Jacques Michel

Un cadeau : la vie

België​/​​Frankrijk​/​​Zwitserland 1999. Drama van Jacob Berger. Met o.a. Carole Richert, Laurent Bateau, Bernard Verley, Edgard Givry en Noémie Kocher.

Passage sous silence

Frankrijk​/​​Zwitserland 1997. Drama van Hughes De Laugardière. Met o.a. Frédéric van den Driessche, Anne Jacquemain, Annick Alane, Raoul Billerey en Jacques Dynam.

L'ami de mon fils

Zwitserland​/​​Frankrijk 1997. Romantiek van Marion Serraut. Met o.a. Mireille Darc, Alain Doutey, Robert Plagnol, Grégori Baquet en Nathalie Nerval.

Louise (Darc) is weduwe en woont alleen met haar zoon Martin (Baquet). Ze is lerares letterkunde in het lyceum. Tijdens een etentje met familie maakt ze kennis met Stanislas (Plagnol), een vriend van haar zoon. Deze heeft onlangs met zijn moeder de voormalige Soviet Unie verlaten en volgt nu in Frankrijk een opleiding in plastische kunsten. Louise voelt zich wel aangetrokken tot deze jonge en knappe kunstenaar die dan ook weinig moeite heeft om haar te verleiden. In zijn armen voelt ze zich herleven, maar zal hun liefde de tegenwerking van de omgeving kunnen weerstaan? Een erg kunstmatig romantisch drama over de verhouding tussen een jonge man en een vrouw van middelbare leeftijd, een gegeven stukken beter uitgewerkt werd in WHITE PALACE. Je kan geen ogenblik geloven in de romance tussen Darc en Plagnol. Sylvie Bailly, Catherine Borgella en Jean-Luc Seigle overgoten hun scenario bovendien nog met een sausje goedkope sentimentaliteit. Enkel geschikt voor overjaarse bakvisjes. Fotografie van Claude Egger. Stereo.

Julie Lescaut : Femmes en danger

Frankrijk​/​​Zwitserland 1996. Misdaad van Jacob Berger. Met o.a. Véronique Genest, Mouss Diouf, Renaud Marx, Patrick Fierry en Alexis Desseaux.

Louise (Darc) is weduwe en woont alleen met haar zoon Martin (Baquet). Ze is lerares letterkunde in het lyceum. Tijdens een etentje met familie maakt ze kennis met Stanislas (Plagnol), een vriend van haar zoon. Deze heeft onlangs met zijn moeder de voormalige Soviet Unie verlaten en volgt nu in Frankrijk een opleiding in plastische kunsten. Louise voelt zich wel aangetrokken tot deze jonge en knappe kunstenaar die dan ook weinig moeite heeft om haar te verleiden. In zijn armen voelt ze zich herleven, maar zal hun liefde de tegenwerking van de omgeving kunnen weerstaan? Een erg kunstmatig romantisch drama over de verhouding tussen een jonge man en een vrouw van middelbare leeftijd, een gegeven stukken beter uitgewerkt werd in WHITE PALACE. Je kan geen ogenblik geloven in de romance tussen Darc en Plagnol. Sylvie Bailly, Catherine Borgella en Jean-Luc Seigle overgoten hun scenario bovendien nog met een sausje goedkope sentimentaliteit. Enkel geschikt voor overjaarse bakvisjes. Fotografie van Claude Egger. Stereo.

The Grave Case of Charlie Chaplin

Zwitserland​/​​Frankrijk​/​​Verenigd Koninkrijk 1994. Mysterie van Paul Pawlikowski. Met o.a. Karen Badalov, Jacek Braciak, Igor Avdiev, Igor Scio en Roger Jendly.

Een jonge Russische vluchtelinge werkt samen met een jonge Italiaanse. Ze hebben een plannetje bedacht om snel veel geld te verdienen. Samen met enkele vrienden stelen ze het stoffelijk overschot van de beroemde komiek Chaplin waarvoor ze losgeld eisen. Slapstick-interpretatie van een van de meest wansmakelijke misdaden uit de filmgeschiedenis. De film is niet bedoeld als reconstructie van deze zaak, maar is een vreemde variatie op een thema, ook al is scenarist/regisseur Pawlikowski niet helemaal in zijn taak geslaagd. De humor is plat en kan niet overtuigen. Acteursprestaties zijn niet bijzonder. David Lee Parsons kruipt onder de bolhoed van Chaplin. Fotografie van Witold Stok.

Le combat des reines

Frankrijk​/​​Canada​/​​België​/​​Duitsland​/​​Zwitserland 1994. Komedie van Pierre-Antoine Hiroz. Met o.a. Pascale Rocard, Jean-Marc Bory, Daniel Prévost, Patrick Fierry en Christian Charmetant.

Rocard keert, na jaren afwezigheid, terug naar haar geboortestreek Valais in Zwitserland, vastbesloten te realiseren waarin haar vader nooit gelukt is: aartsrivaal Bory verslaan in de `strijd der koninginnen`, een plaatselijke traditie waarbij veekwekers hun beste koeien (van het ras Hérens) tegen elkaar laten vechten. Ze wil niets aan het toeval overlaten en ze koopt een koe die tot dan toe nog nooit verslagen is. Maar enkele dagen later is de koe dood en Rocard is ervan overtuigd dat dit geen toeval is. Sympathieke film met grimmige kantjes over een rivaliteit die geen grenzen kent. Op het randje van de 'Heimatfilm': een eenvoudig verhaal met een lach en een traan, een vleugje weemoed en romantiek, geschreven door Catherine Hertault en Hiroz. In beeld gebracht door Jacky Mahrer. Formaat 16/9.

Mortelles rencontres

Zwitserland​/​​Frankrijk​/​​Canada 1992. Thriller van Patrick Jamain. Met o.a. Jacques Penot, Teri Austin, Luca Barbareschi, Gioele Dix en Steve Kalfa.

Genève wordt opgeschrikt door een golf van moorden op mooie, jonge vrouwen. Volgens het dagblad La Gazette is er duidelijk een seksueel gestoorde seriemoordenaar aan het werk. De enige overeenkomst tussen de verschillende slachtoffers is dat ze allemaal werkten in nachtclubs. De hoofdredacteur stuurt zijn sterreporter Dix erop af, bijgestaan door nieuwelinge Austin. Onderhoudende thriller met een bekend gegeven dat weinig origineel uitgewerkt werd. Liefhebbers van het genre zullen alles vlug doorhebben. Acteerprestaties zijn redelijk. David Preston en Edith Rey schreven het verhaal dat door Preston en Joëlle Goron tot scenario gekneed werd. Daniel Diot bemande de camera.

Connections

Canada​/​​Italië​/​​Frankrijk​/​​Zwitserland 1992. Thriller van Patrick Jamain. Met o.a. Teri Austin, Luca Barbareschi, Giole Dix, Steve Kalfa en Patrick Lapp.

Austin, sterjournaliste van het boulevardblad Herald, krijgt van haar baas opdracht een serie artikelen te schrijven over een seriemoordenaar die de streek onveilig maakt. De mysterieuze maniak heeft al zes slachtoffers op zijn geweten - mooie, jonge brunettes die voor een escort-service werken. Austin moet haar reportage met zoveel mogelijk pikante details zien te kruiden. Formule-thriller die wel spannende momenten kent maar zeker niet vernieuwend werkt voor het genre. Het spel ligt over het algemeen op een laag peil. Alles wat je verwacht gebeurt ook in dit scenario dat gebaseerd is op een verhaal van David Preston en Edith Rey en door Preston en Joëlle Goron geschreven is. Fotografie van Daniel Diot.

Le rapport du gendarme

Frankrijk 1990. Misdaad van Claude Goretta. Met o.a. Marie Collins, Fred Ulysse, Anouk Grinberg, Jean-Pierre Bagot en André Lecombe.

Als op een avond na een onweer het slachtoffer van een aanrijding op een landweg een afgelegen boerderij wordt binnengedragen, en de plaatselijke politieman een onderzoek instelt, ontrafelt deze in een dieptragisch familiedrama van jaloezie, misdaad en vernedering dat regelrecht in verbinding staat met de dodelijk gewonde man. Een zoveelste verfilming voor de tv van een roman met een gelijknamige titel van Georges Simenon.

La martingale

Frankrijk 1988. Komedie van Alain Bloch. Met o.a. Omar Sharif, Catherine Spaak, Jean-Pierre Malo en Jacques Michel.

Zij gokt en hij gokt. Ze ontmoeten elkaar en trekken van casino naar casino op zoek naar de methode achter de al even onwaarschijnlijke als legendarische speltheorie. Het enige opmerkelijke aan deze film is dat Omar Sharif erin meespeelt. Een rol die hem goed van pas kwam daar hij zich inmiddels heeft omgeschoold tot directeur van het Casino van Trouville. Helaas is de regie niet sterk en vrij verward, terwijl de film onnodig lang duurt.

No Man's Land

Zwitserland​/​​Frankrijk 1985. Misdaad van Alain Tanner. Met o.a. Hugues Quester, Myriam Mézières, Jean-Philippe Écoffey, Betty Berr en Marie-Luce Felber.

Een aantal figuren leidt een middelmatig en kleurloos bestaan aan beide zijden van de Frans-Zwitserse grens in de Jura. Allen dromen ervan iets te doen dat niet te verwezenlijken is. Om een beetje leven in de brouwerij te brengen gaan ze smokkelen en lopen ze in een valstrik. Het thema doet er weinig toe en het weinig interessante politieverhaaltje komt op de tweede plaats. Het wezenlijke van de film ligt - zoals altijd bij Tanner - immers in een schets vol toespelingen over mensen die het slachtoffer zijn van hun eenzaamheid en over hun onvermogen tot communiceren. Zij verkrijgen hierdoor een opmerkelijke diepgang in deze zeer pessimistische kroniek van het dagelijks bestaan.

Debout les crabes, la mer monte!

Frankrijk 1983. Komedie van Jacques Grand-Jouan. Met o.a. Martin Lamotte, Véronique Genest, Virginie Thévenet, Richard Bohringer en Valérie Mairesse.

Genest speelt een hoertje dat net vijf jaar heeft opgeknapt voor een moord, die ze niet begaan had, wat ze te danken had aan haar laffe souteneur Sentier. In de trein op weg naar de kust vindt ze een slachtoffer in de vorm van professor Lamotte, die ze ertoe overhaalt om een kamer bij hem te mogen huren nadat diens vrouw akkoord is gegaan. Ze wil zich op Sentier wreken, maar ze moet ook leven en omdat ze geen vak geleerd heeft, pakt ze algauw het oudste beroep ter wereld weer op. Niet meer dan een boulevardklucht die opgetuigd is tot film. Naar een idee van Bertrand Blier en Philippe Dumarcay. Het scenario is van regisseur Grand-Jouan en schrijver Dumarcay. Camerawerk Eduardo Serra.