Gaston Schoukens: regie en productie.
Er zijn 10 films gevonden.

C'était le bon temps

1958 | Komedie

België 1958. Komedie van Gaston Schoukens. Met o.a. Gustave Libeau, Georgette Mery, Suzanne Christy, Festerat en Betty Love.

We zijn in 1958. Een koppel bezoekt de Wereldtentoonstelling van Brussel. Hij is Engels, zij is een Belgische, de dochter van een frituuruitbater tijdens de Wereldtentoonstelling van 1935. Samen met hun dochter en schoonzoon halen de heer en mevrouw Appelmans (Libeau en Mery) herinneringen op aan 1935, terwijl ze de nieuwe tentoonstelling bezoeken. Een soort vervolg op EN AVANT LA MUSIQUE, waarbij Schoukens de kans had om materiaal dat hij voor die film gebruikte te mixen met nieuw materiaal, zodat er een parallel getrokken wordt tussen beide tentoonstellingen. Meer een documentaire dan een speelfilm want veel verhaal zit er niet in dit scenario van Noël Barcy en Félix Bell. Verschillende acteurs uit de vroegere film herhalen hun rollen. Enkel nog te smaken als een pittoresk-nostalgisch beeld van een vervlogen tijd. Fotografie van Paul Flon.

Un soir de joie

1956 | Oorlogsfilm, Komedie

België 1956. Oorlogsfilm van Gaston Schoukens. Met o.a. Marcel Roels, Roger Dutoit, Jean-Pierre Loriot, Victor Guyau en Madeleine Rivière.

Deze film gaat over een petite histoire uit WO II dat in Brussel speelt. De Brusselaars worden afgebeeld als handige snaken, die de nazi's op allerlei originele manieren saboteren en pesten met kleine verzetsdaden. Het dagblad Le Soir is in handen van de gehate vijand en spreekt dus diens leugenachtige woord. De geallieerden willen dat het blad niet meer verschijnt, maar de koene Belgen hebben besloten om onder de neus van de vijand nu eens de waarheid af te drukken. Drukdoenerige, kluchtige verzetsfilm, waarvan er in België niet al te veel gemaakt zijn. Het scenario is van E. Olin en fotografie van José Dutilleu.

Les Invités de huit heures

1946 | Mysterie

België 1946. Mysterie van Gaston Schoukens. Met o.a. Charles Gontier, André Gevrey, André Berger, Liliane Simonet en Robert Murat.

Een bewerking van een jeugdroman van Thomas Owen, die hiermee een slechte dienst wordt bewezen door Schoukens die zichzelf trouw blijft. Dat wil zeggen dat we een barmhartig stilzwijgen bewaren over zijn `oeuvre`. Bij wijze van kroon op deze rampzalige misdaadfilm (waarin het erom gaat uit te zoeken wie op een feest twee moorden heeft gepleegd) spelen de komedianten als zoutzakken.

Mon père et mon papa

1938 | Komedie

België 1938. Komedie van Gaston Schoukens. Met o.a. Gustave Libeau, Jules Berry, Blanche Christeler, Alice Tissot en Paul Gury.

Een meisje dat geboren is uit de vluchtige liefde van een toerist uit Parijs en een dorpelinge uit Wallonië wordt geadopteerd door de man met wie haar jong gestorven moeder zou trouwen. Ze is dol op haar 'papa', maar op een dag, als ze al een grote meid is, komt haar echte vader op bezoek. Hij wil haar natuurlijk meenemen, en dan beginnen de problemen, al loopt alles goed af. Uit de lucht gegrepen scenario en dialogen, en de regie is volkomen plat. Waarom worden de prullen van de deerniswekkende Schoukens steeds opnieuw uitgezonden? Antwoord: omdat het niks kost! Niet helemaal nul dankzij de aanwezigheid van Libeau en vooral de immer door en door slechte Berry, maar voor de rest heel zwak.

Les joyeuses aventures de Bossemans et Coppenolle

1938 | Komedie

België 1938. Komedie van Gaston Schoukens. Met o.a. Marcel Roels, Gustave Libeau en Colette Darfeuil.

Een meisje dat geboren is uit de vluchtige liefde van een toerist uit Parijs en een dorpelinge uit Wallonië wordt geadopteerd door de man met wie haar jong gestorven moeder zou trouwen. Ze is dol op haar 'papa', maar op een dag, als ze al een grote meid is, komt haar echte vader op bezoek. Hij wil haar natuurlijk meenemen, en dan beginnen de problemen, al loopt alles goed af. Uit de lucht gegrepen scenario en dialogen, en de regie is volkomen plat. Waarom worden de prullen van de deerniswekkende Schoukens steeds opnieuw uitgezonden? Antwoord: omdat het niks kost! Niet helemaal nul dankzij de aanwezigheid van Libeau en vooral de immer door en door slechte Berry, maar voor de rest heel zwak.

Bossemans et Coppenolle

1938 | Komedie

België 1938. Komedie van Gaston Schoukens. Met o.a. Gustave Libeau, Marcel Roels, Colette Darfeuil, Aimos en Charlette Duchesne.

De Bossemans en de Coppenolles zijn twee bevriende Brusselse families. Bossemans (Libeau) is weduwnaar en heeft een zoon (Carny). Coppenolle (Roels) zit onder de plak van zijn vrouw en heeft een dochter, Georgette (Duchesne). Beiden hopen natuurlijk op een huwelijk dat de band tussen de twee families nog meer zal bestendigen. Maar dan slaat het noodlot toe. Door toedoen van een vrouw (Darfeuil) verandert Bossemans van supportersclub en dat kunnen de Coppenolles niet verkroppen. Brusselse volkskomedie die destijds een gigantisch (lokaal) succes kende, maar die nu hopeloos verouderd is, ook al zitten er leuke dialogen in. Het spel is erg amateuristisch, maar liefhebbers van deze nostalgische (verdwenen) Brusselse sfeer zullen er plezier aan beleven. Het scenario van regisseur Schoukens, die op de aftiteling vermeld staat als Félix Bell, is gebaseerd op het gelijknamige toneelstuk van Joris d'Hanswijck en Paul Van Stalle. Vijftig jaar na dato werd de film door de Cinématèque Royale de Belgique gerestaureerd en bewaard voor het nageslacht. Het camerawerk is van Paul Flon en is nogal statisch. Mono.

Ersatz et Kommandatur

1937 | Oorlogsfilm, Komedie

België 1937. Oorlogsfilm van Gaston Schoukens. Met o.a. Gustave Libeau, Pauline Carton, Zizi Festerat, Jacques Philippet en Georgette Mery.

Januari 1918: het leven in bezet België is moeilijk, maar de bevolking houdt zich aan het devies 'Blijf lachen'. Ze vermaken zich door de moffen te slim af te zijn, onder andere door aardappelen te stelen. Grof, vettig, zwaar en vulgair. Schoukens was de plaag van de Belgische film in die tijd. Zeer warrig gemonteerd. De acteurs spelen alsof ze op het toneel staan, met als gunstige uitzondering de Française Carton.

Ersatz et Kommandantur

1937 | Komedie

België 1937. Komedie van Gaston Schoukens. Met o.a. Zizi Festerat, Pauline Carton en Gustave Libeau.

Januari 1918: het leven in bezet België is moeilijk, maar de bevolking houdt zich aan het devies 'Blijf lachen'. Ze vermaken zich door de moffen te slim af te zijn, onder andere door aardappelen te stelen. Grof, vettig, zwaar en vulgair. Schoukens was de plaag van de Belgische film in die tijd. Zeer warrig gemonteerd. De acteurs spelen alsof ze op het toneel staan, met als gunstige uitzondering de Française Carton.

En avant la musique!

1936 | Komedie, Historische film

België 1936. Komedie van Gaston Schoukens. Met o.a. Gustave Libeau, Georgette Méry, Hélène Dussart, Lucien Mussière en Sabine André.

Brussel tijdens de Wereldtentoonstelling van 1935. Louis Bollinckx (Libeau) is uitbater van een fritkot. Op het ogenblik dat zijn dochter Jeanne (Dussart) haar verloving wil aankondigen met de rijke Engelse Edward (Mussière) heeft haar vader haar juist, schriftelijk, beloofd aan de wat achterlijke zoon van zijn beste vriend en de rest laat zich raden. Een sterk verouderde komedie waarvan het enige historische belang de vele knap gefilmde beelden zijn van de Wereldtentoonstelling. De acteurs spelen erg houterig en hun dialogen klinken theatraal. Libeau is de typische Brusselse bon-vivant die enkel zichzelf hoort praten. Noël Barey en Schoukens schreven het scenario en Paul Flon tekende voor de fotografie.

En avant ... la musique !

1936 | Komedie

België 1936. Komedie van Gaston Schoukens. Met o.a. Gustave Libeau, Georgette Mery, Hélène Dussart, Lucien Mussière en Sabine André.

Deze oude klucht speelt tegen de achtergrond van de Wereldtentoonstelling in Brussel van 1935. Engelse standhouder Edward Boxwell (Mussi[KA2]ere) laat zijn oog vallen op de dochter van Louis Bollinckx, Jeanne (Dussart) die in de patatkraam van haar vader achter de kassa zit. Vader Bollinkx had zijn dochter al beloofd aan de zoon van zijn maat Charles Kumps (Festerat), Phiphi (Denis) en daarvoor zowaar een contract afgesloten. Hij wil van geen wijken weten totdat hij hoort dat er groot geld in het spel is; voor een multimiljonair wil hij wel zijn woord breken. Poging tot het maken van een Pagnol-achtige komedie met een happy-end die de tegenstelling tussen gecultiveerd Brits (de Engelsen eten met witte handschoenen) en ongecultiveerd Brussels (de Bollinckx c.s. eten de patatjes met hun vingers) wil uitbeelden. Daar zit niemand meer op te wachten en de prent is alleen nog maar interessant voor oudere Brusselaars om zich aan nostalgie te laven. Het scenario is van Noël Barcy en Gaston Schoukens. Camerawerk van Ed. Barthelemy.