Caroline Cartier: cast.
Er zijn 15 films gevonden.

La Vallée fantôme

1987 | Drama, Experimenteel

Duitsland​/​​Zwitserland​/​​Frankrijk 1987. Drama van Alain Tanner. Met o.a. Jean-Louis Trintignant, Jacob Berger, Laura Morante, Caroline Cartier en Ray Serra.

Een film zonder intrige, die op niet-klassieke wijze een klassieke driehoek schildert. Meer dan dat vormt het echter een overpeinzing over het filmbedrijf en over de te maken film, die er niet komt zolang een cineast in een creatieve crisis verkeert, net als die in OTTO E MEZZO van Fellini. Zodoende verwijst het 'schijndal' naar een schijnfilm over de personages en hun emoties. Dit verwarrende en beklemmende werk, zowel ontnuchterend als pessimistisch, bevat de sleutelzin van de filosofie van de Zwitserse cineast Tanner: 'Werk of barbarij, dat is waar het om gaat'. Boeiend voor de een en ondraaglijk voor de ander.

Maigret et le fou de Bergerac

1982 | Misdaad, Thriller, Horror

Frankrijk 1982. Misdaad van Yves Allégret. Met o.a. Jean Richard, Annick Tanguy, Fred Personne, Jacques Duby en Maxence Mailfort.

Een zorgvuldige bewerking van een van de beroemdste en griezeligste romans van Simenon. Zijn beroemde commissaris bevindt zich in de Bergerac en doet daar onderzoek naar de misdaden die door een sadistische gek zijn gepleegd. De grijsgroene sfeer is aanwezig. Een van de beste televisiefilms die Allégret aan het einde van zijn loopbaan maakte.

Maigret et l'indicateur

1980 | Misdaad

Frankrijk 1980. Misdaad van Yves. Met o.a. Allégret, Jean Richard, Michel Blanc, Caroline Cartier en Jean-Pierre Castaldi.

Een bewerking van een roman uit de Maigret-cyclus van Georges Simenon over het onderzoek rond het lijk van een teruggetrokken gangster, aangetroffen in Montmartre. Aan het einde van zijn carrière had Allégret geen enkele ambitie meer. Wat slechts resteert, is de geroutineerde technniek, die het scenario wat ophaalt.

Au bout du bout du banc

1979 | Komedie

Frankrijk 1979. Komedie van Peter Kassovitz. Met o.a. Victor Lanoux, Georges Wilson, Patrick Chesnais, Jane Birkin en Henri Crémieux.

In opzet interessant portret van vier generaties Parijse joden blijft steken in oppervlakkige folklore en te voor de hand liggende grappen en sentimenten. Eigenzinnige en nog altijd hitsige overgrootvader zorgt voor conflicten en op zijn sterfbed voor verzoening. Acteur Lanoux produceerde deze debuutfilm van tv-regisseur.

Plus ça va, moins ça va

1977 |

Frankrijk 1977. Michel Vianey. Met o.a. Jean-Pierre Marielle, Jean Carmet, Louis Jourdan, Henri Garcin en Niels Arestrup.

Racistische politiemannen zijn overtuigd dat de moord op een jong meisje het werk moet zijn van een Noord-Afrikaan die na een kruisverhoor weet te ontsnappen. Hun onderzoek leidt hen verder langs de rijke bourgeoisie en filmfauna aan de Côte d'Azur. Genrefilm met zowel komische als kritische elementen. De regisseur is van huis uit schrijver en zijn scenario is beter dan zijn regie, maar hij geeft de acteurs alle kansen tot herkenbare karikaturen.

Les petits calins

1977 | Komedie

Frankrijk 1977. Komedie van Jean-Marie Poiré. Met o.a. Josiane Balasko, Caroline Cartier en Dominique Laffin.

Racistische politiemannen zijn overtuigd dat de moord op een jong meisje het werk moet zijn van een Noord-Afrikaan die na een kruisverhoor weet te ontsnappen. Hun onderzoek leidt hen verder langs de rijke bourgeoisie en filmfauna aan de Côte d'Azur. Genrefilm met zowel komische als kritische elementen. De regisseur is van huis uit schrijver en zijn scenario is beter dan zijn regie, maar hij geeft de acteurs alle kansen tot herkenbare karikaturen.

Les Petits câlins

1977 | Komedie

Frankrijk 1977. Komedie van Jean-Marie Poiré. Met o.a. Dominique Laffin, Caroline Cartier, Josiane Balasko, Roger Mirmont en Claire Maurier.

Terwijl haar flatgenotes hun brood verdienen op de vlooienmarkt, leeft Sophie op kosten van haar ouders en brengt haar tijd door met het versieren van jongemannen voor één nacht. Sommigen schrikken terug omdat het initiatief hun ontnomen wordt, maar één van hen weigert zich als wegwerpartikel te laten gebruiken en zet koppig door tot een wat permanentere relatie. Deze aardige omkering van de conventionele man-vrouw omgangsvormen wordt topzwaar gemaakt met onnodige, flauwe grappen. Laffin is een ontdekking, maar de regie laat haar aan haar lot over zodat haar ontwapenende glimlach gaat irriteren.

Le maestro

1977 | Komedie

Frankrijk 1977. Komedie van Claude Vital. Met o.a. Jean Lefebvre, Sophie Desmarets, Daniel Ceccaldi, Caroline Cartier en Geneviève Grad.

De boulevard-komedie Les vignes du seigneur - over drankzuchtige huwelijkskandidaten die hun mond voorbij praten zodra ze een slok op hebben - wordt geacteerd alsof de acteurs het bovenste schouwburgbalkon willen beschreeuwen en in beeld gebracht als in de begindagen van de televisie.

Lumière

1976 | Drama, Romantiek

Frankrijk 1976. Drama van Jeanne Moreau. Met o.a. Jeanne Moreau, Lucia Bosé, Francine Racette, Caroline Cartier en Keith Carradine.

Vier actrices in verschillende stadia van hun carrière hebben uiteenlopende problemen met mannen in hun beroeps- en privé-leven, maar vinden steun in onderlinge vriendschap. Deze authentieke kijk van binnenuit op een milieu dat gewoonlijk oppervlakkig of ironisch wordt gepresenteerd, toont Moreau als opmerkelijk debuterende spelregisseuse, ook van de mannen die meer diepte krijgen dan gewoonlijk in een vrouwenfilm. Dat ze zichzelf de sterrol toemat lijkt ijdel exhibitionisme, maar wordt van zelfkritische kanttekeningen voorzien.

Souvenirs d'en France

1975 | Oorlogsfilm, Drama

Frankrijk 1975. Oorlogsfilm van André Téchiné. Met o.a. Jeanne Moreau, Michel Auclair, Marie-France Pisier, Claude Mann en Orane Demazis.

Hector (Auclair), de oudste zoon van een familie-onderneming in het Z.W. van Frankrijk (dat bekend staat als de Grand Sud Ouest of denigrerend behoort bij het `basse France`) trouwt tegen de wil van zijn verwanten in met Berthe (Moreau), die een eenvoudige wasvrouw is. Deze buitenstaanster zal tijdens de oorlog en de economische veranderingen erna het bedrijf draaiende weten te houden totdat ook zij niet meer tegen de moderne tijd is opgewassen. Deze familiekroniek gedurende veertig jaar wordt gebracht in een reeks ironisch gestileerde tableaux die Téchiné als opmerkelijk talent deden kennen. Veel aandacht voor de vrouwelijke personages, naast de kordate Moreau is Pisier verrukkelijk als de frivole schoonzuster Régina die zich op háár manier subversief in de familie werkt. Het scenario is van Marylin Goldin en regisseur Téchiné. Het camerawerk is van Bruno Nuytten. Eastmancolor, Mono.

C'est dur pour tout le monde

1975 |

Frankrijk 1975. Christian Gion. Met o.a. Bernard Blier, Francis Perrin, Claude Piéplu, Bernard LeCocq en Caroline Cartier.

Een jonge arrivist slaagt erin zich te laten engageren door een groot reclamebureau, maar zijn onervarenheid en onbesuisde ideeën zorgen voor allerlei complicaties. Deze satire op het boerenbedrog van publiciteitscampagnes en de manipulatie van het marktmechanisme blijft in al te bekende, voor de hand liggende doelwitten steken en zoekt het voornamelijk in de komische typering die óók leuker had gekund.

Les Naufragés de l'île de la tortue

1974 | Komedie

Frankrijk 1974. Komedie van Jacques Rozier. Met o.a. Pierre Richard, Jacques Villeret, Maurice Risch, Lise Guicheron en Caroline Cartier.

Qua idee een niet onaardige satirische komedie over een stel bedienden van een reisagentschap die reizen à la Robinson Crusoë beginnen te verkopen: voor een flinke som geld worden de kandidaten naar een onbewoond eiland gebracht... en aan hun lot overgelaten. Villeret en Richard, allebei aan het begin van hun carrière, zijn bijzonder geestig, maar regisseur Rozier smeert de vondst over ruim twee uur uit, en da's te lang. Véél te lang.

Le Jardin qui bascule

1974 | Drama, Romantiek

Frankrijk 1974. Drama van Guy Gilles. Met o.a. Delphine Seyrig, Patrick Jouané, Sami Frey, Anouk Ferjac en Guy Bedos.

Een jonge [KL]killer[KLE] krijgt de opdracht om een rijke vrouw te vermoorden en weet zich met zijn vriend aan haar en haar kring van kennissen en aanbidders op te dringen. Hij wordt verliefd op haar en vergeet zijn contract, maar als zij hem na enige dagen de bons geeft, doodt hij haar toch en vervolgens zichzelf. Deze nieuwe variant van Gilles op de (homo-erotische) romantische mythologie van de destructieve en zelfdestructieve jongeling en de al wat verlepte femme fatale wordt geholpen door de loyale inzet van de acteurs - een gratis gastrol van Moreau als zingende bistrohoudster - maar krijgt nergens echte overtuigingskracht of vitaliteit, omdat iedereen in de elegante camerabewegingen alleen contrasterend decoratief blijft.

Les Zozos

1972 | Komedie

Frankrijk 1972. Komedie van Pascal Thomas. Met o.a. Frédéric Duru, Edmond Raillard, Daniel Ceccaldi, Jacques Debary en Serge Rousseau.

Interne lyceumleerlingen hebben ondanks verschil in milieu en studieresultaten een gezamenlijke interesse: meisjes. Ondanks hun fantasieën en opschepperijen blijkt het moeilijk om de daad bij het woord te voegen, zelfs tijdens vakantie samen in Zweden. De rake observering van adolescenten in en buiten school combineert vanzelfsprekende humor met poëzie en ietwat melancholie over onvermijdelijke teleurstellingen. Het succes van de film had een hele reeks van banale puberteitskomedies tot gevolg.

La Vampire nue

1969 | Erotiek

Frankrijk 1969. Erotiek van Jean Rollin. Met o.a. Olivier Martin, Maurice Lemaitre, Caroline Cartier, Ly Letrong en Bernard Musson.

Een jongeman ontdekt dat een meisje, dat hij als vampier beschouwt, in feite de volgende stap in de menselijke evolutie belichaamt, evenals hijzelf. Een stuntelige combinatie van seks en vampirisme.