François Weyergans: regie en cast.
Er zijn 7 films gevonden.

Robert Bresson, ni vu ni connu
Frankrijk 1994. Documentaire van François Weyergans. Met o.a. Robert Bresson, François Wyergans en Métilde Weyergans.
François Weyergans: Regie
vpro cinema
bezoekers
Ik
Robert Bresson, ni vu ni connu
 François Weyergans, 1994
Si j'te cherche, j'me trouve
Frankrijk 1980. Drama van Roger Diamantis. Met o.a. Jean-François Stévenin, François Weyergans, Jean de Gaspari, Jean-Jacques Biraud en Roger Diamantis.
François Weyergans: Cast
vpro cinema
bezoekers
Ik
Si j'te cherche, j'me trouve
 Roger Diamantis, 1980
Couleur chair
Frankrijk/​Verenigde Staten/​België 1978. Experimenteel van François Weyergans. Met o.a. Veruschka von Lehndorff, Laurent Terzieff, Jorge Donn, Dennis Hopper en Bianca Jagger.
François Weyergans: Regie
vpro cinema
bezoekers
Ik
Couleur chair
 François Weyergans, 1978
Notes sur des amis en voyage
Senegal/​België 1974. François Weyergans. Met o.a. Maurice Béjart, Suzanne Farrell en Jorge Donn.
François Weyergans: Regie
vpro cinema
bezoekers
Ik
Notes sur des amis en voyage
 François Weyergans, 1974
Je t'aime... tu danses
België 1973. Experimenteel van François Weyergans. Met o.a. Maurice Béjard, Delphine Seyrig en Rita Poelvoorde.
François Weyergans: Regie
vpro cinema
bezoekers
Ik
Je t'aime... tu danses
 François Weyergans, 1973
Aline
Frankrijk/​België 1968. Drama van François Weyergans. Met o.a. Chantal Marrès, Louis-René Desforêts, Pierre Klossowski, G. De Broux-Melin en Nicolas Lambert.
François Weyergans: Regie
vpro cinema
bezoekers
Ik
Aline
 François Weyergans, 1968
Baudelaire est mort en été
België 1967. Experimenteel van François Weyergans. Met o.a. Pierre Klossowski, Leo Madder en Frieda Ortion.
François Weyergans: Regie
vpro cinema
bezoekers
Ik
Baudelaire est mort en été
 François Weyergans, 1967

Robert Bresson, ni vu ni connu

1994 | Documentaire

Frankrijk 1994. Documentaire van François Weyergans. Met o.a. Robert Bresson, François Wyergans en Métilde Weyergans.

Fran[KA10]cois Weyergans blikt terug op een gesprek dat hij had met cineast Robert Bresson in 1965 voor het programma [KL]Cin[KA1]eastes de notre temps[KLE]. Hierin praat Bresson over zijn films en zijn literair werk. Hij verklaart wat voor hem het verschil uitmaakt tussen [KL]cin[KA1]ema[KLE] (de grote spektakelfilms met grote sterren) en [KL]Cin[KA1]ematographe[KLE] (de filmkunst waarin de maker een stuk van zichzelf legt). Een film wordt geboren in het hoofd van de cineast, sterft tijdens het schrijven en wordt terug tot leven gewekt op de pellicule met een minimum aan dialogen en een maximum aan expressie. Bresson belicht ook nog zijn bewondering voor Jean Cocteau met een fragment uit LE TESTAMENT D`ORPHEE. Van Bresson zelf wordt het gesprek ge[KA3]illustreerd door sc[KA2]enes uit PICKPOCKET (o.a. de schitterende stationssc[KA1]ene) en LE PROCES DE JEANNE D`ARC (met de verbranding van Jeanne). Tot slot maakt Weyergans een balans op van het [KL21]uvre van Bresson (14 films), terwijl Métilde Weyergans fragmenten leest uit de filmdialogen. Weyergans schreef zelf het scenario en Camille Bordais-Resnais was verantwoordelijk voor de montage. De opnamen uit 1965 zijn van Jean Limousin en Marc Jusseaume, deze uit 1994 van Raymond Depardon. Interessant voor cinefielen.

Si j'te cherche, j'me trouve

1980 | Drama, Experimenteel

Frankrijk 1980. Drama van Roger Diamantis. Met o.a. Jean-François Stévenin, François Weyergans, Jean de Gaspari, Jean-Jacques Biraud en Roger Diamantis.

Een mateloos irritante psychologisch-experimentele film door deze regisseur-producent-scenarist over een periode van vier jaar bij elkaar gezeurd op alle overschotjes celluloid, zwart-wit en kleur, die hij maar kon krijgen. Dit soort therapeutische egotripjes zullen voor de maker hopelijk functioneel zijn, maar horen niet thuis in een bioscoop. Misschien wel in de wachtkamer van een psychiater.

Couleur chair

1978 | Experimenteel, Mysterie

Frankrijk​/​​Verenigde Staten​/​​België 1978. Experimenteel van François Weyergans. Met o.a. Veruschka von Lehndorff, Laurent Terzieff, Jorge Donn, Dennis Hopper en Bianca Jagger.

In een dromerige en bizarre nachtelijke omgeving maken we afwisselend kennis met een clown, een professor aan een universiteit, een stripteasedanseres, een jonge weduwe, een Amerikaanse fotograaf met een afkeer van vrouwen, een sarcastische psychiater en een boekverkoopster. Er ontstaat hierdoor beslist een sfeer van vervreemding, maar daarmee maak je zeker nog geen speelfilm, omdat zelfs voor het thema van 'het zwerven' een gestructureerd scenario nodig is. Vertolkt door een uiterst ongelijksoortig vriendenclubje. Kortom, er zal nauwelijks iemand geloven in dit kunstmatige bouwsel.

Notes sur des amis en voyage

1974 |

Senegal​/​​België 1974. François Weyergans. Met o.a. Maurice Béjart, Suzanne Farrell en Jorge Donn.

Een essay over de tegenstellingen tussen de Afrikaanse en Europese samenleving, zoals die naar voren komen tijdens een bootreis, uitgevoerd door het Ballet van de 20e eeuw. In feite deels fictie en deels een documentaire maar het stelt allemaal weinig voor en is onvoldoende uitgewerkt. Een op slechte wijze van zijn verpakking ontdaan literair werkstuk, waarop de invloeden van Robert Bresson en Marguerite Duras duidelijk merkbaar zijn. Met medewerking van de dansers van het Ballet van de 20e eeuw.

Je t'aime... tu danses

1973 | Experimenteel

België 1973. Experimenteel van François Weyergans. Met o.a. Maurice Béjard, Delphine Seyrig en Rita Poelvoorde.

Volgens het scenario mediteert Béjart zowel over de eenzaamheid als over een 'pas de deux' die hem de kans geeft zijn belangrijkste werkinstrument, dat wil zeggen zijn eigen lichaam, opnieuw te ontdekken. Maar hij is niet tevreden over het resultaat en zal het zelf nooit dansen voor publiek. Béjart is perfect als zichzelf maar het geheel doet erg intellectueel aan, in de negatieve betekenis van het woord. Een kille en nogal ontoegankelijke film, buiten het feit om dat de muziek van Wagner niet zo goed bij het onderwerp 'aansluit'.

Aline

1968 | Drama

Frankrijk​/​​België 1968. Drama van François Weyergans. Met o.a. Chantal Marrès, Louis-René Desforêts, Pierre Klossowski, G. De Broux-Melin en Nicolas Lambert.

Naar de sombere roman van C.F. Ramuz, over de trage, trieste en niet tegen te houden zelfmoord van een jong, kinderlijk plattelandsmeisje. Een ambitieuze debuutfilm met een paar overtuigende scènes, maar helaas dermate beïnvloed door de stijl van Robert Bresson dat het het huiswerk van een begaafde en plichtsgetrouwe leerling lijkt waarover de leraar zegt: 'Kan beter'. Dus vooral een vervelende film, ondanks de korte duur. Goed spel van Marrès in de niet eenvoudige hoofdrol, naast - althans als acteur - onbekende namen in de bijrollen, want Desforêts en Klossowski zijn belangrijke schrijvers.

Baudelaire est mort en été

1967 | Experimenteel

België 1967. Experimenteel van François Weyergans. Met o.a. Pierre Klossowski, Leo Madder en Frieda Ortion.

'Laten zien hoe het mogelijk was augustus 1967 te beleven, door te denken aan Baudelaire, die augustus 1867 stierf'. Alles goed en wel, maar het verband tussen deze opeenvolging van, overigens zowel mooie als vreemde beelden van Denys Clerval, die verleden, heden en fantasie met elkaar confronteren, is niet zo erg duidelijk. Er zal heus wel een soort van dichterlijke visie achterzitten, maar dat is dan ook een ontoegankelijke, zoniet esoterische visie. In wezen een stijloefening. De film is ook bekend onder de niet zo beste titel BAUDELAIRE EN LIBRAIRIE.

imdb: Zoek François Weyergans op IMDB