Denis Poncet (1948-2014): productie.
Er zijn 3 films gevonden.

Vor der Morgenröte

2016 | Biografie, Drama, Historische film

Duitsland​/​​Oostenrijk​/​​Frankrijk 2016. Biografie van Maria Schrader. Met o.a. Josef Hader, Barbara Sukowa, Aenne Schwarz, Matthias Brandt en Charly Hübner.

Wanneer de nazi's ook in Oostenrijk tegenstanders de duimschroeven aandraaien ontvlucht de gevierde Weense literator Stefan Zweig zijn vaderland. Na allerlei omzwervingen belandt hij met zijn geliefde en secretaresse Charlotte 'Lotte' Altmann uiteindelijk in het Braziliaanse Petrópolis. Schrader beoogt geen sluitend portret van de Joodse pacifist; haar elegante en subtiele Zweig-film is een ballingschapskroniek in zes aktes, beginnend in 1936 op een PEN-congres in Buenos Aires. Hader speelt de ontwortelde schrijver van Die Welt von gestern met een melancholie die effectief contrasteert met de bedrieglijk paradijselijke coulisse. Meervoudig bekroond.

Qui sème le vent

2011 | Thriller

Frankrijk 2011. Thriller van Frédéric Garson. Met o.a. Laurent Lucas, Natacha Régnier, Émile Abossolo M'Bo en Daniel Martin.

Wie wind zaait... (zal storm oogsten) is een goeddeels onderhoudende pamfletfilm van Frans-Duitse zender Arte, over de ontvoering van twee anti-kernenergie-activisten bij een uraniummijn in Niger. Het overkoepelende verhaal is de driehoeksmachtsstrijd tussen de belerende Franse staat, voormalig kolonisator en uitbater van de mijn; de standvastige lokale overheid en de naar grondstoffen hunkerende Chinese staat, die overal in Afrika mijnbouwrechten opkoopt. Westers postkolonialisme en ontwikkelingshulp versus onverbloemde handel en omkoping, gebaseerd op de teloorgang van het Franse uraniummonopolie in Niger van begin deze eeuw.

Murder on a Sunday Morning

2001 | Documentaire

Frankrijk​/​​Verenigde Staten 2001. Documentaire van Jean-Xavier de Lestrade.

Op 7 mei 2000 werd de 65-jarige Mary Ann Stephens op de parkeerplaats voor haar motelkamer doodgeschoten. Enkele uren later arresteerde de politie de vijftienjarige Brenton Butler. Niet veel later bekende Brenton de moord gepleegd te hebben nadat Mr. Stephens, Brenton herkend had. Brenton kreeg Pat McGuinness toegewezen als advocaat. Pat McGuinness zag onmiddellijk al dat heel veel details niet klopten en dat zijn jeugdige cliënt vol bloeduitstortingen en verwondingen zat. Het was duidelijk dat Brenton met geweld gedwongen was tot de bekentenis. Pat McGuinness prikte ook al heel snel door de identificatie van Mr. Stephens. In de documentaire bouwt regisseur De Lestrade geleidelijk het profiel op van Brenton, zijn ouders en zijn omgeving in een vergelijkbaar tempo zoals zijn verdediger hem ontdekte. We zien met welke behoedzame tactiek Pat McGuinness Brentons belangen tracht te behartigen om de zaak tot een goed einde te brengen. In het scenario van regisseur De Lestrade wordt de kijker tot op de laatste minuut in het ongewisse gelaten over de afloop van de zaak, net alsof hij zelf voor de rechter staat. We willen het hier dus niet verpesten voor diegenen die het niet weten. De film werd bekroond met een Oscar voor Beste Documentaire.