Steve Kalfa

Merci pour le geste

Frankrijk 2000. Drama van Claude Faraldo. Met o.a. Jacques Hansen, Marie Rousseau, Agathe De la Boulaye, Erick Deshors en Françoise Arnoul.

Un homme en colère : Mort d'un juge

Frankrijk 1999. Misdaad van Laurence Katrian. Met o.a. Richard Bohringer, Annie Grégorio, Sylvain Thoirey, Corinne Marchand en Philippe Magnan.

Maigret et l'enfant de chœur

België​/​​Frankrijk​/​​Zwitserland 1997. Misdaad van Pierre Granier-Deferre. Met o.a. Bruno Cremer, Stanislas Crevillen, Anne Roussel, Ginette Garcin en Jacqueline Jehanneuf.

Julie Lescaut : Femmes en danger

Frankrijk​/​​Zwitserland 1996. Misdaad van Jacob Berger. Met o.a. Véronique Genest, Mouss Diouf, Renaud Marx, Patrick Fierry en Alexis Desseaux.

François Kléber : Le pas en avant

Frankrijk​/​​Canada 1995. Misdaad van Patrick Jamain. Met o.a. Gérard Lanvin, Elisabeth Vitali, Steve Kalfa, Yves Afonso en Jean-Noël Brouté.

Zappa (Dulery) raakt zwaar gewond na een ongeluk terwijl hij dienst deed. Hij ligt in coma en zijn beste vriend commissaris Kl[KA1]eber (Lanvin) meent dat zijn incompetente zijn chef eraan debet is. Die schuift op zijn beurt Zappa de schuld van het ongeluk, waarbij een jonge vrouw omkwam, in de schoenen. Kléber is het er niet mee eens, en hij is vastbesloten de onschuld van zijn vriend te bewijzen. Politiefilm op maat gemaakt voor de titelpersonage met stereotiepe personages en cliché avonturen. Licht verteerbaar kijkbuisvoer dat je al vergeten bent voordat de film afgelopen is. Het scenario is van Gérard Cuq, Olivier Marchal en Frédéric D'Onfs. Het camerawerk is van Daniel Diot. Er kwamen in totaal zes afleveringen.

François Kléber : L'âme du rasoir

Frankrijk 1995. Misdaad van Patrick Jamain. Met o.a. Gérard Lanvin, Elisabeth Vitali, Steve Kalfa, Jean-Noël Brouté en Yves Afonso.

In haar garage stoot Esther (Vitali), de assistente van commissaris Fran[KA10]cois Kl[KA1]eber (Lanvin), op een doodsbange jongen die weigert ook maar één woord te zeggen. Samen met Kléber gaat ze op zoek naar de ouders van de jongen. Zo stuiten ze op de oom, een man die zwaar teleurgesteld is door het leven, waardoor hij een psychopaat is geworden. Dankzij de dreiging van de oom krijgt dit routinefilmpje toch nog een zekere klasse, maar verder helt het nogal sterk over naar goedkoop sentiment. Het scenario is van Gérard Carré en Alain Minier naar een oorspronkelijk verhaal van Joël Houssin. Het camerawerk is van Daniel Diot.

François Kléber : L'embrouilleur

Frankrijk 1995. Misdaad van Patrick Jamain. Met o.a. Gérard Lanvin, Elisabeth Vitali, Elie Semoun, Steve Kalfa en Yves Afonso.

Inspecteur Kléber wordt belast met het onderzoek van een aantal bankovervallen die telkens een gemeen punt hebben: de onderhoudsfirma Technet. Hij weet niet dat de man die de bende informeert Semoun is, een kleine misdadiger die hij enkele jaren geleden uit de gevangenis gered heeft. Semoun wil echter een punt zetten achter zijn misdadig leven, maar in ruil gijzelen de andere bendeleden zijn vader. Niet veel nieuws onder de misdaadzon. Het kabbelt allemaal rustig verder, met af en toe eens een onverwachte wending, maar als totaalbeeld blijft het toch déjà vu. Vincent Lambert, Alain Minier en Gérard Carré schreven het op patroon gesneden scenario dat door Daniel Diot ingeblikt werd. Formaat 16/9. Nicam Stereo.

François Kléber : Dans la gueule du loup

Frankrijk 1995. Misdaad van Patrick Jamain. Met o.a. Gérard Lanvin, Elisabeth Vitali, Steve Kalfa, Yves Afonso en Jean-Noël Brouté.

Commissaris Fran[KA10]cois Kl[KA1]eber (Lanvin) waagt zich in het hol van de leeuw. Hij infiltreert in een gangsterbende die hij op heterdaad wil betrappen. Alles verloopt uitstekend, tot de teerlingen opnieuw geworpen worden. Zijn assistente Esther (Vitali) wordt gegijzeld door zijn 'medeplichtigen'. Hij moet nu uiterst voorzichtig te werk gaan om Esther te redden. Was Kléber te voortvarend waardoor het leven van Esther in de waagschaal raakte? Wie het weten wil moet blijven zitten tot de allesbehalve onverwachte afloop van deze routineuze politiefilm. Het scenario is van Sylvain Saada, Gérard Carré en Alain Minier. Het camerawerk is van Daniel Diot, die zes belevenissen van de commissaire op de gevoelige laag vastlegde.

Une seconde naissance

Frankrijk​/​​België 1994. Drama van Dominique Tabuteau. Met o.a. Alison Hornus, Thierry Belnet, Laetitia Legrix, Bernard Larmande en Steve Kalfa.

Bij een tien maanden oude baby wordt een ernstige leveraandoening vastgesteld. Als niet snel een donor gevonden wordt voor een levertransplantatie, is de zuigeling ten dode opgeschreven. Uiteindelijk zal de vader donor zijn, ook al zijn de medici sceptisch over een goede afloop. Aangrijpende, soms sentimentele, film die vooral de aandacht vestigt op de ethische en morele problemen waar artsen mee te maken hebben. Het scenario van Luc Jabon is geïnspireerd op een waar gebeurd feit, waarvoor de research werd gedaan door Michèle Leloup. Goed spel van minder bekende acteurs. Vinnige fotografie van Gérald Thiaville.

Un alibi en or

Frankrijk 1994. Misdaad van Michele Ferrand. Met o.a. Charles Aznavour, Micheline Presle, Didier Flamand, Steve Kalfa en Marc Duret.

Met de hulp van de advocaat van kwaaie zaken Ma[KA4]itre Castang (Flamand), en omdat zijn vrouw Colette (Presle) hem een valse alibi verschaft, kan zij haar man Basien Navarre (Aznavour) vrijkrijgen die wegens een mislukte kraak van een bank in voorlopige hechtenis gevangen zit. Inspecteur Castellani (Kalfa) moet Navarre tandenknarsend laten gaan, maar zet hem een val. Met de hulp van zijn zogenaamde maîtresse weet hij vlak voordat Navarre in het vliegtuig naar Zürich wil stappen hem te arresteren. Redelijke politiefilm die in Lyon en omgeving speelt. Bij Aznavour beginnen de dagen wel te tellen, al blijft zijn stemgeluid fenomenaal - maar in deze tv-film hoeft hij niet te zingen. Scenario van Guy-Patrick Sanderichin, Natalie David-Weill en Mathieu Fabiani.

Room service

Frankrijk 1992. Komedie van Georges Lautner. Met o.a. Michel Serrault, Michel Galabru, Renée Saint-Cyr, Jacques Jouanneau en Daniel Prévost.

Onbenullige klucht - al honderd keer eerder vertoond - over bakker Galabru die miljonair wordt door de lotto en een hebzuchtige adellijke familie onder aanvoering van Saint-Cyr, die een slachtoffer zoeken om hun vervallende bezit weer op te vijzelen. Daartussen beweegt zich oplichter Serrault, die meent alle domoren een oor aan te kunnen naaien. De karakterspelers werken lekker langs elkaar heen, maar wie erop uit is zijn verstand op nul te zetten, merkt het niet. Scenario van Albert Kantof en regisseur Lautner. Achter de camera stond Yves Rodallec.

R.S.V.P.

Frankrijk​/​​Verenigde Staten​/​​België​/​​Canada 1992. Romantiek van Paolo Barzman. Met o.a. Patrick Dempsey, Kelly Lynch, Gérard Rinardi, Catherine Alcove en Paul Bandey.

De internationaal befaamde Amerikaanse advocaat Dempsey zal in Parijs in het huwelijk treden met de mooie kunstschilderes Lynch, van adellijke afkomst. Hij rekent er dan ook op dat de kardinaal hun huwelijk zal willen inzegenen en hoopt dat de paus die juist op bezoek is in Frankrijk, de plechtigheid zal willen bijwonen. Het kan de toeschouwer geen bal schelen of kardinaal en paus toeschietelijk zijn of niet. De meesten zullen trouwens al lang afgehaakt hebben voor het zover is, want zoveel banaliteiten in [KA1]e[KA1]en film kom je niet zo gauw tegen. Bedoeld voor de bioscoop verdween de film dan ook binnen de week uit de zalen in Parijs om (vruchteloos) naar liefhebbers te zoeken op video of tv. Deze onzin werd geschreven door Tony Gilroy en in beeld gezet door Yves Dahan. Hoe Dempsey en Lynch hun faam voor dit onding op het spel hebben gezet is een onbeantwoorde vraag. Ook bekend als FOR BETTER AND FOR WORSE.

Mortelles rencontres

Zwitserland​/​​Frankrijk​/​​Canada 1992. Thriller van Patrick Jamain. Met o.a. Jacques Penot, Teri Austin, Luca Barbareschi, Gioele Dix en Steve Kalfa.

Genève wordt opgeschrikt door een golf van moorden op mooie, jonge vrouwen. Volgens het dagblad La Gazette is er duidelijk een seksueel gestoorde seriemoordenaar aan het werk. De enige overeenkomst tussen de verschillende slachtoffers is dat ze allemaal werkten in nachtclubs. De hoofdredacteur stuurt zijn sterreporter Dix erop af, bijgestaan door nieuwelinge Austin. Onderhoudende thriller met een bekend gegeven dat weinig origineel uitgewerkt werd. Liefhebbers van het genre zullen alles vlug doorhebben. Acteerprestaties zijn redelijk. David Preston en Edith Rey schreven het verhaal dat door Preston en Joëlle Goron tot scenario gekneed werd. Daniel Diot bemande de camera.

Connections

Canada​/​​Italië​/​​Frankrijk​/​​Zwitserland 1992. Thriller van Patrick Jamain. Met o.a. Teri Austin, Luca Barbareschi, Giole Dix, Steve Kalfa en Patrick Lapp.

Austin, sterjournaliste van het boulevardblad Herald, krijgt van haar baas opdracht een serie artikelen te schrijven over een seriemoordenaar die de streek onveilig maakt. De mysterieuze maniak heeft al zes slachtoffers op zijn geweten - mooie, jonge brunettes die voor een escort-service werken. Austin moet haar reportage met zoveel mogelijk pikante details zien te kruiden. Formule-thriller die wel spannende momenten kent maar zeker niet vernieuwend werkt voor het genre. Het spel ligt over het algemeen op een laag peil. Alles wat je verwacht gebeurt ook in dit scenario dat gebaseerd is op een verhaal van David Preston en Edith Rey en door Preston en Joëlle Goron geschreven is. Fotografie van Daniel Diot.

Un coeur qui bat

Frankrijk 1991. Drama van François Dupeyron. Met o.a. Dominique Faysse, Thierry Fortineau, Jean-Marie Winling, Roland Amstutz en Chirstophe Pichon.

Een banaal thema, dat in twee woorden is samen te vatten. De liefde op het eerste gezicht tussen een vrouw en een onbekende in de Parijse metro. Ze bedrijven de liefde in een hotelkamer. Zij durft het niet te bekennen aan haar man, want ze voelt voor beiden evenveel passie. Er is gefilmd op een wijze, die niets van doen heeft met een klucht, en dat verandert de zaak. Een zeldzame zuinigheid in het gebruik van middelen om blikken, geheimen en gebaren te vangen, en de niet zozeer ontredderde als wel verwarde en gecompliceerde personages neer te zetten. Tweede film van deze cineast, die dezelfde obsessies in zijn opmerkelijke DROLE D`ENDROIT POUR UNE RENCONTRE tot uitdrukking bracht. Let op de goede decors (Carlos Conti) en de heldere beelden van Yves Angelo. Een fascinerende film, die echter ook wat lang is. Is dat te danken aan de zeer beladen dialogen, die deze filmer tot een epigoon van Eric Rohmer maken? Scenario van de regisseur en camerawerk van Yves Angelo.

Jeanne d'Arc

Frankrijk 1990. Biografie van Pierre Badel. Met o.a. Cécile Magnet, Dominique Marcas, Steve Kalfa, Gérard Darrieu en François Caron.

Weelderig fresco dat in zes maanden werd gemaakt in Carcassonne, Pierrefonds, Bourges, Angers en Haut-Koeningsbourg. Een schitterend maar ook bloederig en tragisch epos met personages die karakter tonen. De desbetreffende periode is op aansprekende wijze en met oog voor detail in beeld gebracht. Natuurlijk gaat het om de zoveelste film over iemand die al meer dan zes eeuwen de hele wereld blijft boeien maar hij steekt af tegen de gebruikelijke middelmatigheid van tv-produkties.

Trop tard Balthazar

Frankrijk 1986. Komedie van Philippe Lopes-Curval. Met o.a. Tania Latarjet, Didier Craye, Marie Lenoir, Steve Kalfa en Jean Boissery.

Pivoine, met tegenzin op vakantie met haar ouders, maakt een lange vlucht met een schooier die tragisch afloopt. Ondanks deze nogal pessimistische epiloog boeit dit eerste lange werk (de regisseur is geboren in 1951 en onder meer assistent van Alain Resnais geweest) door zijn frisheid, zijn bittere humor en een nerveuse mise-en-scène. Goed spel van een zeer spontane rolbezetting.

La nuit du risque

Frankrijk 1986. Thriller van Sergio Gobbi. Met o.a. Stéphane Ferrara, Christiane Jean, Christophe Leroux, Daniel Ubaud en Pierre-Marie Escourrou.

Stéphane, een voormalig bokser en bodyguard van een politicus gedurende de verkiezingsperiode, wil de moord op een van zijn vrienden, een afficheplakker, wreken. Hij vindt de boosdoener, die per ongeluk sterft, waarna men hem die misdaad wil aanrekenen. Uiterst banaal en vol onwaarschijnlijkheden. De fotografie van Richard Andry is goed, maar dat kan de film niet redden.

Tir groupé

Frankrijk 1982. Misdaad van Jean-Claude Missiaen. Met o.a. Gérard Lanvin, Véronique Jannot, Michel Constantin, Mario David en Roland Blanche.

Een meisje wordt in de trein geterroriseerd en vervolgens gedood door een psychopatisch trio, waarna haar vriend onafhankelijk van, maar tegelijk met de politie de daders gaat opsporen om haar te wreken. Deze merkwaardige variant op DEATH WISH zonder de kwalijke aspecten van die film - de wrekende held zit berustend zijn gevangenisstraf uit - boeit door de oorspronkelijke afwijkingen van cliché-personages en - situaties. Tevens is er sprake van goed spel, en effectief fotografisch gebruik van vooral het nachtelijke Parijs. De als regisseur debuterende filmpublicist is beslist geen vernieuwer, maar levert wel een onderhoudend en schijnbaar geroutineerd werk. Het scenario is van Claude Veillot, die samen de regisseur diens verhaal bewerkte. Achter de camera stond Pierre William Glenn.