Alison Hornus: cast.
Er zijn 3 films gevonden.

Une seconde naissance

1994 | Drama

Frankrijk​/​​België 1994. Drama van Dominique Tabuteau. Met o.a. Alison Hornus, Thierry Belnet, Laetitia Legrix, Bernard Larmande en Steve Kalfa.

Bij een tien maanden oude baby wordt een ernstige leveraandoening vastgesteld. Als niet snel een donor gevonden wordt voor een levertransplantatie, is de zuigeling ten dode opgeschreven. Uiteindelijk zal de vader donor zijn, ook al zijn de medici sceptisch over een goede afloop. Aangrijpende, soms sentimentele, film die vooral de aandacht vestigt op de ethische en morele problemen waar artsen mee te maken hebben. Het scenario van Luc Jabon is geïnspireerd op een waar gebeurd feit, waarvoor de research werd gedaan door Michèle Leloup. Goed spel van minder bekende acteurs. Vinnige fotografie van Gérald Thiaville.

Le chemin solitaire

1990 | Drama

Frankrijk 1990. Drama van Luc Bondy. Met o.a. Bulle Ogier, André Dussollier, Didier Sandre, Edith Scob en Alison Hornus.

De toneelbewerking van dit stuk van Arthur Schnitzler (1862- 1931) kreeg in 1989 de Molière-prijs voor de beste bewerking van een buitenlands stuk. Daarom heeft Bondy besloten zijn eigen film te maken. Die film heeft een symbolische titel en zoals zo vaak bij deze toneelschrijver bestaat er geen reëel stramien, maar zijn er slechts personages die door het lot bij elkaar gebracht en weer gescheiden worden. Hoewel de dialogen zeer snedig zijn vormen ze geen dekmantel voor de melancholische achtergrond, die niets anders dan een impressionistische indruk van het leven in de rechte lijn van de Weense Aufklärung van die tijd is. Ondanks de wijdlopigheid van het geheel slaagt de regisseur erin het stuk van bioscoopallures te voorzien en hij wordt daarbij gesteund door opvallende acteurs.

If the Shoe Fits

1990 | Drama

Verenigde Staten​/​​Frankrijk 1990. Drama van Tom Clegg. Met o.a. Rob Lowe, Jennifer Grey, Elisabeth Vitali, Rebecca Potok en Sacha Briquet.

Modekoning Lowe zit zonder inspiratie. Zijn nieuwe shows waren een miskleun. Een van zijn kleedsters, Grey, ontwerpt zelf in haar vrije tijd, maar mist de moed om Lowe te benaderen. Op een party merkt hij haar op, door haar gedurfde creatie, niet beseffend dat ze voor hem werkt. Gray, die het hem nog steeds niet durft te zeggen, gaat dan maar een dubbelleven leiden. Totaal oninteressant gegeven werd reeds zo dikwijls, en veel beter bewerkt. Het scenario van Timothy Prager staat op het peil van een slechte boulevard-komedie en Lowe is nog nooit zo miscast geweest. Achter de camera stond Henri Habans. Puur tijdverlies.