Gérard Laureau: cast.
Er zijn 3 films gevonden.

Jeanne

1994 | Drama, Romantiek

Tsjechoslowakije​/​​Frankrijk 1994. Drama van Robert Mazoyer. Met o.a. Nicole Garcia, Brigitte Roüan, Agathe De La Fontaine, Guillaume Canet en Annie Girardot.

Jeanne (Garcia) is een ge[KA3]emancipeerde vrouw. Overdag is ze hartchirurg. `s Nachts neemt ze mannen in haar armen - zonder liefde, zonder emotie. Ze neemt en geeft niets terug, vrij en ongebonden als ze is. Op een dag heeft ze echter oogcontact met een adolescent in het ziekenhuis. De jongen, Mathieu (Canet), wordt smoorverliefd op haar. Jeanne wordt overvallen door panische angst. Ze is zo bang om hem te beledigen, dat ze kwetsbaar wordt, maar het is al te laat. Het portret van een onafhankelijke vrouw die weigert zich te binden. Uitstekend gespeeld door Garcia, lijdt de film echter onder een oppervlakkig scenario van Odile Barski gebaseerd op de roman van Nicole Avril. Michael Epp stond achter de camera.

L'impasse des brouillards

1990 | Misdaad

Frankrijk 1990. Misdaad van Claude Loursais. Met o.a. Jacques Debary, Marc Eyraud en Gérard Laureau.

De eigenaresse van een bar sterft aan de gevolgen van wat ogenschijnlijk een ongeluk is. Maar er zijn twee personen die haar vermoord zouden kunnen hebben. Ten eerste een jongere vriendin die mede-exploitante van de bar is, en deze zou erven, terwijl zij een geliefde van haar eigen leeftijd heeft, en ten tweede een bizarre musicus die in de hele wijk brieven heeft rondgestuurd, waarin hij uitlegt dat de eigenaresse tijdens de Duitse bezetting joodse families heeft aangegeven, waaronder haar eigen ouders. Ziedaar een aardig raadsel dat commissaris Cabrol (Debary), vergezeld van zijn trouwe inspecteur M[KA1]enardeau (Eyraud), niet zonder meer kan oplossen. Een gelijkvormige regie zoals gewoonlijk bij deze tv-maker, maar scenarioschrijver Christian Baillemont is een knap suspense-maker.

L'échappatoire

1977 | Drama

Frankrijk 1977. Drama van Claude Patin. Met o.a. Mylène Demongeot, Michèle Bertrand, Mova Person, Christian Baltauss en Guy Di Rigo.

Weinig originele debuutfilm. Een meer dan sombere schildering van een meisje uit de gegoede klasse die, ten gevolge van een traumatische ervaring in haar jeugd, steeds mannelijker wordt, motor gaat rijden (de tweede titel van de film is heel gek), in hevige paranoïa vervalt tot in de psychiatrische inrichting waar haar de dood wacht. Het talent van Bergman is nodig om een dergelijk verhaal te laten slagen. De acteurs zijn slecht geregisseerd en bovendien voor het merendeel debutanten; de uitwerking is vlak en monotoon. Patin had bovendien het ongeluk een van de meest middelmatige regisseurs te kiezen als technisch adviseur, Marc Simenon, de man van Demongeot.