Harry van Rijthoven: cast.
Er zijn 3 films gevonden.

De Nobelprijswinnaar

2010 | Drama

Nederland 2010. Drama van Timo Veltkamp. Met o.a. Marc van Uchelen, Harry van Rijthoven, Carly Wijs, Rifka Lodeizen en Femke Lakerveld.

Klinkt sympathiek: een film van nog geen ton, ontstaan dankzij ongekend doorzettingsvermogen van regisseur, scenarist, producent en distributeur Veltkamp, en zijn voor niets werkende crew. De setting is ook leuk: de Nederlandse schrijverswereld, vol ijdele bestsellerauteurs, vileine recensenten en miskend talent. Enige literaire waarde heeft het scenario echter niet. Veltkamp lijkt een Jim Jarmusch-achtige tragikomedie te hebben geambieerd, maar zijn verhaal is eerder flauw en onsamenhangend dan absurdistisch en associatief, en de personages hebben minder diepgang dan die uit Flodder.

Een echte hond

1998 | Korte film

Nederland 1998. Korte film van Maria Peters. Met o.a. Anneke Blok, Harry van Rijthoven, Marjan Luif, Remco van Doren en Tessa Schram.

Klinkt sympathiek: een film van nog geen ton, ontstaan dankzij ongekend doorzettingsvermogen van regisseur, scenarist, producent en distributeur Veltkamp, en zijn voor niets werkende crew. De setting is ook leuk: de Nederlandse schrijverswereld, vol ijdele bestsellerauteurs, vileine recensenten en miskend talent. Enige literaire waarde heeft het scenario echter niet. Veltkamp lijkt een Jim Jarmusch-achtige tragikomedie te hebben geambieerd, maar zijn verhaal is eerder flauw en onsamenhangend dan absurdistisch en associatief, en de personages hebben minder diepgang dan die uit Flodder.

Marthe

1991 |

1991. Anne-Mieke van den Berg. Met o.a. Joost Boer, Harry van Rijthoven en Guusje van Tilborgh.

Klinkt sympathiek: een film van nog geen ton, ontstaan dankzij ongekend doorzettingsvermogen van regisseur, scenarist, producent en distributeur Veltkamp, en zijn voor niets werkende crew. De setting is ook leuk: de Nederlandse schrijverswereld, vol ijdele bestsellerauteurs, vileine recensenten en miskend talent. Enige literaire waarde heeft het scenario echter niet. Veltkamp lijkt een Jim Jarmusch-achtige tragikomedie te hebben geambieerd, maar zijn verhaal is eerder flauw en onsamenhangend dan absurdistisch en associatief, en de personages hebben minder diepgang dan die uit Flodder.