Gwenaëlle Simon: cast.
Er zijn 3 films gevonden.

Les passagers

1999 | Drama

Frankrijk 1999. Drama van Jean-Claude Guiguet. Met o.a. Fabienne Babe, Philippe Garziano, Bruno Putzulu, Stéphane Rideau en Gwenaëlle Simon.

...comme elle respire

1998 | Komedie

Frankrijk 1998. Komedie van Pierre Salvadori. Met o.a. Marie Trintignant, Guillaume Depardieu, Jean-François Stévenin, Serge Riaboukine en Blanchette Brunoy.

Jeanne (Marie Trintignant) is een pathetische leugenaar, ze liegt zoals ze ademhaalt (elle ment ...comme elle respire). Jeanne ontvlucht haar verloofde en vertrekt naar Parijs waar ze dankzij een van haar fantastische verhalen - dat ze uit een puissant rijke familie komt - een baantje als au pair vindt. Antoine (Guillaume Depardieu) is een kleine crimineel, die het plan opvat de 'rijke' Jeanne te ontvoeren voor losgeld. Zijn partners in de misdaad zijn twee klunzen die zich als zware jongens gedragen. Maar er doen zich probleempjes voor. Ten eerste heeft Jeanne natuurlijk helemaal niet veel geld en ten tweede valt Antoine voor haar charmes. Trintignant slaagt er glansrijk in haar leugenachtigheid geloofwaardig te maken en Depardieu weet met succes zijn rol als mislukkeling te vervullen. Pierre Salvadori creëerde een aangename klucht waar ernst doorheen sijpelt, maar deze wordt dankzij Trintignants luchtige spel niet te hevig.

Conte d'été

1996 | Drama, Romantiek

Frankrijk 1996. Drama van Éric Rohmer. Met o.a. Melvil Poupaud, Amanda Langlet, Aurelia Nolin, Gwenaëlle Simon en Aimé Lefèvre.

De jonge Gaspard arriveert voor een vakantie in Dinard. Daar ontmoet hij Margot en Solene, maar eigenlijk wacht hij op Lena. Gaspards ego groeit zienderogen met al die vrouwelijke aandacht, maar vanzelfsprekend loopt de situatie uit de hand. Na Conte de printemps (1989) en Conte d'hiver (1992), is dit het derde deel uit Rohmers vierluik dat alle seizoenen bestrijkt. Rohmers zomerfilm bestaat grotendeels uit conversaties (veelal op het strand) over verlangens, aantrekkingskracht en gevoelens over het leven in het algemeen. Zou dit gemakkelijk kunnen leiden tot slaapverwekkend geneuzel, onder Rohmers bezielende leiding resulteert dit in vertederende sequenties, gedragen door ontwapenende acteurs.