Elsa Prawitz: cast.
Er zijn 4 films gevonden.

Jeg en markis

1967 |

Denemarken​/​​Zweden 1967. Mac Ahlberg en Peer Guldbrandsen. Met o.a. Gabriel Axel, Karl Stegger, Elsa Prawitz, Buster Larsen en Tove Maës.

Een satire op rijke Deense snobs. Een boekhoudertje doet zich als de beruchte Markies de Sade voor en leidt een vrolijk leventje temidden van bewonderaars.

Den Ondra cirkeln

1966 | Thriller

Zweden 1966. Thriller van Arne Mattsson. Met o.a. Gunnel Lindblom, Gio Petré, Erik Hell, Heinz Hopf en Elsa Prawitz.

Een vrouw arriveert na het vakantieseizoen in het pension van een vakantieplaats om zich te wreken op de eigenaar die haar als twaalfjarige aanrandde, wat voor diens dochtertje die dat zag in haar volwassenheid nog steeds traumatisch doorwerkt. De jongste dochter wordt op haar beurt verkracht door een debiele zwerver, waarmee de vicieuze cirkel doorbroken is en de vrouw van verdere wraak afziet en voor het meisje zal gaan zorgen. Dit noodlotsdrama grijpt terug op de Zweedse traditie van de jaren veertig en krijgt daardoor een zekere fascinatie ondanks dit aangezet effectbejag. Het herfstige Farö-eiland draagt somber bij aan de zwartgalligheid.

Morianerna

1965 | Thriller

Zweden 1965. Thriller van Arne Mattsson. Met o.a. Anders Henrikson, Eva Dahlbeck, Heinz Hopf, Elsa Prawitz en Erik Hell.

Een bejaarde miljonair wordt geterroriseerd door zijn gezinsleden en wordt tenslotte vermoord met een schaar. Deze goed geacteerde en door Per Wahlöö behendig geschreven thriller heeft in de vormgeving sensationele en onnodig aangedikte effecten, die de spanning ondermijnen en doen omslaan in ergernis.

Vaxdockan

1962 | Drama

Zweden 1962. Drama van Arne Mattsson. Met o.a. Per Oscarsson, Gio Petré, Elsa Prawitz, Tor Isedal en Bengt Eklund.

Een eenzame nachtwaker steelt een etalagepop uit het warenhuis waar hij werkt en neemt deze mee naar zijn zolderkamer waar ze in zijn fantasie tot leven komt en een veeleisende partner blijkt. Hij gaat voor haar kleding en juwelen stelen en vervalt tot steeds grotere waanzin die het wantrouwen van zijn buren wekt. Het intens neurotische spel van Oscarsson maakt het melodramatische effectbejag in de slechte scènes goed, en de film heeft ook ingetogen momenten waarin het fetisjisme met begrip en gevoel wordt behandeld.