Rada Rassimov

La Traviata

Italië​/​​Frankrijk​/​​Duitsland​/​​Verenigd Koninkrijk​/​​Verenigde Staten 2000. Muziek van Guiseppe Patroni Griffi. Met o.a. Eteri Gvazava, José Cura, Rolando Panerei, Raphaëlle Farman en Nicolas Rivencq.

Orient-Express: Wanda

Frankrijk​/​​Italië​/​​Duitsland 1991. Avonturenfilm van Bruno Gantillon. Met o.a. Rada Rassimov, Claude Rich en Jean Dessailly.

Zesde en laatste film uit de serie [KL]Orient-Express[KLE]. De enige samenhang bestaat uit het feit dat ze zich voor de tweede wereldoorlog in de beroemde trein afspelen. Het is 1939 en de trein vertrekt uit Istanbul. Aan boord bevindt zich de beroemde Roemeense scheikundige Wiesner (Rich) die zijn land ontvlucht omdat hij niet voor een bondgenoot van het Nazi- Duitsland wil werken. Een `Europese` produktie: altijd even onpersoonlijk (wat goeds zou men ook kunnen verwachten van deze tv-cineast?), maar dit is wellicht de minst slechte film uit de serie, daar de vertolking zich er tenminste goed doorheen slaat.

Grandeur Nature

Spanje​/​​Frankrijk 1973. Drama van Luís Garcia Berlanga. Met o.a. Michel Piccoli, Rada Rassimov, Amparo Soler Leal, Queta Claver en Manuel Alexandre.

Een tandarts besluit zijn leven door te brengen met uitsluitend een 'life size'-pop. Al is dit niet een van de beste produkten van Berlanga, het blijft een degelijke en opmerkelijke film: een bespiegeling over de onmogelijkheid om erotische liefdesrelaties verder dan tot een bepaald punt op te voeren. Ook bekend als TAMANO NATURAL, FORMATO NATURALE, LA POUPEE en LIFE SIZE.

Il gatto a nove code

Duitsland​/​​Italië​/​​Frankrijk 1971. Thriller van Dario Argento. Met o.a. Karl Malden, James Franciscus, Catherine Spaak, Horst Frank en Pier Paolo Capponi.

Blinde man met puzzel-hobby vangt toevallig een deel van een raadselachtig gesprek over moord op en roept de hulp van een journalist in voor een oplossing. De moord wordt gemaskeerd door vier volgende moorden. Argento - die voorbarig tot de Italiaanse Hitchcock is uitgeroepen - heeft onmiskenbaar het raffinement in het opbouwen van spanning en schokeffecten, maar een onvermogen of desinteresse om een sluitend verhaal te vertellen. Gevolg zijn een reeks lange oninteressante of belachelijke scènes tussen de suspense door. Scenario Michael Haller en regisseur Argento, die een boek van Bryan Edgar Wallace bewerkten. Erico Menczer was verantwoordelijk voor de fotografie.

A cuore freddo

Italië 1971. Drama van Riccardo Ghione. Met o.a. Enrico Maria Salerno, Rada Rassimov en Bruno Pradal.

Een echtpaar, hij wat ouder dan zij, houdt niet meer van elkaar. Wanneer ze tijdens een uitstapje worden aangerand en de man bewusteloos blijft liggen zal de vrouw hem vermoorden en de aanranders de schuld geven. Tijdens flashbacks gedurende de reis wordt aangetoond waarom beiden elkaar zijn gaan haten. Goede vertolking.

Le lion a sept têtes

Brazilië​/​​Italië​/​​Frankrijk 1970. Drama van Glauber Rocha. Met o.a. Rada Rassimov, Jean-Pierre Léaud, Giulio Brogi, Gabriele Tinti en Aldo Bixio.

Een tweetalige titel voor een onmogelijke onderneming. Deze tot dan toe opmerkelijke (TERRA EM TRANSE) maar al omstreden filmer is nog maar net zijn geboorteland Brazili[KA3]e ontvlucht, wanneer hij met deze neokolonialistische parabel komt. Hij gaat met heel veel barok vertoon aan zijn thema voorbij, waarmee hij hier aan zijn eigen ontreddering (geboren in 1939 en in 1981 overleden) uiting geeft. Er werd zelfs geschreven dat het om een 'niet te vatten mengsel van Jean-Luc Godard en Eisenstein' gaat. Als men daaraan toevoegt dat Léaud hier meer dan hinderlijk is, dat het opgenomen is in Congo en dat, behalve de onder pseudoniem geschreven muziek, Afrikaanse folklore en een Braziliaanse versie van La Marseillaise deel uitmaken van de film, is de verbijstering en het onbegrip onder de kijkers te begrijpen. Blijven over de schitterende beelden die de totale mislukking voorkomen. Ook bekend als DER LEONE HAVE SEPT CABAÇAS.

Il Seme dell'uomo

Italië 1969. Sciencefiction van Marco Ferreri. Met o.a. Marco Margine, Anne Wiazemsky, Annie Girardot, Rada Rassimov en Maria Teresa Piaggio.

Na een kennelijke kernoorlog zijn er nog maar enkele overlevenden, waaronder een jong stel dat de militaire bureaucratie ontvlucht voor de eenzaamheid van een idyllisch stukje strand. De man gaat steeds meer objecten verzamelen voor zijn Museum van de Menselijke Beschaving. Zij weigert echter bij te dragen aan de constante zelfdestructie van de beschaving door zich voort te planten. Hij weet haar met een list toch zwanger te maken, met symbolisch explosieve gevolgen. Deze tijdens de kater van de mislukte 1968-revolte ontstane film is zeker niet Ferreri`s meest overtuigende werkstuk; het nadrukkelijk pessimistisch betoog wordt echter vol visuele verrassingen en met bizarre humor gebracht (Girardot als de kordate indringster in de paradijselijke situatie wordt door Wiazemsky gedood en als gegrilde boutjes aan haar echtgenoot geserveerd)

Django il bastardo

Spanje​/​​Italië 1969. Western van Sergio Garrone. Met o.a. Antonio De Teffé, Lu Kamante, Teodoro Corrà, Paolo Gozlino en Rada Rassimov.

Tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog plegen drie zuidelijke officieren verraad waardoor een regiment in de val loopt en wordt afgeslacht. De enige overlevende begint jaren later onder pseudoniem Django jacht te maken op de verraders. Deze keiharde, bloederige spaghetti-western is er een uit een hele reeks van vrijwel identieke 'Django'-avonturen. De Teffé speelt als Anthony Steffen.

Hypnos - Follia di massacro

Italië 1967. Misdaad van Paul Maxwell. Met o.a. Robert Woods, Rada Rassimov en Fernando Sancho.

Een verschrikkelijke slechte film. Er wordt slecht geacteerd, hij is vreselijk slecht geregisseerd, hij is armzalig geproduceerd en hij heeft een waardeloos scenario. Een absurd verhaal over een mysterieuze moordenaar die elke donderdagnacht een moord pleegt. Alle verdachten worden aan een psychoanalytische behandeling onderworpen, maar de ware moordenaar is een persoon die een stalen masker draagt. Hij woont onder een kasteel in een spelonk die van allerlei snufjes is voorzien en hij wordt door zijn eigen mannen beschermd.

The Good, the Bad and the Ugly

Italië​/​​Spanje 1966. Western van Sergio Leone. Met o.a. Clint Eastwood, Lee Van Cleef, Eli Wallach, Mario Brega en Aldo Giuffrè.

Laatste en beste deel van Leone's Dollars-trilogie (na For a Fistful of Dollars en For a Few Dollars More) die hiermee de spaghettiwestern definieerde. Het verhaal dat zich afspeelt tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog draait rond drie mannen (de goede: Eastwood, de slechte: Van Cleef en de lelijke: Wallach) die ieder voor zich op zoek zijn naar een goudschat. Sublieme westernklassieker, opgenomen in Spanje, met een geweldig script, een score van Ennio Morricone die je niet meer uit je hoofd krijgt en fenomenaal camerawerk van Tonino Delli Colli. Het leverde een van de mooiste finales uit de filmgeschiedenis op.

Per il gusto di uccidere

Italië​/​​Spanje 1966. Western van Tonino Valerii. Met o.a. Craig Hill, George Martin, Piero Lulli, Diana Martín en Franco Ressel.

Een befaamde schutter volgt goudtransporten op grote afstand. Zodra een aanval door bandieten plaatsvindt, schiet hij die van verre neer. Wanneer een volledige bende de bank aanvalt, wordt iedereen door de schutter neergehaald. Een harde actiewestern.