Benoît Graffin

En liberté!

Frankrijk 2018. Komedie van Pierre Salvadori. Met o.a. Adèle Haenel, Pio Marmaï, Audrey Tautou en Vincent Elbaz.

Ouvert la nuit

Frankrijk 2016. Edouard Baer. Met o.a. Edouard Baer, Sabrina Ouazani en Audrey Tautou.

Louis Steiner alias Luigi heeft vierentwintig uur om zijn theater L'Étoile te redden, stakend personeel te betalen en, o ja, voor het toneelstuk van een excentrieke Japanse regisseur een chimpansee op te duikelen. Niets voor moeilijkkijkers, deze voortdenderende farce van multitalent-durfal Baer, wiens Luigi een hyperversie van hemzelf is. Al stuitert het tweede deel van de film bijna lukraak door zijn Parijse nachtscènes, het fantasieplezier spat ervanaf en de kleurrijke nevenfiguren zijn amper te tellen. Laatste (bij)rol van raskomiek Michel Galabru (1922-2016). Het vrolijke titelnummer is van popveteraan Alain Souchon.

Trois mondes

Frankrijk 2012. Drama van Catherine Corsini. Met o.a. Raphaël Personnaz, Clotilde Hesme, Arta Dobroshi, Reda Kateb en Alban Aumard.

Drama van Catherine Corsini over autoverkoper die per ongeluk illegaal doodrijdt, en vervolgens gewoon doorrijdt.

Sans arme, ni haine, ni violence

Frankrijk 2008. Misdaad van Jean-Paul Rouve. Met o.a. Jean-Paul Rouve, Gilles Lellouche, Alice Taglioni, Maxime Leroux en Patrick Bosso.

Genoeglijk trage misdaadfilm, gebaseerd op de meest gedenkwaardige kraak in de Franse kraakgeschiedenis. Want in welke leeggeroofde bankkluis figureren resten van gekokkerel? Compleet met lege wijnflessen en sigaarpeuken? Een bankroof, dus, ‘zonder wapen, haat of geweld’. Filmmaker Rouve speelt charmante bendeleider Albert ‘Bert’ Spaggiari, de man die in 1976 met een ploegje voleurs een enorme bankkluis in Nice via een tunnel leeghaalde. Ongestoord, drie vakantiedagen lang. De film speelt als terugblik, terwijl Bert in een Zuid-Amerikaans vluchtoord een journalist fêteert. Frisse film, ondanks langdradige terzijdes.

La fille de Monaco

Frankrijk 2008. Drama van Anne Fontaine. Met o.a. Fabrice Luchini, Roschdy Zem, Louise Bourgoin, Stéphane Audran en Christophe Vandevelde.

Vermakelijke mix van buddyfilm en seksfarce met een vleugje Hitchcock, van de regisseur van Comment j'ai tué mon père en Coco avant Chanel. Bertrand (Luchini), een bekende Parijse advocaat, reist naar Monte Carlo om een vrouw te verdedigen die wordt verdacht van de moord op haar minnaar. Omdat het slachtoffer banden had met de Russische maffia krijgt Bertrand tegen zijn zin een kordate bodyguard toegewezen (Zem). Wanneer Bertrand in de ban raakt van een sexy weervrouw (Bourgoin, ooit werkelijk weervrouw op Canal Plus), ruikt de bodyguard onraad. Weinig diepgang, maar de mannelijke hoofdrolspelers zijn goed op dreef.

Les ambitieux

Frankrijk 2006. Komedie van Catherine Corsini. Met o.a. Karin Viard, Éric Caravaca en Jacques Weber.

Julien, timide aspirant romancier uit de provincie, dorst naar publicatie. Judith, professioneel en privé gehaaide uitgeefster in Parijs, ziet een verzetje. Hun ontmoeting zorgt voor wederzijds besnuffelen en, nadat Julien het verhaal van Judiths activistische vader ontdekt, voor gedonder. In deze aangenaam lichtvoetige komedie met kartelrandjes bewegen de scrupuleniveaus der hoofdpersonages zich gaandeweg in tegenovergestelde richting. Het geeft Viard en Caravaca vrijbrieven voor subtiel spel met karakterontwikkeling, en regisseur Corsini ruimte voor malicieuze observaties over de ambitiemens en het literaire wereldje.

Le café de la plage

Frankrijk 2002. Drama van Benoît Graffin. Met o.a. Jacques Nolot, Ouassini Embarek, Leila Belarbi, Dalia Amrani en Meryem Serbah.

Aan het strand van Tanger, in Marokko, ontmoet Driss, een jongeman die nauwelijks meer bezit dan straatwijsheid en een oude auto, de wat oudere Fouad. Fouad runt een strandtentje en er ontstaat een zekere vriendschap tussen de twee mannen. Maar Fouad is een raadselachtige man wiens bedoelingen nooit helemaal helder worden. Wanneer Driss een keer zijn vriendin meeneemt probeert hij het meisje zonder omhaal te verleiden. Wat wil Fouad? En wat wil Driss? Zoekt hij zijn vader? Regisseur Graffin schreef het scenario voor zijn tweede film samen met veteraan André Téchiné, die met hoofdrolspeler Nolot eerder al films als Le lieu du crime, Les innocents en Ma saison préférée had gemaakt. Ze lieten zich inspireren door een verhaal van de Amerikaanse auteur Paul Bowles, die in 1999 in dezelfde stad overleed. Het resultaat is een enigmatisch maar intrigerend, sober drama dat zich afspeelt op een sobere, verlaten locatie die prachtige kustbeelden oplevert.