Meme Perlini: regie en cast.
Er zijn 5 films gevonden.

Zuppa di pesce

1992 | Drama

Italië 1992. Drama van Fiorella Infascelli. Met o.a. Philippe Noiret, Chiara Caselli, Macha Méril, Andrea Prodan en Lucrezia Lante Della Rovere.

Isabella (Caselli) is de dochter van een briljante, lichtzinnige regisseur. We volgen haar ontwikkeling van kind tot vrouw. Vader en dochter zijn beiden onachtzame, jaloerse, verstrooide en bemoeizieke karakters. De tv staat nog in de kinderschoenen en vader maakt goedkope films. Het zijn moeilijke jaren, en de dochter droomt ervan ooit haar eigen film te maken. Heel persoonlijk, dit autobiografische verhaal van regisseuse Infascelli, dat aan elkaar hangt van herinneringen en zelfanalyse. Over de hele linie goed gespeeld.

Atto di dolore

1990 | Drama

Italië 1990. Drama van Pasquale Squitieri. Met o.a. Claudia Cardinale, Karl Zinny, Giulia Boschi, Bruno Cremer en Meme Perlini.

Cardinale in een schitterende rol als weduwe, die een antiekwinkeltje drijft. Ze heeft thuiswonende kinderen, Martina (Boschi) en een achttien-jarige zoon Sandro (Zinny). Tot haar grote verdriet blijkt Sandro verslaafd aan drugs en hij krijgt zijn moeder zo gek dat ze voor hem gaat scoren. Hij belooft dat hij zal afkicken, maar daar komt het nooit van. Hij gaat het slechte pad op en hij terroriseert zijn moeder, tot ze zich met geweld van hem losmaakt. Jammer genoeg gaat de film de mist in door een overdaad aan melodrama. Scenario van de regisseur, Sergio Bianchi en Giancarlo Nanni Ballestrini. Camerawerk van Romano Albeni.

La Famiglia

1987 | Komedie

Italië​/​​Frankrijk 1987. Komedie van Ettore Scola. Met o.a. Vittorio Gassman, Emanuele Lamaro, Andrea Occhipinti, Stefania Sandrelli en Cecilia Dazzi.

Een familiekroniek die bijna de gehele 20e eeuw omvat. Ter gelegenheid van de tachtigste verjaardag van grootvader, komt de familie bijeen. De film is origineel omdat het verhaal zich geheel afspeelt in een groot huis, waarvan de muren de geschiedenis lijken buiten te sluiten. Scola weet op een minutieuze en gevoelige manier een periode weer te geven, waarin gedrag en mentaliteit evolueren naarmate de tijd vordert. Bovendien bevat de film een subtiele hoeveelheid humor en emotie. Echter toch niet geheel geslaagd omdat er zoveel personages in de film voorkomen, dat velen nauwelijks meer dan een silhouet blijven. Scenario van Ruggero Macari, Furio Scarpelli, Graziano Diana en Scola. Camerawerk van Ricardo Aronovich.

Cartoline Italiane

1987 | Experimenteel

Italië 1987. Experimenteel van Meme Perlini. Met o.a. Geneviève Page, Lindsay Kemp, Cristiana Borghi, David Brandon en Stefano Davanzati.

Een intelligent en soms roerend produkt van Perlini's avant-gardistische toneel, met knappe vertolkingen van Genevieve Page en de sympathieke clown Lindsay Kemp. De film gaat over een jonge vrouw die zich voordoet als actrice om toegang te krijgen tot een pension dat wordt geleid door een legendarische ster van het toneel. Het pension is eigenlijk een vermomd theater dat wordt bevolkt door allerhande acteurs. Af en toe vervalt de film in herhalingen, maar al met al is het een interessant werk. Ook bekend als ITALIAN POSTCARDS.

Cercasi Gesù

1981 | Komedie

Frankrijk​/​​Italië 1981. Komedie van Luigi Comencini. Met o.a. Beppe Grillo, Maria Schneider, Fernando Rey, Alexandra Stewart en Meme Perlini.

Een priester zoekt voor de geïllustreerde uitgave van het Nieuwe Testament iemand die als Christus kan poseren. De simpele kandidaat gaat in zijn eigen rol geloven en predikt de boodschap van liefde in deze chaotische maatschappij, verricht zelfs mogelijk een wonder vóór priesters hem in een inrichting laten opsluiten. Dit op Dostojewski's De idioot geïnspireerde scenario combineert een pleidooi voor naastenliefde met absurde satire waarbij kerkbureaucratie het met name moet ontgelden. De tv-komiek Grillo is een ontdekking als pure anti-held, maar de lusteloosheid van Schneider als terroriste wier bekering haar noodlottig wordt verknoeit de zwarte ironie van haar scènes.