Abbes Zahmani

Goodbye Morocco

2012 | Drama

Frankrijk/België 2012. Drama van Nadir Moknèche. Met o.a. Lubna Azabal, Grégory Gadebois, Faouzi Bensaïdi, Ralph Amoussou en Abbes Zahmani.

Vierde kunststuk van Algerijns-Franse arthouse-regisseur Moknèche (Paloma Delight), met deze keer niet Algerije maar Marokko als horizondoek. Spil van de film is een vrijgevochten Marokkaanse projectontwikkelaar in Tanger die haar zoon - woonachtig bij vader - wil kidnappen richting Europa, samen met haar Servische partner. De vondst op haar bouwplaats van een vierde-eeuws christelijk fresco zet de deur naar Europa open, althans financieel. Maker Moknèche jongleerde knap met invalshoeken die moderniteit, traditie en volksaard belichten, maar hij vergreep zich nergens aan goedkoop multiculti effectbejag.

Viva Laldjérie

2002 | Drama

Frankrijk/Algerije/België 2002. Drama van Nadir Moknèche. Met o.a. Lubna Azabal, Biyouna, Nadia Kaci, Jalil Naciri en Abbes Zahmani.

In Viva Laldjérie toont regisseur Nadir Moknèche een verborgen kant van Algerije. Zijn film gaat niet expliciet over de terreur die het land jarenlang in de greep hield, maar laat wel zien wie het meest te vrezen hebben van het islamitisch fundamentalisme: gewone Algerijnse vrouwen, die hun vrijheid koesteren. Terloops wordt in Viva Laldjérie heel wat overhoop gehaald: de film gaat over emancipatie, ontrouw, religie. Het is bijna te veel van het goede, maar Moknèche houdt zijn ambities in toom. Viva Laldjérie is in de eerste plaats een levendig portret van de vrijgevochten Goucem, haar moeder, die danseres is en haar vriendin, de prostituee Fifi.

Merci mon chien

1999 | Drama, Komedie

Frankrijk 1999. Drama van Philippe Galland. Met o.a. Atmen Kelif, Jean Benguigui, Yolande Moreau, Laurent Olmédo en Abbes Zahmani.

In Viva Laldjérie toont regisseur Nadir Moknèche een verborgen kant van Algerije. Zijn film gaat niet expliciet over de terreur die het land jarenlang in de greep hield, maar laat wel zien wie het meest te vrezen hebben van het islamitisch fundamentalisme: gewone Algerijnse vrouwen, die hun vrijheid koesteren. Terloops wordt in Viva Laldjérie heel wat overhoop gehaald: de film gaat over emancipatie, ontrouw, religie. Het is bijna te veel van het goede, maar Moknèche houdt zijn ambities in toom. Viva Laldjérie is in de eerste plaats een levendig portret van de vrijgevochten Goucem, haar moeder, die danseres is en haar vriendin, de prostituee Fifi.

(G)r[KA2]eve party

1998 | Komedie, Drama

Frankrijk 1998. Komedie van Fabien Onteniente. Met o.a. Daniel Russo, Vincent Elbaz, Bruno Solo, Micheline Presle en Nini Crépon.

In Viva Laldjérie toont regisseur Nadir Moknèche een verborgen kant van Algerije. Zijn film gaat niet expliciet over de terreur die het land jarenlang in de greep hield, maar laat wel zien wie het meest te vrezen hebben van het islamitisch fundamentalisme: gewone Algerijnse vrouwen, die hun vrijheid koesteren. Terloops wordt in Viva Laldjérie heel wat overhoop gehaald: de film gaat over emancipatie, ontrouw, religie. Het is bijna te veel van het goede, maar Moknèche houdt zijn ambities in toom. Viva Laldjérie is in de eerste plaats een levendig portret van de vrijgevochten Goucem, haar moeder, die danseres is en haar vriendin, de prostituee Fifi.

L'autre côté de la mer

1997 | Komedie, Drama

Frankrijk/Argentinië 1997. Komedie van Dominique Cabrera. Met o.a. Claude Brasseur, Roschdy Zem, Marthe Villalonga, Agoumi en Catherine Hiegel.

Een oude Franse fabrieksbaas (nestor Claude Brasseur) verlaat noodgedwongen zijn geliefde Algerijnse kuststad Oran voor een oogoperatie in Parijs. De man die hem daar de ogen moet openen blijkt een Algerijnse chirurg met een diepgewortelde afkeer tegen het Noord-Afrikaanse land. Ziedaar de spanningsboog van parabel over onbestemde heimwee en gezwollen thuis-symboliek. Gelukkig is het duo Claude Brasseur en Roschdy Zem uitermate innemend, zodat ontstemming over de dunne inhoud gemakkelijk verdwijnt. Gemaakt door Dominique Cabrera, de bejubelde cineaste die op haar vijfde van geboorteland Algerije naar Frankrijk verhuisde.

La vie est un long fleuve tranquille

1988 | Komedie, Drama

Frankrijk 1988. Komedie van Étienne Chatiliez. Met o.a. Benoît Magimel, Valérie Lalande, Daniel Gélin, Patrick Bouchitey en Denis Barbier.

In de (weinig talrijke) gelederen van satirische cineasten is het wegvallen van een Jacques Tati extra goed te merken terwijl Pierre Etaix erg weinig filmt sinds 1971. Deze debuutfilm verraadt een bijzonder temperament. De beschrijving van het dagelijks bestaan van twee families: een 'fatsoenlijk' burgergezin en een ander gezin waar de domheid en slechte smaak van afstraalt. Chatiliez en zijn co-scenariste Florence Quentin hebben naar hartelust zoveel mogelijk wrange, sarcastische en pikante sketches bij elkaar gezocht. Deze schets van de Fransen is niet erg vrolijk en niet bepaald vriendelijk, maar in elk geval kan er gelachen worden.

Acteur		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
2012	Goodbye Morocco
2002	Viva Laldjérie
1999	Merci mon chien
1998	(G)r[KA2]eve party
1997	L'autre côté de la mer
1988	La vie est un long fleuve tranquille

name

email