Alessandro Sigona

Tous les papas ne font pas pipi debout

België​/​​Frankrijk 1998. Komedie van Dominique Baron. Met o.a. Natacha Lindinger, Carole Richert, Marina Vlady, Corentin Mardaga en Fanny Valette.

R.I.F.: Piège pour enfants seuls

België​/​​Frankrijk 1995. Misdaad van Teff Erhat. Met o.a. Patrick Raynal, Aude Briant, Yves Afonso, Roch Leibovich en Manuela Servais.

Op een nacht loopt Merlet weg uit het internaat in een Parijse voorstad. Hij vervoegt zijn zus, Bruneau, die hem in de regen opwacht. Hun vader, St[KA1]ephane, kan zich geen reden bedenken waarom de kinderen hun milieu ontvlucht hebben en doet beroep op de afdeling R.I.F. (Recherches dans L'Intérêt des Familles) van de Franse politie om hen terug te vinden. De zaak wordt internationaal wanneer de Brusselse jeugdpolitie melding maakt van het feit dat beide jongeren gearresteerd werden tijdens een routine-controle in het station van Schaarbeek. Spannende policier die zich afspeeld in de kringen van de Brusselse pornografische onderwereld, specialisatie-tak pedofilie. Scenaristen Luc Jabon en Erhat bewijzen dat dit zich in ieders buurt kan afspelen zonder dat er ook maar iemand achterdochtig is. De personages op zich zijn oppervlakkig, maar het gangsterwereldje wordt indrukwekkend in beeld gebracht. Fotografie van Jean-Claude Neckelbrouck. Formaat 16/9. Stereo.

La veuve de l'architect

Frankrijk​/​​België 1995. Komedie van Philippe Monnier. Met o.a. Michèle Morgan, Jacques François, Olivier Sitruk, Tania Gabarski en Fares Boudidit.

Het begint allemaal met een reportage op de tv. Een journalist klaagt de wantoestanden aan in de randstad en beweert dat de onlusten die er heersen, te wijten zijn aan het verval en het monsterachtige uiterlijk van de woonblokken. De welgestelde Morgan ziet de reportage in haar luxueuze appartement aan de Avenue Foch en ze is ontdaan. Haar overleden man, van wie ze nog steeds zielsveel houdt, heeft die wijk indertijd ontworpen. Tot ontsteltenis van haar butler wil ze haar steentje bijdragen om de sociale onrust in dat stadsgedeelte te kalmeren. Erg idealistische, maar nogal naïeve benadering van een probleem dat inherent is aan bijna elke moderne grote stad. Maar Morgan slaagt er toch in waardigheid te geven aan haar personage en het scenario van Jean-Luc Seigle, Catherine Hertault en Monnier wat op te waarderen. Willy Stassen stond aan de camera.

Marie

Portugal​/​​Frankrijk​/​​België 1993. Drama van Marian Handwerker. Met o.a. Marie Gillain, Alessandro Sigona, Stéphane Ferrara, Sabrina Leurquin en Margarida Marinho.

Marie, een lastige puber, raakt zwanger van een jongen die haar in de steek laat. Zij vlucht weg voor de wereld en zichzelf en ontmoet een andere jongen, die het eveneens niet makkelijk heeft gehad. Zijn vader is pas omgekomen bij een auto-ongeluk en hij wil zijn moeder bezoeken, die in Portugal woont. Marie en Tonio gaan letterlijk en figuurlijk op weg om volwassen te worden. Deze fijngevoelige geschiedenis is zowel vrolijk als emotioneel en ontroerend. De opbouw van de film benadert die van een tv-film. Handwerker, die de ongedwongenheid van de jeugd en het gevoel van onbehagen in de puberteit goed weet neer te zetten, heeft de film met veel gevoel geregisseerd en de roerende harmonie tussen Gillain en Sigona doet prettig aan. Scenario van de regisseur, Luc Jabon, Catherine Verougstraete en Pascal Lonhay.