Alexandre Jardin

Le prof

Frankrijk 2000. Komedie van Alexandre Jardin. Met o.a. Jean-Hugues Anglade, Yvan Attal, Hélène de Fougerolles, Odette Laure en Jean-Marie Winling.

Jacques Brel

Frankrijk 1998. Documentaire van Claude Fléouter en Jacques Pessis. Met o.a. France Brel, Pierre Brel, Alexandre Jardin, Claude Lelouch en Maurane.

Oui !

Frankrijk 1996. Romantiek van Alexandre Jardin. Met o.a. Miguel Bosé, Chiara Caselli, Pierre Palmade, Jean-Marie Bigard en Catherine Jacob.

Oui

Frankrijk 1996. Komedie van Alexandre Jardin. Met o.a. Pierre Palmade, Chiara Caselli en Miguel Bosé.

Fanfan

Frankrijk 1993. Romantiek van Alexandre Jardin. Met o.a. Sophie Marceau, Vincent Perez, Marine Delterme, Gérard Séty en Micheline Presle.

Om zichzelf en het kind in zichzelf opnieuw te ontdekken, nam de jonge, succesvolle schrijver Jardin plaats achter de camera. Deze getrouwe bewerking van zijn eigen roman leverde een komedie op over hoofse liefde, ofwel: hoe de liefde in stand te houden door het met de vrouw in kwestie niet tot de daad te laten komen. Marceau is een typisch plattelandsmeisje: ongecompliceerd, levenslustig en vol zonne-energie. Perez speelt heel ingehouden de stille aanbidder. Ondanks perfect spel is de film niet zo leuk als verwacht. Het ontbreekt aan moed, zwierigheid en grandeur. Jardin wil ons per se doen geloven dat hij het over uitzinnige romantiek heeft, terwijl zijn verhaal een ode is aan de waanzin en de perversie.

Le zèbre

Frankrijk 1992. Romantische komedie van Jean Poiret. Met o.a. Thierry Lhermitte, Caroline Cellier, Christian Pereira, Annie Grégorio en François Dyrek.

Notaris Hippolyte (Lhermitte) wordt op zijn werk regelmatig geconfronteerd met uitgebluste huwelijken en vraagt zich bezorgd af of zijn Camille (Cellier) nog wel van hem houdt. Om dat te testen rijdt hij zijn auto met haar naast zich in de plomp om haar reactie te peilen over een gezamenlijke dood. En hij verlaat haar om te kijken of ze overstuur raakt. Ze blijft van hem houden, tot anonieme liefdesbrieven aan haar adres de relatie op scherp zetten. Een zeer genietbare romantische komedie, de enige film van toneelschrijver/acteur Poiret (1926-1992).

Les clés du paradis

Frankrijk 1991. Komedie van Philippe de Broca. Met o.a. Gérard Jugnot, Pierre Arditi, Philippine Leroy-Beaulieu, Fanny Cottençon en François Perrot.

Bekend schrijver Arditi zit zonder inspiratie en vrouwen. Hij moet daarentegen hoge alimentaties betalen. Van arren moede gaat hij zijn sullige broer Cavaillac in Bretagne bezoeken. Die is leraar Frans en woont in een huis dat aan Arditi toebehoort. Al jarenlang belazert Arditi zijn broer door met diens kort gekapte kindvrouwtje tussen de lakens de duiken. De uitgebluste auteur stelt zijn broer voor om radicaal van plaats te wisselen: beroep, vrouw(en), huis etc. Zo gezegd zo gedaan en het te verwachten resultaat blijft zeker niet uit: Cavaillac krijgt groot succes als literator en Arditi's problemen worden steeds groter. Een muffe film, waaraan alleen de zeelucht van de Bretonse kust verfrissend is. Kijkbuisvoer, waarbij je niet naar de logica moet zoeken. Alexandre Jardin schreef het scenario, waarvoor regisseur Philippe De Broca ook op de credits vermeld staat en Jean-Marie Le Menier, deed de fotografie, waarschijnlijk het enige pluspunt van de film.