Verónica Forqué (1955): cast.
Er zijn 21 films gevonden.

Reinas

2005 | Komedie

Spanje 2005. Komedie van Manuel Gómez Pereira. Met o.a. Verónica Forqué, Carmen Maura, Marisa Paredes, Mercedes Sampietro en Betiana Blum.

Vrolijke Spaanse klucht over vijf dartele moeders op leeftijd die zich op verschillende wijze druk maken om het aanstaande huwelijk van hun zoons, drie mannelijke paren die in het huwelijksbootje stappen tijdens een 40-koppig massahuwelijk in een protserig hotel. De titelkoninginnen zijn duidelijk de moeders, niet de zwijmelende zonen. Met een knipoog naar het werk van Spanje's kitschkoning en vrouwenkenner Pedro Almodóvar (Kika, Todo sobre mi madre) presenteert regisseur en scenarist Pereira de 'muzen van Almodóvar' als onder andere hopeloos theatraal (Paredes) en praktiserend nymfomaan (Forqué). De zomer van 2005 was daadwerkelijk het startschot voor het Spaanse homohuwelijk. Geestig werk.

Sin vergüenza

2001 |

Spanje 2001. Joaquín Oristrell. Met o.a. Elvira Lindo, Carmen Balague, Candela Peña, Daniel Jiménez Cacho en Verónica Forqué.

Vrolijke Spaanse klucht over vijf dartele moeders op leeftijd die zich op verschillende wijze druk maken om het aanstaande huwelijk van hun zoons, drie mannelijke paren die in het huwelijksbootje stappen tijdens een 40-koppig massahuwelijk in een protserig hotel. De titelkoninginnen zijn duidelijk de moeders, niet de zwijmelende zonen. Met een knipoog naar het werk van Spanje's kitschkoning en vrouwenkenner Pedro Almodóvar (Kika, Todo sobre mi madre) presenteert regisseur en scenarist Pereira de 'muzen van Almodóvar' als onder andere hopeloos theatraal (Paredes) en praktiserend nymfomaan (Forqué). De zomer van 2005 was daadwerkelijk het startschot voor het Spaanse homohuwelijk. Geestig werk.

Pepe Guindo

1999 | Drama

Spanje 1999. Drama van Manuel Iborra. Met o.a. Verónica Forqué, Emilio Laguna, Fernando Fernán Gómez en Francisco Algora.

Vrolijke Spaanse klucht over vijf dartele moeders op leeftijd die zich op verschillende wijze druk maken om het aanstaande huwelijk van hun zoons, drie mannelijke paren die in het huwelijksbootje stappen tijdens een 40-koppig massahuwelijk in een protserig hotel. De titelkoninginnen zijn duidelijk de moeders, niet de zwijmelende zonen. Met een knipoog naar het werk van Spanje's kitschkoning en vrouwenkenner Pedro Almodóvar (Kika, Todo sobre mi madre) presenteert regisseur en scenarist Pereira de 'muzen van Almodóvar' als onder andere hopeloos theatraal (Paredes) en praktiserend nymfomaan (Forqué). De zomer van 2005 was daadwerkelijk het startschot voor het Spaanse homohuwelijk. Geestig werk.

El tiempo de la felicidad

1997 | Komedie

Spanje 1997. Komedie van Manuel Iborra. Met o.a. Pepón Nieto, Silvia Abascal, Verónica Forqué en Antonio Resines.

Vrolijke Spaanse klucht over vijf dartele moeders op leeftijd die zich op verschillende wijze druk maken om het aanstaande huwelijk van hun zoons, drie mannelijke paren die in het huwelijksbootje stappen tijdens een 40-koppig massahuwelijk in een protserig hotel. De titelkoninginnen zijn duidelijk de moeders, niet de zwijmelende zonen. Met een knipoog naar het werk van Spanje's kitschkoning en vrouwenkenner Pedro Almodóvar (Kika, Todo sobre mi madre) presenteert regisseur en scenarist Pereira de 'muzen van Almodóvar' als onder andere hopeloos theatraal (Paredes) en praktiserend nymfomaan (Forqué). De zomer van 2005 was daadwerkelijk het startschot voor het Spaanse homohuwelijk. Geestig werk.

Kika

1993 | Komedie, Drama

Spanje​/​​Frankrijk 1993. Komedie van Pedro Almodóvar. Met o.a. Verónica Forqué, Alex Casanovas, Peter Coyote, Victoria Abril en Rossy de Palma.

Almodóvar laat zich in zijn films prettig weinig gelegen liggen aan het keurslijf van de politieke correctheid. Daarbij overschrijdt hij volgens velen wel de grenzen van de goede smaak en fatsoen. In Kika zit een inmiddels beruchte verkrachtingsscène, waarbij Kika, het slachtoffer, vraagt of de verkrachter alsjeblieft op wil schieten, want ze heeft die dag nog meer te doen. Het verhaal gaat over de moeizame relatie tussen het titelpersonage, haar schoonvader, haar vriend, diens vriendin en de criminele broer van de huishoudster. Kika is een typische vroege Almodóvar-film, met veel vreemde personages, rappe dialogen en een maf verhaal.

Orquesta Club Virginia

1992 | Komedie

Spanje 1992. Komedie van Manuel Iborra. Met o.a. Silke, Verónica Forqué en Juan Echanove.

Almodóvar laat zich in zijn films prettig weinig gelegen liggen aan het keurslijf van de politieke correctheid. Daarbij overschrijdt hij volgens velen wel de grenzen van de goede smaak en fatsoen. In Kika zit een inmiddels beruchte verkrachtingsscène, waarbij Kika, het slachtoffer, vraagt of de verkrachter alsjeblieft op wil schieten, want ze heeft die dag nog meer te doen. Het verhaal gaat over de moeizame relatie tussen het titelpersonage, haar schoonvader, haar vriend, diens vriendin en de criminele broer van de huishoudster. Kika is een typische vroege Almodóvar-film, met veel vreemde personages, rappe dialogen en een maf verhaal.

Don Juan, mi querido fantasma

1990 | Komedie, Misdaad

Spanje 1990. Komedie van Antonio Mercero. Met o.a. Juan Luis Galiardo, María Barranco, Verónica Forqué en Luis Escobar.

Don Juan Tenorio, de beroemde verleider uit de 16e eeuw, komt weer tot leven in het Sevilla van 1990, juist als er een musical over zijn leven voorbereid wordt. Hoewel dit op zichzelf legio mogelijkheden biedt, is een komedie ontstaan die zich slechts onderscheidt door de ongepaste grofheid van de grappen en de aanwezigheid van bekende Spaanse acteurs die zichzelf op een onanistische manier voor de zoveelste keer imiteren.

El baile del pato

1989 | Komedie

Spanje 1989. Komedie van Manuel Iborra. Met o.a. Antonio Resines, María Barranco, Enrique San Francisco en Verónica Forqué.

Een journalist scheidt van zijn vrouw ondanks het feit dat hij nog steeds van haar houdt. Hij voert ook in zijn beroepsleven een aantal veranderingen door en verhuist ook nog eens. Pijnlijke, Spaanse poging om een komedie te maken met een moderne 'look', een tomeloos ritme en eentonige sociologische noten. De hoofdrol wordt vertolkt door twee acteurs die zeer beroemd zijn in Spanje, maar dat is geen kwaliteitsgarantie. Derde speelfilm van deze regisseur.

Bajarse al moro

1988 | Komedie

Spanje 1988. Komedie van Fernando Colomo en fernandno Colomo. Met o.a. Aitana Sánchez-Gijón, Juan Echanove, Antonio Banderas en Verónica Forqué.

Chusa is een meisje dat zich bezighoudt met het smokkelen van drugs van Marruecos naar Spanje. Haar neef is belast met de verkoop ervan. Een derde adolescent sluit zich bij hen aan: het is Elena, die ook aan de handel wil deelnemen. Zij heeft echter een probleem, dat haar waardeloos maakt voor het smokkelen van het vrachtje door de douane: zij is nog maagd. Colomo baseerde deze domme, oninteressante komedie op het gelijknamige toneelstuk van Alonso de Santos.

Madrid

1987 | Drama

Spanje 1987. Drama van Basilio Martín Patino. Met o.a. Rüdiger Vogler, Verónica Forqué, Ana Duato en María Luisa Ponte.

Een Duitse regisseur maakt in Madrid een film over de legendarische weerstand die de stad bood in de Spaanse Burgeroorlog. Zoals alles van deze regisseur te kleinschalig en intiem, en te zeer uitgesponnen, vals en hol.

La Vida alegre

1987 | Komedie

Spanje 1987. Komedie van Fernando Colomo. Met o.a. Verónica Forqué, Antonio Resines, Massiel en Ana Obregón.

Wanneer een jonge vrouwelijke arts, tegen de zin van haar man, geslachtsziekten gaat behandelen, groeien er goede vriendschappen met een aantal randfiguren. Een slappe komedie vol matig amusante situaties, die alle verband houden met seks. Opvallend is de vertolking van een hoer door de zangeres Massiel.

Cain

1987 | Familiefilm

Spanje 1987. Familiefilm van Manuel Iborra. Met o.a. Antonio Resines, José A. Romero, Verónica Forqué en Carlos Velat.

Over de voortdurende conflicten in een Andalusisch dorp tussen een jonge leraar en zijn wat opstandige en ongebonden leerlingen. Het lijkt meer op een slechte documentaire dan op een film, gemaakt door een onuitstaanbaar kind. Het heeft verder niets dat de moeite van het vermelden waard is.

El Orden cómico

1986 | Komedie

Spanje 1986. Komedie van Alvaro Forqué. Met o.a. Jesús Puente, Mercedes Camins, Verónica Forqué, Enrique San Francisco en José Luis Lopéz Vázquez.

Een politicus treft in zijn huis het lijk aan van een jongen. Een onsamenhangenbde mode-komedie, die zich slechts op een karikatuur van feiten uit het hedendaagse Spanje steunt.

¿Qué he hecho yo para merecer esto?!!

1985 | Komedie

Spanje 1985. Komedie van Pedro Almodóvar. Met o.a. Chus Lampreave, Verónica Forqué, Carmen Maura, Luis Hostalot en Gonzalo Suárez.

Een echtpaar raakt verwikkeld in duistere zaken door een buitenlandse zangeres. De veelbesproken Almodóvar laat in deze film zijn homoseksuele geaardheid weer de vrije teugel. Camerawerk van Angel Luis Fernandez. Ook bekend als WHAT HAVE I DONE TO DESERVE THIS?

Se infiel y no mires con quien

1985 | Komedie

Spanje 1985. Komedie van Fernando Trueba. Met o.a. Ana Belén, Carmen Maura, Antonio Resines, Santiago Ramos en Verónica Forqué.

De verschillende buitenechtelijke verhoudingen van twee uitgevers en hun vrouwen. Het grootste commerciële succes van Fernando Trueba sinds OPERA PRIMA, alweer met de onmogelijke Resines. Het verhaal is vagelijk geïnspireerd op het gelijknamige toneelstuk. De film is nogal zwak, hoewel deze de aanzet vormde voor het succes van een aantal van de acteurs, met name voor Forqué.

Todos me llaman gato

1980 | Misdaad

Spanje 1980. Misdaad van Raul Peña. Met o.a. Carlos Tristancho, Alvaro de Luna, Verónica Forqué, Silvia Aguilar en Patty Shepard.

Een interessante, maar weinig succesvolle film over de vriendschap tussen een jonge delinquent en een oudere politie-agent.

El Canto de la cigarra

1980 | Komedie

Spanje 1980. Komedie van José María Forqué. Met o.a. Alfredo Landa, Silvia Pinal, Verónica Forqué en Manuel Tejada.

Een man verlaat zijn vrouw die miljonaire is, zodat hij in volkomen vrijheid kan leven. Een onuitstaanbaar slechte komedie dat het werk is van een eertijds interessante regisseur.

Las truchas

1978 | Komedie

Spanje 1978. Komedie van José Luis Garcia Sánchez. Met o.a. Héctor Alterio, Irene Foster, Mari Carillo, Verónica Forqué en Fernando Chinarro.

Een gezelschap van gezagsdragers uit het Franco-tijdperk wordt ziek en misselijk na het eten van bedorven forellen, waarna het door hen geterroriseerde keukenpersoneel gezond en wel vrolijk de benen neemt. Deze satire kon onomwonden profiteren van de nieuwe vrijheid van meningsuiting na Franco`s dood, maar het opzienbarende daarvan is z[KA1]o snel achterhaald, dat er nu alleen maar een nogal rommelige en rumoerige film overblijft. Bekroond op de Berlinale met een gedeelde Gouden Beer, die bedoeld was om de Spaanse cinema te stimuleren; de andere gelukkigen waren: LAS PALABRAS DE MAX (1978) van Emilio Mart[KA1]inez L[KA1]azaro en de korte film ASCENSOR (1978) van Tomás Muñoz. Het scenario is van Manuel Gutiérrez Aragón. Het camerawerk is van Magin Torruella.

La guerra de papá

1977 | Komedie

Spanje 1977. Komedie van Antonio Mercero. Met o.a. Lolo García, Teresa Gimpera, Héctor Alterio, Vicente Parra en Verónica Forqué.

Een Spaans gezin gezien door de ogen van het zoontje. De klassieke Spaanse komedie-met-kind die een groot kassucces werd en het kind Lolo García in een vluchtig idool veranderde.

Die Standarte

1977 | Actiefilm, Oorlogsfilm

Oostenrijk​/​​Spanje​/​​Duitsland 1977. Actiefilm van Ottokar Runze. Met o.a. Simon Ward, Siegfried Rauch, Verónica Forqué, Gerd Böckmann en Jon Finch.

De geschiedenis van een regimentsvaandel dat door vuur vernietigd wordt nadat eind jaren twintig een slot komt aan de keizerlijke heerschappij in Wenen, wat tevens het einde is van het regiment. Fraai camerawerk van Michael Epp.

El Segundo poder

1976 | Historische film, Drama

Italië 1976. Historische film van Jose Maria Forque. Met o.a. Jon Finch, Juliet Mills, Fernando Rey, Verónica Forqué en José María Prada.

Een assistent van de inquisiteur in het 16e-eeuwse Spanje moet de mislukte aanslag op Don Carlos onderzoeken en wordt daarbij verliefd op de wasvrouw, wier van hekserij beschuldigde dochter hij niet van de brandstapel kan redden. Dit zorgvuldig aangekleed, maar oppervlakkig en breedsprakig inquisitiedrama kan nauwelijks boeien, omdat de acteurs met de schetsmatige rollen geen raad weten en eventuele spectaculaire scènes gesaboteerd worden door morsige fotografie. Forque als de tragische 'heks' is een ontdekking.