Diego Dussuel: camera.
Er zijn 3 films gevonden.

La quietud

2018 | Drama

Argentinië 2018. Drama van Pablo Trapero. Met o.a. Martina Gusman, Bérénice Béjo, Graciela Borges, Édgar Ramírez en Isidoro Tolcachir.

Omdat haar bejaarde vader een beroerte heeft gehad, reist dochter Eugenia (Bejo) vanuit Parijs af naar de Argentijnse familieranch La quietud (De stilte). Daar wordt ze onthaald door haar moeder (Borges) en haar zus Mia (Gusman, regisseur Trapero’s vrouw). Wanneer de twee sexy zussen herinneringen ophalen blijken ze wel heel erg innig met elkaar om te gaan. Waarna de intrige die schuilgaat achter dit familiaire samenzijn zich ontspint. Een prikkelende pastiche op de telenovela in arthouse-stijl met een politieke ondertoon en sentimentele liedjes als ironisch commentaar.

Retour à Ithaque

2014 | Drama

Frankrijk 2014. Drama van Laurent Cantet. Met o.a. Isabel Santos, Jorge Perugorría en Fernando Hechevarria.

Vijf oude vrienden komen samen op een dakterras in Havana om de terugkeer te vieren van Amadeo, die zestien jaar eerder naar Barcelona vertrok. De avond begint gezellig, met muziek, dans en warme herinneringen, maar krijgt al gauw een bittere smaak. Regisseur Cantet maakte met Entre les murs (2008; Gouden Palm, Oscarnominatie) al eerder een bescheiden praatfilm die zich op één locatie afspeelt, maar Retour à Ithaque is veel minder subtiel. De Cubaanse setting is interessant, de acteurs zijn prima, maar de dialogen zitten tjokvol platitudes.

La leyenda del tiempo

2006 | Documentaire

Spanje 2006. Documentaire van Isaki Lacuesta. Met o.a. Israel Gómez Romero, Saray Pinto Sánchez, Francisco José Gómez Romero en Makiko Matsumura.

Vijf oude vrienden komen samen op een dakterras in Havana om de terugkeer te vieren van Amadeo, die zestien jaar eerder naar Barcelona vertrok. De avond begint gezellig, met muziek, dans en warme herinneringen, maar krijgt al gauw een bittere smaak. Regisseur Cantet maakte met Entre les murs (2008; Gouden Palm, Oscarnominatie) al eerder een bescheiden praatfilm die zich op één locatie afspeelt, maar Retour à Ithaque is veel minder subtiel. De Cubaanse setting is interessant, de acteurs zijn prima, maar de dialogen zitten tjokvol platitudes.