Jean-François Perrier: cast en geluid.
Er zijn 21 films gevonden.

Babylon

1998 | Komedie, Drama

Nederland 1998. Komedie van Eddy Terstall. Met o.a. Rifka Lodeizen, Nadja Hüpscher, Walter Granini, Nick Leslie en Daan Ekkel.

Tegen de achtergrond van romantisch Amsterdam (of liever: regisseur Terstalls geliefde Jordaan) spelen zich vijf interculturele liefdesverhalen af. De film met bekende gezichten uit Terstalls 'stal' maakt wellicht minder indruk dan het verbluffende Hufters & hofdames (1997), maar is een geestig en sympathiek portret van hedendaagse hoofdstedelingen. (RdL/VPRO Gids)

Tenue correcte exigée

1997 | Komedie

Frankrijk 1997. Komedie van Philippe Lioret. Met o.a. Jacques Gamblin, Elsa Zylberstein, Zabou Breitman, Jean Yanne en Daniel Prévost.

De elite komt bijeen voor de jaarlijkse avond van het World Business Forum in het chique hotel Charles VII. Buiten bevindt zich Richard Poulenc (Gamblin), een dakloze zwerver met een hond. Hij heeft geprobeerd het hotel binnen te komen, maar is er uitgesmeten. Hij heeft jarenlang een uitkering genoten. Aangezien hij niet officieel gescheiden is van zijn vrouw Catherine (Zabou), die multi-miljonaire is geworden, dreigt hem gevangenisstraf als hij het geld niet terugstort. Hij wil van Catherine, die binnen is, scheiden, tegen een prijs natuurlijk. De directeur (Yanne) van de Charles VII is druk in de weer met de ontvangst van zijn dure gasten. De lagere klasse is echter ook vertegenwoordigd; de rusteloze conciërge (Prévost), een call-girl (Zylberstein), een nerveuze taxichauffeur met losse knuisten (Soualem), een maître d'hotel die alles observeert, en een Amerikaanse bodyguard. Een verwarrende koldereske vertoning van Jan Klaassen, waarin de betrekkelijkheid van het standsverschil op de korrel wordt genomen. Er wordt verschrikkelijk druk gedaan, maar het is uiteindelijk 'veel drukte om niets', zoals Shakespeare al zei. De film zit vol karikaturen, maar deze zijn allesbehalve leuk. Maker van reclamefilmpjes Lioret schreef zelf het idiote scenario en achter de camera stond Catherine Cabrol.

Mauvais genre

1996 | Romantiek, Komedie

Frankrijk 1996. Romantiek van Laurent Bénégui. Met o.a. Jacques Gamblin, Elina Löwensohn, Monica Bellucci, Christiane Cohendy en Michel Aumont.

De elite komt bijeen voor de jaarlijkse avond van het World Business Forum in het chique hotel Charles VII. Buiten bevindt zich Richard Poulenc (Gamblin), een dakloze zwerver met een hond. Hij heeft geprobeerd het hotel binnen te komen, maar is er uitgesmeten. Hij heeft jarenlang een uitkering genoten. Aangezien hij niet officieel gescheiden is van zijn vrouw Catherine (Zabou), die multi-miljonaire is geworden, dreigt hem gevangenisstraf als hij het geld niet terugstort. Hij wil van Catherine, die binnen is, scheiden, tegen een prijs natuurlijk. De directeur (Yanne) van de Charles VII is druk in de weer met de ontvangst van zijn dure gasten. De lagere klasse is echter ook vertegenwoordigd; de rusteloze conciërge (Prévost), een call-girl (Zylberstein), een nerveuze taxichauffeur met losse knuisten (Soualem), een maître d'hotel die alles observeert, en een Amerikaanse bodyguard. Een verwarrende koldereske vertoning van Jan Klaassen, waarin de betrekkelijkheid van het standsverschil op de korrel wordt genomen. Er wordt verschrikkelijk druk gedaan, maar het is uiteindelijk 'veel drukte om niets', zoals Shakespeare al zei. De film zit vol karikaturen, maar deze zijn allesbehalve leuk. Maker van reclamefilmpjes Lioret schreef zelf het idiote scenario en achter de camera stond Catherine Cabrol.

Malik le maudit

1996 | Komedie, Fantasy

Frankrijk 1996. Komedie van Youcef Hamidi. Met o.a. Samir Guesmi, Christophe Lopes Torres, Jean-François Perrier en Salah Teskouk.

De elite komt bijeen voor de jaarlijkse avond van het World Business Forum in het chique hotel Charles VII. Buiten bevindt zich Richard Poulenc (Gamblin), een dakloze zwerver met een hond. Hij heeft geprobeerd het hotel binnen te komen, maar is er uitgesmeten. Hij heeft jarenlang een uitkering genoten. Aangezien hij niet officieel gescheiden is van zijn vrouw Catherine (Zabou), die multi-miljonaire is geworden, dreigt hem gevangenisstraf als hij het geld niet terugstort. Hij wil van Catherine, die binnen is, scheiden, tegen een prijs natuurlijk. De directeur (Yanne) van de Charles VII is druk in de weer met de ontvangst van zijn dure gasten. De lagere klasse is echter ook vertegenwoordigd; de rusteloze conciërge (Prévost), een call-girl (Zylberstein), een nerveuze taxichauffeur met losse knuisten (Soualem), een maître d'hotel die alles observeert, en een Amerikaanse bodyguard. Een verwarrende koldereske vertoning van Jan Klaassen, waarin de betrekkelijkheid van het standsverschil op de korrel wordt genomen. Er wordt verschrikkelijk druk gedaan, maar het is uiteindelijk 'veel drukte om niets', zoals Shakespeare al zei. De film zit vol karikaturen, maar deze zijn allesbehalve leuk. Maker van reclamefilmpjes Lioret schreef zelf het idiote scenario en achter de camera stond Catherine Cabrol.

La cérémonie

1995 | Thriller, Drama

Frankrijk​/​​Duitsland 1995. Thriller van Claude Chabrol. Met o.a. Sandrine Bonnaire, Isabelle Huppert, Jacqueline Bisset, Jean-Pierre Cassel en Virginie Ledoyen.

Sophie (Bonnaire) krijgt een baan als huishoudster bij het rijke Franse gezin van kunsthandelaar Georges (Cassel). Hoewel ze haar werk uitstekend doet blijft het toch schuren tussen Sophie en de familie, ook omdat Sophie haar analfabetisme - en een duister geheim uit het verleden - verborgen wil houden. Wel sluit ze vriendschap met een nieuwsgierige postbode (Huppert), die ook iets te verbergen heeft. Volgens Chabrol was de film bedoeld als 'een Marxistische film over de klassenstrijd', maar bovenal is La cérémonie een fascinerende, goedgemaakte thriller.

Julie Lescaut : Rumeurs

1995 | Misdaad

Frankrijk​/​​Duitsland 1995. Misdaad van Marion Sarraut. Met o.a. Véronique Genest, Jérôme Anger, Mouss Diouf, Jennifer Lauret en Joséphine Serre.

In de stad doet het gerucht de ronde dat een maniak drie slachtoffers gemaakt heeft. Een achttien-jarige halfbloed wordt aangewezen als de dader. Commissaris Julie Lescaut (Genest) tracht de gemoederen tot bedaren te brengen door het publiek ervan te overtuigen dat alles slechts op geruchten gebaseerd is. De volgende dag echter wordt het lijk van een verminkt meisje gevonden in het gemeentezwembad. Julie Lescaut heeft ditmaal een ongewone tegenstander: geruchten die de ronde doen bij de bevolking. Dit gegeven werd boeiend uitgewerkt door in het scenario van Thomas Saez, die van deze 'vermoedens' een sterke vijand maakt. Het spel staat op redelijk peil. Het camerawerk is van Jean-Pierre Aliphat. Aflevering 2 van het vierde seizoen, nummer 12 van 72. Stereo.

Maries Lied

1994 | Romantiek, Historische film

Duitsland 1994. Romantiek van Niko Brücher en Niko Brucher. Met o.a. Sylvie Testud, Bastian Trost, Martin Feifel, Veronica Quilligan en Jean-François Perrier.

Pruisen in de zomer van 1813 na de slag bij Waterloo. Soldaten afkomstig van het verslagen leger van Napoleon zwerven door het land. Aanvankelijk merken de 16-jarige Marie en haar moeder, een gravin, hiervan niets. Mooi gefotografeerde, nogal artistieke film, waarin beeld en beweging een grotere rol spelen dan de sporadische dialogen. Hierdoor is het niet eenvoudig om de film te volgen.

Julie Lescaut : Week-End

1994 | Misdaad

Duitsland​/​​Zwitserland​/​​Frankrijk 1994. Misdaad van Marion Sarraut. Met o.a. Véronique Genest, Jérôme Anger, Mouss Diouf, Alexis Desseaux en François Mathouret.

Met halsbrekende toeren slaagt Julie Lescaut (Genest) erin om een oplichter-goochelaar in te rekenen. Ze hoopt op een welverdiend rustig weekend. Op vrijdagavond al blijkt deze hoop vervlogen. Dit is de schuld van een videotheekhouder. Hij bewees haar de ondienst zich te laten vermoorden. Julie`s baas Leturc (Amstutz) dringt er onder druk van zijn superieuren in Parijs erop aan, dat zij met haar trouwe ploeg de misdaad vlug oplost. Ondertussen stelt de officier van justitie de zo moeizaam ingerekende goochelaar weer op vrije voeten. Julie Lescaut krijgt fikse problemen om haar taak als moeder en haar werk als vrouwelijke speurder gescheiden te houden in een routine-scenario van Frédéric Krivine over een drugscircuit. Naar de personages van van Alexis Lecaye. Camerawerk van Jean-Pierre Aliphat.

Simon Tanner

1993 | Komedie

Zwitserland​/​​Frankrijk 1993. Komedie van Joël Jouanneau. Met o.a. Philippe Demarle, Hélène Vincent, Marie Guittier, Yvette Théraulaz en Jean-Quentin Chatelain.

Simon Tanner (Demarle) is een onstuimige jongeman van twintig die niet kan aarden in een beroep. Zowel in de bibliotheek als op de bank waar hij achtereenvolgens werd aangenomen, komt hij al vlug in de moeilijkheden omdat hij geen gezag kan verdragen. Hij trekt erop uit. Eerst komt hij bij Théraulaz die betoverd door zijn jeugdige charme, hem gratis onderdak geeft. Daarna wordt hij vertrouweling van 'Madame' Vincent om tenslotte te gaan wonen bij zijn zus Guittier. Zij is lerares op een dorpsschooltje. Hij hoopt bij haar de onschuld van hun jeugd terug te vinden. Nostalgische prent over een jongeman die er niet in slaagt zich aan zijn omgeving aan te passen. Bewerking van het toneelstuk waarmee Jouanneau succes had op de Parijse planken in 1990. Jouanneau en Jean Launay schreven het scenario dat gebaseerd is op de roman Les enfants Tanner van Robert Walser. De meeste acteurs stonden ook in dezelfde rol op de planken. Fotografie van Jacques Bouquin.

Cherche famille désespérement

1993 | Drama

Frankrijk 1993. Drama van François Luciani. Met o.a. Françoise Christophe, Philippe Leroy, Alexis Tomassian, Bernard Crombey en Catherine Wilkening.

Edward (Leroy-Beaulieu) is een rijk man. Maar, zoals het spreekwoord zegt, geld maakt niet gelukkig. En hij is bijzonder ongelukkig want hij heeft zijn zoon en enige erfgenaam verloren. Maar dan merkt hij de straatjongen Milan (Thomassian) op en die doet hem aan zijn zoon denken. Het vervolg laat zich raden. Een film die zonder schroom op de traanspieren werkt, maar die verder weinig bestaansredenen heeft. Het goedkope sentiment stroomt van het scherm en wie van dit soort gemakkelijke ontroering houdt zal ongetwijfeld een hoogdag beleven. Andere kijkers hebben ongetwijfeld iets beter te doen. Het scenario is van de hand van Jacques Labib, Claude Fouchier en Martin Brossollet. Fotografie van Mario Barroso.

Transit

1992 | Drama

Nederland 1992. Drama van Eddy Terstall. Met o.a. Jacob Kurc, Edson Gomes, Alaor Soares, Nelson Latif en Vivian Chediack.

Debuutfilm van Terstall, gebaseerd op diens persoonlijke ervaringen als vertaler voor Zuidamerikaanse immigranten. Vier middelmatige Braziliaanse musici belanden berooid in Amsterdam nadat ze in Parijs hun geluk hebben geprobeerd. Ook in Amsterdam is niemand geïnteresseerd in hun artistieke talenten. Ze kunnen niet legaal aan de bak komen, tenzij ze een schijnhuwelijk sluiten met een of andere Amsterdamse. Wanneer hun toeristenvisa zijn verstreken, moeten ze hun weg zoeken op de illegale arbeidsmarkt. Gedraaid in levensechte, documentaire-achtige stijl. Een realistisch verslag over het emotioneel en lichamelijk overleven in een stad waar de economie voor een deel drijft op illegale arbeid. Ondanks dramatische gebeurtenissen en de niet weg te denken tragiek, komt de film vrij geestig over. Gedraaid in de Jordaan met enthousiaste mensen uit de Amsterdams- Braziliaanse subcultuur. Een low-budget film die waardering verdient.

Sushi, Sushi

1991 | Komedie

Frankrijk 1991. Komedie van Laurent Perrin. Met o.a. André Dussollier, Jean-François Stévenin, Sandrine Dumas, Eva Darlan en Kentaro Matsuo.

Het scenario is pittig genoeg, want het gaat om een culinair avontuur. Een voormalige leraar beeldhouwen begint in Parijs een cateringbedrijf dat Japanse gerechten thuis bezorgt. Na aanvankelijk succes volgt al (te) spoedig een faillissement. Het geheel wordt gepresenteerd aan de hand van afgezaagde absurde situaties en buitensporige ellipsen. De personages zijn kleurrijk (Darlan als excentrieke burgerdame!) maar oppervlakkig, in de stijl van de film. Overigens was de doelstelling prima: een aanval op de wereld van het geld en de bijbehorende hersenschimmen. Vermakelijk maar ook steeds bijna belachelijk, door scènes zoals die van een legertje loopjongens dat verkleed als samourais op scooters over de Champs-Elysées raast. Jammer! Scenario van Laurent Perrin en Michka Assayas. Camerawerk van Dominique Le Rigoleur.

Elle préfère l'appeler Bob

1991 | Drama, Komedie

Frankrijk 1991. Drama van Pierre-François Bertrand. Met o.a. Patrick Zard', Isabelle Sprung, Jean-François Perrier, Michel Didym en Aline Chaud.

Hij is groot, aardig en grootmoedig. Hij is van beroep (en dat is in zijn tijd nog nieuw) bewaker op de stoep van een grote bank, maar hij is bepaald geen held. Op een dag wordt hij op zijn voorhoofd geraakt door een pijltje met een rubberen zuignap en vanaf dat moment raakt hij verwikkeld in een dwaas avontuur, dat we u zullen besparen omdat het enerzijds de moeite niet waard is en anderzijds niet na te vertellen is. Alweer een debuterende regisseur die vergeten is zijn film van een stevig scenario te voorzien. Ofwel zie je de ontwikkelingen tien minuten van tevoren aankomen ofwel zijn ze onwaarschijnlijk. Klungelige montage en vaag acteerwerk van spelers waarvan er later misschien ooit één bekend zal worden. Men zou de muziek het beste apart kunnen bewaren en, mocht de film ooit op de tv uitgezonden worden, op een wit scherm kunnen opnemen, zodat de kijker zich met andere zaken kan bezighouden.

Poison d'amour

1990 | Misdaad

Frankrijk 1990. Misdaad van Hugues De Laugardière. Met o.a. Frédéric van den Driessche, Catherine Wilkening, Clémentine Célarié, François Perrot en Jean-François Perrier.

Briljante politiecommissaris doet achttien uur per dag levensgevaarlijk werk, en zijn vrouw heeft genoeg van haar huwelijk met een geestverschijning. Ze gaat uit met vriend(inn)en, en het huwelijk strandt. Haar beste vriendin is de minnares van een rijke en beroemde advocaat. Hij wordt vermoord en zij wordt verdacht. Zijn de twee vrouwen medeplichtig? Een koude douche voor onze commissaris, die dit - moeilijke - priv[KA1]e-onderzoek moet gaan doen. Bewerking van de roman [KL]Le d[KA1]ejeuner interrompu[KLE] van Julien Vartet. Op basis van een nogal gemaakte en vrij kunstmatige plot, maar de regisseur en mede-bewerker (samen met Thierry Léger) verdoezelt dit gebrek met een degelijk opgebouwde regie en een geslaagde beschrijving van de personages, die duister en gecompliceerd genoeg zijn om de aandacht vast te houden. Een van de weinige voor tv gemaakte misdaadfilms die beter zijn dan het boek waarop ze zijn gebaseerd. Bijna

Il viaggio di Capitan Fracassa

1990 | Romantiek, Historische film

Frankrijk​/​​Italië 1990. Romantiek van Ettore Scola. Met o.a. Massimo Troisi, Ornella Mutti, Jean-François Perrier, Vincent Perez en Emmanuelle Béart.

Dit verhaal speelt zich af in het begin van de 17e eeuw en vertelt de avonturen van een beminnelijk groepje treurspelacteurs op weg naar Parijs. De hoofdpersonen zijn Serafina, Isabella, Zerbina en Pulcinella. Wanneer de groep optreedt voor een adellijk publiek, trekken de drie actrices elk de aandacht van een potenti[KA3]ele rijke beschermer. Dit zeer theatrale kostuumstuk, waarin een overvloed aan beelden wordt geserveerd, is gebaseerd op een roman van Theophile Gautier (1863). De film beweegt zich lichthartig tussen de liefde voor het theater en de liefde van het hart. Veel mooie rollen. Ook bekend als CAPTAIN FRACASSA'S JOURNEY.

Le Saint: Un saphir pour des jumelles

1988 | Mysterie

Frankrijk​/​​Verenigd Koninkrijk 1988. Mysterie van Dennis Berry. Met o.a. Simon Dutton, John Astin, Sabine Naud, Camille Naud en Cyrille Artaux.

De figuur The Saint, bedacht door Leslie Charteris, weer terug op het tv-scherm na wellicht de meest indrukwekkende afleveringen met Roger Moore. Een bom ontploft in een appartement en twee Parijse vrienden van The Saint vinden de dood. Hij stelt een onderzoek in dat hem bij een onroerend goed- makelaar doet belanden, die zich van dit middel bedient om iedereen uit de weg te ruimen die tegen zijn uitbreidingsplannen is. Hoewel op de tv de actie en de effecten verloren gaan door het kleine scherm en bij voormalig filmregisseur Dennis Berry de vonken er niet van afspringen, weet het plot voldoende te boeien. Hetzelfde gaat op voor het behoorlijke spel.

Corentin (ou les infortunes conjugales)

1988 | Drama, Historische film

Frankrijk 1988. Drama van Jean Marboeuf. Met o.a. Jean Poiret, Roland Giraud, Andréa Ferréol, Patrick Chesnais en Muriel Brener.

Een rijke Parijse burger (een slager behorende tot het rijkste vakgenootschap) omstreeks 1650 wordt geflankeerd door een aan lager wal geraakte markies en zijn jonge vrouw, de dochter van een actrice die betere tijden heeft gekend. Een venijnig portret van de betreffende periode met de dwaasheden, taboes, vooroordelen, dwaze kerkelijke gewoonten en het dagelijks bestaan van toen. Enkele schokkende scènes temidden van een wisselvallig geheel en fraai camerawerk van Jean Rozenbaum. Al doende vertelt de altijd overdrijvende maar originele Marboeuf ons ook over onze eigen tijd, die geen haar beter is.

Les Keufs

1987 | Komedie

Frankrijk 1987. Komedie van Josiane Balasko. Met o.a. Josiane Balasko, Isaach de Bankolé, Farida Khelfa, Jean-Maria Marion en Jean-Pierre Léaud.

De nieuwe politieagenten zijn jong en lijken meer op boeven dan op handhavers van orde en gezag. Meer een opeenvolging van sketches - die soms grappig zijn - dan voorzien van een sterk plot. Een vrouwelijke agent heeft tijdens de uitoefening van haar beroep in Parijs een liefdesaffaire met een inspecteur (van het zwarte ras) van een andere politietak. De regisseuse heeft naast het thema racisme verontrustende politiepraktijken aan willen roeren, maar heeft teveel hooi op de vork genomen. Alles blijft nogal onnatuurlijk en uiteindelijk weinig overtuigend, maar soms amusant.

La galette du Roi

1985 | Komedie

Frankrijk 1985. Komedie van Jean-Michel Ribes. Met o.a. Jean Rochefort, Roger Hanin, Jacques Villeret, Claude Piéplu en Eddy Mitchell.

Een ratjetoe waarin de spot gedreven wordt met de oliesjeiks, de adel, de hoge financi[KA3]ele kringen, de maffia, commerci[KA3]ele televisie en zelfs Hamlet. Topor is voor het scenario (?) verantwoordelijk maar heeft weinig succes geoogst met deze heterogene verzameling. Niet iedereen heeft het talent van Monty Python, en de Franse filmindustrie heeft weinig geluk met het burleske genre: deze 'galette' is moeilijk te verteren. Camerawerk van François Catonne.

Le Bal

1983 | Drama, Musical, Komedie

Italië​/​​Frankrijk 1983. Drama van Ettore Scola. Met o.a. Etienne Guichard, Regis Bouquet, Francesco Le Rosa, Arnault Le Carpentier en Liliane Delval.

Door eenzaamheid of/en nieuwsgierigheid gedreven bezoekers van een danslokaal geven een beeld van de maatschappelijke ontwikkelingen en veranderende (muzikale) modes tussen 1936 en 1983, hoewel er in de samenstelling van het publiek nauwelijks iets verandert. De terecht beroemde voorstelling-zonder-dialoog van het Théatre du Campagnol kreeg voor de kenners ietwat teleurstellende filmversie, omdat nu de camera de hoofdrollen per episode selecteert inplaats van de keus aan de toeschouwers te laten. Cinefiele grapjes van Scola zijn in deze context misplaatst aandachttrekkend, maar de oorspronkelijke opzet en virtuoos transformatievermogen van het acteursensemble komen toch sterk en verrassend goed over. Het scenario is van Ruggero Maccari, Jean-Claude Penchenat, Furio Scarpelli en regisseur Scola. Het camerawerk is van Ricardo Aronovich. Fujicolor, Mono.

Deshabillés fatals

-1 |

. Jean Marboeuf. Met o.a. Jean-Pierre Cassel, Alain Bashung en Jean-François Perrier.

Door eenzaamheid of/en nieuwsgierigheid gedreven bezoekers van een danslokaal geven een beeld van de maatschappelijke ontwikkelingen en veranderende (muzikale) modes tussen 1936 en 1983, hoewel er in de samenstelling van het publiek nauwelijks iets verandert. De terecht beroemde voorstelling-zonder-dialoog van het Théatre du Campagnol kreeg voor de kenners ietwat teleurstellende filmversie, omdat nu de camera de hoofdrollen per episode selecteert inplaats van de keus aan de toeschouwers te laten. Cinefiele grapjes van Scola zijn in deze context misplaatst aandachttrekkend, maar de oorspronkelijke opzet en virtuoos transformatievermogen van het acteursensemble komen toch sterk en verrassend goed over. Het scenario is van Ruggero Maccari, Jean-Claude Penchenat, Furio Scarpelli en regisseur Scola. Het camerawerk is van Ricardo Aronovich. Fujicolor, Mono.