Marie Carré

Attends-moi

Frankrijk​/​​Portugal 1996. Drama van François Luciani. Met o.a. Maria de Medeiros, Alain Bashung, Christophe Odent, Florence Viala en Catherine Ferran.

Le juste : Les enfants de l'amour

Frankrijk 1995. Drama van Franck Apprédéris. Met o.a. Claude Brasseur, Amélie Pick, Jean-Pierre Moulin, Tania Sourseva en Hafid Fedaouche.

Er is weer heel wat werk aan de winkel in dit tweede avontuur van [KL]Le juste[KLE] Simon, ex-politieman u priester in Marseille. Hij ontfermt zich over een dakloze knaap die op heterdaad betrapt werd toen hij enkele doosjes sardienen stal voor zijn zieke moeder. Dan moet hij bemiddelen tussen een Franse jongeman en de Marokkaanse familie van het meisje waarop hij verliefd is en bovendien helpt hij nog de zevenentwintigjarige Camille (Pick) die op zoek is naar haar moeder door wie ze als kind in de steek gelaten werd. Je zou voor heel wat minder reeds een stapeltje zakdoeken natwenen. Hoe Brasseur ook zijn best doet hij kan niet optornen tegen het suikerzoete scenario van Sylvie Simon. Yves Dahan stond achter de camera. Nicam Stereo.

L'homme imaginé

Frankrijk 1990. Komedie van Patricia Bardon. Met o.a. Marie Carré, Jacques Spiesser, Hélène Bascoul, Yann Dedet en Paul Blain.

Schets van dag tot dag van de neurose van een jonge vrouw, die een even onmogelijke als ingebeelde liefdesgeschiedenis beleeft. Het gaat in feite om de confrontatie tussen werkelijkheid en droom en er vinden een aantal toevallige soms serieuze, soms minder serieuze ontmoetingen plaats. Beslist geen nieuw thema maar er is wel veel talent vereist om het geloofwaardig te doen zijn. Voor een eerste lange speelfilm heeft de cineaste veel te hoog gegrepen. Zij heeft geen vat op het thema en evenmin op de acteurs. Toch belooft het resultaat wel wat voor de toekomst. Scenario van Patricia Bardon. Camerawerk van Pascal Cauère.