Hildegard Schmahl

Hochzeitskönig

Duitsland 2015. Komedie van Ben Verbong. Met o.a. Aglaia Szyszkowitz, Marcus Mittermeier, Ulrike C. Tscharre, Thomas Unger en Hildegard Schmahl.

Agnieszka

2014. Tomasz Emil Rudzik. Met o.a. Karolina Gorczyca, Hildegard Schmahl, Lorenzo Nedis, Elisa Schlott en Jörg Witte.

Verkauftes Land

Duitsland 2003. Drama van Horst Königstein. Met o.a. Rudolf Kowalski, Angelika Thomas, Stefanie Stappenbeck, Maria Körber en Guntram Brattia.

Nirgendwo in Afrika

Duitsland 2001. Drama van Caroline Link. Met o.a. Juliane Köhler, Merab Ninidze, Sidede Onyulo, Matthias Habich en Lea Kurka.

Familiedrama over een joods Duits gezin dat aan de vooravond van de Tweede Wereldoorlog naar Kenia uitwijkt. Gebaseerd op het autobiografische boek van Stefanie Zweig en verteld via het perspectief van dochter Regina, die zich vanaf de eerste dag thuis voelt in dit nieuwe land, schetst Nowhere in Africa een gezin met verschillende identiteiten. Vader Walter en moeder Jettel zijn dan wel gevlucht voor het opkomend nazisme, zodra de oorlog uitbreekt worden ze door de Engelsen opgepakt en ondervraagd. Bovendien heeft het huwelijk van Regina's ouders flink te lijden onder de emigratie. Goede acteurs en levendige personages maken er iets moois van. Oscar voor beste niet-Engelstalige film.

Das Beil von Wandsbek

Duitsland 1982. Documentaire van Horst Königstein en Heinrich Breloer. Met o.a. Roland Schäfer, Angelika Thomas, Vera Tchekowa, Gisela Trowe en Hildegard Schmahl.

Met de roman van Arnold Zweig in de hand verkennen de makers van deze film de wijk Altona in Hamburg, waar op 31 juli 1932 een ware veldslag plaatsvond tussen nazi`s en communisten. De dag werd bekend als de `bloedige zondag van Altona`. Centraal staat het personage van Bruno Tasch, een van de vier terechtgestelde communisten. Parallel hiermee loopt het fictieve verhaal van Zweig over een kleine middenstander, de slager Teetjen (Schäfer), die gecharmeerd door het gedachtengoed van het nationaal-socialisme de idealen van Hitler aanhangt. Wanneer hij zijn fout inziet, is het reeds te laat. Zijn klanten blijven weg en hij raakt geruïneerd. Zweig, zelf joods, haalde zijn inspiratie uit een waargebeurd feit en improviseerde hierop. Zijn slager is niet de stereotiepe sadistische SS-er, maar een meelopende idealist en het was uit dit slag mensen dat Hitler zijn macht puurde. Het geheel wordt regelmatig geïllustreerd met archiefbeelden en interviews. De regisseurs zijn tevens verantwoordelijk voor het scenario, dat door Klaus Brix indrukwekkend in beeld werd gebracht.

Letzte Liebe

Duitsland 1979. Drama van Ingemo Engström. Met o.a. Rüdiger Vogler, Angela Winkler, Therese Affolter, Hildegard Schmahl en Rüdiger Hacker.

Een nogal overtrokken melodrama over een jonge vrouwelijke arts en haar minnaar die de maatschappelijke vervreemding niet langer meer kunnen verdragen.