Didier Haudepin

Didier Haudepin: regie, cast en productie.
Er zijn 35 films gevonden.

L'autre côté de la mer

1997 | Komedie, Drama

Frankrijk/Argentinië 1997. Komedie van Dominique Cabrera. Met o.a. Claude Brasseur, Roschdy Zem, Marthe Villalonga, Agoumi en Catherine Hiegel.

Een oude Franse fabrieksbaas (nestor Claude Brasseur) verlaat noodgedwongen zijn geliefde Algerijnse kuststad Oran voor een oogoperatie in Parijs. De man die hem daar de ogen moet openen blijkt een Algerijnse chirurg met een diepgewortelde afkeer tegen het Noord-Afrikaanse land. Ziedaar de spanningsboog van parabel over onbestemde heimwee en gezwollen thuis-symboliek. Gelukkig is het duo Claude Brasseur en Roschdy Zem uitermate innemend, zodat ontstemming over de dunne inhoud gemakkelijk verdwijnt. Gemaakt door Dominique Cabrera, de bejubelde cineaste die op haar vijfde van geboorteland Algerije naar Frankrijk verhuisde.

Regarde les hommes tomber

1994 | Misdaad, Drama, Film noir

Frankrijk 1994. Misdaad van Jacques Audiard. Met o.a. Jean-Louis Trintignant, Jean Yanne, Mathieu Kassovitz, Bulle Ogier en Christine Pascal.

Psychologische thriller met aanstormend talent Mathieu Kassovitz, nestor Jean-Louis Trintignant en eminence de l'humour Jean Yanne. Samen bevolken ze een spitsvondig gelaagd verhaal rond grijze vertegenwoordiger Simon (Yanne) die een comateuze vriend wil wreken, humeurige sjacheraar Marx (Trintignant) en Marx' schoothondje Johnny (Kassovitz). Op de achtergrond speelt de whodunnit, maar de kracht van Audiards met een César bekroonde speelfilmdebuut ligt in de ontwikkeling van de personages. Die kunnen ieder met hun persoonlijke bravoure dito mislukkingen moeilijk rijmen met hun ideaalbeeld van een echte man. Acteergeweld van het allerhoogste niveau.

Personne ne m'aime

1994 | Drama, Komedie

Frankrijk 1994. Drama van Marion Vernoux. Met o.a. Bernadette Lafont, Bulle Ogier, Lio, Michèle Laroque en Maaike Jansen.

Een vrouwenkwartet. Het bestaat uit moeder Annie (Lafont), een aan lager wal geraakte redactrice die altijd door haar minnaars wordt afgescheept, haar dochter Marie (Lio) die zeven jaar geleden na een ruzie was weggelopen, haar zuster Fran[KA10]coise (Ogier) een onderdrukte huisvrouw en Cri-Cri (Laroque), een hotelhoudster uit de provincie die ze later zullen ontmoeten. Annie en Fran[KA10]coise gaan in een oude camper op zoek naar Fran[KA10]coise`s man, Paul die vreemd zou gaan. Hij blijkt vertrokken te zijn als ze aankomen in het hotel van Cri- Cri. Annie`s dochter Marie staat er achter de bar. In flashbacks kijken ze terug op hun soms bittere verleden en hun dikwijls ongelukkige ervaringen. Jansen speelt de eenvoudige kamerdienster Dizou - moeder van elf kinderen met [KA1]e[KA1]en droom: een dagje naar het strand. Zij blijkt als `vijfde wiel` aan de wagen een rots in de branding. De vrouwen vertrekken met de gammele auto richting zee. Film over gebroken liefdes, eenzaamheid, bedrog, opstandigheid, genegenheid etc., etc. met behoorlijke spelprestaties, die het echter moet hebben van een ge[KA3]engageerd (vrouwen)publiek. Het scenario is van de regisseuse. Het camerawerk is van Eric Gautier.

Le plus bel âge

1994 | Familiefilm, Drama

Frankrijk 1994. Familiefilm van Didier Haudepin. Met o.a. Élodie Bouchez, Melvil Poupaud, Sophie Aubry, Gaël Morel en Marcel Bozonnet.

Vijftien dagen na het begin van het schooljaar in een groot Parijs lyceum is Delphine (Bouchez), een meisje van zeventien, de enige getuige van de zelfmoord van Claude (Aubry), een briljante leerlinge uit een van de hoogste klassen. De hele zaak, die snel in de doofpot wordt gestoken, wordt afgedaan als een daad van iemand met een overdreven temperament. Maar voor Delphine is deze uitleg onvoldoende, zij voelt zich bijna schuldig dat zij nog leeft. Twee voornamen, gekrast in een tafel, voeren haar naar de minnaar van Claude, die haar de ware redenen van haar suicide onthult door haar in te wijden in een pervers zaakje. Intimistische milieustudie (scenario van Claire Mercier) over verloren onschuld. Camerawerk van Jean-Marc Fabre.

Le plus bel age

1994 |

Frankrijk 1994. Didier Haudepin. Met o.a. Sophie Aubry, Élodie Bouchez en Melvil Poupaud.

Les voix dans la nuit: Le chambre sécrète

1991 | Mysterie, Horror, Fantasy

Frankrijk 1991. Mysterie van Didier Haudepin. Met o.a. Carol Kame, Jean-François Stévenin, Sabine Haudepin, Claude Duneton en Eléonore Hirt.

Een klein meisje (Kame) is ongelukkig, omdat haar ouders haar verjaardag zijn vergeten. Om het goed te maken, kopen ze voor haar een prachtig oud poppenhuis bij een antiekhandelaar. Maar dat blijkt te spoken. Een verrassend slot. De vroegere acteur Didier Haudepin is achter de camera gekropen, en maakte twee opmerkelijke films (PACO L'INFAILLIBLE en ELSA ELSA) die echter commercieel flopten, zodat hij sinds 1985 op tv is aangewezen. De sfeer die hij in deze film creëert is knap gedaan en hetzelfde geldt voor het subtiele en bijna ongemerkte overswitchen van fantasie naar werkelijkheid. Voortreffelijke dialogen. Prima en tegelijk verwarrend spel. De term 'horror' is misschien wat sterk, 'fantasy' past beter. Maakt deel uit van de serie Les voix dans la nuit.

Les chemins de l'exil ou les dernières années de Jean-Jacques Rousseau

1991 | Biografie, Historische film

Verenigd Koninkrijk/Frankrijk/België/Zwitserland 1991. Biografie van Claude Goretta. Met o.a. François Simon, Didier Haudepin, Martine Chevalier, Dominique Labourier en Roland Bertin.

Het licht ontvlambare duo Hill/Spencer wint in een autorace in Spanje een pompeuze strandbuggy. Lastig delen maar voordat ze eruit zijn (de klassieke Hill/Spencer bier+hotdog wedstrijd) wordt het ding vernield door mafiosi. Voldoende reden voor de vechtjassen om flink kwaad te worden en een nieuwe wagen te eisen van de Don, die wordt bijgestaan door een geniale Pleasence als geflipte Duitse adviseur. Veel te weinig op de buis, deze onvolprezen rechttoe, rechtaan spaghetti knokfilms van Terence Hill en Bud Spencer.

On ne badine pas avec l'amour

1990 | Komedie

Frankrijk 1990. Komedie van Caroline Huppert. Met o.a. Didier Haudepin, Isabelle Huppert, Sabine Haudepin en André Julian.

Een adaptatie van de klassieke komedie in drie actes van Alfred de Musset (1834), waarin de vrouwelijke hoofdrol, Camille, wordt gespeeld door de zuster van de tv-regisseuse. Een soepele en kronkelige stijl, die de personages goed tot uiting doet komen en een homogene rolbezetting, bestaande uit vrienden.

Elsa Elsa

1984 | Komedie

Frankrijk 1984. Komedie van Didier Haudepin. Met o.a. François Cluzet, Catherine Frot, Lio en Tom Novembre.

Film van een voormalige kinderster over zijn jeugd, zonder franje maar ook zonder conformisme. Deze autobiografie gaat ook over de hedendaagse filmindustrie. Geen intrige, maar portretten van boeiende personages; weliswaar niet diepgaand, maar een geslaagde komedie, vandaag de dag bijzonder zeldzaam.

Pour cent briques t'as plus rien

1982 | Misdaad, Komedie

Frankrijk 1982. Misdaad van Edouard Molinaro. Met o.a. Daniel Ateuil, Anémone, Gérard Jugnot, Georges Géret en Darry Cowl.

Een werkloze en zijn kamergenoot zijn toevallige toeschouwers van een bankroof-op-video en besluiten dit voorbeeld te volgen met speelgoed-machinegeweren. Na de eerste schrik sympathiseren de gegijzelden in de bank met de stuntelige rovers en zijn zelfs behulpzaam bij hun ontsnapping, op voorwaarde dat zij in zonniger streken ook van de buit kunnen profiteren. Een parodie op DOG DAY AFTERNOON, in een cafétheater-aanpak die clichématig begint te worden maar ditmaal een wat steviger regie kreeg van routinier Molinaro, en met een leuke rol van Anémone als een door de wol geverfde lokettiste. Scenario van regisseur Molinaro en Didier Kaminka.

Écoute voir...

1980 | Misdaad, Thriller

Frankrijk 1980. Misdaad van Hugo Santiago. Met o.a. Catherine Deneuve, Sami Frey, Anne Parillaud, Florence Delay en Antoine Vitez.

Een genrecinefielencuriosum, zowel in de Franse cinema als in Deneuves filmografie, dit fraai gefotografeerde mysterie met surreëel en semi-fantastiek Fantômas-samenzweerdersfeertje. In het onderzoek naar zonderlinge indringers op een groot particulier domein stuit privédetective Claude Alphand (Deneuve) op de sekte Église du Renouveau Final. Haar intelligentie, koelheid, vechtkunst en Smith & Wesson-revolver komen daarbij goed van pas. Het acteericoon beschouwt haar spel in dit avontuur als 'te serieus', maar had de ervaring van 'zo'n mannelijke rol' niet willen missen. Spannende zoenscène met Deneuve en Anne 'Nikita' Parillaud.

Paco l'infaillible

1979 | Komedie

Spanje/Frankrijk 1979. Komedie van Didier Haudepin. Met o.a. Alfredo Landa, Christine Pascal, Jean Bouise, Patrick Dewaere en Eduardo Calvo.

Een glazenwasser in het Madrid van 1928 heeft als bijverdienste het zwanger maken van meisjes die voedster willen worden, het best betaalde huishoudelijk werk. Met het meisje bij wie dat niet lukte is hij getrouwd. Als hij (gratis) concurrentie krijgt en zijn vrouw na jaren opeens zwanger blijkt, stort zijn hele bestaan in elkaar. Deze op ware gebeurtenissen gebaseerde zwarte komedie krijgt een merkwaardig reli[KA3]ef door het moralisme van de hoofdpersoon die zijn bijbaan zuiver professioneel verricht zonder er plezier aan te (willen) beleven. Ondanks geanimeerd acteren blijft dit regiedebuut van een voormalige kindster wat aan de matte kant.

Madame le juge: un innocent

1978 | Mysterie, Misdaad

Frankrijk 1978. Mysterie van Nadine Trintignant. Met o.a. Simone Signoret, Philippe Léotard, Juliet Berto, Etienne Chicot en Pierre Vernier.

In deze derde film in de serie onderzoekt rechter Signoret het geval van ontspoorde Indo-China-veteraan L[KA1]eotard die door zijn trouweloze gade Berto en haar lafhartige minnaar Chicot erin geluisd werd, toen hij de (nochthans valse) juwelen van een voormalige maintenee van wijlen koning Faroek probeerde te stelen. De spelers passen goed bij hun rol en het scenario van Patrick Modiano mag er zijn en de regie is vakkundig. Naar de personages, die bedacht werden door Raymond Thevenin.

Madame le juge: le feu

1978 | Mysterie, Misdaad

Frankrijk 1978. Mysterie van Philippe Condroyer. Met o.a. Simone Signoret, Maurice Garel, Jean-Claude Dauphin, Didier Haudepin en François Perrot.

Het immense provinciale landgoed van Paul Barne (Garel) is verwoest door een brand. In de ogen van `Mevrouw de rechter van instructie` (Signoret), die het onderzoek leidt, is het zeer verdacht. In het dorp wordt Pierre Miaille (Leroux) ervan beschuldigd. Barne dient echter geen klacht in, en dat is vreemd. Kennis en bekwaam vakmanschap van regisseur Condroyer. Goed acteerwerk en een onopvallend scenario van Mariette Condroyer.

Madame le juge: le dossier Françoise Muller

1978 | Mysterie, Misdaad

Frankrijk/Duitsland 1978. Mysterie van Edouard Molinaro. Met o.a. Simone Signoret, Nathalie Delon, Gilles Segal, Jean-Pierre Darras en Jean-Claude Dauphin.

Veelbelovende econoom Rousselet valt voor gangstermeisje Delon, waarop hij bij een mislukte afrekening door ex-minnaar Segal wordt neergeknald en omgelegd. Delon bekent schuld, maar onderzoeksrechter Signoret gelooft er geen barst van en wroet net zolang in het misdaadmilieu rond totdat zij de ware schuldige gevat heeft. De eerste film in een serie van zes, rondom Signoret met een voor haar op maat gemaakt scenario van Alphonsé Boudard naar de karakters van Raymond Thevenin. Literaire tv- persoonlijkheid Pivot is te zien in een klein rolletje. Krimi à la française.

Madame le juge: autopsie d'un témoignage

1978 | Misdaad, Mysterie

Frankrijk 1978. Misdaad van Philippe Condroyer. Met o.a. Simone Signoret, Jean-Claude Dauphin, Didier Haudepin, François Perrot en Michel Vitold.

In de laatste, zesde aflevering van MADAME LE JUGE, is onderzoeksrechter Signoret zelf een getuige, die een aanvullend bewijs levert. Ze is net verhuisd, en ziet een man over het dak van een belendend perceel vluchten; de volgende morgen wordt een jonge vrouw vermoord in haar appartement aangetroffen. Onder haar leiding wordt er een getekend portret van de verdachte gemaakt, dat door een andere getuige, de op sensatie beluste buurvrouw Robin onmiddellijk herkend wordt. Onderzoeksrechter Signoret vindt haar veel te gedecideerd en verdiept zich in haar achtergronden. Een waardig slot van de serie met een scenario van Mariette Condroyer naar een idee en de personages van Raymond Thevenin.

Madame le juge: Monsieur Bais

1978 | Mysterie, Misdaad

Frankrijk 1978. Mysterie van Claude Barna. Met o.a. Simone Signoret, Anna Karina, Maurice Ronet, Georges Wilson en Jean-Claude Dauphin.

De 32-jarige Madame Bais is een rustige persoon. Ze heeft slechts één passie: de harp. Waarom doodt zij zichzelf plotseling met een revolverschot? Madame le Juge Signoret voelt echtgenoot Ronet aan de tand. Hij blijkt acht dagen ervoor de revolver gekocht hebben; bovendien is Karina zijn maîtresse, maar is nog een derde figuur in het spel. Het blijkt uiteindelijk een geval te zijn van een gespleten persoonlijkheid, hunkerend naar liefde en erkenning. Film- en tv-regisseur Barma beschikt over heel wat vakmanschap en over het talent om 'gematigde spanning' te creëeren. Het spel is overtuigend. Gebaseerd op de figuren van Raymond Thevenin door Pierre Dumayet tot scenario bewerkt.

Madame le juge: 2 + 2 = 4

1978 | Misdaad, Mysterie

Frankrijk 1978. Misdaad van Claude Chabrol. Met o.a. Simone Signoret, Jean-Claude Dauphin, Didier Haudepin, François Perrot en Michel Vitold.

In deze aflevering krijgt Signoret de gelegenheid een rol te spelen van de onderzoeksrechter met een warm moedergevoel. Als de achttien-jarige Ferreux beschuldigd wordt van de dubbele moord op zijn ouders, twijfelt zij eraan of hij schuldig is. Ze bouwt buiten de rechtbank-sfeer een vertrouwensrelatie op met de wees, die de indruk wekt een ongelukkige jeugd te hebben gehad. Finaal bekent hij haar de dader te zijn en uit verveling gehandeld te hebben. Een puik scenario van de regisseur naar de figuren van Raymond Thevenin en sterk spel van de hoofdrollen. De titel slaat op het feit dat een plus een geen twee hoeft te zijn.

Les Chemins de l'exil

1978 | Biografie

Verenigd Koninkrijk/Zwitserland/Duitsland/Canada/Frankrijk 1978. Biografie van Claude Goretta. Met o.a. François Simon, Dominique Labourier, Didier Haudepin, Roland Bertin en Michel Berto.

Na een schandaal rond de publikatie vanEmile wordt de filosoof Jean-Jacques Rousseau uit Frankrijk verbannen en brengt hij zijn oude dag door in Pruisen, Engeland en Zwitserland, waar zijn conflicten met de kerk en zijn levensstijl en concubinaat geleidelijk resulteren in achtervolgingswaan. Deze helder gemaakte, didactische film in de stijl van Rossellini's latere werk heeft een opmerkelijk oog voor detail. Het spel van Simon en Labourier, als zijn levensgezellin, is genuanceerd maar het trage tempo en het uitleggerige commentaar over Rousseau's socialistische maatschappijvisie zullen niet ieders aandacht weten vast te houden.

Guerres civiles en France

1977 | Oorlogsfilm, Historische film

Frankrijk 1977. Oorlogsfilm van Vincent Nordon, François Barat en Joël Farges. Met o.a. Sami Frey, Nicole Hiss, Philippe Colin, Romain en Brigitte Fossey.

Een drieluik over de weergave van de geschiedenis op het filmdoek. 1. Babeuf où le journal parlé. Frey declameert teksten van de revolutionair. Na Godard is dat ook niet echt origineel meer. 2. Le Premier Empire speelt zich feitelijk in het heden af, maar toont op een min of meer overtuigende wijze de effecten van de Code Napoléon op het gedrag van twee jonge mensen. 3. La semaine sanglante gaat over de onderdrukking van de Commune van 21 tot 28 mei 1871. Het is een waar bloedbad, maar zeer gestileerd. Dit derde deel is zeer hard, maar plastisch, met name wat betreft de kleuren. Het is een nachtmerrie en tegelijk een overpeinzing over de woestheid van burgeroorlogen. Vanwege dit deel de moeite waard.

L'innocente

1976 | Drama, Historische film, Experimenteel

Italië/Frankrijk 1976. Drama van Luchino Visconti. Met o.a. Giancarlo Giannini, Laura Antonelli, Jennifer O'Neill, Rina Morelli en Marc Porel.

Een jonge aristocraat preekt een libertijnse levenswandel voor zichzelf, maar vindt het onverdraaglijk als zijn vrouw zijn theorieën ook in praktijk brengt. Hij bewerkstelligt de dood van haar kind en pleegt zelfmoord. De decadente roman van d'Annunzio werd een stijlvol en melancholiek portret van een zichzelf overleefd hebbende klasse, ietwat ontsierd door melodramatisch spel van Giannini. De laatste film van Visconti, die stierf tijdens de montage. Scenario van regisseur Visconti, Suso Cecchi D'Amico en Enrico Medioli.

Vous interessez-vous à la chose?

1974 | Komedie, Thriller, Erotiek

Duitsland/Frankrijk 1974. Komedie van Jacques Baratier. Met o.a. Nathalie Delon, Didier Haudepin, Muriel Catala, Bernard Jeantet en Renée Saint-Cyr.

Drie adolescenten worden bij hun eerste schreden in de liefde geholpen door een vrijgevochten jonge tante. Het vermijden van gezochte pikanterie is prijzenswaardig, maar mooi-filmerij maakt het dunne gegeven nogal wezenloos.

La Ville dont le Prince est un enfant

1974 | Drama

Frankrijk 1974. Drama van Jean Meyer. Met o.a. Paul Guers, Didier Haudepin, Jean Deschamps, Philippe Paulino en Gil Raab.

Een bewerking van het stuk van Montherlant; gefilmd toneel, cinematografisch van geen belang. Goed gespeeld, vooral door de twee jonge hoofdrolspelers.

Les Anges

1973 | Drama, Erotiek

Frankrijk 1973. Drama van Jean Desvilles. Met o.a. Bruno Pradal, Didier Haudepin, Corinne Le Poulain, Michel Bouquet en Françoise Prévost.

Een gigolo en een rijkeluiszoontje sluiten vriendschap en brengen hun tijd door met joy riding, chantage en seksuele uitspattingen. Amoureuze rivaliteit verstoort hun verstandhouding en resulteert in een dubbele moord. De lamlendige dialogen en het ontbreken van goede regie maken de op papier sterke rolbezetting kansloos en smoren iedere interesse of medeleven. De debuterende regisseur schakelde vervolgens met gerechtvaardigde zelfkennis over op porno.

Le Droit d'aimer

1972 | Drama

Italië/Frankrijk 1972. Drama van Eric le Hung. Met o.a. Omar Sharif, Florinda Bolkan, Pierre Michael, Gilles Ségal en Didier Haudepin.

Een vrouw van een naar een eiland gedeporteerde politieke gevangene bedelt twee jaar lang dagelijks op het ministerie om permissie tot bezoek en geeft ieder ander politiek activisme op. Tenslotte krijgt ze toestemming tot bezoek van [KA1]e[KA1]en uur, wat het verzet bij de man aanwakkert. Hij wordt door cipiers gedood. De opmerkelijke roman van de gevluchte Griekse Francoise Xenakis [KL](Elle lui disait dans l'île) kreeg een gezichtsloze verfilming - in Bulgarije met internationale en vlak acterende sterren - waarbij de concrete politieke referenties angstvallig zijn weggemoffeld. De symbolische sprei die de heldin weeft van stukken eigen kleding blijft een papieren idee dat het tijdsverloop even fantasieloos aangeeft als vroeger de vallende kalenderblaadjes.

Helle

1972 | Drama, Erotiek

Frankrijk 1972. Drama van Roger Vadim. Met o.a. Gwen Welles, Maria Mauban, Didier Haudepin, Bruno Pradal en Robert Hossein.

Een tiener komt thuis op het platteland, waar zijn moeder een jongere minnaar heeft, en waar een oudere broer - teruggekeerd van de oorlog in Indo-China - in depressieve stemming zelfmoord pleegt. Een doofstom meisje uit de omgeving is een machteloze prooi voor de boeren, maar zal tenslotte samen met de jongen vertrekken. Vadim verfilmde een nog ongepubliceerde jeugdroman met een combinatie van nostalgie, prille romantiek versus verloederde seks en vage politieke referenties, maar het blijft een ratjetoe. Meer kitscherig dan poëtisch en nogal naïef, ondanks de gewaagde taferelen. Welles is expressief in zijn zwijgende titelrol.

Les assassins de l'ordre

1971 | Misdaad, Drama

Frankrijk/Italië 1971. Misdaad van Marcel Carné. Met o.a. Jacques Brel, Catherine Rouvel, Michael Lonsdale, Paola Pitagora en Charles Denner.

Onderzoeksrechter Level (Brel) vecht tegen de bierkaai wanneer hij in een smerig zaakje duikt: de dood van een kleine crimineel als gevolg van een zinloos bruut politieverhoor. In een van zijn laatste films trachtte Carné (Les enfants du paradis, Le quai des brumes) de tijdgeest en een sociaalkritische toon. Dat mislukte, voornamelijk omdat de ouderwetse regiestijl niet rijmt met het onderwerp. In dit als semi-rechtbankdrama vermomde ‘J‘accuse’ staan niettemin de acteurs hun mannetje – Brel als underdogverdediger en Lonsdale als fielt voorop.

La Promesse de l'aube

1969 | Komedie, Drama

Frankrijk/Verenigde Staten 1969. Komedie van Jules Dassin. Met o.a. Melina Mercouri, Assaf Dayan, Fernand Gravey, Despo Diamatidou en Jacqueline Porel.

Romain Gary (Raffoul als negen-jarige/Haudepin als vijftien- jarige/Dayan als 25-jarige) is een onwettig kind van het Russisch filmidool van de zwijgende film, Mosjoukine (Dassin) en een tweedeplans-actrice (Mercouri) die zich om haar zoon opwerkt op de maatschappelijke ladder en zelfs visa voor Frankrijk loskrijgt. Als puber en jonge volwassene kost het hem grote moeite om onder haar bezitsdrang uit te komen. De autobiografische roman werd door Dassin (die zelf een leuke karikatuur van Mosjoukine speelt) tot vehikel voor Mercouri gemaakt die de dramatische kansen van haar rol zó ongeremd aangrijpt dat niet alleen haar filmzoon maar ook de toeschouwer het er benauwd van krijgt. Naar het boek van Romain Gary.

The Uninhibited

1965 |

1965. Juan Antonio Bardem. Met o.a. Didier Haudepin, Melina Mercouri, Hardy Krüger en James Mason.

Los Pianos mecanicos

1965 | Drama

Italië/Frankrijk/Spanje/Duitsland 1965. Drama van Juan Antonio Bardem. Met o.a. Melina Mercouri, Hardy Krüger, James Mason, Keiko Kishi en Renaud Verley.

De problemen met relaties en creativiteit van een internationale kolonie aan de Costa Brava staan in schrille tegenstelling in hun cynisme met de prille idylle van een jong en (nog) onbedorven stel. De wederwaardigheden van de jet set - ontleend aan een roman van Henri-François Rey - lijken ideaal voor een internationale co-produktie, maar Bardem krijgt geen greep op de taalbarrières en botsende acteerstijlen, zodat de film vooral doet denken aan de episodische Italiaanse vakantiefilms van rond 1960, met alle clichés maar zonder de grappen. De scène waarin de veeleisende Mercouri zich aan de geremde Krüger offreert, slechts gekleed in een bos gladiolen, is één van de klassieke onbedoeld komische momenten uit de filmhistorie.

La Communale

1965 | Komedie

Frankrijk 1965. Komedie van Jean Lhote. Met o.a. Robert Dhéry, Colette Brosset, Yves Robert, Fernand Ledoux en Didier Haudepin.

Twee dorpsonderwijzers vieren hun huwelijksverjaardag met de aanschaf van een auto die meer problemen dan genoegen biedt. Een onvoorzien ongeval doet hen zelfs door de dorpsgemeenschap verstoten worden. Aardig in 1932 spelend scenario, kreeg een weinig vlotte filmvorm van tv-regisseur, die bovendien het duo Robert Dh[KA1]ery-Colette Brosset te veel hun gang laat gaan (wat er óók aan herinnert dat komisch wel en wee in LA BELLE AMÉRICAINE meer variatie bood). Wel leuke rollen van alle anderen.

David Copperfield

1965 | Drama

Frankrijk 1965. Drama van Marcel Cravenne. Met o.a. Didier Haudepin, Bernard Verley, Michel Duchaussoy, Madeleine Clervanne en Germaine Michel.

Naar het meesterwerk van Charles Dickens uit 1850, dat sinds zijn schepping regelmatig bewerkt is en een tv-klassieker is geworden. De regisseur van deze tv-film heeft eerst zijn sporen verdiend met de speelfilm LA DANSE DE MORT (1946). Zijn talent, dat geraffineerd is en tegelijkertijd zoveel zeggingskracht heeft, is terug te vinden in dit warme portret van het kind en later de jongeling die door het leven heen en weer geslingerd wordt. Haudepin is onvergetelijk in zijn vertolking van de jonge David Copperfield.

Les Amitiés particulières

1964 | Drama

Frankrijk 1964. Drama van Jean Delannoy. Met o.a. Michel Bouquet, Didier Haudepin, Francis Lacombrade, François Leccia en Lucien Nat.

Roman van Roger Peyrefitte over verliefde vriendschap tussen tweelingen op Jezuïeten-internaat die door inmenging van de priesters resulteert in zelfmoord van de oudste jongen, kreeg serieuze en degelijke verfilming met bijna emotieloos resultaat. Mooi spel van Bouquet als de priester die zijns ondanks disciplinair moet zijn.

Comment trouvez-vous ma soeur?

1963 | Komedie

Frankrijk 1963. Komedie van Michel Boisrond. Met o.a. France Anglade, Claude Rich, Jacqueline Maillan, Michel Serrault en Dany Robin.

Ongezeglijke scholier probeert zijn zuster aan een jonge leraar te koppelen in de hoop op betere cijfers. Misverstanden met de ouders en diens verhouding met een getrouwde vrouw zijn obstakels v[KA1]o[KA1]or het doel bereikt wordt. Vlot tempo en kleurrijke bijrollen wegen tegen de magere intrige op, al kan de talentloosheid van (de welgevormde) Anglade als de omworven zuster door niets gecompenseerd worden.

Moderato cantabile

1960 | Drama, Romantiek, Misdaad

Frankrijk/Italië 1960. Drama van Peter Brook. Met o.a. Jeanne Moreau, Jean-Paul Belmondo, Didier Haudepin, Colette Régis en Pascale De Boysson.

Anne Desbar[KA2]edes (Moreau), de gefrustreerde vrouw van een industrieel (Dechamps), is bij toeval getuige van een moord-uit- hartstocht. Ze ontmoet Chauvin (Belmondo), een arbeider die de dader (Dobuzinsky) kent, en tijdens lange wandelingen samen praten ze over diens motieven. Eerst groeit geleidelijk de verliefdheid, dan bij haar het verlangen om ook gewurgd te worden. De toneelstuk van Marguerite Duras kreeg een trage, ingehouden filmvorm van toneelvernieuwer Brook. De film zou pretentieus en zonder spanning zijn zonder het onderdrukt nerveus acteren van Moreau, die in Cannes werd gelauwerd voor haar prestatie. Belmondo blijft in zijn rol een ledepop, maar hoeft ook niets méér te zijn. Het scenario van Gérard Jarlot en regisseur Brook. Het camerawerk is van Armand Thiard. Western Electric Sound System, Mono.

imdb: Zoek Didier Haudepin op IMDB

Regisseur		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
1994	Le plus bel âge
1994	Le plus bel age
1991	Les voix dans la nuit: Le chambre sécrète
1984	Elsa Elsa
1979	Paco l'infaillible

Acteur		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
1991	Les chemins de l'exil ou les dernières années de Jean-Jacques Rousseau
1990	On ne badine pas avec l'amour
1982	Pour cent briques t'as plus rien
1980	Écoute voir...
1978	Madame le juge: un innocent
1978	Madame le juge: le feu
1978	Madame le juge: le dossier Françoise Muller
1978	Madame le juge: autopsie d'un témoignage
1978	Madame le juge: Monsieur Bais
1978	Madame le juge: 2 + 2 = 4
1978	Les Chemins de l'exil
1977	Guerres civiles en France
1976	L'innocente
1974	Vous interessez-vous à la chose?
1974	La Ville dont le Prince est un enfant
1973	Les Anges
1972	Le Droit d'aimer
1972	Helle
1971	Les assassins de l'ordre
1969	La Promesse de l'aube
1965	The Uninhibited
1965	Los Pianos mecanicos
1965	La Communale
1965	David Copperfield
1964	Les Amitiés particulières
1963	Comment trouvez-vous ma soeur?
1960	Moderato cantabile

Producer		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
1997	L'autre côté de la mer
1994	Regarde les hommes tomber
1994	Personne ne m'aime

name

email

mijn instellingen

L'autre côté de la mer

Regarde les hommes tomber

Personne ne m'aime

Le plus bel âge

Le plus bel age

Les voix dans la nuit: Le chambre sécrète

Les chemins de l'exil ou les dernières années de Jean-Jacques Rousseau

On ne badine pas avec l'amour

Elsa Elsa

Pour cent briques t'as plus rien

Écoute voir...

Paco l'infaillible

Madame le juge: un innocent

Madame le juge: le feu

Madame le juge: le dossier Françoise Muller

Madame le juge: autopsie d'un témoignage

Madame le juge: Monsieur Bais

Madame le juge: 2 + 2 = 4

Les Chemins de l'exil

Guerres civiles en France

L'innocente

Vous interessez-vous à la chose?

La Ville dont le Prince est un enfant

Les Anges

Le Droit d'aimer

Helle

Les assassins de l'ordre

La Promesse de l'aube

The Uninhibited

Los Pianos mecanicos

La Communale

David Copperfield

Les Amitiés particulières

Comment trouvez-vous ma soeur?

Moderato cantabile