Patrice Valota

La kiné : La gagné

Frankrijk 1998. Drama van Aline Isserman. Met o.a. Charlotte Kady, Jacques Penot, Julien Sergue, Didier Bienaimé en Firmine Richard.

Justinien trouvé, ou le bâtard de Dieu

Frankrijk 1993. Avonturenfilm van Christian Fechner. Met o.a. Pierre-Olivier Mornas, Ticky Holgado, Bernard-Pierre Donnadieu, Bernard Haller en Patrice Valota.

De tribulaties van een vondeling, die voor een kloosterpoort gevonden wordt tijdens een verschrikkelijk onweer. Het kind, dat opgroeit in een pleeggezin, blijkt achteraf na heel wat belevenissen (bij zigueners, in de gevangenis) van hoge komaf te zijn. Het verhaal van Cyrano-zonder-neus, want de schurk die hem te vondeling had gelegd had een stukje van zijn neus afgehaald om een geboortevlekje weg te werken. Donnadieu als Martin Coutouly en Mornas als Justinien doen goed hun best. De uitstekende beelden zijn van Claude Agostini en het spel is genietbaar. Michel Folco en regisseur Fechner bewerkten de roman Dieu et nous seuls pouvons tot scenario. Het was de bedoeling iets te brengen dat het midden zou houden tussen THE NAME OF THE ROSE en INDIANA JONES; aan de kijker te beoordelen of dat gelukt is. Gesitueerd rond 1700.

Le fils Cardinaud

Frankrijk 1992. Thriller van Gérard Mordillat. Met o.a. Jean-Pierre Bisson, Caroline Silhol, Camille Clavel, Christian Barbier en Jacques Pater.

Naar de gelijknamige psychologische thriller van Georges Simenon uit 1942. Wanneer Bisson en zijn zoontje Clavel zoals iedere zondag na de mis thuiskomen, treffen zij daar niemand aan. De rosbief staat in de oven, maar Sihol, Bissons echtgenote, is spoorloos. Bisson heeft snel in de gaten dat er weinig tijd is om haar terug te vinden, en de twaalf volgende uren zullen zijn leven helemaal omgooien. Werd eerder verfilmd door Gilles Grangier, onder de titel LE SANG [KA2]A LA T[KA4]ETE (1956). Jean Gabin speelde toen de hoofdrol, niet als verzekeringsagent, zoals in het boek, maar als industrieel. Bisson doet zijn best als de zoekende monsieur Cardinaud, maar hij slaagt er niet in zijn voorganger Gabin te doen vergeten.

Navarro : Strip-Show

Frankrijk 1990. Misdaad van Gérard Marx. Met o.a. Roger Hanin, Sam Karmann, Jacques Martial, Catherine Allégret en Emmanuelle Boidron.

Geslaagde aflevering uit de misdaadserie, gesitueerd in het milieu van Parijse peepshows, kinderporno, drugaddicts en ander leuks. Een verslaafd tienermeisje is vermoord en inspecteur Navarro (Hanin) klaart de klus nadat hij twee broers uit het milieu in het nauw heeft gedreven. Allegret als caféhoudster begint hoe langer hoe meer op haar moeder, Simonne Signoret, te lijken. Scenario van Alain Le Henry, die samen met Tito Topin de dialogen schreef.

Fucking Fernand

Frankrijk 1987. Oorlogsfilm van Gérard Mordillat. Met o.a. Thierry Lhermitte, Jean Yanne, Marie Laforêt, Martin Lamotte en Charlotte Valandrey.

Bewerking van de gelijknamige roman van Walter Lewino waarin tegen de achtergrond van de Duitse bezetting in Frankrijk, een schatrijke blinde de liefde wil leren kennen samen met een criminele slager die ontsnapt is uit de gevangenis. Het is vreselijk en met een verwoestende humor... Met een mise-en- scène die de roman min of meer reduceert tot een soort werktekening. Conclusie: je kunt beter het boek lezen. Scenario van regisseur Mordillat, Jean Aurenche en Véra Belmont.

Billy-Ze-Kick

Frankrijk 1985. Komedie van Gérard Mordillat. Met o.a. Francis Perrin, Cerise Bloc, Dominique Lavanant, Zabou Breitman en Michael Lonsdale.

Verfilming van de roman van Jean Vautrin waarin de verbeelding zich zodanig mengt met de werkelijkheid dat de lezer c.q. de kijker beide niet meer uit elkaar kan houden. Het lijkt wel of de regisseur een soort ZAZIE wilde maken van Raymond Queneau die Louis Malle inspireerde. Dit mengsel lukt niet: alles is even zwaar aangedikt en deze bizarre overdrijving is niets anders dan een trage vervelende film waarin bovendien slecht geacteerd wordt met uitzondering van Lonsdale en Robert die hun rollen nog wat inhoud kunnen geven.

Marcheloup

Frankrijk 1982. Drama van Roger Pigault. Met o.a. Paul Le Person, Blanchette Bruno, Anne-Marie Besse, Jérôme Zucca en Anne Le Fol.

Het verhaal speelt zich af aan het einde van de negentiende eeuw en gaat over een aantal moeizame veranderingen in een traditioneel houthakkersdorpje waar allereerst al een vreemde kermisklant met zijn familie komt wonen. Even later breekt de hel pas echt los, wanneer een klompenmaker annex uitvinder in het dorp aankomt en de komst van de industrie inluidt. Innemende kroniek die prachtig in het plaatselijke tijdbeeld past. Dat geldt ook voor het acteerwerk. De regisseur heeft trouwens altijd wel goed werk geleverd.

Brigade mondaine: vaudou aux Caraïbes

Frankrijk 1980. Avonturenfilm van Philippe Monnier. Met o.a. Patrice Valota, Jacques Bouanich, Julie Margo, Marcel Dalio en Jean-François Garreaud.

Tijdens een carnaval op Martinique wordt een onthoofde politieverklikker gevonden, die op het spoor van een drugssmokkel was. De inspecteurs van de zedenpolitie komen de helpende hand bieden, maar schieten in hun onderzoek niets op totdat één van hen het slachtoffer van voodoo wordt. De derde film uit deze onfrisse reeks houdt de seks en sadisme-elementen relatief binnen de perken, maar de pogingen tot humor zijn nog steeds even lamlendig en de discodreun op een geluidsband is afstompender dan ooit en misplaatst bij de exotische locatie.

Brigade mondaine: la secte de Marrakech

Frankrijk 1979. Avonturenfilm van Eddy Matalon. Met o.a. Patrice Valota, Jacques Bouanich, Carole Chauvet, Christian Marquand en Robert Hoffmann.

Meisje ontvlucht het ouderlijk gezag in een religieuze sekte waarvan de volgelingen gedwongen worden om zich 'voor God' te prostitueren en ongehoorzaamheid wordt afgestraft met martelingen en uiteindelijk een rituele executie. De neef van het meisje die inspecteur van de zedenpolitie is, volgt haar spoor naar Marokko en weet haar nog net op tijd te redden. Deel 2 uit een serie naar flut-romans van Gerard de Villiers is weer hypocriet en lamlendig geacteerd en een gefilmd mengsel van seks, sadismie en quasi- moralisme.

Tire pas sur mon collant

Frankrijk 1978. Komedie van Michel Lemoine. Met o.a. Vanessa Vaylord, Corinne Corson, Valérie Dréville, Patrice Valota en Jérôme Foulon.

Drie giechelende secretaresses gaan met vakantie naar Marrakech om mannen te versieren rond het zwembad van hun luxehotel. Platvloerse, racistische ongein, vermoedelijk in elkaar geïmproviseerd toen de hele filmploeg stomdronken was.

Brigade mondaine

Frankrijk 1978. Misdaad van Jacques Scandelari. Met o.a. Patrice Valota, Odile Michel, Florence Cayrol, Patrick Olivier en Jacques Berthier.

Het lijk van een jong meisje wordt gevonden met een overdosis aan een seksueel stimulerend en wilsverzwakkend middel. Een inspecteur van de zedenpolitie komt op het spoor van een liederlijke graaf, maar krijgt pressie van bovenaf om het onderzoek te stoppen vanwege diens regeringsverleden. De politie doet toch een inval tijdens een grote orgie op een kasteel. De fluttige serie-roman van Gérard de Villiers werd zo mogelijk een nog slechtere film zonder enige spanning, waarbij de regisseur zich zichtbaar alleen interesseerde voor sadistisch rituele orgiescènes die een barokke vormgeving kregen. De constante disco-muziek is een aanslag op het uithoudingsvermogen.