Umberto d' Orsi is acteur.
Er zijn 8 films gevonden.

La Ragazza di latta
Italië 1970. Sciencefiction van Marcello Aliprandi. Met o.a. Sydne Rome, Roberto Antonelli, Elena Persiani, Umberto d' Orsi en Adriano Amidei Mogliano.
Umberto d' Orsi: Acteur
vpro cinema
bezoekers
Ik
La Ragazza di latta
 Marcello Aliprandi, 1970
Basta guardarla
Italië 1970. Komedie van Luciano Salce. Met o.a. Maria Grazia Buccella, Carlo Giuffré, Pippo Franco, Spyros Fodas en Mariangela Melato.
Umberto d' Orsi: Acteur
vpro cinema
bezoekers
Ik
On a volé la Joconde
Frankrijk/Italië 1966. Komedie van Michel Deville. Met o.a. Marina Vlady, George Chakiris, Margaret Lee, Jean Lefebvre en Paul Frankeur.
Umberto d' Orsi: Acteur
vpro cinema
bezoekers
Ik
Se permette parliamo di donne
Italië/Frankrijk 1964. Komedie van Ettore Scola. Met o.a. Vittorio Gassman, Maria Fiore, Sylva Koscina, Antonella Lualdi en Giovanna Ralli.
Umberto d' Orsi: Acteur
vpro cinema
bezoekers
Ik
Les Amoureux du 'France'
Italië/Frankrijk 1964. Komedie van Pierre Grimblat. Met o.a. Marie-France Pisier, Olivier Despax, Catherine Rouvel, Henri Garcin en Maria Grazia Buccella.
Umberto d' Orsi: Acteur
vpro cinema
bezoekers
Ik
Les Amoureux du 'France'
 Pierre Grimblat, 1964
Le Monachine
Italië 1963. Komedie van Luciano Salce. Met o.a. Catherine Spaak, Sylva Koscina, Amedeo Nazzari, Didi Perego en Umberto d' Orsi.
Umberto d' Orsi: Acteur
vpro cinema
bezoekers
Ik
La Parmigiania
Italië 1963. Komedie van Antonio Pietrangeli. Met o.a. Catherine Spaak, Nino Manfredi, Salvo Randone, Didi Perego en Lando Buzzanca.
Umberto d' Orsi: Acteur
vpro cinema
bezoekers
Ik
La Parmigiania
 Antonio Pietrangeli, 1963
Il Successo
Frankrijk/Italië 1963. Drama van Mauro Morassi en Dino Risi. Met o.a. Vittorio Gassman, Anouk Aimée, Jean-Louis Trintignant, Leopoldo Trieste en Christina Gaioni.
Umberto d' Orsi: Acteur
vpro cinema
bezoekers
Ik

La Ragazza di latta

1970 | Sciencefiction

Italië 1970. Sciencefiction van Marcello Aliprandi. Met o.a. Sydne Rome, Roberto Antonelli, Elena Persiani, Umberto d' Orsi en Adriano Amidei Mogliano.

In een steriele toekomststaat weet de held alleen in zijn fantasieën aan indoctrinatie te ontsnappen. Zijn fantasieën concentreren zich steeds meer rond een toevallig gezien meisje, tot ze een robot blijkt te zijn. Zijn rebellie tegen het systeem blijkt dan voor datzelfde systeem nuttig te kunnen worden gemaakt. Deze pretentieuze sf-film heeft een verward scenario, waar de regisseur onvoldoende greep op krijgt, zodat de opmerkelijke fotografie de voornaamste kwaliteit is van deze filmische brij, waarin ook de geslaagde ideeën en scènes pruttelend verzinken.

Basta guardarla

1970 | Komedie

Italië 1970. Komedie van Luciano Salce. Met o.a. Maria Grazia Buccella, Carlo Giuffré, Pippo Franco, Spyros Fodas en Mariangela Melato.

De sterzanger van een reizend revuegezelschap engageert een boerenmeisje dat verliefd op hem is. Deze laatste wekt de jaloezie van een danser op die intrigeert om haar te laten ontslaan. Bij een concurrerende revue brengt ze het tot ster, terwijl het met de zanger bergafwaarts gaat. Deze parodie op de bekende showbusiness-smartlappen heeft per scène een andere toon en stijl, en in het geheel een verfilming met uiterst losse pols, maar bewaart een volkse goedgehumeurdheid die even vaak aanstekelijk als hoogst vermoeiend is.

On a volé la Joconde

1966 | Komedie, Misdaad

Frankrijk/Italië 1966. Komedie van Michel Deville. Met o.a. Marina Vlady, George Chakiris, Margaret Lee, Jean Lefebvre en Paul Frankeur.

Een kunstminnaar slaagt er in 1911 in de Mona Lisa uit het Louvre te stelen en heeft een waterdicht alibi waardoor de verdenking op zijn vriendin valt die behalve de politie ook andere dieven achter zich aan krijgt. Ongewoon logge grappen voor de anders zo lichtvoetige Deville en relatief weinig verrassende verhaalswendingen houden de achtervolgingskomedie middelmatig, met de schoonheid van Vlady en de locaties als voornaamste kwaliteit.

Se permette parliamo di donne

1964 | Komedie, Erotiek

Italië/Frankrijk 1964. Komedie van Ettore Scola. Met o.a. Vittorio Gassman, Maria Fiore, Sylva Koscina, Antonella Lualdi en Giovanna Ralli.

Een man vertelt van zijn talrijke vrouwelijke veroveringen, hun onvoorspelbare gedrag dat zowel tot positieve als negatieve verrassingen leidt en schetst daarmee onbedoeld ook een weinig positief beeld van de man. Deze debuutfilm van Scola heeft de opbouw van een episodenfilm met Gassman als de permanente hoofdrol (Adam), maar blijft voornamelijk een illustratie van vermakelijke tekst zonder eigen filmleven. Die illustratie gebeurt met aantrekkelijke actrices.

Les Amoureux du 'France'

1964 | Komedie

Italië/Frankrijk 1964. Komedie van Pierre Grimblat. Met o.a. Marie-France Pisier, Olivier Despax, Catherine Rouvel, Henri Garcin en Maria Grazia Buccella.

De zoon van een geru[KA3]ineerde aristocraat wordt verplicht tot belangen-huwelijk met de dochter van een ijsco-magnaat, maar wisselt tijdens een boottocht naar New York (waar hij zijn aanstaande zal ontmoeten) van identiteit met zijn butler. De erfgename heeft echter hetzelfde gedaan met haar secretaresse, zodat een dubbel happy end de ouders precies in de kaart speelt. Een op Marivaux geïnspireerd liefdesstratego, waarin met ironische luchtigheid wordt geacteerd, echter zonder de melancholie en het cynisme van het orgineel. François Reichenbach filmde voor een boottocht 'reisimpressies' die bezienswaardig zijn, maar die tevens de handeling nodeloos ophouden en stijlbreuken tot stand brengen.

Le Monachine

1963 | Komedie

Italië 1963. Komedie van Luciano Salce. Met o.a. Catherine Spaak, Sylva Koscina, Amedeo Nazzari, Didi Perego en Umberto d' Orsi.

Een afgelegen bergdorp is maar via één weg met de buitenwereld verbonden, totdat een luchtvaartmaatschappij door geluidsoverlast het onderwijs op een nonnenschool onmogelijk maakt. De nonnen gaan naar Rome om de directeur tot een omleiding te bepraten en slagen daarin als ze de religieuze roeping bij zijn aantrekkelijke vriendin dreigen aan te wakkeren. Deze vriendelijke komedie zal vooral degenen aanspreken die nonnen in wereldse situaties uiterst komisch vinden en heeft ook enig pikant effect door actrices in habijt te tonen, die in films gewoonlijk veel minder aan hebben.

La Parmigiania

1963 | Komedie

Italië 1963. Komedie van Antonio Pietrangeli. Met o.a. Catherine Spaak, Nino Manfredi, Salvo Randone, Didi Perego en Lando Buzzanca.

Inwonend nichtje van een priester wordt verliefd op een seminarist, maar deze kan de druk van de buitenwereld niet aan en vlucht terug naar het klooster, zodat het meisje haar eigen weg moet zoeken. En die weg gaat ze door gebruik van haar charmes tegenover mannen, die stuk voor stuk morele schipperaars blijken, zodat ze een illusieloze opportuniste wordt. Pietrangeli was vrijwel de enige Italiaan die de omschrijving 'vrouwenregisseur' verdiende en maakte hier optimaal gebruik van de nog half- argeloze vroegrijpheid van Spaak. De diverse kneusjes die ze treft worden met milde melancholie getypeerd, met opvallende rollen van Manfredi en Randone.

Il Successo

1963 | Drama

Frankrijk/Italië 1963. Drama van Mauro Morassi en Dino Risi. Met o.a. Vittorio Gassman, Anouk Aimée, Jean-Louis Trintignant, Leopoldo Trieste en Christina Gaioni.

Een man meent, ondanks reden tot tevredenheid over beroepsuitoefening en privé-leven, onvoldoende geslaagd te zijn; met zijn slechte humeur stelt hij het geduld van zijn vrouw en een loyale vriend op de proef. De naoorlogse economische welvaart biedt hem de kans op grondspeculatie in toeristische gebieden op Sardinië, waaraan hij het belang van de arme bevolking, de huwelijkstrouw, het bezit van zijn oude vader en de vriendschap opoffert. Uiteindelijk is hij rijk en tevreden, maar eenzaam. De door Ettore Scola geschreven harde satire dankt veel aan de cynische verve van Gassman en het subtiele tegenspel van Aimée en Trintignant in nogal kleurloze rollen. Risi nam kort na het begin van de opnamen de regie over en evenaart hierin bijna zijn SORPASSO.

imdb: Zoek Umberto d' Orsi op IMDB