Dominique Blanc: cast.
Er zijn 38 films gevonden.

L'origine du mal

2022 | Drama, Thriller

Frankrijk​/​​Canada 2022. Drama van Sébastien Marnier. Met o.a. Laure Calamy, Dominique Blanc, Jacques Weber, Doria Tillier en Suzanne Clément.

Veertiger Stéphane, die haar dagen slijt aan de lopende band in een conservenfabriek, blijkt de buitenechtelijke dochter van een hoogbejaarde horeca-magnaat. Die resideert met zijn vrouw, dochter, kleindochter en huishoudster in een kast van een villa op een eiland aan de Côte d’Azur. Als hij Stéphane met open armen ontvangt, belandt ze in een wespennest. Dankzij haar mensenkennis houdt Stéphane zich in dit bedrieglijke gezelschap niettemin glorieus op de been. Dat dit clichématige familiedrama maar niet de thriller wordt die het beoogt te zijn, komt omdat de intriges zo omslachtig zijn opgetuigd dat de grote lijn uit het oog is verloren.

Alexandra David-Néel: J'irai au pays des neiges

2012 | Biografie, Drama

Frankrijk 2012. Biografie van Joël Farges. Met o.a. Dominique Blanc, Nicolas Brioudes, Lobsang Dhondup en Hervé Dubourjal.

De vele levens van de Française Alexandra David-Néel (1868-1969) bieden stof voor vijf films. Deze tv-productie chroniqueert haar even hachelijke als heroïsche pogingen om, in de jaren twintig van de vorige eeuw, als eerste Europese de 'verboden' stad Lhasa te bezoeken. Tibet is dan door China geannexeerd en de Dalaï Lama leeft in ballingschap in Sikkim, in het door de Britten bestuurde India. Wendbare actrice Blanc, die altijd iets querulants over zich heeft, is een goede keuze voor de titelrol. Regisseur Farges bereisde jarenlang Azië en draaide meerdere films in India.

Un autre monde

2011 | Historische film, Drama

Frankrijk 2011. Historische film van Gabriel Aghion. Met o.a. Dominique Blanc, Niels Schneider, Claude Brasseur, Samuel Labarthe en Mati Diop.

Historisch drama speelt zich af op het ten oosten van Madagascar gelegen eiland La Réunion. Na de afschaffing van de slavernij in 1848, werden immigranten uit India op de suikerplantages te werk gesteld. In 1915 arriveert de jonge Louis (Schneider) op het eiland, op zoek naar de familie die hij niet kent. Tegen de achtergrond van de Eerste Wereldoorlog - ver weg maar nadrukkelijk aanwezig - beginnen de sociale structuren binnen de eilandgemeenschap te veranderen. Interessant vanwege het perspectief vanuit 'een andere wereld'.

L'autre Dumas

2010 | Historische film, Drama

Frankrijk 2010. Historische film van Safy Nebbou. Met o.a. Gérard Depardieu, Benoît Poelvoorde, Mélanie Thierry en Dominique Blanc.

Poelvoorde, die al in Entre ses mains en Coco avant Chanel bewees, over een aanzienlijk dramaregister te beschikken, speelt Auguste Maquet, de belangrijkste nègre (ghost writer) van romancier Alexandre Dumas père (1802-1870). In prerevolutionair Parijs anno 1848 geeft Maquet zich uit voor zijn patron om Dumas-bewonderaarster Charlotte (Thierry) te verleiden. Conflict blijft niet uit. Voor deze ambachtelijke kostuumproductie bewerkte literatuurkenner Gilles Taurand het theaterstuk Signé Dumas. Pikant: Dumas was mulat en zijn vertolker Depardieu is blank, hetgeen de makers virulente kritiek uit Afrikaanse hoek opleverde.

Un homme d'honneur

2009 | Drama, Historische film

Frankrijk 2009. Drama van Laurent Heynemann. Met o.a. Daniel Russo, Dominique Blanc, Marc Citti en Laurent Stocker.

Op 1 mei 1993 wordt Pierre Bérégovoy, oud Eerste Minister van Frankrijk, zwaargewond gevonden met een kogel in zijn hoofd. Hij wordt onmiddellijk naar een ziekenhuis gebracht. In de auto die haar naar haar stervende man brengt, haalt Gilberte Bérégovoy herinneringen op aan de laatste jaren van hoop en vreugde, maar ook van tegenspoed en verraad.

Le pendu

2007 | Komedie, Horror

Frankrijk 2007. Komedie van Claire Devers. Met o.a. Dominique Blanc, Dominique Reymond, Eric Ruf en Denis Podalydès.

In dit voor regisseur Claire Devers (Noir et blanc, Chimère) wat ongewone genre-uitstapje voor Arte erven de twee nichten Suzanne (Reymond) en Alma (Blanc), die elkaar nog nooit hebben ontmoet, een huis op een eiland. Het testament bepaalt dat ze het moeten verkopen of er allebei moeten gaan wonen. Omdat ze niet meteen kunnen besluiten, kiezen ze voor de tweede optie, niet wetende dat de 18de-eeuwse geest van een wegens smokkel opgehangen voorvader regelmatig op visite komt. Naar het verhaal The Third Person (1900) van de Amerikaanse auteur Henry James en met een komische inslag.

Monsieur Max

2006 |

Frankrijk 2006. Gabriel Aghion. Met o.a. Jean-Claude Brialy, Dominique Blanc en Guillaume Galienne.

In dit voor regisseur Claire Devers (Noir et blanc, Chimère) wat ongewone genre-uitstapje voor Arte erven de twee nichten Suzanne (Reymond) en Alma (Blanc), die elkaar nog nooit hebben ontmoet, een huis op een eiland. Het testament bepaalt dat ze het moeten verkopen of er allebei moeten gaan wonen. Omdat ze niet meteen kunnen besluiten, kiezen ze voor de tweede optie, niet wetende dat de 18de-eeuwse geest van een wegens smokkel opgehangen voorvader regelmatig op visite komt. Naar het verhaal The Third Person (1900) van de Amerikaanse auteur Henry James en met een komische inslag.

Sauf le respect que je vous dois

2005 | Drama

Frankrijk 2005. Drama van Fabienne Godet. Met o.a. Olivier Gourmet, Dominique Blanc, Julie Depardieu en Marion Cotillard.

Frankrijk, het land waar ooit vijftigers met pensioen gingen. In deze werkwraakthriller haalt een getergde werknemer die leeftijd niet eens, vanwege een zelfverkozen dood. Sein voor collega François (Olivier Gourmet) om zich met geweld tegen de treiterende baas te verzetten. Plotwendingen houden de aandacht vast, maar de kracht van de film van voormalig psycholoog Godet ligt verscholen in de details. Zoals de werknemers tegen elkaar worden uitgespeeld, hoe gezinnen worden opgeofferd. Een bitter relaas over de wurgende greep van een verstikkend systeem. Niet nieuw, wel actueel.

Un fil à la patte

2004 |

Frankrijk 2004. Michel Deville en Marion Vernoux. Met o.a. Dominique Blanc, Charles Berling, Emmanuelle Béart, Atmen Kélif en Edouard Baer.

Frankrijk, het land waar ooit vijftigers met pensioen gingen. In deze werkwraakthriller haalt een getergde werknemer die leeftijd niet eens, vanwege een zelfverkozen dood. Sein voor collega François (Olivier Gourmet) om zich met geweld tegen de treiterende baas te verzetten. Plotwendingen houden de aandacht vast, maar de kracht van de film van voormalig psycholoog Godet ligt verscholen in de details. Zoals de werknemers tegen elkaar worden uitgespeeld, hoe gezinnen worden opgeofferd. Een bitter relaas over de wurgende greep van een verstikkend systeem. Niet nieuw, wel actueel.

Un couple épatant

2002 | Komedie, Experimenteel, Romantiek

Frankrijk​/​​België 2002. Komedie van Lucas Belvaux. Met o.a. François Morel, Ornella Muti, Gilbert Melki, Dominique Blanc en Lucas Belvaux.

Alain (Morel) en Cécile (Muti) zijn een hecht koppel totdat hypochonder Alain het in zijn hoofd haalt dat hij spoedig zal sterven. Zijn drang naar isolement wordt door nietsvermoedende Cécile opgevat als bewijs dat hij vreemd gaat. Ten einde raad vraagt ze bevriende politieman Pascal (Melki) om Alain te schaduwen, niet wetende dat Pascal verliefd is op haar. Un couple épatant maakt onderdeel uit van Belvaux' trilogie - samen met Cavale en Après la vie - over het wankele fundament van liefde. Elke film is gemaakt in een ander genre met de hoofdpersoon in de ene film als figurant in de ander. Net echt.

Cavale

2002 | Misdaad, Thriller, Experimenteel

Frankrijk​/​​België 2002. Misdaad van Lucas Belvaux. Met o.a. Lucas Belvaux, Catherine Frot, Dominique Blanc, Ornella Muti en Gilbert Melki.

Achtervolgingsdrama waarin ontsnapte crimineel Bruno (regisseur/scenarist Belvaux zelf) zich na vijftien jaar gevangenschap opnieuw warmloopt voor een gewelddadige proletarische revolutie. Zijn voormalige kameraden zijn minder enthousiast en fanatieke proleten zijn in geen velden of wegen te bekennen. Belvaux leverde een sfeervolle film noir af waarin hij zelf een akelig levensechte psychopaat in de dop neerzet. Cavale is het eerste deel van Belvaux' trilogie - samen met Un couple épatant en Après la vie - over het wankele fundament van liefde. Elke film is gemaakt in een ander genre met de hoofdpersoon in de ene film als figurant in de ander. Net echt.

Après la vie

2002 | Drama, Experimenteel

België​/​​Frankrijk 2002. Drama van Lucas Belvaux. Met o.a. Dominique Blanc, Gilbert Melki, Ornella Muti, François Morel en Catherine Frot.

Melodrama over veertigers Pascal en Agnès (Melki en Blanc) die het fundament van hun huwelijk ondergraven met drugs, overspel en zelfverachting. Lerares Agnès is voor haar heroïneverslaving afhankelijk van politie-inspecteur Pascal die op zijn beurt zijn ziel moet verkopen om aan voldoende drugs te komen. Maar zijn Faustiaanse pact haalt het niet bij wat Agnès over heeft voor haar begeerte. Après la vie is de slotfilm van Belvaux' trilogie - samen met Cavale en Un couple épatant - over de wankele basis van liefde. Elke film is gemaakt in een ander genre met de hoofdpersoon in de ene film als figurant in de ander. Net echt.

Un pique-nique chez Osiris

2001 | Drama, Komedie

Frankrijk 2001. Drama van Khaled Haffad, Benoit Charrie en Nina Companéez. Met o.a. Marina Hands, Dominique Reymond en Dominique Blanc.

Melodrama over veertigers Pascal en Agnès (Melki en Blanc) die het fundament van hun huwelijk ondergraven met drugs, overspel en zelfverachting. Lerares Agnès is voor haar heroïneverslaving afhankelijk van politie-inspecteur Pascal die op zijn beurt zijn ziel moet verkopen om aan voldoende drugs te komen. Maar zijn Faustiaanse pact haalt het niet bij wat Agnès over heeft voor haar begeerte. Après la vie is de slotfilm van Belvaux' trilogie - samen met Cavale en Un couple épatant - over de wankele basis van liefde. Elke film is gemaakt in een ander genre met de hoofdpersoon in de ene film als figurant in de ander. Net echt.

Le lait de la tendresse humaine

2001 | Drama

België​/​​Frankrijk 2001. Drama van Dominique Cabrera. Met o.a. Patrick Bruel, Marilyne Canto, Dominique Blanc, Bruno Salvador en Sergi López.

Een zomerse dag in de Jura. Jonge moeder Christelle (Maryline Canto) doet haar baby in bad. Plotseling staat ze op en rent het huis uit. De camera blijft achter en registreert hoe het water onder de badkamerdeur uitloopt. De openingsscène van Le lait de la tendresse humaine grijpt direct naar de strot. Net zoals het leven Christelle naar de strot grijpt. Haar echtgenoot (Patrick Bruel) kan zich nauwelijks verplaatsen in haar somberte. Samen met familie en vrienden gaat hij op zoek naar Christelle die ondertussen haar heil heeft gezocht bij de buurvrouw. Cineast Dominique Cabrera maakte eerder een documentaire over depressie (Demain et encore demain) en laat in deze speelfilm zien dat zij het onderwerp en het filmmedium tot in de puntjes beheerst. Haar uitgelezen personages bewegen zich in een scherp contrasterende wereld van zonlicht en warmte, blindelings op zoek naar liefde en naar elkaar. Een hartverwarmende film over 'het onstuitbare leven dat ons begeleidt en soms alleen achterlaat', aldus de maker.

Le Pornographe

2001 |

Canada​/​​Frankrijk 2001. Bertrand Bonello. Met o.a. André Marcon, Thibault de Montalembert, Dominique Blanc, Jérémie Renier en Jean-Pierre Léaud.

Een zomerse dag in de Jura. Jonge moeder Christelle (Maryline Canto) doet haar baby in bad. Plotseling staat ze op en rent het huis uit. De camera blijft achter en registreert hoe het water onder de badkamerdeur uitloopt. De openingsscène van Le lait de la tendresse humaine grijpt direct naar de strot. Net zoals het leven Christelle naar de strot grijpt. Haar echtgenoot (Patrick Bruel) kan zich nauwelijks verplaatsen in haar somberte. Samen met familie en vrienden gaat hij op zoek naar Christelle die ondertussen haar heil heeft gezocht bij de buurvrouw. Cineast Dominique Cabrera maakte eerder een documentaire over depressie (Demain et encore demain) en laat in deze speelfilm zien dat zij het onderwerp en het filmmedium tot in de puntjes beheerst. Haar uitgelezen personages bewegen zich in een scherp contrasterende wereld van zonlicht en warmte, blindelings op zoek naar liefde en naar elkaar. Een hartverwarmende film over 'het onstuitbare leven dat ons begeleidt en soms alleen achterlaat', aldus de maker.

Sur quel pied danser ?

2000 | Misdaad

Frankrijk 2000. Misdaad van Jacques Fansten. Met o.a. Dominique Blanc, Jimmy Noufel, Pierre Lacan, Anne Le Ny en Gérard Croce.

Een zomerse dag in de Jura. Jonge moeder Christelle (Maryline Canto) doet haar baby in bad. Plotseling staat ze op en rent het huis uit. De camera blijft achter en registreert hoe het water onder de badkamerdeur uitloopt. De openingsscène van Le lait de la tendresse humaine grijpt direct naar de strot. Net zoals het leven Christelle naar de strot grijpt. Haar echtgenoot (Patrick Bruel) kan zich nauwelijks verplaatsen in haar somberte. Samen met familie en vrienden gaat hij op zoek naar Christelle die ondertussen haar heil heeft gezocht bij de buurvrouw. Cineast Dominique Cabrera maakte eerder een documentaire over depressie (Demain et encore demain) en laat in deze speelfilm zien dat zij het onderwerp en het filmmedium tot in de puntjes beheerst. Haar uitgelezen personages bewegen zich in een scherp contrasterende wereld van zonlicht en warmte, blindelings op zoek naar liefde en naar elkaar. Een hartverwarmende film over 'het onstuitbare leven dat ons begeleidt en soms alleen achterlaat', aldus de maker.

Stand-by

2000 | Drama

Frankrijk 2000. Drama van Roch Stéphanik. Met o.a. Dominique Blanc, Roschdy Zem, Patrick Catalifo, Jean-Luc Bideau en Georges Corraface.

Vergeet Spielbergs The Terminal, dit eerder gedraaide regiedebuut met soortgelijk verhaal is veruit superieur. Dweperige Hélène wordt door haar echtgenoot, verstikt in het huwelijk, kort voor hun emigratie naar Buenos Aires op Orly achtergelaten. Daar blijft ze, in de illusie van zijn terugkeer, en overleeft als prostituee. Hélène is, om Heinlein te citeren, a stranger in a strange land en Blanc draagt de film in een uitputtende paraderol die haar een vierde César bracht. Meester-cameraman Tetsuo Nagata verzorgde de subliem belichte CinemaScope-fotografie: de Parijse luchthaven oogt als Nergenshuizen.

Les Acteurs

1999 | Drama

Verenigde Staten 1999. Drama van Bertrand Blier. Met o.a. Pierre Arditi, Josiane Balasko, Jean-Paul Belmondo, François Berléand en Dominique Blanc.

Vergeet Spielbergs The Terminal, dit eerder gedraaide regiedebuut met soortgelijk verhaal is veruit superieur. Dweperige Hélène wordt door haar echtgenoot, verstikt in het huwelijk, kort voor hun emigratie naar Buenos Aires op Orly achtergelaten. Daar blijft ze, in de illusie van zijn terugkeer, en overleeft als prostituee. Hélène is, om Heinlein te citeren, a stranger in a strange land en Blanc draagt de film in een uitputtende paraderol die haar een vierde César bracht. Meester-cameraman Tetsuo Nagata verzorgde de subliem belichte CinemaScope-fotografie: de Parijse luchthaven oogt als Nergenshuizen.

La voleuse de Saint Lubin

1999 | Drama

Frankrijk 1999. Drama van Claire Devers. Met o.a. Dominique Blanc, Denis Podalydès, Michelle Goddet, Maryline Even en Chantal Neuwirth.

Vergeet Spielbergs The Terminal, dit eerder gedraaide regiedebuut met soortgelijk verhaal is veruit superieur. Dweperige Hélène wordt door haar echtgenoot, verstikt in het huwelijk, kort voor hun emigratie naar Buenos Aires op Orly achtergelaten. Daar blijft ze, in de illusie van zijn terugkeer, en overleeft als prostituee. Hélène is, om Heinlein te citeren, a stranger in a strange land en Blanc draagt de film in een uitputtende paraderol die haar een vierde César bracht. Meester-cameraman Tetsuo Nagata verzorgde de subliem belichte CinemaScope-fotografie: de Parijse luchthaven oogt als Nergenshuizen.

La voleuse de Saint-Lubin

1998 |

1998. Claire Devers. Met o.a. Michelle Goddet, Denis Polalydès en Dominique Blanc.

Vergeet Spielbergs The Terminal, dit eerder gedraaide regiedebuut met soortgelijk verhaal is veruit superieur. Dweperige Hélène wordt door haar echtgenoot, verstikt in het huwelijk, kort voor hun emigratie naar Buenos Aires op Orly achtergelaten. Daar blijft ze, in de illusie van zijn terugkeer, en overleeft als prostituee. Hélène is, om Heinlein te citeren, a stranger in a strange land en Blanc draagt de film in een uitputtende paraderol die haar een vierde César bracht. Meester-cameraman Tetsuo Nagata verzorgde de subliem belichte CinemaScope-fotografie: de Parijse luchthaven oogt als Nergenshuizen.

Ceux qui m'aiment prendront le train

1998 | Komedie, Drama

Frankrijk 1998. Komedie van Patrice Chéreau. Met o.a. Jean-Louis Trintignant, Valeria Bruni Tedeschi, Pascal Greggory, Charles Berling en Vincent Perez.

Als Patrice Chéreau de condition humaine fileert, kun je erop wachten: zwarte romantiek, cynisme over intieme relaties, clichés over de herenliefde, ongeremde verering van de zoete dood. In Ceux volgen we een vijftiental treinreizigers die op weg zijn naar Limoges om 'vriend' en schilder Jean-Baptiste te begraven. Tussen de rails blijkt het goed reflecteren over al die onderwerpen die Chéreau na aan het hart liggen. Voor flitsende gebeurtenissen is weinig ruimte, de film speelt zich voor tweederde in de trein af. Schitterende (dubbel)rol van Jean-Louis Trintignant.

A Soldier's Daughter Never Cries

1998 | Drama

Verenigde Staten​/​​Verenigd Koninkrijk 1998. Drama van James Ivory. Met o.a. Kris Kristofferson, Barbara Hershey, Leelee Sobieski, Jesse Bradford en Samuel Gruen.

De Amerikaanse auteur Willis voert met zijn vrouw Marcella en dochter Channe in het Parijs van de jaren '60 een harmonieus gezinsleven. Na de adoptie van de 7-jarige Benoît komt daar verandering in en als de familie door ziekte van Willis terugkeert naar de Verenigde Staten, worden de kinderen geconfronteerd met een cultuurschok en de afwezigheid van een vader

C'est pour la bonne cause

1997 | Komedie

Frankrijk​/​​België 1997. Komedie van Jacques Fansten. Met o.a. Dominique Blanc, Antoine de Caunes, Loïc Freynet, Laurie Lefret en Gaspart Jassef.

De Amerikaanse auteur Willis voert met zijn vrouw Marcella en dochter Channe in het Parijs van de jaren '60 een harmonieus gezinsleven. Na de adoptie van de 7-jarige Benoît komt daar verandering in en als de familie door ziekte van Willis terugkeert naar de Verenigde Staten, worden de kinderen geconfronteerd met een cultuurschok en de afwezigheid van een vader

Alors voilà

1997 | Komedie

Duitsland​/​​Frankrijk 1997. Komedie van Michel Piccoli. Met o.a. Maurice Garrel, Roland Amstutz, Audrey Guillaume, Dominique Blanc en Arno.

Regiedebuut uit 1997 van toen 72-jarige Piccoli is een bij vlagen hilarische vertelling over een neurotische familie die uit picknicken gaat. Typische acteursfilm waarin veel gepraat, gevloekt en gedronken wordt - oftewel een kwaadaardige komedie à la manière Piccoli.

Total Eclipse

1995 | Drama, Biografie

Frankrijk​/​​België​/​​Verenigd Koninkrijk 1995. Drama van Agnieszka Holland. Met o.a. Leonardo DiCaprio, David Thewlis, Romane Bohringer, Dominique Blanc en Felicie Pasotti Cabarbaye.

Arthur Rimbaud en Paul Verlaine, twee wereldberoemde dichters die een hartstochtelijke relatie hadden; daarover gaat Total eclipse. Grote nadelen van de film zijn: 1) Zo Frans als het koppel was, zo on-Frans zijn DiCaprio en Thewlis, die in het Engels te weinig gedichten reciteren; 2) ze spelen totaal onsympathieke personages waardoor 3) weinig van het drama tot kijken afdwingt behalve de beroemde dichtersnamen. Maar aan de andere kant: 1) veel mensen kijken graag naar DiCaprio, die op zich goed speelt; 2) regisseuse Holland (Europa, Europa) is duidelijk gepassioneerd over het onderwerp, wat te begrijpen is, want 3) Rimbaud was een uniek figuur. (IdH/VPRO Gids)

La Reine Margot

1994 | Historische film, Drama

Frankrijk​/​​Italië​/​​Duitsland 1994. Historische film van Patrice Chéreau. Met o.a. Isabelle Adjani, Daniel Auteuil, Vincent Perez, Jean-Hugues Anglade en Virna Lisi.

Majestueuze verfilming van de Franse hofintriges tegen de achtergrond van de godsdienststrijd in de zestiende eeuw. De regerende Karel IX (Anglade) zit onder de plak van zijn ijzervretende moeder Catharina de' Medici (Lisi). Zijn wellustige zus Margaretha 'Reine Margot' (Adjani) wordt door moeder gedwongen om een verstandshuwelijk aan te gaan met de protestantse Hendrik van Navarre (Auteuil). Dan laat de koning alle protestanten vermoorden in wat later bekend zou staan als de Bartholomeüsnacht. Adjani, Anglade en Lisi wonnen een César voor hun fenomenale acteerwerk. Wordt op televisie meestal in twee delen uitgezonden. Deel 1: La main de Dieu (Die Hand Gottes). Deel 2: La cuiller du Diable (Der Löffel des Teufels).

Loin des barbares

1993 | Drama

Italië​/​​Frankrijk​/​​België 1993. Drama van Liria Begeja. Met o.a. Dominique Blanc, Sulejman Pitarka, Timo Flloko, Piro Mani en Ronald Guttmann.

Kleine, maar boeiende film over Blanc als rasechte Parisienne, die er vandoor wil gaan naar New York om met een vriend te gaan samenleven. Het lot van haar seniele oom laat haar onbekommerd, ondanks het feit dat hij haar heeft groot gebracht vanaf het moment dat ze een baby was. Ze was als zuigeling uit Albani[KA3]e gesmokkeld en heeft haar ouders nimmer gekend. Net als ze op punt staat af te reizen, zit er een Albanees (Flloko) vast op de Parijze luchthaven, die beweert informatie over haar vader te hebben. Flloko ontsnapt aan de autoriteiten en samen gaan ze op zoek naar haar verleden, waarbij Blanc haar vriend vergeet. Ze wordt zelfs verliefd op Flloko! Op een aardige manier worden de verschillen tussen het gesofisticeerde Frankrijk en het primitieve Albanië aan de dag gelegd. Goede spelprestaties van alle rollen. Regisseuse Begeja schreef haar eigen scenario en Patrick Blossier zorgde voor de fotografie.

Faut-il aimer Mathilde?

1993 | Drama

Frankrijk 1993. Drama van Edwin Baily. Met o.a. Dominique Blanc, André Marcon, Paul Crauchet, Victor Garrivier en Jacques Bonnaffé.

Mooie milieuschets van mensen in het desolate Franse departement Nord (rondom de stad Lille). De jongere zus van titelpersonage Mathilde (Blanc) trouwt, maar zijzelf voelt er niet veel voor om zich te binden. Twee mannen maken haar het hof, maar zij twijfelt. Eigenlijk is het niet dat wat zij zoekt, dit leven in een fabriekswijk. Wat zij precies wil weet zij ook niet. En dat maakt haar diep ongelukkig. Scherp geobserveerde psychologische studie, voer voor vrouwelijke kijkers en cinefielen die dwepen met dit soort Franse melodrama's. Scenario van Luigi De Angelis, muziek van de eigenzinnige Belgische rocker Arno. Camerawerk van Pierre-Laurent Chenieux die het Noord-Westen van Frankrijk fraai in beeld heeft gebracht.

L'affût

1992 | Drama

Frankrijk 1992. Drama van Yannick Bellon. Met o.a. Tchéky Karyo, Dominique Blanc, Patrick Bouchitey, Jean-Pierre Sentier en Michel Robin.

Na tien jaar lang tevergeefs het geluk gezocht te hebben, keert Blanc, samen met haar zoontje, terug naar haar geboortestreek. Daar wil ze samen met haar broers, die achterbleven, de fazantenkwekerij verder exploiteren. Haar vroegere minnaar Bouchitey, die inmiddels is gescheiden, wil Blanc terugwinnen, maar zij heeft Karyo ontmoet, de nieuwe leraar, die eveneens getekend is door een tragisch verleden. Hij wil een vogelreservaat oprichten in de moerassen, een project dat de woede oproept van de jagers uit het dorp. Ecologisch drama dat de strijd verhaalt tussen idealisme en tradities. Goede bedoelingen maken echter nog geen boeiende film, zeker niet wanneer de moraal er met de paplepel ingegoten wordt. Bellon schreef het belerende scenario samen met Rémi Waterhouse, Michel Fessler en Benjamin Legrand. Mooie plaatjes geschoten door Pierre-William Glenn, de ware ster van deze film.

Indochine

1992 | Romantisch drama, Oorlogsfilm

Frankrijk 1992. Romantisch drama van Régis Wargnier. Met o.a. Catherine Deneuve, Vincent Perez, Linh Dan Pham, Jean Yanne en Dominique Blanc.

Vanwege zijn Oscar voor Beste Buitenlandse Film en La Deneuve wordt deze peperdure productie nogal eens voor een epic in David Lean-stijl aangezien. Vergeet het maar. Het driestuiverromannetje over de alleenstaande rubberplantage-eigenaresse Eliane (Deneuve) die in het Indochina van de jaren dertig stoïcijns haar eigen gang gaat werd door vier luie scenaristen én een ongecrediteerde scriptdokter bij elkaar geharkt. Regisseur Wargnier verving vervolgens ieder potentieel stukje finesse door pathos en rekte de boel tot geeuwens toe uit. Ook de luxueuze fotografie en art direction kunnen de algehele drakerigheid van dit filmblik gebakken lucht niet doen vergeten.

Plaisir d'amour

1991 | Komedie

Frankrijk 1991. Komedie van Nelly Kaplan. Met o.a. Pierre Arditi, Françoise Fabian, Dominique Blanc, Cécile Sanz de Alba en Heinz Bennent.

De schrijver van kasteelromannetjes, Guillaume de Burlador (Arditi) - Willy voor intimi - wordt aangeworven als de huisleraar van de dertien-jarige Flo. Ze woont op het paradijselijke eiland Anatha. Als Willy aankomt, wordt hij ontvangen door drie aantrekkelijke, goedgeklede en wel verzorgde vrouwen van uiteenlopende leeftijd: Do (Fabian), een ouder familielid, Flo`s moeder Clo (Blanc) en haar zuster Jo (Sanz de Alba). Het kind zou opgehouden zijn in Spanje, maar in werkelijkheid bestaat ze niet. Alles wat de drie vrouwen van Willy willen, is dat hij regelmatig met hen tussen de lakens glijdt voor een stevige portie seks. Ze proberen Willy met allerlei trucs en geneugten te verleiden, maar hij is een echte romanticus en heeft een totaal andere voorstelling over de liefde. Ook de mythe dat Flo wél bestaat, houden ze in stand met listen en verzinsels totdat Willy hen ervan beschuldigt dat ze Flo gevangen houden. Dan bekennen ze dat ze haar als lokaas hebben voorgehouden. Regisseuse Kaplan heeft gezorgd voor een vlot tempo en ze laat de kijker van de ene grappige situatie in de andere rollen. In het scenario dat zij met Jean Chapot schreef heeft ze niet alleen allerlei hilarische toestanden gestopt, maar ook hele handige afleidingsmanoeuvres die de pret flink verhogen. Idem voor de uitstekende bijrollen van Bennent als de homoseksuele butler Raphaël of Dux als Cornelius, een grof gebekte bezoeker. Aanvankelijk een toneelklucht maar op de juiste manier voor de film bewerkt, optimaal het medium benuttend. Het camerawerk is van Jean-François Robin.

Milou en mai

1990 | Komedie, Drama

Frankrijk​/​​Italië 1990. Komedie van Louis Malle. Met o.a. Michel Piccoli, Miou-Miou, Michel Duchaussoy, Bruno Carette en Paulette Dubost.

Louis Malle maakte na een weinig geslaagd uitstapje naar Hollywood een schitterende comeback met Au revoir les enfants. Zijn volgende 'Franse' film, Milou en mai, een eerbetoon aan Jean Renoir, schetst het portret van een oudere verweesde man, tegen de achtergrond van de studentenopstanden in '68. Demonstraties, bezettingen en stakingen ontregelen het land. Malle en zijn makkers van de Nouvelle Vague verklaren op het Filmfestival van Cannes de cinema morsdood. De film zou opnieuw geboren moeten worden. Bijna twintig jaar en - zoals gezegd - een Amerikaans avontuur later blikt de regisseur terug op die tijd in Milou en Mai.

Largo Desolato

1990 | Drama

Frankrijk 1990. Drama van Agnieszka Holland. Met o.a. Pierre Arditi, Dominique Blanc, Eva Darlan en Jean-Claude Dauphin.

De tragische geschiedenis van een dissidente schrijver die blootstaat aan de vervolgingen van het totalitaire regime in zijn land. In werkelijkheid is dit de verhulde autobiografie van de schrijver Vaclav Havel in de vorm van een toneelstuk, dat hier verfilmd is door een cineaste met een hoogontwikkeld gevoel voor ruimte, belichting en ritme. Bovendien weet zij uitstekend een dreigende, sombere en trieste sfeer op te wekken. Een zeldzaam voorbeeld van een geslaagde tv-verfilming van een toneelstuk.

Je suis le seigneur du château

1989 | Drama, Thriller

Frankrijk 1989. Drama van Régis Wargnier en Geneviève Winding. Met o.a. Jean Rochefort, Dominique Blanc, Régis Arpin en David Behar.

Frankrijk, 1954. Een rijke weduwnaar (Rochefort) haalt een huishoudster en haar zoontje naar zijn kasteel, mede om zijn tienjarig zoontje Thomas (Arpin) gezelschap te houden. Thomas is allerminst gediend van de indringer en al snel ontstaat een fysieke en psychologische strijd tussen de jongens. Ondanks de stroeve regie en het soms wat houterige spel geeft 'Ik ben de kasteelheer' een knap beeld van de ernst en urgentie in de leefwereld van een kind. Geschoten op locatie in en rond het middeleeuwse hotelkasteel Château de Beaumanoir in Le Leslay in Bretagne.

Une affaire de femmes

1988 | Drama, Oorlogsfilm, Historische film

Frankrijk 1988. Drama van Claude Chabrol. Met o.a. Isabelle Huppert, François Cluzet, Marie Trintignant, Nils Tavernier en Marie Bunel.

Bewierookt drama van cineast Chabrol (1930-2010) met Isabelle Huppert in een glansrol als Marie Latour, een eigenzinnige burgervrouw die tijdens de Duitse bezetting een goed belegde boterham verdient met abortussen en kamerverhuur voor prostituees. Ze betaalt voor deze 'vrouwenzaken' uiteindelijk een hoge prijs. De werkzaamheden en het lot van Latour berusten op feiten. Indringende materie, verfijnd gepresenteerd door Chabrol en zijn immer redigerende vrouw Aurore met kalme cameravoering, minimale duiding en soepele enscenering. Winnaar in de categorie beste film en beste actrice op het filmfestival van Venetië.

Savannah

1988 | Komedie

Frankrijk 1988. Komedie van Marco Pico. Met o.a. Jacques Higelin, Daniel Martin, Elodie Gautier, Sylvie Granotier en René Féret.

Iedereen denkt dat het kleine meisje Savannah ontvoerd is en wacht op de eis voor losgeld. In werkelijkheid is ze weggelopen en heeft ze zelf twee ontsnapte gevangenen gegijzeld! Nogal onwaarschijnlijk. Gemaakt in de stijl van ZAZIE DANS LE METRO. Pico heeft vooral een satire op het hedendaagse Frankrijk willen maken en op de domheid van de volwassenen ten opzichte van kinderen. Scenario van Marck Miller.

Natalia

1988 | Oorlogsfilm, Drama

Frankrijk 1988. Oorlogsfilm van Bernard Cohn. Met o.a. Philippine Leroy-Beaulieu, Pierre Arditi, Ludmila Mikaël, Dominique Blanc en Gérard Blain.

Frankrijk onder de bezetting van de nazi`s. Natalia, dochter van ge[KA3]immigreerde Poolse joden, wordt de ma[KA4]itresse van een filmregisseur die haar valse papieren en een rol in zijn film bezorgt. Maar zij wordt herkend, aangegeven en naar een kamp gedeporteerd, waaruit zij na de oorlog weerkeert om te vernemen dat haar ouders en haar vriend dood zijn. Daarna is zij niet meer dan een menselijk wrak dat zich aan het leven vastklampt. Cohn, ex-filmrecensent en assistent van Bresson, heeft zonder twijfel veel van zichzelf en zijn herinneringen in zijn eerste speelfilm gestopt. De film is niet overal even sterk, omdat hij met details overladen is en een vaag scenario bevat (Cohn schrijft zijn eigen scenario's). Maar hij is wel boeiend en de mentaliteit van sommigen in deze periode wordt aan het licht gebracht en er wordt met veel overtuiging gespeeld.

La femme de ma vie

1986 | Drama, Romantiek

Frankrijk​/​​Duitsland 1986. Drama van Régis Wargnier. Met o.a. Christophe Malavoy, Jane Birkin, Jean-Louis Trintignant, Béatrice Agenin en Elsa Lunghini.

Alcoholistische violist Simon (Malavoy) weet, na een delirium, dankzij oudere ex-zuipschuit Pierre (Trintignant) de fles te weerstaan. Echtgenote Laura (Birkin) kan echter niet verkroppen dat niet haar jarenlange liefdevolle steun, maar de helpende hand van een buitenstaander Simon tot inkeer brengt. Sterk geschreven en geacteerd doordrinkersverhaal van Wargnier, bekend van opgeblazen melodrama als Indochine en Est-Ouest, kreeg César voor Beste Regiedebuut. In bijrollen twee aanstormende popidolen: Florent Pagny en de dertienjarige Elsa Lunghini. Op de soundtrack vertolkt zij tevens 'T'en va pas', dat een enorme hit wordt.