René Gilson: regie en cast.
Er zijn 5 films gevonden.

Un été à Paris

1988 | Romantiek, Komedie

Frankrijk 1988. Romantiek van René Gilson. Met o.a. Diane Delor, Peter Semler, Maud Rayer en Marc Chapiteau.

Een Duitse schilder die in Parijs woont, wordt verliefd op een vriendin, eveneens schilder, die hij al jaren kent. Het bijzondere is dat deze film gemaakt is in de traditie van de films-met-liedjes die in de jaren dertig en veertig in de mode waren. Hier zorgen de liedjes van Charles Trenet voor nostalgische gevoelens.

Ma blonde, entends-tu dans la ville...

1980 | Drama

Frankrijk 1980. Drama van René Gilson. Met o.a. Francine Carpon, Jacques Zanetti, Josette Hemsen, Elizabeth Chailloux en Cyril Robichez.

De enige afwisseling in het sleurbestaan van een provinciale fabrieksarbeidster anno 1936 is haar liefde voor een voor het fascisme gevluchte Italiaanse mijnwerker. De overwinning van het Front Populaire bij de verkiezingen resulteert in de invoering van doorbetaalde vakanties, zodat ze samen per fiets naar zee kunnen vertrekken. Deze met oog voor detail getekende sociale schets weet met een minimum aan dramatisering een treffend beeld te tekenen dat boven het naturalisme van de kleine gebeurtenissen uitstijgt.

Juliette et l'air du temps

1976 | Komedie, Drama, Romantiek

Frankrijk 1976. Komedie van René Gilson. Met o.a. Agnès Château, Jacques Zanetti, Matthieu Volta, Fabienne Arel en Janine Molinier.

Een vederlichte, anekdotische, psychologische komedie met Agnès Château als een levenslustige jonge vrouw die liever aan de rol gaat met haar vrienden dan zich te plooien naar de regels van een vaste baan. Een paar scènes blijven bij, maar het geheel is te rommelig en doelloos om echt indruk te maken. Vooral jammer voor Château, die in de titelrol zich duidelijk voor 100 % geeft.

La Brigade

1973 | Drama, Oorlogsfilm

Frankrijk 1973. Drama van René Gilson. Met o.a. Brigitte Fossey, Edward Wojtaszek, Jean Bouise, Piotr Szymanowski en Andrzej Siedlecki.

Poolse vrijwilligers zijn na Spaanse Burgeroorlog naar Frankrijk geëmigreerd waar ze in 1943 in het Noorden een eigen verzetsgroep hebben. Bij arrestatie worden ze door Franse politie zwaarder gevonnist dan landgenoten, zodat na bevrijding slechts twee leden het hebben overleefd. Sobere reconstructie van ware gebeurtenissen en hun politieke verwikkelingen door regisseur die in neo-realistische traditie werkt en daarmee in Franse cinema uitzonderingspositie heeft.

Le Père Noël a les yeux bleus

1966 | Drama

Frankrijk 1966. Drama van Jean Eustache. Met o.a. Jean-Pierre Léaud, Gérard Zimmerman, Henri Martinez en René Gilson.

Om een winterjas te kunnen aanschaffen, verhuurt een berooide en eenzame jongen in de provincieplaats Narbonne zich als kerstman die met kopers in een warenhuis op de foto moet. Deze vermomming en poses geven hem de kans tot enig voorzichtig contact met meisjes zonder gevolgen, zodat de avonden gevuld blijven met drank en bralverhalen met enkele vrienden. Indringend en ontroerend beeld van de eenzaamheid in dwarse episodische filmvorm, die geaccentueerd wordt door quasi-bravoure en galgehumor. (Voor goed begrip van het eindbeeld als de vrienden door de uitgestorven stad lopen met het spreekkoor 'op naar het bordeel': Narbonne heeft geen bordeel.)