Robert Kramer

Cités de la plaine

Frankrijk 2000. Robert Kramer. Met o.a. Nathalie Sarles, Coralie Verhaghe, Erika Kramer, Amélie Desrumaux en Lahcene Aouiti.

Seuil

Frankrijk 1999. Aymeric Vergnon-d'Alançon. Met o.a. Robert Kramer, Yann Mazéas, Mila Savic en Benoît Chauleur.

Le P'tit Bleu

Frankrijk​/​​Zwitserland 1999. Film noir van François Vautier. Met o.a. Etienne Chicot, Roland Blanche, Robert Kramer, Jule Japhet en Luis Rego.

Say Kom Sa

Frankrijk 1998. Robert Kramer.

L'ennui

Frankrijk​/​​Portugal 1998. Drama van Cédric Kahn. Met o.a. Charles Berling, Sophie Guillemin, Arielle Dombasle, Robert Kramer en Alice Grey.

De mechanismen van seksuele bezittingsdrang worden kaal en genadeloos blootgelegd in dit psychologisch intrigerende drama waarin een filosofie-docent verstrikt raakt in zijn eigen obsessie voor een meisje nog niet half zijn leeftijd. Veertiger Martin (Berling) vertoont symptomen van een midlife crisis wanneer hij Cecilia (Guillemin) ontmoet. Ze is eerder alledaags dan uitzonderlijk en eerder gereserveerd dan hartstochtelijk. Ze zien elkaar dagelijks voor seks, ondanks Martins minachting voor haar. Robert Kramer, de Amerikaanse regisseur van onder meer Route One USA speelt een kunstenaar die in bed met Cecilia aan zijn einde komt. Naar de roman La noia (1960) van Alberto Moravia.

Ghosts of Electricity

Zwitserland 1997. Robert Kramer.

De mechanismen van seksuele bezittingsdrang worden kaal en genadeloos blootgelegd in dit psychologisch intrigerende drama waarin een filosofie-docent verstrikt raakt in zijn eigen obsessie voor een meisje nog niet half zijn leeftijd. Veertiger Martin (Berling) vertoont symptomen van een midlife crisis wanneer hij Cecilia (Guillemin) ontmoet. Ze is eerder alledaags dan uitzonderlijk en eerder gereserveerd dan hartstochtelijk. Ze zien elkaar dagelijks voor seks, ondanks Martins minachting voor haar. Robert Kramer, de Amerikaanse regisseur van onder meer Route One USA speelt een kunstenaar die in bed met Cecilia aan zijn einde komt. Naar de roman La noia (1960) van Alberto Moravia.

Walk the Walk

Frankrijk 1996. Robert Kramer.

De mechanismen van seksuele bezittingsdrang worden kaal en genadeloos blootgelegd in dit psychologisch intrigerende drama waarin een filosofie-docent verstrikt raakt in zijn eigen obsessie voor een meisje nog niet half zijn leeftijd. Veertiger Martin (Berling) vertoont symptomen van een midlife crisis wanneer hij Cecilia (Guillemin) ontmoet. Ze is eerder alledaags dan uitzonderlijk en eerder gereserveerd dan hartstochtelijk. Ze zien elkaar dagelijks voor seks, ondanks Martins minachting voor haar. Robert Kramer, de Amerikaanse regisseur van onder meer Route One USA speelt een kunstenaar die in bed met Cecilia aan zijn einde komt. Naar de roman La noia (1960) van Alberto Moravia.

Point de départ

Frankrijk 1993. Documentaire van Robert Kramer.

Bijna 25 jaar later maakt enfant-terrible Kramer de balans op van wat er met Vietnam is gebeurd nadat hij de militante, pamflettistische documentaire PEOPLE`S WAR (40m) had gemaakt. Hij heeft hiervoor - uiteraard - wederom gefilmd in Noord-Vietnam. Hij heeft er ook een ontroerend interview in verwerkt met activiste Linda Evans met wie hij toentertijd in Hanoi was; zij zit nu in een gevangenis in Californië, waar ze tot 2014 moet blijven. Kramer is rijper en dat is aan zijn meer dan twee keer zo lange vervolgfilm te merken, want hij verhaalt op een veel genuanceerdere manier over het lot van Vietnam dat zich bevindt tussen een post-communistisch tijdperk en een opkomende markteconomie. Voor wie het meegemaakt heeft en wie het onderwerp bestudeert, een belangwekkende en vakkundig gemaakte film met artistieke waarde.

Point de depart

Frankrijk 1993. Documentaire van Robert Kramer.

Bijna 25 jaar later maakt enfant-terrible Kramer de balans op van wat er met Vietnam is gebeurd nadat hij de militante, pamflettistische documentaire PEOPLE`S WAR (40m) had gemaakt. Hij heeft hiervoor - uiteraard - wederom gefilmd in Noord-Vietnam. Hij heeft er ook een ontroerend interview in verwerkt met activiste Linda Evans met wie hij toentertijd in Hanoi was; zij zit nu in een gevangenis in Californië, waar ze tot 2014 moet blijven. Kramer is rijper en dat is aan zijn meer dan twee keer zo lange vervolgfilm te merken, want hij verhaalt op een veel genuanceerdere manier over het lot van Vietnam dat zich bevindt tussen een post-communistisch tijdperk en een opkomende markteconomie. Voor wie het meegemaakt heeft en wie het onderwerp bestudeert, een belangwekkende en vakkundig gemaakte film met artistieke waarde.

Route One USA

Frankrijk 1989. Documentaire van Robert Kramer. Met o.a. Pat Robertson, Paul McIsaac, Jesse Jackson en Robert Kramer.

Bijna 25 jaar later maakt enfant-terrible Kramer de balans op van wat er met Vietnam is gebeurd nadat hij de militante, pamflettistische documentaire PEOPLE`S WAR (40m) had gemaakt. Hij heeft hiervoor - uiteraard - wederom gefilmd in Noord-Vietnam. Hij heeft er ook een ontroerend interview in verwerkt met activiste Linda Evans met wie hij toentertijd in Hanoi was; zij zit nu in een gevangenis in Californië, waar ze tot 2014 moet blijven. Kramer is rijper en dat is aan zijn meer dan twee keer zo lange vervolgfilm te merken, want hij verhaalt op een veel genuanceerdere manier over het lot van Vietnam dat zich bevindt tussen een post-communistisch tijdperk en een opkomende markteconomie. Voor wie het meegemaakt heeft en wie het onderwerp bestudeert, een belangwekkende en vakkundig gemaakte film met artistieke waarde.

Doc's Kingdom

Verenigde Staten​/​​Frankrijk​/​​Portugal 1987. Drama van Robert Kramer. Met o.a. Paul McIsaac, Vincent Gallo en Joao Cesar.

Doc, die woont waar Europa ophoudt en de Derde Wereld begint, is al tien jaar ziek. Het gaat niet om cholera, zoals de artsen geloven, maar om een psychisch trauma dat wanhoop heet. Aan de andere kant van de wereld woont zijn zoon, die na de dood van zijn moeder een brief vindt van zijn vader, die hij dood waande. En hij gaat naar hem op zoek. Deze rondzwervende Amerikaanse regisseur wordt geobsedeerd door thema's als de eenzaamheid, het probleem van de intermenselijke communicatie en daarenboven het zwerven, zowel in geestelijke als in geografische zin. Een zeer boeiend portret van twee figuren die omringd worden door een wereld die zo onverschillig is dat ze niet lijkt te bestaan.

Swing Troubadour

Frankrijk 1986. Drama van Bruno Bayen. Met o.a. Bérangère Bonvoisin, Philippe Clévenot en Robert Kramer.

Tijdens een bootreis wordt Luce verliefd op Emmerich maar deze passie kost haar het leven. Het originele van de film is dat die verteld wordt door de 8-jarige Iris, de dochter van Luce, en dat het heden en verleden elkaar continu doorkruisen. Een bittere en wrede fabel over de dood, en geregisseerd door een man uit de theaterwereld die de regie echter zodanig beheerst dat er bij de kijker een gevoel van onbehagen ontstaat.

Diesel

Frankrijk 1985. Misdaad van Robert Kramer. Met o.a. Gérard Klein, Agnès Soral, Richard Bohringer, Niels Arestrup en Magali Noël.

Bloedbaden, afrekeningen en opnieuw bloedbaden rondom een gebouw, een huis van plezier in een futuristische stad die geregeerd wordt door Diesel, een echte despoot. Door een bekende Amerikaanse regisseur verfilmd (THE EDGE, MILESTONES, ICE). Deze Franse MAD MAX is bespottelijk, gemaakt zonder enige vernieuwing, en zelfs de acteurs lijken enigszins belachelijk. Is Kramer slecht op z'n gemak buiten z'n land? Nog even vermeld: er zit extreem geweld in deze film.

Wundkanal

Duitsland 1984. Historische film van Thomas Harlan. Met o.a. Alfred F., Heike Geschonneck, Robert Kramer, Françoise Rabut en Hertz Natif.

Een vreemde semi-documentaire gemaakt door de zoon van nazi- propagandafilmer Veit Harlan met een heuse oorlogsmisdadiger in de hoofdrol. Deze film wordt doorgaans samen vertoond met NOTRE NAZI, een documentaire over de spanningen tijdens het maken van WUNDKANAL. Camerawerk van Henri Alekan.

Notre Nazi

Frankrijk 1984. Documentaire van Robert Kramer. Met o.a. Alfred F., Thomas Harlan, Hertz Natif, Ursula Langman en Henri Alekan.

Een essayistische documentaire over de spanningen tijdens de opnames van WUNDKANAL, een film gemaakt door de zoon van nazi- propagandafilmer Veit Harlan met Alfred F., een op 80-jarige leeftijd uit de gevangenis ontslagen oorlogsmisdadiger, in de hoofdrol. Beide films worden doorgaans samen vertoond aangezien ze elkaar aanvullen en verrijken. Ook bekend als UNSER NAZI.

Effraction

Frankrijk 1983. Misdaad van Daniel Duval. Met o.a. Marlène Jobert, Bruno Cremer, Jacques Villeret, Daniel Duval en Jean-Pierre Dravel.

Een voortvluchtige bankrover verschanst zich in een hotel, waar hij een overspelig paar gijzelt en met zich meevoert tot de politie hem neerschiet. Deze voorspelbare en weinig interessante thriller - waarvan schrijver Francis Ryck zich distantieerde -zou moeten verrassen door de rol van komiek Villeret als een Peter Lorre-achtige schurk: het effect is echter curieus, maar niet overtuigend. Deze lamlendige regie van de ooit zo goed gedebuteerde Duval kan het scenario van Francis Ryck niet redden.

Der Stand der Dinge

Duitsland​/​​Verenigde Staten​/​​Portugal 1982. Drama van Wim Wenders. Met o.a. Patrick Bauchau, Isabelle Weingarten, Allen Goorwitz, Samuel Fuller en Viva Auder.

Wenders maakt na zijn mislukking met HAMMETT de balans op in een film over een 'filmcrew' die in Portugal bezig is met een SF- film, The Survivors. Het geld is op en ieder doodt de tijd op zijn of haar manier. De regisseur gaat naar Los Angeles om de producent op te sporen. Deze blijkt op de vlucht voor zijn duistere geldschieters en wordt neergeschoten. Wenders heeft er weer eens een echte Wendersfilm van gemaakt waarin de crisis van heel de mensheid verwerkt is. Hij slaagt hierin echter maar ten dele. Scenario van Wenders en Robert Kramer. Camerawerk van Henri Alekan, Fred Murphy en Martin Schäfer.

Guns

Frankrijk 1980. Mysterie van Robert Kramer. Met o.a. Patrick Bauchau, Juliet Berto, Peggy Franckson, Keja Kramer en Robert Boner.

Deze Amerikaanse regisseur, die overal en nergens thuis is, heeft meerdere films gemaakt in Frankrijk. En als bij toeval is `het zwerven` het thema van deze film en niet, zoals men zou denken, de wapensmokkel die onderzocht wordt door een journalist, die van Parijs naar Marseille gaat en net als in het echte leven de meest uiteenlopende personages ontmoet. Een film over de op drift rakende en zijn eigen grenzen aftastende mens, die is opgebouwd uit ingewikkelde, opengewerkte en elkaar overlappende vertellingen, die bestaan uit fragmenten die enigszins doen denken aan Jean-Luc Godard in zijn begintijd. Het resultaat is een zeer aantrekkelijke film, die voortdurend aansluit bij de werkelijkheid. De film is echter ook verwarrend en dat verklaart waarom hij slechts bij een klein (maar hartstochtelijk) publiek is aangeslagen.