Lorella Cravotta

Brassens, la mauvaise réputation

2011 | Drama, Muziek

Frankrijk 2011. Drama van Gérard Marx. Met o.a. Stéphane Rideau, Marie-Anne Chazel, Bruno Lochet, Lorella Cravotta en Didier Pain.

'Mais les braves gens n'aiment pas que/ l'on suive une autre route qu'eux'. Aldus luiden de terugkerende regels uit het Brassens-chanson dat deze ouderwets ambachtelijke telefilm zijn titel verleende. Brassens (1921-1981) was bepaald niet van het braveburgerdom, dat inderdaad minzaam keek naar de bohémien-poëet-zanger van de impertinente liedjes. Deze kroniek over de jongere jaren van het chansonicoon start in 1939 in Sète, waar jeugddelinquent Georges aanvankelijk niet voor het rechte pad lijkt voorbestemd. Rideau oogt aanvankelijk ietwat erg rijp en breedgeschouderd voor Brassens als jeune premier.

Les émotifs anonymes

2010 |

Frankrijk/België 2010. Jean-Pierre Améris. Met o.a. Benoît Poelvoorde, Isabelle Carré, Lorella Cravotta, Lise Lametrie en Swann Arlaud.

De 35-jarige Jean-René is de baas van een chocolaterie. Voor zijn werknemers is hij een koude, afstandelijke man die altijd het directe contact en conflicten vermijdt. In werkelijkheid leeft Jean-René echter in angst. Hij heeft immers sinds lange tijd een sociale angststoornis: in het openbaar spreken, de telefoon beantwoorden, z’n producten aan de man brengen, allemaal zaken die een ware hel zijn voor hem. Hij besluit daarom een efficiënte verkoopster aan te nemen: Angelique. Ook zij is 35 jaar, heeft een beetje een streng uiterlijk, maar is professioneel en zelfverzekerd. Dit is echter schijn want ook zij lijdt aan sociale angststoornis. Aangezien Jean-René een oogje heeft op haar, zal hij alles uit de kast moeten halen om haar te verleiden.

Sexe, gombo et beurre salé

2008 | Komedie, Drama

Frankrijk 2008. Komedie van Mahamat-Saleh Haroun. Met o.a. Marius Yelolo, Mata Gabin, Aïssa Maïga, Dioucounda Koma en Lorella Cravotta.

Lyricus Jim Morrison (1943-1971) merkte in 1967 al op dat 'mensen vreemd zijn als je een vreemdeling bent'. Oude baas Malik (Yelolo), een Afrikaanse immigrant in Bordeaux, ondervindt deze aloude wijsheid aan den lijve als zijn jonge vrouw hem verlaat (voor een viriele oesterman!). Plotseling ontdekt de traditioneel ingestelde ouderling dat hij zich jaren heeft afgeschermd van de buitenwereld en dat zijn wereldbeeld weinig raakvlakken heeft met de realiteit. Regisseur Haroun verpakte de potentiële misère in een vluchtige formulefilm waarin de komedie hoogtij viert. Televisiefilm van het Frans-Duitse cultuurkanaal Association Relative à la Télévision Européenne (Arte).

Le fabuleux destin d'Amélie Poulain

2001 | Romantische komedie, Fantasy, Drama

Frankrijk/Duitsland 2001. Romantische komedie van Jean-Pierre Jeunet. Met o.a. Audrey Tautou, Mathieu Kassovitz, Rufus, Lorella Cravotta en Serge Merlin.

Werkelijk overláden met prijzen en nominaties werd dit suikertaartje van een romantische komedie. Barmeisje Amélie (Tautou) besluit op een goede dag andere mensen een handje te helpen bij het geluk. Als een hedendaags sprookjesfiguur trippelt ze het leven binnen van iemand die als kind een doosje met persoonlijke dingetjes verloor, van barklanten op zoek naar liefde en nog vele anderen. Dan raakt ze zelf verliefd. Met zijn film schildert regisseur Jeunet (Delicatessen) een vriendelijk, kleurrijk (maar blank), brandschoon, kortom imaginair, Parijs waar alles mogelijk is. Dat pakt onweerstaanbaar uit.

Vive Nous !

1999 | Komedie

Frankrijk 1999. Komedie van Camille De Casabianca. Met o.a. Camille de Casabianca, Dieudonné, Michèle Bernier, Emmanuelle Devos en Daniel Prévost.

Werkelijk overláden met prijzen en nominaties werd dit suikertaartje van een romantische komedie. Barmeisje Amélie (Tautou) besluit op een goede dag andere mensen een handje te helpen bij het geluk. Als een hedendaags sprookjesfiguur trippelt ze het leven binnen van iemand die als kind een doosje met persoonlijke dingetjes verloor, van barklanten op zoek naar liefde en nog vele anderen. Dan raakt ze zelf verliefd. Met zijn film schildert regisseur Jeunet (Delicatessen) een vriendelijk, kleurrijk (maar blank), brandschoon, kortom imaginair, Parijs waar alles mogelijk is. Dat pakt onweerstaanbaar uit.

Une mère comme on n'en fait plus

1997 | Komedie, Drama

Frankrijk/Roemenië 1997. Komedie van Jacques Renard. Met o.a. Annie Cordy, Artus De Renguern, Nathalie Boutefeu, Charlotte Maury en Cécile Vassort.

Werkelijk overláden met prijzen en nominaties werd dit suikertaartje van een romantische komedie. Barmeisje Amélie (Tautou) besluit op een goede dag andere mensen een handje te helpen bij het geluk. Als een hedendaags sprookjesfiguur trippelt ze het leven binnen van iemand die als kind een doosje met persoonlijke dingetjes verloor, van barklanten op zoek naar liefde en nog vele anderen. Dan raakt ze zelf verliefd. Met zijn film schildert regisseur Jeunet (Delicatessen) een vriendelijk, kleurrijk (maar blank), brandschoon, kortom imaginair, Parijs waar alles mogelijk is. Dat pakt onweerstaanbaar uit.

L'argent fait le bonheur

1992 | Drama

Frankrijk 1992. Drama van Robert Guédiguian. Met o.a. Ariane Ascaride, Jean-Pierre Darrousin, Pierre Banderet, Danièle Lebrun en Roger Souza.

Een stadswijk van Marseille, gelijk een Augiasstal, waar het dweilen is met de kraan open, is bevolkt met mensen, die afkomstig zijn van alle oevers van de Middellandse Zee. Er bevinden zich volgens de wakkere pastoor (Darroussin) 953 inwoners, waarvan 456 werklozen, 302 alcolisten, 251 dieven, 220 fascisten, 220 islamisten, 192 drugsveslaafden, 59 mensen die seropositief zijn en last-but-not-least drie communisten. Er dreigt een schisma in zijn gemeenschap door twee rivaliserende jeugdbendes, ondanks zijn tomeloze inspanningen, waarbij de herder vrijelijk condooms en gesteriliseerde wegwerpinjectienaalden ronddeelt (terwijl zijn opperste baas, de paus, verkondigt dat AIDS en verslaving niet bestaan). Dan krijgt de priester onverwacht `hulp` van de moeders, die het criminele terrein overnemen en hun kinderen ertoe aanzetten van de rijken te stelen (en dit onder de armen te verdelen). Bitterzoet, soms boosaardig en dan weer speels drama over het failliet van de wijken met woonkazernes zonder uitzicht (op verbetering) wat gedragen wordt door sterke spelprestaties van de rolverdeling, met name Darroussin en Ascaride als Simona. Het scenario is van regisseur Guédiguian en Jean-Louis Milesi. Het camerawerk is van Bernard Cavalie. In zijn soort

La Pagaille

1991 | Komedie

Frankrijk 1991. Komedie van Pascal Thomas. Met o.a. Rémy Girard, Coralie Seyrig, François Périer, Clément Thomas en Emilie Thomas.

Bij de familie Girard-Seyrig is het eigenlijk een zooitje. Moeder en vader hebben minnaars en minaressen; schoonvader Périer woont in en is een zuiplap en een gokker. Op een dag laat moeder Seyrig vader Girard zitten voor een ander. De kinderen zorgen voor vervanging en dan komt hupse Haudepin. Dat gaat eigenlijk heel goed totdat moeder weer besluit terug te komen. Typische klucht voor een gallisch beeldbuispubliek. Het broertje en zusje worden gespeeld door de kindertjes van de regisseur. Het scenario is van Age, Adriano Incrocci en regisseur Thomas. Renan Pollès zorgde voor de correctie fotografie.

Acteur		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
2011	Brassens, la mauvaise réputation
2010	Les émotifs anonymes
2008	Sexe, gombo et beurre salé
2001	Le fabuleux destin d'Amélie Poulain
1999	Vive Nous !
1997	Une mère comme on n'en fait plus
1992	L'argent fait le bonheur
1991	La Pagaille

name

email

mijn instellingen