Julian Negulesco: cast.
Er zijn 14 films gevonden.

Madame le proviseur : Bob et Samantha

1996 | Drama

Frankrijk 1996. Drama van Bertrand Van Effenterre. Met o.a. Danièle Delorme, Daniel Gélin, Annick Blancheteau, Gérard Lartigau en Alexia Portal.

Les Cordiers, juge et flic : Comité d'accueil

1996 | Drama, Misdaad

Frankrijk 1996. Drama van Marion Sarraut. Met o.a. Pierre Mondy, Bruno Madinier, Charlotte Valandrey, Alain Doutey en Borris Terral.

Les Cordier, juge et flic : Comité d'accueil

1996 | Drama, Misdaad

Frankrijk 1996. Drama van Marion Sarraut. Met o.a. Pierre Mondy, Bruno Madinier, Charlotte Valandrey, Alain Doutey en Boris Terral.

Frankie Starlight

1995 | Drama

Verenigde Staten​/​​Verenigd Koninkrijk​/​​Ierland 1995. Drama van Michael Lindsay-Hogg. Met o.a. Corban Walker, Matt Dillon, Anne Parillaud, Gabriel Byrne en Rudi Davies.

Een eenzame, verbitterde dwerg, Frank Bois (Walker), heeft zijn autobiografische roman afgewerkt, waarin zijn moeder Bernadette (Parillaud) en zijn liefde voor de sterrenkunde centraal staan. Het boek wordt een onverwacht succes. Het verhaal begint in 1943 in bezet Frankrijk als zijn moeder zestien is en nog niet getrouwd. Zij is de enige overlevende van een toevallige bomexplosie op het strand van Normandi[KA3]e. Korte tijd later wordt haar vader door de nazi`s ge[KA3]executeerd en haar moeder pleegt uit wanhoop zelfmoord. Bernadette besluit naar Amerika te emigreren, maar als verstekelinge op een marineschip komt ze - ontdekt door Amerikaanse soldaten - terecht in Cork in het neutrale Ierland. Ze is in verwachting en een vriendelijke Ierse immigratie-ambtenaar, Jack Kelley (Byrne), ontfermt zich over haar. Er ontstaat een relatie tussen Bernadette en de getrouwde Jack. Ze worden betrapt door Jacks dochter Emma (Davies) als ze de liefde bedrijven en dat betekent het einde van de pret. Bernadette overweegt om een klooster in te gaan, wat ze uiteindelijk niet doet en zo krijgt Frank (als jongen door Pentony gespeeld) een tweede pleegvader, een Amerikaanse soldaat. Het voortdurend over en weer springen tussen heden (de dwerg, zijn roman, zijn ontsnapping uit zijn isolement) en het verleden (zijn moeder voor zijn geboorte, zijn herinneringen aan haar en de pleegvaders) maken het uiterst moeilijk om het verhaal te volgen en verhindert de psychologische uitdieping van de personages, ondanks de bitterzoete tragiek, de moed der wanhoop en poëtische momenten. Niet al te sterk scenario van Chet Raymo en Ronan O'Leary naar de roman The Dork Of the Cork van Raymo. Mooie fotografie van Paul Laufer. Dolby Stereo.

L'autre

1990 | Drama

Frankrijk 1990. Drama van Bernard Giraudeau. Met o.a. Francisco Rabal, Wadeck Stanczak, Smaïl Mekki, Julian Negulesco en Rafic Ali Ahmad.

Een vrije bewerking van de roman van Andr[KA1]ee Chedid. Een oude man speelt met zijn hond op het plein van een klein (Grieks) dorpje. Plotseling beeft de aarde en het dorp wordt één groot kerkhof, uitgezonderd voor de hoofdpersoon die op zoek gaat naar een verdwenen jongeman van wie hij zeker is dat hij hem levend zal aantreffen. Een verrassend gegeven voor een wat vreemde low budget-film met een angstwekkende en bijna dromerige sfeer, innemende beelden van Georgios Arvanatis en een opmerkelijke prestatie van Rabal. Daarentegen was een half zo lange speelfilm voldoende geweest voor het magere thema. Anderhalf uur vol krijgen lukte niet zonder enige blunders in de regie.

Traversées

1982 | Drama

Tunesië​/​​België 1982. Drama van Mahmoud Ben Mahmoud. Met o.a. Fadhel Jaziri, Eva Darlan, Vincent Grass, Christian Maillet en Jean-Pierre Dauzun.

Op oudejaarsavond in 1980 krijgen een Arabische intellectueel en een Oosteuropese vluchteling van de grenspolitie in Dover geen verblijfsvergunning voor Engeland. Ze blijven doelloos heen en weer varen tussen Dover en Oostende, waar hen de toegang tot België ook wordt ontzegd. Deze interessante co-produktie weet niet steeds een juist evenwicht te vinden tussen een sociaal-politieke observatie - de strijd van Solidariteit in Polen speelt via de berichtgeving en krantenkoppen mee - en de oosterse existentie-filosofie. Hierdoor wordt de film naar het einde toe nogal onbestemd, maar is vanwege het onderwerp en de ingetogen, stijlvaste regie vaak boeiend. Ook bekend als CROSSING OVER.

La Chanson de Roland

1978 | Historische film, Experimenteel, Drama

Frankrijk 1978. Historische film van Frank Cassenti. Met o.a. Klaus Kinski, Dominique Sanda, Alain Cuny, Pierre Clémenti en Jean-Pierre Kalfon.

Pelgrims in de zevende eeuw worden op hun barre tocht begeleid door een groep komedianten, die voor hen het heldendicht van Roland opvoeren, dat veel parallellen vertoont met hun eigen ervaringen; directe identificatie hiermee zou echter inzicht in en verzet tegen hun onderdrukking kunnen verhinderen. Visueel imponerende film stelt net als L`AFFICHE ROUGE de (on- )mogelijkheid van representatie van de historie betrekkelijk. Jammer genoeg maakt de lastige herkenbaarheid van tegenover elkaar geplaatste periodes de contrastwerking soms ondoorzichtig. Niettemin vaak meeslepende film die ideologie niet tot droge didactiek maakt. Het scenario is van regisseur Cassenti, Michèle A. Mercier en Thierry Joly. Het camerawerk is van Jean-Jacques Flori.

L'affiche rouge

1976 | Drama, Oorlogsfilm

Frankrijk 1976. Drama van Frank Cassenti. Met o.a. Roger Ibáñez, Pierre Clémenti, László Szabó, Malka Ribowska en Anicée Alvina.

Een groot aantal verzetsstrijders werd tijdens de Tweede Wereldoorlog op de Mont Valérien, een heuvel vlakbij Parijs, door de nazi's geëxecuteerd. Dertig jaar later bereiden toneelspelers een openluchtvoorstelling over hen voor, waarbij nabestaanden en andere betrokkenen informatie en kritische kanttekeningen komen geven. Door de combinatie van flashbacks, de discussies en het toneel illustreert deze eigenzinnige film de theatertheorieën van Bertolt Brecht (1898-1956) over didactiek en politieke effectiviteit. De vormgeving, muziek en het elan van de jonge acteurs maken het resultaat meeslepend en aansprekend.

La Soupe froide

1974 | Komedie

Frankrijk 1974. Komedie van Robert Pouret. Met o.a. Julian Negulesco, Christine Laurent, Sylvie Milhaud, Jean-Jacques Moreau en Raymond Bussières.

Verkoopsters uit Parijs gaan 'gezond leven' in een dorpje in de Ardèche, waar hun komst nieuwsgierigheid en argwaan wekt én de interesse van de lokale jongeheren. Boven die kandidaten verkiezen ze een driehoeksverhouding met een schuchtere Italiaanse gastarbeider, waardoor de vooroordelen hoog aanwakkeren, maar zich niettemin levensblij ten goede keren. Het onverwacht happy end ontneemt het beeld van intolerantie veel scherpte, dat voordien met de overtuigende felheid is getekend en boeiend gecontrasteerd wordt met getoonde vitaliteit zonder ironie van de jonge hoofdrollen. Een veelbelovend debuut van regisseur Pouret, die in zijn volgende films zou vastlopen in de traditionele stijl van de Franse komedie.

Un Officier de police sans importance

1973 | Misdaad, Thriller

Frankrijk 1973. Misdaad van Jean Larriaga. Met o.a. Marc Porel, Julian Negulesco, Dani, Robert Hossein en Charles Denner.

Een drietal jongeren droomt van een vertrek naar een eiland in de Stille Oceaan en bereidt daartoe een bankoverval voor. De overval mislukt en ze gijzelen de politieman die met de zaak belast wordt. De simpele maar onderhoudende misdaadfilm - met een scenario van hoofdrolspeler Porel - probeert al te nadrukkelijk sympathie te wekken voor het centrale trio, maar heeft daardoor toch een eigen toon. Van de veteraan-acteurs in de bijrollen onderscheidt Denner zich als de gekidnapte politieman.

Le Mariage à la mode

1973 | Drama

Frankrijk 1973. Drama van Michel Mardore. Met o.a. Catherine Jourdan, Yves Beneyton, Geraldine Chaplin, Gilles Segal en Julian Negulesco.

Een journalist en zijn vrouw uit Lyon dromen van een carri[KA2]ere en een cultureel leven in Parijs. Zij volgt de fotograaf met wie zij een verhouding heeft, maar bij gebrek aan ander talent wordt ze model en laat ze zich onderhouden. De verhouding met de fotograaf houdt geen stand en ze verruilt hem voor een ander, net als h[KA1]i[KA1]j beseft dat hij echt van haar houdt. De film over modieus snobisme (óók in relaties) vervalt daar zelf in en rijgt een standaarddialoog en prentbriefkaarten van 'intellectueel toerisme' aan elkaar. Beneyton en Chaplin weten als enigen met ironische dubbele bodem te acteren, de anderen maken zich met hun inzet belachelijk.

Amore

1973 | Mysterie

Frankrijk 1973. Mysterie van Henry Chapier. Met o.a. Sonia Petrova, Daniel Quenaud, Julian Negulesco, Henry Deus en Daniel Ceccaldi.

Een buitenlandse architect komt bekijken in hoeverre Venetië te lijden heeft onder de tand des tijds en denkt na over een redmiddel. Rond dit gegeven wisselen wat zogenaamde toeristen en niet erg levensechte intellectuelen intens met elkaar van gedachten. Een bijzonder smakeloze en zeer pretentieuze regie, van nota bene een filmcriticus! De zwerftochten van deze sullen doen voornamelijk triest aan. Venetië wordt werkelijk niets wijzer van dit avontuur.

Chère Louise

1972 | Drama, Komedie

Frankrijk 1972. Drama van Philippe de Broca. Met o.a. Jeanne Moreau, Julian Negulesco, Didi Perego, Pippo Starnazzo en Yves Robert.

Gescheiden oudere vrouw begint nieuw leven op platteland en wordt verliefd op werkloze jonge Italiaan die ze in huis neemt, kleedt, Frans en omgangsvormen leert. Ze maakt zich geen romantische illusies en staat daardoor boven dorpsroddel en slippertjes van haar protegé. In principe ideale rol voor Moreau stelt teleur omdat regisseur geen moment juiste toon weet te treffen en in tekening van relatie en omgeving aan buitenkant blijft.

Bof ... anatomie d'un livreur

1971 | Erotiek

Frankrijk 1971. Erotiek van Claude Faraldo. Met o.a. Marie Dubois, Paul Crauchet, Julian Negulesco, Marie-Hélène Breillat en Mamadou Diop.

Een jonge huis-aan-huis bezorger wordt uit zijn afmattend sleurbestaan gehaald door zijn huwelijk met een sensuele verkoopster, en door zijn vader die zijn vrouw vermoordt, de fabrieksarbeid eraan geeft, bij zijn zoon intrekt en in alle harmonie de schoondochter met hem deelt. Een winkeldievegge en een straatveger sluiten zich bij hen aan in een niet door arbeid bedorven vrijheidsbeleving. Deze verkwikkende anarchistische komedie straalt warme blijheid uit door aanstekelijk acteren, dat de film over onzekerheden in de regie, en soms al te voor de hand liggende satire, heenhelpt. Regisseur Faraldo is autodidact en de oorspronkelijkheid van de film weegt ruimschoots op tegen het gebrek aan vakbekwaamheid.