Françoise Dorner (1949): regie, cast, scenario en schrijver.
Er zijn 17 films gevonden.

Mr. Morgan's Last Love

2013 | Drama, Romantiek

Verenigde Staten​/​​Duitsland​/​​België​/​​Frankrijk 2013. Drama van Sandra Nettelbeck. Met o.a. Michael Caine, Clémence Poésy, Gillian Anderson en Justin Kirk.

Komisch drama van Sandra Nettelbeck over de romance tussen oude filosofieprofessor (Michael Caine) en een veel jongere Parisienne (Clémence Poésy).

Les pédiatres 2

1998 | Drama

Frankrijk​/​​Duitsland 1998. Drama van Daniel Losset en Hartmut Griesmayr. Met o.a. Bernard Yerlès, Simone Thomalla, Christine Reinhart, Matthias Ponnier en Dieter Kirchlechner.

Komisch drama van Sandra Nettelbeck over de romance tussen oude filosofieprofessor (Michael Caine) en een veel jongere Parisienne (Clémence Poésy).

La Gazelle

1997 | Komedie

Frankrijk​/​​Duitsland 1997. Komedie van Detlef Rönfeldt. Met o.a. Marianne Sägebrecht, Marie-France Pisier, Gérard Klein, Vanessa Guedj en Joachim Jung.

Komisch drama van Sandra Nettelbeck over de romance tussen oude filosofieprofessor (Michael Caine) en een veel jongere Parisienne (Clémence Poésy).

Eine Frau nach Maß

1997 | Drama, Komedie

Duitsland​/​​Frankrijk 1997. Drama van Detlef Rönfeldt. Met o.a. Marianne Sägebrecht, Gérard Klein, Marie-France Pisier, Vanessa Guedj en Joachim Jung.

Komisch drama van Sandra Nettelbeck over de romance tussen oude filosofieprofessor (Michael Caine) en een veel jongere Parisienne (Clémence Poésy).

Les grandes personnes

1995 | Komedie

Frankrijk 1995. Komedie van Daniel Moosmann. Met o.a. Caroline Tresca, Marc Duret, Bernard Crombey, Liliane Rovère en Sonia Vollereaux.

Lou (Tresca) en haar vriend Bertrand (Crombey) zijn uit elkaar. Lou denkt dat ze het nu wel alleen kan. Ze stort zich volledig in haar beroep, dat tevens haar hobby is. Ze mist slechts [KA1]e[KA1]en klein ding om echt gelukkig te zijn: een baby, maar dan voor haar alleen. Ze plaatst een advertentie in een huis-aan-huisblad voor een geschikte vader. Na heel wat interviews blijkt antiquair Antoine (Duret) de gelukkige. Hij komt een week per maand bij haar hokken als ze haar ovulatie heeft; net zo lang tot de zaak rond is. Maar dan staat Bertrand ineens voor de deur. Een komedie die het B.O.M-schap (Bewust Ongehuwde Moeder) op de korrel neemt. De grappen zijn langs de flauwe kant en de situaties voorspelbaar. Alleen Tresca slaagt erin om stralend over te komen. Olivier Dutaillis baseerde het scenario op zijn toneelstuk en schreef dat samen met Pierre Aknine. De camera werd gehanteerd door Jean-Claude Saillier.

L'homme de mes rêves

1994 | Komedie

Frankrijk 1994. Komedie van Georges Lautner. Met o.a. Michel Leeb, Fiona Gelin, Olivia Dutron, Sophie Tellier en André Graff.

Leeb is leraar Frans in een dorpje in Centraal-Frankrijk. Hij is getrouwd met de mooie Dutron, een lokale boekverkoopster. Leeb is bezeten van theater. Hij leidt een amateurgezelschap waarvoor hij zelf de stukken schrijft. Op een dag krijgt een beroemde Parijse acteur pech in het dorp. Russo, Leebs beste vriend, overtuigt hem moeiteloos dat dit wel eens de kans van hun leven kan zijn. Niet erg plezierige typisch Franse komedie, met Leeb in een dubbelrol. De belangstelling voor het gebeuren is na enkele minuten verdwenen daar alles zo voorspelbaar en oppervlakkig is. Lautner bewerkte, samen met Pierre Fabre en Thierry Bourcy, de roman L'ora della fantasia van Anna Bonacci. Achter de camera stond Maurice Fellous.

Les amies de ma femme

1992 | Komedie, Romantiek

Frankrijk 1992. Komedie van Didier Van Cauwelaert. Met o.a. Michel Leeb, Dominique Lavanant, Anne Kesseler, Christine Boisson en Catherine Arditi.

Wantrouw zekerheden en geloof niet in de liefde - dat is zo ongeveer de wijsheid die deze aardige, pretentieloze komedie wil overbrengen. In deze verfilming van Philippe Adler's roman over de ondergang van het hoofd van de nieuwsdienst bij een tv-zender, schetst Van Cauwelaert een kaleidoscopisch beeld van een van de grote drama's in de jaren 1990: niemand, hoe talentvol ook, is veilig voor de werkeloosheid, en als het misgaat kun je alleen rekenen op jezelf en op degene van wie je houdt. Deze boodschap verpakt Van Cauwelaert, bijgestaan door een sobere Leeb en een groepje komische actrices, in spot en schaterlach. Want de lach blijft de beleefde uiting van de wanhoop. Het scenario is van regisseur Van Cauwelaert. Het camerawerk is van Martial Thuny.

Deux locataires pour l'Elysée

1991 | Komedie

Frankrijk 1991. Komedie van Eric Le Hung. Met o.a. Anny Romand, Michel Roux, Kareen Bourjade, Stéphane Rodin en Lucien Barjon.

De ambtsperiode van de eerste Franse presidente zit er bijna op. Ze heeft haar man beloofd zich niet meer kandidaat te stellen, maar aangezien hij haar bedriegt en de opiniepeilingen gunstig zijn, bedenkt ze zich. Haar woedende echtgenoot geeft een persconferentie en kondigt aan dat hij zich ook kandidaat stelt voor het presidentschap. Het begin van de film is al niet boeiend, maar de rest is nog erger: een reeks cliches, een nostalgisch gebruik van de tijdgeest , nietszeggende dialogen en stereotype personages. Daarbij is het geheel zo slap mogelijk in beeld gebracht, maar dat zijn we van deze regisseur gewend. De satirisch bedoelde momenten gaan absoluut de mist in. Bepaalde gedeelten zijn er op goed geluk aan toegevoegd, zoals het bezoek van de Minister-president van Thailand.

Feu sur le candidat

1990 | Thriller

Frankrijk 1990. Thriller van Agnès Delarive. Met o.a. Michel Galabru, Patrick Chesnais, Giuliana de Sio en Françoise Dorner.

Robert Cavaillon (Galabru), die zijn fabrieken aan zijn personeel heeft geschonken, is erg populair geworden en werpt zich op de politiek. Het succes is zo groot dat zijn vijanden vrezen dat hij de presidentiële verkiezingen zal winnen en besluiten hem uit de weg te ruimen. Het thema doet wat overdreven aan. Van de politieke zeden heeft niemand een hoge pet op, maar dit gaat wel erg ver. Bovendien gaat er noch van het scenario, noch van de personages iets uit, al is de technische realisatie redelijk.

L'invité surprise

1989 |

Frankrijk 1989. Georges Lautner. Met o.a. Victor Lanoux, Eric Blanc, Jean Carmet, Michel Galabru en Jacques François.

Een vage en verwarde spionagegeschiedenis, waarin de opgejaagde anti-held een jonge, zwarte Parijzenaar is. Lautner is datgene wat voor een scenario moet doorgaan niet meester. Zijn bedoeling was in de eerste plaats een satire op de media te maken, die de mist ingaat vanwege een gebrek aan scherpzinnigheid en inspiratie. Het gaat er in deze parodie allemaal veel te bot aan toe, terwijl Blanc in de hoofdrol zijn zaakjes niet in orde heeft en zich eigenlijk alleen maar aanstelt. Het trio Galabru- Carmet-Lanoux tracht nog wat van de regie te maken. Scenario van Didier Van Cauwelaert en Georges Lautner. Camerawerk van Yves Rodallec.

Gros Dégueulasse

1985 | Komedie

Frankrijk 1985. Komedie van Bruno Zincone. Met o.a. Maurice Risch, Valérie Mairesse, Martin Lamotte, Jackie Serdou en France Dougnac.

Vrije bewerking van het door tekenaar Reiser vlak voor zijn dood gecreëerde personage; een zeer slechte bewerking van een stripverhaal. De scherpe, wrede, agressieve, wanhopige en menslievende wereld van Reiser is geniaal en kán getoond gemaakt worden aan het filmpubliek waarbij echte personages gebruikt kunnen worden. Maar de producent heeft volstaan met het monteren van de afdrukken van het stripverhalenalbum zonder de dialogen te bewerken. Het resultaat is een complete mislukking.

Le jumeau

1984 | Komedie, Drama

Frankrijk 1984. Komedie van Yves Robert. Met o.a. Pierre Richard, Carey More, Camilla More, Jean-Pierre Kalfon en Andréa Ferréol.

Richard doet alsof hij een tweelingbroer heeft, zodat hij twee Amerikaanse zusters ongestraft en tegelijk het hof kan maken. Een bewerking van de roman Le jumeau singulier van de Amerikaan Donald Westlake. Geen trouwe bewerking, want de karaktertypes in het boek worden uiterst somber en wreed beschreven. Yves Robert heeft een soort tragikomedie gemaakt met een ietwat verzwakte zwarte humor en een hoofdpersoon die te sentimenteel is vergeleken bij de onheilspellende schoft uit het boek die totaal geen scrupules heeft. Verder een aardige film met goede stukken, maar het had wat méér kunnen zijn. Scenario van regisseur Robert en Elisabeth Rappeneau.

Je, tue, il,

1982 | Thriller

Frankrijk 1982. Thriller van Pierre Boutron. Met o.a. Pierre Vaneck, Nelly Borgeaud, Magali Renoir, François Perrot en Françoise Dorner.

Charles Courville (Vaneck) is een beroemde schrijver, die zowel bij het publiek als in de pers lof oogst. Hij bereidt zich voor op de publikatie van een nieuwe roman, die zijn carri[KA2]ere moet bekronen, maar dan doet zich een reeks even onverklaarbare als ongewone en verontrustende gebeurtenissen voor, waardoor hij gaat geloven dat er een raadsel speelt in zijn bestaan. Met de hulp van zijn vrouw gaat hij op zoek naar de waarheid, die een mens soms beter niet kan achterhalen! De regisseur heeft zich altijd al beziggehouden met de (zeldzame) creatieve tv-genres. Duistere en angstaanjagende sfeer, tweeslachtige personages, en een raadsel dat met zorg intact gehouden wordt tot aan de verrassende finale.

Flic story

1975 | Misdaad, Thriller

Frankrijk​/​​Italië 1975. Misdaad van Jacques Deray. Met o.a. Alain Delon, Jean-Louis Trintignant, Claudine Auger, Renato Salvatori en Maurice Barrier.

Inspecteur Roger Borniche (Delon) slaagt er maar niet in de uit de psychiatrische afdeling van de gevangenis ontsnapte misdadiger Emile Buisson (Trintignant) te vangen, tot chagrijn van zijn chef. Na de zoveelste moord komt hij hem weer op het spoor en zet een ingenieuze val voor hem op. Spannende en efficiënt gemaakte politiefilm - naar de memoires van de echte inspecteur Borniche - met mooie, ingehouden dreiging in het spel van Trintignant. Delon, die de film ook produceerde, is zoals gebruikelijk bijzonder cool.

Emilienne

1975 | Drama, Erotiek

Frankrijk 1975. Drama van Guy Casaril. Met o.a. Betty Mars, Nathalie Guérin, Pierre Oudry en Françoise Dorner.

Een studente in de kunstgeschiedenis wordt verliefd op de vrouw van haar docent. Aan de aanvankelijke driehoeksverhouding komt een eind door de jaloezie van het meisje op de verstandhouding tussen de echtelieden. Nadat zij een zoon heeft gebaard herstelt de verhouding zich weer. Deze, alweer vergeten, schandaalroman werd onder het stof vandaan gehaald voor een verfilming in het voetspoor van EMMANUELLE. De quasi chique en smaakvolle aanpak en de situering in een, uiteraard, 'artistiek' en luxe bourgeois-milieu geeft een muf en hypocriet resultaat. Zangeres Mars weet aan de titelrol van de biseksuele echtgenote een dramatische intensiteit te geven.

La Rage au poing

1974 | Misdaad, Actiefilm

Frankrijk 1974. Misdaad van Eric Le Hung. Met o.a. Gilles Chevalier, Françoise Dorner, Tony Gatlif, Patrick Jeantet en Philippe Lavot.

Naar een oorspronkelijk idee van Tony Gatlif: dit idee is nauwelijks oorspronkelijk te noemen, want het gaat om het beschrijven van de afpersing, agressie, listen en uiteenlopende gewelddadigheden van een bende straatjongeren in de Parijse voorsteden. Alledaags gegeven en helemaal afgezaagd wat betreft de plaats waar het zich allemaal afspeelt. Andere regisseurs hebben dit onderwerp met veel meer vernuft, diepgang en scherpte aangepakt. Hier hebben we te maken met een twijfelachtig bijprodukt, dat voorspelbaar eindigt in een bloedbad. De clichématige typetjes worden gespeeld door jonge, slecht geregisseerde acteurs.

La gazelle

-1 |

. Françoise Dorner. Met o.a. Marie-France Pisier, Gérard Klein en Marianne Sägebrecht.

Naar een oorspronkelijk idee van Tony Gatlif: dit idee is nauwelijks oorspronkelijk te noemen, want het gaat om het beschrijven van de afpersing, agressie, listen en uiteenlopende gewelddadigheden van een bende straatjongeren in de Parijse voorsteden. Alledaags gegeven en helemaal afgezaagd wat betreft de plaats waar het zich allemaal afspeelt. Andere regisseurs hebben dit onderwerp met veel meer vernuft, diepgang en scherpte aangepakt. Hier hebben we te maken met een twijfelachtig bijprodukt, dat voorspelbaar eindigt in een bloedbad. De clichématige typetjes worden gespeeld door jonge, slecht geregisseerde acteurs.