Lieneke le Roux (1955): cast.
Er zijn 8 films gevonden.

MeesterSpion

2016 | Komedie, Familiefilm

Nederland 2016. Komedie van Pieter van Rijn. Met o.a. Stijn van der Plas, Beau Schneider, Nienke de la Rive Box, Bianca Krijgsman en Lieneke le Roux.

Een spion ontdooien blijkt superspannend. Eentje die na veertig jaar op ijs weer springlevend aan het spioneerwerk gaat. Het overkomt de tienjarige Tim in de vlotte opening van Meesterspion. Nu heeft Tim, nieuw in het kustdorpje, eindelijk een maatje. En de spion is blij met de assistentie bij het speuren naar de tegenstanders van weleer. Klinkt als Dummie de Mummie en dat komt omdat beide films door dezelfde makers zijn opgepend. Toch alleszins frisse kolder, vooral omdat niemand het verhaal of de decors serieus neemt. Gefilmd op locatie in Kijkduin.

Brozer

2014 | Drama

Nederland​/​​Noorwegen 2014. Drama van Mijke de Jong. Met o.a. Leonoor Pauw, Marnie Blok, Lieneke le Roux en Adelheid Roosen.

Vervolg op de film Broos uit 1997, waarvoor de cast destijds werd bekroond met een Gouden Kalf voor beste actrice. De zussen die in Broos nog een felicitatievideo voor hun jubilerende ouders probeerden te maken, helpen in Brozer hun stervende zus het leven los te laten. Die zus wordt gespeeld door Leonoor Pauw, die zelf ook stervende was. Dat gegeven wordt gebruikt in de film, die halverwege overgaat van fictie naar werkelijkheid. De actrices spelen niet langer vier zussen, maar zijn zichzelf en helpen Pauw bij het sterfproces. Wat een bijna opdringerig-openhartige, maar altijd oprechte film oplevert.

Broos

1997 | Komedie, Drama

Nederland 1997. Komedie van Mijke de Jong. Met o.a. Lieneke le Roux, Maartje Nevejan, Adelheid Roosen, Leonoor Pauw en Marnie Blok.

Vijf zussen hebben zich teruggetrokken in een oud strandhuis om er een videoband te maken ter ere van het veertigjarig huwelijk van hun ouders. Het is vrijwel meteen hommeles tussen de dames. En dan gaan ze ook nog praten over het verleden. Interessant drama, waarvoor regisseur De Jong in Locarno werd genomineerd voor een Gouden Luipaard. De actrices die de zussen spelen mochten een Gouden Kalf voor beste actrice delen. Gebaseerd op een gelijknamig toneelstuk. In 2014 verscheen Brozer, ook geregisseerd door De Jong, met dezelfde actrices, over het - daadwerkelijk - naderende einde van Pauw (1956-2013).

L'enfance volée

1995 | Drama

Frankrijk​/​​Zwitserland​/​​Nederland​/​​België 1995. Drama van Jean-Pierre De Decker. Met o.a. Marianne Basler, Roy Verhage, Hans Dagelet, Madi Broekman en Kim van Deene.

Nu de ouders van Benny Jaspers (Verhage) uit elkaar zijn wordt de jongen door zijn vader Lukas (Dagelet) naar de internationale school in Den Haag gezonden. Lukas die een internationale firma leidt die bedrijven koopt die op faling staan, wil dat zijn zoon zo vlug mogelijk in zijn voetstappen treedt. Hij beseft echter niet dat de jongen een dromer is die meer oog heeft voor vogels dan voor economische expansie. Op een dag ontdekt Lukas dat de jongen zijn horloge gestolen heeft. Benny komt in opstand en de enige die hem begrijpt is zijn moeder Julia (Basler). Knap psychologisch drama over een kind dat weigert om door zijn vader klaargestoomd te worden om zijn opvolger te zijn. Hij wil in de eerste plaats liefde, maar daarvoor heeft zijn vader het veel te druk, dus zoekt het kind een middel om zijn vader te bereiken. Goed gestructureerd scenario van Alain Leblanc en Ger Beukenkamp naar een verhaal van Leblanc. Achter de camera werd plaatsgenomen door Michel van Laer.

Oude Tongen

1994 | Drama

Nederland 1994. Drama van Gerardjan Rijnders. Met o.a. Catherine ten Bruggencate, Mark Rietman, Fred Goessens, Lieneke le Roux en Pierre Bokma.

Gebaseerd op een schandaal, anno 1987 in Oude Pekela, waarbij tientallen kinderen betrokken waren bij een grootschalige pornozaak. Nooit is bewezen of er sprake was van massa-hysterie, of de kinderen een gemeenschappelijke fantasie-aanval hadden en of er echte kinderlokkers rondliepen die zich als clowns uitdosten om vieze spelletjes met de peuters en tieners uit te halen. Regisseur Rijnders recruteerde zijn acteurs bij het eigen gezelschap Toneelgroep Amsterdam. Hij liet hen hun mening opdissen via de mensen die ze spelen: betrokkenen, ouders, politiefunctionarissen en journalisten, met Heebink als onderwijzeres en Admiraal als oude, stervende burgemeester. Satirisch, maar chaotisch en onrealistisch. Sommigen amuseren er zich kostelijk mee, anderen vinden de film een irritante mislukking, die niet past in de Nederlandse filmtraditie (?). Later als drie-delige tv-serie.

De gulle minnaar

1990 | Komedie

Nederland 1990. Komedie van Mady Saks. Met o.a. Peter Faber, Mariska van Kolck, Sylvia Millecam, Lieneke le Roux en Ella van Drumpt.

Op twee romans van Marjan Berk gebaseerde komedie over een vlotte tekenaar met liefdesproblemen. Hij is verliefd maar wordt nagezeten door vroegere minnaressen. De film, geproduceerd door Rob Houwer en met muziek van Henny Vrienten, verdween destijds na een week uit de bioscoop. De uitgebreide cast bevat bekendheden als Ursul de Geer, Joop Braakhekke en Jan Lenferink.

Dorst

1988 | Drama

Nederland 1988. Drama van Willy Breebaart. Met o.a. Alexander van Heteren, Gijs Scholten van Aschat, Pollo Hamburger, Lieneke le Roux en Henk Strijbos.

Een matte karakterloze debuutfilm, gemaakt met steun van N.O.S.-Televisie, het Fonds voor de Nederlandse Film en Cobo over een aan de drankverslaafde jonge journalist, die een primeur over de paardedoping bij de drafsport wil schrijven, maar daar vrijwel de hele film over doet en dan ten slotte met een onbenullig stukje eindigt op een onbeduidende krantepagina. De film zelf vergaat het niet anders. Ongeloofwaardig en nietszeggend. Het is maar even dat u `t weet wat er met (uw) subsidiegelden gebeurd is.

De Orionnevel

1987 | Drama

Nederland 1987. Drama van Jurriën Rood. Met o.a. Bert Kuizenga, Han Kerckhoffs, Michiel Romeyn, Beppie Melissen en Sylvia Holstijn.

Rood noemt het zelf `een verhaal over de onmacht van mijn generatie`, deze klaagzang van drie dertigers die tot niets anders in staat zijn dan zichzelf als slachtoffer te zien (van een mislukte relatie, van hun tijd?). Filmbeelden, vormgegeven hallucinaties, beschadigde zelfbeelden benadrukken de passiviteit van het drietal. Rood experimenteert met camera-instelling, monologen tegen de kijker, maar slaagt er niet in sympathie voor zijn karakters te winnen, hoewel de droge humor af en toe wel grappig is.