Francine Bergé: cast.
Er zijn 23 films gevonden.

Un cadeau : la vie

1999 | Drama

België​/​​Frankrijk​/​​Zwitserland 1999. Drama van Jacob Berger. Met o.a. Carole Richert, Laurent Bateau, Bernard Verley, Edgard Givry en Noémie Kocher.

Un cadeau : La vie

1999 | Drama

België​/​​Zwitserland​/​​Frankrijk 1999. Drama van Jacob Berger. Met o.a. Carole Richert, Laurent Bateau, Bernard Verley, Francine Bergé en Edgar Givry.

Inséparables

1999 | Drama, Komedie

Frankrijk​/​​Canada 1999. Drama van Michel Couvelard en Normand Bergeron. Met o.a. Catherine Frot, Jean-Pierre Darroussin, Fabienne Babe, Sami Bouajila en Hervé Pierre.

Vigo: Passion for life

1998 | Biografie

Japan​/​​Verenigd Koninkrijk​/​​Frankrijk 1998. Biografie van Julien Temple. Met o.a. Romane Bohringer, James Frain, Jim Carter, Diana Quick en William Scott-Masson.

Le septième ciel

1997 | Komedie, Drama

Frankrijk 1997. Komedie van Benoît Jacquot. Met o.a. Sandrine Kiberlain, Vincent Lindon, François Berléand, Francine Bergé en Pierre Cassignard.

Mathilde is ziek. Ze steelt speelgoed uit winkels. Van tijd tot tijd valt ze flauw. Ze gaat niet meer naar haar werk. Haar echtgenoot Nico kan - of wil - niet zien wat ze hem toont. Hij is een chirurg en dit soort symptomen ontgaan zijn waarneming. Mathilde ontmoet een dokter die haar met hypnose-sessies behandelt. Of is de dokter een fantasie van Mathilde, in het leven geroepen om zichzelf te redden? In tegenstelling tot Jacquots La désenchantée en La fille seule, handelt La septième ciel niet over jonge vrouwen die hun weg in de wereld zoeken, maar over een gesetteld echtpaar. De vorm van de film lijkt in eerste instantie veel conventioneler dan die van zijn voorgangers. Niettemin brengt Jacquot de toeschouwer van zijn stuk door in zijn humane, even subtiele als complexe portret van een huwelijk de machtsbalans tussen de echtelieden te laten wisselen. (RdL/VPRO Gids)

La voyageuse du soir

1994 | Komedie, Familiefilm, Drama

Frankrijk​/​​Italië​/​​Zwitserland 1994. Komedie van Igaal Niddam. Met o.a. Sophie Broustal, Andrea Occhipinti, Yves Jacques, Aurore Clément en Maxime Leroux.

Viviane Vermorel (Broustal) groeit op in Marseille. Haar vader is marine-officier en meestal afwezig. Haar moeder, een naaister, weigert in te zien dat haar dochter het talent bezit om een succesrijke mode-ontwerpster te worden. Het komt dan ook dikwijls tot hevige ruzies tussen moeder en dochter. De enige die begrip opbrengt voor het meisje is Jeanne (Cotillon), eigenares van het H[KA4]otel des Voyageurs, waar zeelieden en prostitu[KA1]ees elkaar ontmoeten. Nadat ze door haar vriend bedrogen werd, besluit Viviane naar Parijs te trekken om er een mode-opleiding te volgen. Drie jaar later studeert ze met succes af. Door haar grote zelfzekerheid slaagt ze erin een baan als stagiaire te krijgen in het mode-atelier van J. Boissard. Hier maakt ze kennis met Boissards medewerker Arthur (Jacques), die droomt van een carrière als striptekenaar. Het dramatische relaas van een meisje dat haar milieu wil ontvluchten en er nog in slaagt ook. Het verhaal loopt niet altijd even vlot en Broustal is niet steeds even geloofwaardig in haar rol. Dat sociaal succes steeds een prijs heeft is de moraal van het scenario dat Odile Barsky en Igaal Niddam baseerden op de roman van Annick Geille. Fotografie van Charlie Gaëta.

Germaine et Benjamin

1994 | Biografie

Frankrijk 1994. Biografie van Jacques Doillon. Met o.a. Anne Brochet, Benoît Régent, Francine Bergé, François-Régis Marchasson en Gérard Sergue.

Twaalfdelige Franse serie (met afleveringen van 26m) over de gepassioneerde liefde tussen de libertijnse schrijfster Germaine (Madame) de Sta[KA3]el en de politicus-schrijver Benjamin Constant, gestalte gegeven door resp. Brochet en de in 1994 gestorven R[KA1]egent. In september 1794 vergezelt de schrijfster Belle de Charri[KA2]ere (zie ook de Nederlandse film BELLE), gespeeld door Berg[KA1]e, Benjamin Constant naar Madame de Sta[KA3]el, die een grote aantrekkingskracht op hem uitoefent. Madame de Sta[KA3]el treurt om een van haar geliefden, die zijn bezoek heeft uitgesteld, en zij verwijt Constant dat hij haar aanbidders afschrikt. Voor Constant is dit een teken dat zij om hem geeft... Een jaar later is Germaine teruggekeerd bij haar echtgenoot (Zischler), maar die is daar allerminst blij mee. Zijn secretaris (gespeeld door de Vlaamse acteur Leysen) onderhandelt met haar om haar tot vertrekken te bewegen. Zij geeft toe maar vraagt Benjamin een oogje in het zeil te houden. Hij is vereerd, maar ook wat weemoedig door het naderende afscheid. De winter van 1796 kondigt zich beroerd aan voor Germaine. Zij hoort niets meer van haar vrienden, ze heeft geen nieuws van Benjamin, en het politieke klimaat is niet al te gunstig. Gelukkig duikt Benjamin onaangekondigd op en... negen maanden later bevalt zij van een dochter, Albertine. Voor de buitenwereld wil zij verborgen houden dat niet haar man maar Benjamin de vader is, en Benjamin houdt zich gedeisd. In 1798 heeft Germaine zich aan het schrijven gezet van een lijvig boek over de revolutie en de republiek. Ze hoopt het boek spoedig te kunnen uitgeven. Benjamin probeert haar te af te remmen, want hij vreest een furieuze reactie van Bonaparte. Een jaar later gaat het dan weer uitstekend met de `carri[KA2]eres` van Germaine en Benjamin. Benjamin, verscheurd tussen drie vrouwen, kiest uiteindelijk voor de Britse Anna Lindsay (gespeeld door Barber). Wanneer Germaine hem daarover aan de tand voelt, voelt Benjamin zich betrapt en in een hoek gedreven. Enkele jaren later, aan het begin van de 19e eeuw, brokkelt de sociale status van Germaine en Benjamin af. Wanneer Madame de Naussau (gespeeld door Silver), een tante van Benjamin, hem naar zijn mening over het jonge meisje Fabri vraagt, is dat een verkapt voorstel tot een huwelijk. Ondertussen sterft de vader van Germaine, en zij reist naar Itali[KA3]e om van de emoties te bekomen. Terug uit Itali[KA3]e zet Germaine in 1805 met vrienden gespreksavonden op. Over uiteenlopende zaken wordt van gedachten gewisseld. Een discussie over echtscheiding leidt tot een hooglopende ruzie tussen haar en Benjamin. Het wordt echter bijgelegd, en Germaine leest Benjamin voor uit [KL]Corinne[KLE], het boek waaraan zij op dat moment werkt. Een jaar later heeft Germaine, inmiddels persona non grata in Parijs, zich teruggetrokken op een kasteel in Rouen. Benjamin moet haar in het geheim naar Parijs vergezellen. Zij komt erachter dat Benjamin stiekem getrouwd is met Charlotte van Hardenberg (gespeeld door Bidaut). Ten slotte, het is intussen 1811, maakt Benjamin zich op voor een duel met Rocca (gespeeld door Beigel), de recentste minnaar van Charlotte. Germaine slaagt erin de heren van hun plan af te brengen. Het wordt nu erg duidelijk dat Germaine en Benjamin niet zonder elkaar kunnen leven. Het scenario van Jean-Francois Goyet legt de nadruk op de moderne politieke, sociale en amoureuze opvattingen van de twee protagonisten. De tijdgeest is knap weergegeven, dankzij regisseur Doillon en het camerawerk van William Lubtchansky. Uit deze tv-serie is een bioscoopfilm gedistilleerd: DU FOND DU COEUR: GERMAINE ET BENJAMIN.

Un crime

1993 | Drama, Misdaad

Frankrijk 1993. Drama van Jacques Deray. Met o.a. Alain Delon, Manuel Blanc, Sophie Broustal, Francine Bergé en Maxime Leroux.

Een zelfingenomen jongeman (Blanc) uit een welgesteld gezin wordt beschuldigd van de moord op zijn ouders. Delon speelt de advocaat die hem met verve verdedigt en vrij weet te krijgen, maar dan aan het twijfelen slaat. De ouderwets spannende film moet het niet hebben van actie, maar draait vooral om de verbale confrontatie tussen cliënt en advocaat. Het personage van Blanc en de verschillende plotwendingen doen meer dan eens denken aan de latere succesthriller Primal Fear. Gebaseerd op de roman Le dérapage van Gilles Perrault, die naar verluidt niet erg te spreken was over de film.

Ferbac : Le crime de Ferbac

1993 | Misdaad

Frankrijk​/​​België 1993. Misdaad van Bruno Gentillon. Met o.a. Jean-Claude Brially, Michel Duchaussoy, Francine Bergé, Muriel Brener en Alexandra London.

Luitenant-kolonel Eric Ferbac (Brially) van de gendarmerie ziet zijn droomvakantie bij een vriend (Duchaussoy) omslaan in een nachtmerrie als hij `s nachts een noodkreet hoort bij de buren. Hij gaat op onderzoek uit en treft de dochter des huizes (London) naakt en bewusteloos op de grond aan. Als zij de ogen weer opent, herkent ze in Ferbac haar verkrachter, waarop Ferbac wordt gearresteerd. Alle bewijzen zijn tegen hem. Goed gemaakte, spannende politiefilm die de 'onkreukbare' smeris voor een keer laat kennismaken met de andere kant van de balie van het bureau. Brially brengt zijn rol met de nodige flair en zijn onvervalste charme, zodat je niet gelooft dat hij echt schuldig is. Aflevering in een reeks van zes, waarvan de opnames in 1991 waren begonnen. Een succes heeft de serie nooit gehad. Het scenario is van Alain Demouzon. Het camerawerk is van Jean-Bernard Aurouet.

Un ours pas comme les autres: Madame et le jardinier

1991 | Komedie

Frankrijk 1991. Komedie van Nina Companéez. Met o.a. André Dussollier, Francine Bergé en Christine Dejoux.

Gaspard (Dussolier) is blij dat hij op vakantie kan gaan, maar op het platteland krijgt hij autopech. Hij laat zich echter niet ontmoedigen en komt te voet in een leuk klein dorpje aan. Daar klopt hij op de deur van een statige villa, waar hij eerst een beer tegenkomt (we hebben immers te maken met de serie [KL]Un ours pas comme les autres[KLE] van dezelfde regisseur). De beer blijkt de tuinman te zijn en dan verschijnt plotseling het leuke meisje, zodat het verhaal over een aantal zeer uiteen- lopende onderlinge verhoudingen kan beginnen. Het had een prachtige film kunnen worden als de auteur niet zo`n haast had gehad. De haast van de voormalige scenario- en dialogenschrijver was zelfs zo groot dat hij ons niet meer dan een slap aftreksel van zijn werk voor de (geslaagde) film L`OURS ET LA POUPEE van Michel Deville (1969) presenteert! Vandaar dat alles u zo pijnlijk bekend voor zal komen. De produktie is misschien nog interessant voor mensen die de film niet gezien hebben, want wat daar psychologische finesse was is hier cliche geworden.

Tom et Julie

1990 | Romantiek, Drama

Frankrijk 1990. Romantiek van Nina Companéez. Met o.a. Francine Bergé en Evelyne Buyle.

De eerste wil danseres worden, de tweede beroemd en de derde zwerver, maar misschien neemt hun leven een andere loop. Nogal slap stramien voor een liefdeskroniek waarin verschillende eenzame individuen elkaar tegenkomen om hun leven met elkaar te delen. Een film met de fletse charme van zakdoekendrama en met vage personages, poëtisch bedoelde dialogen en een vlakke regie. Een triomf voor de ledigheid.

Le bal d'Irène

1986 | Komedie

Frankrijk 1986. Komedie van Jean-Louis Comolli. Met o.a. Anne Brochet, Francine Bergé en Bernard Freyd.

De familie De Sarcey bezit niet meer dan een schaduw van haar vroegere weelde: een somber, massief, niet erg uitnodigend kasteel en inkomsten uit de bosbouw, waar maar net van kan worden rondgekomen. De kinderen, en vooral de achttien-jarige Irene, willen weg uit het sinistere ouderlijk huis. Vertrekken ze uiteindelijk ook? Ongetwijfeld een psychologische thriller, maar ook een familiekroniek, waarin levenloze voorwerpen een even grote rol spelen als de personages. De kroniek is een gevaarlijk genre, dat vol valkuilen zit. Deze regisseur, eens criticus van de strenge Cahiers du cinéma, omzeilt ze allemaal, door zijn acteurs stevig in hun geboortegrond en in de historische en sociale context van het verhaal te poten. Zoals altijd worden de personages hoe langer hoe boeiender, want ze zitten allemaal op de een of andere manier met een probleem. Prima acteerwerk en zeer fraaie binnen- en buitenopnamen.

Aimée

1981 | Drama, Historische film

Frankrijk 1981. Drama van Joël Farges. Met o.a. Aurore Clément, Bruno Cremer, Francine Bergé, Michel Pilorgé en Marie Pillet.

De handeling voltrekt zich in 1930, temidden van de verschrikkingen van de Chinese oorlog en de problemen van februari 1934. Repercussies vanwege hun gedrag bleven voor verschillende personen niet uit. De filmer heeft zijn belangstelling voor de geschiedenis al eens eerder kunnen uiten, toen echter op het terrein van de documentaire. Ondanks uitstekende en ambitieuze bedoelingen, mislukt hij in het fictieve genre, want zijn film is kil, ontoegankelijk, abstract en duister en doet uiteindelijk onder meer aan Alain Resnais en Marguerite Duras denken. Jammer, want hij heeft onmiskenbaar een talent voor vormgeven.

Le toubib

1979 | Drama, Oorlogsfilm

Frankrijk 1979. Drama van Pierre Granier-Deferre. Met o.a. Alain Delon, Véronique Jannot, Bernard Giraudeau, Francine Bergé en Michel Auclair.

Na een mislukt huwelijk leidt een verbitterde chirurg tijdens WO III een front-hospitaal. Een jonge verpleegster, Harmonie (Jannot) heeft ondanks alle gruwelen hoop voor de toekomst bewaard en geeft hem ook weer vertrouwen tot ze het slachtoffer wordt van gifgassen. Een lofwaardige poging van Delon - tevens producent - om van zijn succesformule af te wijken, maar de film blijkt in zijn uitwerking een doorsnee doktersromance die door het decor van een toekomstige oorlog alleen pretentieuzer wordt gemaakt. Het scenario is van regisseur Granier-Deferre en Pascal Jardin naar een roman van Jean Freustié. Het camerawerk is van Claude Renoir.

Une histoire simple

1978 | Drama

Frankrijk 1978. Drama van Claude Sautet. Met o.a. Romy Schneider, Bruno Cremer, Claude Brasseur, Arlette Bonnard en Roger Pigaut.

Meedeinend op de tweede feministische golf van de jaren zeventig maakte schrijver-regisseur Sautet met zijn favoriete actrice Romy Schneider deze 'vrouwenfilm' over een einddertiger die na haar scheiding en een affaire op geheel eigen wijze richting aan haar leven geeft. Schneider, die met Sautet eerder ondermeer César et Rosalie, Mado en Les choses de la vie maakte, heeft een prachtrol, onderscheiden met een César. Ze wordt omgeven door andere prima acteurs, zoals Eva Darlan als Anna. De film werd genomineerd voor een Oscar voor beste niet-Engelstalige film.

Monsieur Klein

1976 | Oorlogsfilm, Drama

Frankrijk​/​​Italië 1976. Oorlogsfilm van Joseph Losey. Met o.a. Alain Delon, Jeanne Moreau, Francine Bergé, Juliet Berto en Jean Bouise.

De ­Parijse antiekhandelaar Klein (Delon) koopt ­begin WO II – voor een veel te lage prijs – kunstwerken aan van Joden die Frankrijk willen ontvluchten. Maar dan krijgt hij plots een tijdschrift op de deurmat dat alleen aan Joden wordt toegestuurd, en moet Klein (zichzelf) zien te bewijzen dat er sprake is van een persoonsverwisseling. De taalbarrière bij de eerste Franse film van Losey leidt tot een aantal minder geslaagde spelprestaties, met als belangrijkste gunstige uitzondering de ingehouden geplaagde rol van Delon (die de film ook produceerde).

Paulina 1880

1972 | Historische film, Romantiek

Italië​/​​Frankrijk 1972. Historische film van Jean-Louis Bertucelli. Met o.a. Olga Karlatos, Maximilian Schell, Sami Frey, Michel Bouquet en Romolo Valli.

Een mooie Milanese burgervrouw wordt al vanaf de puberteit verdeeld tussen haar vurig godsbesef en wereldser passies en verbergt dat achter een hoogmoedig optreden. Tijdens haar debutantenbal wordt ze verliefd op een getrouwde graaf. De roman van Jean-Pierre Jouve werd een esthetisch prentenboek zonder emoties waardoor de romantische dramatiek inhoudsloos blijft en belachelijk wordt. Karlatos is als de film: mooi en zonder bezieling.

Catherine, il suffit d'amour

1968 | Avonturenfilm, Historische film, Romantiek

Duitsland​/​​Frankrijk​/​​Italië 1968. Avonturenfilm van Bernard Borderie. Met o.a. Olga Georges-Picot, Roger Van Hool, Claude Brasseur, Horst Frank en Francine Bergé.

Parijs wordt in de 15e eeuw verdeeld in een strijd tussen de Bourgondiërs en de Armagnacs. Tegen die achtergrond beleeft Catherine amoureuze en andere avonturen die haar van de gevangenis tot aan het hof van hertog Philippe brengen. Een poging van de regisseur om na de ANGELIQUE-serie met een verwante film te komen heeft dezelfde aanpak en een hoofdrolspeelster die mooier is en beter acteert, maar het succes en de vervolgen bleven onverklaarbaar uit. Het scenario is van regisseur Borderie en Antoine Tudal naar een roman van Juliette Benzoni. Het camerawerk is van Henri Persin en Gilles Donneau.

Benjamin ou les mémoires d'un puceau

1967 | Komedie, Romantiek

Frankrijk 1967. Komedie van Michel Deville. Met o.a. Michèle Morgan, Michel Piccoli, Pierre Clémenti, Catherine Deneuve en Francine Bergé.

Jonge provinciaal wordt door de minnaar van zijn voogdes levenswijs gemaakt. Hij beleeft zijn eerste liefde met het meisje dat voor een huwelijk met zijn mentor is voorbestemd en zich aan hem geeft, omdat ze de bruidegom haar maagdelijkheid niet gunt. Elegante kostuumfilm legt meer de nadruk op melancholie over het verlies van onschuld dan op pikante verwikkelingen. Morgan onderscheidt zich in sterke rolbezetting in rijpe berusting over trouweloosheid van minnaar Piccoli.

La Réligieuse

1966 | Drama, Historische film

Frankrijk 1966. Drama van Jacques Rivette. Met o.a. Anna Karina, Liselotte Pulver, Micheline Presle, Francine Bergé en Francisco Rabal.

Een jonge aristocrate is door haar ouders voor het klooster voorbestemd, maar wijst aanvankelijk de aflegging van de gelofte af tot ze uit bewondering voor de moeder-overste haar weigering intrekt. In verschillende kloosterordes wordt ze onderworpen aan martelpraktijken en vasten. Ze wordt bovendien van bezetenheid beschuldigd. Evenmin als haar verzet geeft ze haar geloof in God op. Deze opmerkelijk in beeld gebrachte en schitterend gespeelde film naar de roman van Denis Diderot werd bij zijn première verboden wegens antikerkelijke strekking en daardoor een schandaalsucces. Zoiets is nu onvoorstelbaar, maar de uitzonderlijke kwaliteiten van de film laten zich onbevangener beoordelen.

La Ronde

1964 | Komedie, Romantiek, Erotiek

Frankrijk 1964. Komedie van Roger Vadim. Met o.a. Marie Dubois, Claude Giraud, Anna Karina, Jean-Claude Brialy en Jane Fonda.

De wisseling van tien partners begint bij een hoertje en een soldaat en wordt gesloten als een graaf in bed bij hetzelfde hoertje belandt. Vadim en scenarioschrijver Jean Anouilh verplaatsten de handelingen naar Parijs aan de vooravond van WOI, maar misten de stilering en post-coïtale katterigheid van Schnitzlers Reigen en Ophüls' eerdere verfilming zodat een reeks voorspelbare pikanterieën overbleef. De actrices zijn mooi en geestig, de acteurs krijgen in deze aanpak geen enkele kans.

Les abysses

1963 | Drama

Frankrijk 1963. Drama van Nico Papatakis. Met o.a. Francine Bergé, Colette Bergé, Pascale de Boysson, Colette Regis en Paul Bonifas.

De in Frankrijk werkende Griek Papatakis inspireerde zich op het lugubere Les Bonnes van Jean Genet, gebaseerd op in 1934 echt gebeurde feiten. De Bergé-zusjes zijn twee hysterische en lesbische dienstmeisjes die zich wreken op hun verloederde werkgevers-wijnboeren. Goede fotografie van Jean- Michel Boussaguet, een handige montage en een meer dan behoorlijke vertolking van de Bergé-zussen.

Judex

1963 | Misdaad

Italië​/​​Frankrijk 1963. Misdaad van Georges Franju. Met o.a. Channing Pollock, Francine Bergé, Edith Scob, Michel Vitold en Jacques Jouanneau.

Een corrupte bankier wordt door Judex (Pollock) gesommeerd om een fortuin aan zijn slachtoffers terug te betalen. Hij ensceneert zijn eigen dood om de schuld op Judex te schuiven, die het complot en alle geraffineerde medeplichtigen toch ontmaskert en de onschuldige bankiersdochter behoedt voor uithuwelijking. Een nagenoeg geslaagde reconstructie van de naïviteit en ongebreidelde fantasie van de serie-films van Louis Feuillade. De humor komt niet van de parodie, maar juist van de volkomen serieuze aanpak. De acteurs zijn nogal zwak, op Bergé na als het zich steeds veranderende misdadig brein. Het scenario is van Jacques Champreux en Francis Lacassin. Achter de camera stond Marcel Fradetal.