Colette Ripert: cast.
Er zijn 9 films gevonden.

Han matado a un cadaver

1961 | Misdaad, Thriller

Spanje​/​​Frankrijk 1961. Misdaad van Julio Salvador. Met o.a. José Campos, Colette Ripert, Angel Picazo, Maria Mahor en Dionisio Macias.

De moord op een nachtclubzangeres in Barcelona brengt de politie op het spoor van een valsemunterscomplot. De tweelingzus van de zangeres wordt ingezet om de gangsters in verwarring te brengen. Het kost haar bijna het leven, maar ze wordt beloond met een huwelijksaanzoek van de inspecteur. De Spaanse situering en de pittoreske locaties behoeden deze doorsnee misdaadfilm voor een déjà vu-effect. De film wordt echter nooit echt spannend of verrassend. Franse titel: INTERPOL RECHERCHE.

Arènes joyeuses

1957 | Komedie, Muziek

Frankrijk 1957. Komedie van Maurice Canonge. Met o.a. Fernand Raynaud, Colette Ripert, Danielle Godet, Jean Vinci en René Sarvil.

Een werkloze treedt als knecht in dienst van een fokker van corrida-stieren die drie aantrekkelijke dochters heeft. De complicaties en weerstanden die door zijn hofmakerij ontstaan, verdwijnen met het bericht dat hij een forse erfenis heeft gekregen. Zouteloze verfilming van toneeloperette, met deels dezelfde rolbezetting als op de planken, heeft als enig pluspunt de landschapsfotografie van de Midi. Ondanks flauwiteiten en banaliteiten heeft de film een mogelijk aanstekelijke opgewektheid.

J'avais sept filles

1954 | Komedie

Italië​/​​Frankrijk 1954. Komedie van Jean Boyer. Met o.a. Maurice Chevalier, Delia Scala, Colette Ripert, Maria Frau en Paolo Stoppa.

Een werkloos balletgroepje aan de Côte d'Azur dringt bij een rijke, bejaarde bon vivant binnen en geeft zich voor zijn onwettige dochters uit. Hij trapt er even in, maar bezorgt ze toch een engagement bij een door hem zelf gefinancierde revue. De matte regie en het onvoldoende acteren van de 'dochters' worden maar net gecompenseerd door het spel van Chevalier als de oude schuinsmarcheerder.

A toi de jouer, Callaghan

1954 | Mysterie, Actiefilm

Frankrijk 1954. Mysterie van Willy Rozier. Met o.a. Tony Wright, Colette Ripert, Lisiane Rey, Roger Blin en Paul Cambo.

Een detective stelt een onderzoek in naar de oorzaak van een scheepsramp en ontdekt dat de reder zelf en zijn geliefde verantwoordelijk zijn voor de sabotage. Deze poging om met een andere held van Peter Cheney in te haken op Eddie Constantines Lemmy Caution-succes, blijft daarbij ver ten achter, omdat zowel de regie als Wright te weinig flair hebben om het warrig uitgewerkt scenario spannend te maken.

Occupe-toi d'Amélie!

1949 | Komedie

Frankrijk 1949. Komedie van Claude Autant-Lara. Met o.a. Danielle Darrieux, Jean Desailly, André Bervil, Louise Conte en Marcelle Arnold.

Het meesterscenaristenspan Jean Aurenche en Pierre Bost bewerkte met Autant-Lara het boulevardstuk van Georges Feydeau tot een grandioze komedie. In deze farce over een vals en een echt huwelijk, een forse erfenis en rad van de tongriem gesneden hoofdfiguren wordt met bourgeoiswaarden en traditiewetten van film en theater vrolijk de vloer aangeveegd. Vaudevilleske kassakraker vol vindingrijke situaties en topcast verdween na eerste bioscooproulement uit zicht omdat de erven Feydeau het script onwaardig achtten. La Darrieux fonkelt op haar koketst, Max Douy tekende voor de bekroonde decors.

Les Jeux sont faits

1947 | Drama, Mysterie, Horror, Experimenteel

Frankrijk 1947. Drama van Jean Delannoy. Met o.a. Micheline Presle, Marcello Pagliero, Charles Dullin, Marguerite Moreno en Fernand Fabre.

In het hiernamaals ontmoeten een door haar echtgenoot vermoorde vrouw en een door de politie gedode stakingsleider elkaar en merken dat ze op aarde een ideaal liefdespaar zouden zijn geweest. Ze krijgen vierentwintig uur herkansing, maar de strijdige interesses en milieus blijken obstakels, zodat het lot geen andere wending krijgt. Het oorspronkelijk scenario van Jean- Paul Sartre is kenmerkend voor zijn existentialisme, maar het krijgt een bekwame, maar ongeïnspireerde filmvorm en een onvoldoende bezetting van de mannelijke hoofdrol. Gevolg: een film die interessanter is om over na te denken of te praten dan om te zien. Het scenario is van regisseur Delannoy, Jacques- Laurent Bost en Jean-Paul Sartre. Het camerawerk is van Christian Matras.

Eternel conflit

1947 | Drama

Frankrijk 1947. Drama van Georges Lampin. Met o.a. Annabella, Fernand Ledoux, Michel Auclair, Louis Salou en Line Noro.

Een geleerde van middelbare leeftijd geeft zijn kleurloos sleurbestaan op voor een circusacrobate, die wordt onderhouden door een financier en uitgebuit door een jonge dompteur. De professor probeert haar leven in banen te leiden en de rijke minnaar tot een huwelijksaanzoek te brengen, met tragische gevolgen. Dit zwaar aangezette drama was de Franse come-back van Annabella na haar Amerikaanse film- en theaterjaren, maar ze heeft noch het temperament noch de juiste leeftijd voor haar rol. Goed spel van Ledoux als een Franse 'Professor Unrath'

L' Ennemi sans visage

1946 | Sciencefiction, Misdaad

Frankrijk 1946. Sciencefiction van Maurice Cammage en Robert-Paul Dagan. Met o.a. Louise Carletti, Jean Tissier, Frank Villard, André Fouché en Huguette Montréal.

Wheeler maakte een uitstekende bewerking van een detective van Stanislas-André Steeman. De regie van de film kan daar helaas niet aan tippen. Dit was de laatste film van Cammage die zich daarna terugtrok. Cammage mag dan niet altijd een slechte regisseur geweest zijn, de onbekende Dagan draagt absoluut niets bij. Wat rest is een grote aanstellerij-partij.

Tant que je vivrai

1945 | Avonturenfilm, Romantiek

Frankrijk 1945. Avonturenfilm van Jacques de Baroncelli. Met o.a. Edwige Feuillère, Marguerite Deval, Germaine Kerjean, Margo Lion en Germaine Michel.

Een voorname avonturierster doet een kuur in een sanatorium. Ze komt daar de liefde tegen in de vorm van een jonge schilder. Ze laat zich arresteren omdat ze weet dat ze later haar minnaar weer zal vinden. Met een dergelijk verhaal kan men een betere, maar ook slechtere film maken. Zonder [KA1]e[KA1]en van de belangrijkste films van De Baroncelli te zijn, ontbreekt het deze romance niet aan belang dankzij een degelijk gemaakt scenario (vijf schrijvers!), het camerawerk van Christian Matras en een overtuigend spel.