottençon, Patrick Raynal, Wojtek Pszoniak, Dominique Sarrazin en Bruno Slagmulder.

Sans mentir

Frankrijk 1996. Komedie van Joyce Buñuel. Met o.a. Robin Renucci, Maria de Medeiros, Xavier Rothmann, Eric Prat en Cécile Auclert.

Parole d'enfants

Frankrijk 1996. Miguel Courtois. Met o.a. Jean-François Garreaud, Olivia Brunaux, Anaïs Jeanneret, Eric Prat en Françoise Pinkwasser.

Tijdens een feestje betrapt Pierre een van zijn twee dochters met een jongen. Hij is het daar niet mee eens en stopt het feestje abrupt. Vervolgens vertellen zijn dochters aan een leraar dat ze door hun vader worden misbruikt. Tijdens ondervragingen geven zij echter toe dat ze uit wraak hebben gelogen. Een vrouwelijke onderzoeksrechter bijt zich ondanks deze bekentenis vast in de affaire. Vanaf dan nemen de gebeurtenissen een verrassende wending

Les arnaqueuses

Frankrijk 1996. Misdaad van Thierry Binisti. Met o.a. Elise Tielrooy, Tania Da Costa, Jean-Marie Winling, François Dunoyer en David Lowe.

Tijdens een feestje betrapt Pierre een van zijn twee dochters met een jongen. Hij is het daar niet mee eens en stopt het feestje abrupt. Vervolgens vertellen zijn dochters aan een leraar dat ze door hun vader worden misbruikt. Tijdens ondervragingen geven zij echter toe dat ze uit wraak hebben gelogen. Een vrouwelijke onderzoeksrechter bijt zich ondanks deze bekentenis vast in de affaire. Vanaf dan nemen de gebeurtenissen een verrassende wending

Anne Le Guen : Du fil à retordre

Frankrijk 1996. Drama van Stéphane Kurc. Met o.a. Fanny Cottençon, Patrick Raynal, Dominique Sarrazin, Olivier Granier en Léa Drucker.

Tijdens een feestje betrapt Pierre een van zijn twee dochters met een jongen. Hij is het daar niet mee eens en stopt het feestje abrupt. Vervolgens vertellen zijn dochters aan een leraar dat ze door hun vader worden misbruikt. Tijdens ondervragingen geven zij echter toe dat ze uit wraak hebben gelogen. Een vrouwelijke onderzoeksrechter bijt zich ondanks deze bekentenis vast in de affaire. Vanaf dan nemen de gebeurtenissen een verrassende wending

Anne Le Guen : Les raisons de la colère

Frankrijk 1995. Drama van Stéphane Kurc. Met o.a. Fanny Cottençon, Patrick Raynal, Dominique Sarrazin, Bruno Slagmulder en Paul Allio.

Cottençon speelt de titelpersonage, Anne Le Guen. Zij is locoburgermeester van een Franse stad. In een bepaalde wijk, waar veel werklozen en immigranten wonen, heerst grote sociale spanning. Anne heeft zich zeer ingespannen om er een cultureel jongeren centrum gevestigd te krijgen, ondanks de lankmoedige houding van de gemeenteraadsleden, die de politieke meerderheid vormen. Op de dag van de officiële opening loopt een eenvoudige tasjesroof uit de hand. Daarop verbiedt de prefect de opening. Anne maakt zich sterk op het centrum toch te laten opengaan omdat een geweldsexplosie onder de sociaal achtergestelde jongeren op ieder moment kan uitbreken. Ze ontdekt daarbij en passant ook nog even dat de burgermeester gesjoemeld heeft met de funderingen van het gebouw. Eigentijdse Franse tv- film, waarvoor je sociale problematiek in dat land wel wel moet kennen, hoewel dergelijke problemen zich in andere vormen ook in zich op eigen boedem voordoen. Het scenario is van Marie- Françoise Sepulchre en de fotgrafie werd verzorgd door Roberto Venturi.

Target of Suspicion

Verenigde Staten​/​​Frankrijk 1994. Mysterie van Bob Swaim. Met o.a. Tim Matheson, Lysette Anthony, Alain Saint Alix, Noémie Kocher en Ronald Guttman.

Nick Matthews (Matheson) is een na[KA3]ieve Amerikaanse geleerde die min of meer bij toeval een heel populair parfum ontwikkelt. Hij gaat naar Parijs om de Europese distributie ervan te begeleiden en heeft daar een korte en onschuldige ontmoeting met model Julie Dormoy (Kocher), die later wordt aangerand en vermoord, waarbij Matthews de belangrijkste verdachte is.

Notre homme

Frankrijk 1994. Drama van Elisabeth Rappeneau. Met o.a. André Dussollier, Marie-France Pisier, Charlotte Kady, Emélie Pick en Jacques Sereys.

Dussollier is een van de meest briljante chirurgen van zijn tijd. Hij slaagt er zelfs in om patiënten die door zijn collega's zo goed als opgegeven zijn toch nog aan de beterhand te krijgen. Zijn privé-leven is echter een chaos. Hij kan het versieren niet laten en op een ochtend wordt hem de deur gewezen door vrouwlief Pisier die het beu is om bedrogen te worden. Dit lijkt een keerpunt in zijn succesvolle loopbaan, want haast gelijktijdig krijgt hij in het hospitaal te horen dat hij naast een verwachte promotie grijpt. Alledaagse doktersromance waarin geen enkele cliché vergeten wordt. De uitstekende acteurs spelen braafjes hun rol zonder veel ambitie. En dat we uiteindelijk in de goedkope sentimentaliteit terechtkomen is nogal wiedes. Hou je zakdoek klaar. De roman van Louis Gardel werd bewerkt door Mireille Lanteri. Fotografie van Jean-Pierre Aliphat. Formaat 16/9. Nicam stereo.

Maigret se défend

Frankrijk​/​​België​/​​Zwitserland 1993. Misdaad van Andrzej Kostenko. Met o.a. Bruno Cremer, Agnès Soral, Claude Faraldo, Eric Prat en Anne Bellec.

Maigret wordt door de Minister van Binnenlandse Zaken verzocht zijn ontslag in te dienen omdat hij geprobeerd zou hebben een meisje uit de hoogste kringen te verleiden. Maigret weigert, maar probeert ondertussen zelf uit te zoeken wie dit complot tegen hem heeft opgezet. Naar de gelijknamige, in 1964 verschenen roman van Georges Simenon.

Maigret et les témoins récalcitrants

Frankrijk​/​​België​/​​Zwitserland 1993. Misdaad van Michel Sibra. Met o.a. Bruno Cremer, Jean-Claude Frissung, Eric Prat, Marc Duret en Denise Chalem.

De directeur van een verouderde en niet erg rendabele koekjesfabriek wordt vermoord aangetroffen op zijn kamer in het pension van de familie Ivry. Commissaris Maigret (Cremer) wordt maar koeltjes ontvangen door Armand (Pajot), de broer van het slachtoffer. In het huis heerst een vreemde, haast irreële sfeer. Niemand houdt zich met het stoffelijke overschot bezig, iedereen houdt zijn mond en gedraagt zich verdacht defensief. Aanvankelijk wijst een en ander erop dat diefstal de oorzaak van de misdaad zou zijn. Maigret komt er uiteindelijk achter wie er belang bij had om een bijna failliete oude baas te bestelen. Naar het gelijknamige, niet eerder verfilmde boek van Georges Simenon uit 1959. Het scenario is van Christian Rullier, die ook de dialogen schreef en regisseur Sibra.

Maigret et l'homme du banc

België​/​​Frankrijk​/​​Zwitserland 1993. Misdaad van Etienne Périer. Met o.a. Bruno Cremer, Marie Dubois, Andréa Ferréol, Julie Jézéquel en Eric Prat.

In een doodlopend straatje wordt het lijk van een man gevonden, die met een mes is vermoord. Inspecteur Maigret (Cremer), belast met de zaak, probeert de laatste levensjaren van het slachtoffer te reconstrueren en stuit daarbij op de ene verrassing na de andere. De man had zijn vrouw (Dubois), die hem verweet dat hij slechts magazijnbediende was, niet durven vertellen dat hij was ontslagen. Hij bezocht voortdurend zijn ex-collega's en leende enorme bedragen van hen. Terwijl zijn vrouw dacht dat hij aan het werk was, zat hij dagenlang op een bank op de boulevard Saint-Martin te praten met een geheimzinnige, clowneske man. Sterke rolbezetting doet het gelijknamige, in 1953 verschenen boek van Georges Simenon beslist eer aan. Behendige weergave van de typische Simenon-sfeer. Scenario van Jean-Pierre Sinapi.

La patience de Maigret

Frankrijk​/​​België​/​​Zwitserland 1993. Misdaad van Andrzej Kostenko. Met o.a. Bruno Cremer, Agnès Soral, Claude Faraldo, Eric Prat en Vincent Martin.

Commissaris Maigret (Cremer) tracht al jaren een bende juwelendieven te ontmaskeren. Hij is van mening dat een beruchte gangster (Faraldo) bij de zaak betrokken is. Deze leidt echter een teruggetrokken leven in zijn appartement en zijn enige contact met de buitenwereld verloopt via de ex-prostituee Aline (Soral). Ondanks permanente politiebewaking wordt de crimineel vermoord en Maigret is ervan overtuigd dat de twee zaken met elkaar te maken hebben. Naar de gelijknamige, in 1965 verschenen roman van Georges Simenon. Cremer zorgt voor een traditionele Maigret en Soral als het ex-hoertje past goed binnen het kader van de film.

La cité de la peur

Frankrijk 1993. Horror van Alain Berbérian. Met o.a. Chantal Lauby, Alain Chabat, Dominique Farrugia, Sam Karmann en Gérard Darmon.

Tijdens het Festival van Cannes doet Lauby die hoofd van de persafdeling is, vergeefse moeite om mond tot mond reclame aan de gang te krijgen over [KL]RED IS DEAD[KLE], een horrorfilmpje gemaakt zonder geld. Ze krijgt onverhoopte publiciteit als een maniak de filmoperateurs vermoordt net zoals dat in die film gebeurt. Lauby laat geen kans voorbij gaan en trommelt onmiddellijk hoofdrolspeler Farrugia op uit Parijs, een `kind` van dertig dat gaat braken om te laten zien dat hij blij is. Wie op zoek is naar `good taste`, zit hier duidelijk verkeerd. De film (om dit onding maar een naam te geven) werd opgebouwd rond de tv-ploeg [KL]Les Nuls[KLE] (die officieel tekende voor het scenario) en dat is het enige dat erover te zeggen valt. Een ronduit beschamend schouwspel, dat in werkelijkheid geschreven (?) zou zijn door Dominique Farrugia, Chantal Lauby en Alain Chabat. In beeld gebracht door Laurent Dailland.

Une époque formidable

Frankrijk 1991. Komedie van Gérard Jugnot. Met o.a. Gérard Jugnot, Richard Bohringer, Victoria Abril, Ticky Holgado en Chick Ortega.

Regisseur Jugnot zelf in de hoofdrol als een stafemployé van een matrassenfabriek, die van de ene dag op de andere ontslagen wordt. Hij durft thuis niets te vertellen en in plaats daarvan komt hij met kleine geschenken aanzeilen. Het water stijgt hem echter aan de lippen en hij duikt onder bij een kleurrijk stelletje thuisloze clochards. Ondanks de grauwe, realistische achtergrond van het verhaal, een originele, onderhoudende en leuke film over kameraadschap, tederheid en klein menselijk leed. Goed spel, overtuigend gebracht met een voorspelbaar, maar toch wat onwerkelijk happy-end. Het scenario is van Philippe Lopes-Curval en regisseur Jugnot. Fotografie van Gérard De Battista.

La comtesse de Charny

Frankrijk 1991. Romantiek van Marion Sarraut. Met o.a. Anne Jacquemin, Isabelle Guiard, Eric Prat, Benoît Valles en Alain Payen.

Een bewerking van de dikke roman van Alexandre Dumas (1852- 1855) waarin we Joseph Balsamo als held terugzien, die al in andere romans van deze schrijver voorkwam. Was eveneens al het onderwerp van verschillende films onder diverse andere titels. Het is ondoenlijk de vele verwikkelingen samen te vatten, die zich afspelen van 1770 tot aan de Franse revolutie. Onder meer Lodewijk de Zestiende en Marie-Antoinette komen voor in deze ridderroman in achttiende-eeuwse stijl. Zeer ongelijkmatig, wat bijna niet te vermijden is, maar over het geheel genomen toch

Julie Lescaut

Frankrijk 1991. Misdaad van Caroline Huppert en Marion Sarraut. Met o.a. Véronique Genest, Jérôme Angier, Blanchette Brunoy, Eric Prat en Mouss Diouf.

Genest (Julie Lescaut) wordt eindelijk bevorderd tot commissaris van politie in een voorstad, waar veel fabrieken staan en dat voornamelijk bewoond wordt door migranten. Nog voordat ze aan de mensen heeft kunnen wennen, krijgt ze een belangrijke zaak in de schoot geworpen: de ontvoering van een kind. Omdat ze zelf moeder is, is ze vastbesloten de zaak op te lossen. Routineuze politiefilm die echter opvalt omdat hij aandacht besteedt aan de moeilijkheden die de politie ondervindt in een wijk met verschillende culturen. Erg veel schokkends heeft het scenario van Alexis Lecaye en Michèle Letellier, naar een roman van Lecaye niet te bieden. Film uit blik voor massaconsumptie, gefotografeerd door Jean Monsigny.

Imogène inaugure les chrysanthèmes

Frankrijk 1991. Komedie van Thierry Chabert. Met o.a. Dominique Lavanant, Jean Benguigui, Riton Liebman, Pierre Maguelon en Eric Prat.

Zoals steeds weer krijgt speciale agente Imog[KA2]ene Le Dantec (Lavanant) haar opdracht op de meest ingenieus bedachte manier en ook ditmaal wordt ze weer afgeluisterd door enkele ongure elementen. Van Kolonel Bourelon (Alane) krijgt ze haar instructies: ze moet Bob Flambard (Guérin) opzoeken, een ex- officier van de Franse Geheime Dienst, die het vijandelijk kamp verkozen heeft. Hij is echter bereid enkele bijzonder belangrijke documenten te bezorgen, maar het is van het grootste belang dat hun ontmoeting geheim gehouden wordt. Het spreekt vanzelf dat Imogène met open ogen in de hinderlaag loopt. Na het lezen van deze korte aanloop van de film is het niet meer nodig om dit onding verder te bekijken. Hoe langer deze idiote reeks loopt hoe minder de kwaliteit. Het infantiele van het hele project is ergerlijk om aan te zien. Om in een grote bocht omheen te lopen. Wat moet doorgaan voor een scenario werd op papier gezet door Olivier Douyère. Achter de camera stond Jean Monsigny.

Ascension express

Frankrijk​/​​Zwitserland 1991. Drama van Nicolas Ribowski. Met o.a. Antoine Duléry, Samuel Labarthe, Eric Prat, Jean-Noël Brouté en Pierre-Marie Escourrou.

Vijf Parijse kaderleden worden door hun firma op een overlevingsstage gezonden in de woeste bergen. Labarthe, een van hen, voelt zich op zijn gemak in de natuur wat niet gezegd kan worden van zijn metgezellen. Zijn enthousiasme koelt echter af wanneer blijkt dat zijn ex-vriendin Hofmann aan het groepje werd toegevoegd. Verknochte stadsmensen moeten overleven in de bergen. Niet bepaald een origineel onderwerp, dat al dikwijls heel wat beter behandeld werd. Op bepaalde momenten wel spannend, maar de expeditieleden blijven veel te beschaafd. Het verhaal van Patrick Dewolf werd bewerkt door Philippe Le Guay, Pierre Colin-Thibert en Jean-Claude Islert. De Ardèche werd mooie gefotografeerd door Jacques Boumendil.

Tatie Danielle

Frankrijk 1990. Komedie van Étienne Chatiliez. Met o.a. Tsilla Chelton, Catherine Jacob, Isabelle Nanty, Neige Dolsky en Eric Prat.

Tweede film van de Franse cineast Étienne Chatiliez is een zwarte komedie over de oude tante Danielle (glansrol van de 71-jarige actrice Tsilla Chelton) die na de dood van haar huishoudster intrekt bij haar achterneef en zijn gezin in Parijs. Veel plezier hebben ze daar niet van de nieuwe 'logee': Danielle maakt jong en oud in haar omgeving methodisch het leven zuur. Wat moet ze anders? Lief zijn voor de kinderen? Dat boeit niet. Pas als de wanhopige familie naar Kreta afreist om even van tante af te zijn, krijgt ze haar trekken thuis.

Promis...Juré!

Frankrijk 1987. Familiefilm van Jacques Monnet. Met o.a. Michel Morin, Roland Giraud, Christine Pascal, Stéphanie Legros en Marie Constant.

De dwaze streken van twee vlegels gedurende WO II in een kleine provinciestad. Een modieus onderwerp in de periode 1980- 90, waarmee regisseurs vanaf Louis Malle tot Jean-Pierre Denis (en talloze anderen) zich hebben beziggehouden. Monnet heeft gekozen voor een benadering vanuit het gezichtspunt van een realistische en zelfs naturalistische komedie. Maar zonder veel succes. Zijn film stelt niet veel voor vergeleken met AU REVOIR LES ENFANTS. Scenario en regie zijn onsamenhangend en vaak ook nietszeggend, terwijl de jonge acteurs - die goed spel leveren - lichamelijk en geestelijk lelijk zijn vergeleken met het jonge volkje dat Malle voor zijn film selecteerde. Verder is alles positief aan deze film. Scenario van de regisseur en Gérard Carré.

Scout toujours

Frankrijk 1985. Komedie van Gérard Jugnot. Met o.a. Gérard Jugnot, Jean-Claude Leguay, Jean Rougerie, Jean-Paul Comart en Agnès Blanchot.

Een groep idioten probeert hun tijdelijke hopman gek te maken. Het vindt immers plaats bij de padvinders (voor de ongelovigen zij gezegd dat de film nogal duistere bedoelingen heeft). Zulke padvinders zijn er gewoon niet in het echt. Er is niet eens sprake van subversie van de regisseur-schrijver- scenarioschrijver-vertolker omdat de film getuigt van een zeldzame poverheid op alle gebieden. Een waardeloze verzameling van grove, afgezaagde, duistere en vuile moppen. Scenario van regisseur Jugnot, Pierre Geller en Christian Biegalski. Camerawerk van Gérard De Battista.

Family Rock

Frankrijk 1981. Avonturenfilm van José Pinheiro. Met o.a. Christophe Malavoy, Sylvie Orcier, Camille Robert, Serge Merle en Rudolph Monori.

Christophe, Charlie en hun beide kinderen hebben een kleine manege en reizen ermee van dorp naar dorp. De plaatselijke bevolking accepteert hen niet en beschouwt ze eigenlijk als zwervers. Deze moeilijkheden maken echter de relatie hechter. Een sympathieke, maar trage film die de werkelijkheid verloren doet gaan in de pittoreske achtergrond. Het geheel lijkt onvoltooid maar authentiek en oprecht.