Sully Boyar: cast.
Er zijn 8 films gevonden.

Just the Ticket

1999 | Romantiek, Komedie

Verenigde Staten​/​​Frankrijk 1999. Romantiek van Richard Wenk. Met o.a. Andy Garcia, Richard Bradford, Laura Harris, Andre Blake en Elizabeth Ashley.

Richard Wenks New Yorkse straatkomedie is te gelikt om te wedijveren met het werk van John Cassavetes - zijn streven - maar hoofdrolspeler en coproducent Andy Garcia maakt een hoop goed met zijn hyperenthousiaste vertolking van een illegale kaartjesverkoper. Met de komst van de paus hoopt hij zijn definitieve slag te slaan en liefje Andy MacDowell voor zich te winnen. Maar er zijn kapers op de kust. En nieuwsgierige buurvrouwen, honden met krabkappen, voormalige boksers, gokkers, agenten, insectenverdelgers en junkies.

Somebody to Love

1994 | Komedie, Romantiek

Verenigde Staten 1994. Komedie van Alexandre Rockwell. Met o.a. Rosie Perez, Harvey Keitel, Michael DeLorenzo, Anthony Quinn en Steve Buscemi.

Perez steelt de show in haar wat weinig uitgewerkte hoofdrol van Mercedes, een meisje uit Brooklyn dat probeert actrice te worden in Hollywood. Ze is de minnares van Harry, een uitgerangeerde filmcowboy (Keitel, in een voor hem ongebruikelijke rol), maar roept vervolgens de genegenheid op van Ernesto (DeLorenzo), een simpele landarbeider die uit liefde voor haar gaat werken voor gangsterbaas Emelio (Anthony Quinn). De love-story waar het in dit grillige verhaal uiteindelijk om draait, wordt redelijk gevoelig in beeld gebracht, maar heeft nogal te lijden van al dat gangstergedoe en de vele cameo`s van beroemdheden (Fuller speelt in een cameo een beroemde filmregisseur (!) en Tarantino een ratelende barman). De film is opgedragen aan Federico Fellini en zijn vrouw en actrice Giulietta Masina. Het scenario is geschreven door Alexander Rockwell en Sergei Bodrov. Het camerawerk komt op naam van Robert Yeoman. Gefilmd in Panavision. Foto-kem color en Dolby-geluid.

In the Soup

1992 | Komedie, Romantiek

Duitsland​/​​Italië​/​​Spanje​/​​Japan​/​​Verenigde Staten​/​​Frankrijk 1992. Komedie van Alexandre Rockwell. Met o.a. Steve Buscemi, Seymour Cassel, Jennifer Beals, Stanley Tucci en Will Patton.

Schrijver en regisseur Rockwell baseerde dit onsamenhangende verhaal, dat in New York speelt, op het begin van zijn eigen loopbaan. Een na[KA3]ieve, jonge scenarioschrijver (Buscemi, soms charmant, soms op de zenuwen werkend) ontmoet een joviale gangster (Cassel, altijd charmant), die een film wil financieren. Voor het bij elkaar brengen van het benodigde geld moeten een aantal misdaden gepleegd worden. Er is een romance met mooie buurvrouw Beals voor nodig, en nog zo wat van die zaken, die niets met de film te maken hebben. Stijlvol maar vluchtig. IN THE SOUP werd gemaakt in kleur voor televisie en videodistributie, maar werd in de Amerikaanse bioscopen in zwart-wit vertoond. Beals trouwde in werkelijkheid met Rockwell. Zijn collega Jim Jarmusch (STRANGER THAN PARADISE), ook een onafhankelijk filmmaker, heeft een kleine, aardige rol. Camerawerk van Phil Parmet. Tim Kissell schreef mee aan het scenario.

The Entity

1983 | Horror

Verenigde Staten 1983. Horror van Sidney J. Furie. Met o.a. Barbara Hershey, Ron Silver, Jacqueline Brooks, David Lablosa en George Coe.

Een vrouw wordt herhaaldelijk verkracht door een gigantische onzichtbare massa. Haar psychiater denkt dat ze het allemaal verzint, totdat parapsychologen van de universiteit erin slagen de oversekste klodder in te vriezen. Deze sterk werkende, sensationele, maar afschuwelijke exploitatie horrorfilm zou berusten op een ware gebeurtenis! Panavision.

The Jazz Singer

1980 | Drama, Muziek

Verenigde Staten 1980. Drama van Richard Fleischer. Met o.a. Neil Diamond, Laurence Olivier, Lucie Arnaz, Catlin Adams en Franklyn Ajaye.

Voorzanger Olivier schreeuwt 'I hef no son!', een van de hoogtepunten van dit verouderde melodrama waarin Diamond een rockster wordt in ongeveer net zoveel tijd als iemand zijn haar laat knippen. Deze herverfilming zou wel eens meer clichés kunnen bevatten dan de versie uit 1927!

The Deadliest Season

1977 | Drama

Verenigde Staten 1977. Drama van Robert Markowitz. Met o.a. Michael Moriarty, Kevin Conway, Meryl Streep, Sullv Boyar en Jill Eikenberry.

Hard aankomend drama over een professionele hockeyspeler wiens agressiviteit als verdediger hem bemind maakt bij de fans en zijn bazen totdat hij een andere speler dodelijk verwond en voor doodslag wordt aangeklaagd. Goed doordacht, provocerend, maar ook gewelddadig scenario van Ernest Kinoy, ontsierd door de vreemde gemaniëreerde manier van acteren van Moriarty.

Car Wash

1976 | Komedie

Verenigde Staten 1976. Komedie van Michael Schultz. Met o.a. Richard Pryor, Franklin Ajaye, Richard Brestoff, Sully Boyar en Ivan Dixon.

'I know you're gonna dig this!' schalt de radio over een autowasstraat in zonnig, jaren '70 L.A. Langzaam druppelen de jeugdige werknemers binnen in een met disco en soul doordrenkte autowasserette, waaronder een overgekwalificeerde maoïst, verschillende wannabe-entertainers, een dragqueen, een militante moslim en een redneck. Voor hen strekt zich een werkdag uit met talloze verhaallijnen: over merkwaardige klanten, over liefde, over raciale en economische tegenstellingen. Met de titelsong als constante opzweper. Een swingend jaren '70 document. Genomineerd voor een Gouden Palm in Cannes.

Dog Day Afternoon

1975 | Komedie, Misdaad, Drama, Thriller

Verenigde Staten 1975. Komedie van Sidney Lumet. Met o.a. Al Pacino, John Cazale, Charles Durning, James Broderick en Chris Sarandon.

Een jaar voor Network (1976) kwam Lumet met een gelijkgestemd werk waarin dertiger Al Pacino een fantastische bankovervaller neerzet te midden van een hels mediacircus. Het is een waar gebeurd verhaal dat begint op een warme zomerdag in het New York van 1972. Sonny Wortzik (Pacino) overvalt een lokale bank in Brooklyn samen met de niet al te snuggere Sal (Cazale). Het loopt uit op een gijzeling met de komst van de politie en de zaak krijgt nationale aandacht wanneer blijkt dat de buit bestemd was voor de geslachtsveranderingsoperatie van Sonny's minnaar (Sarandon). Geniale, met een Oscar bekroonde, dialogen van scenarist Frank Pierson leveren de munitie voor Pacino's verbale spervuur.