Béatrice Costantini: cast.
Er zijn 3 films gevonden.

Les Cordier, juge et flic : Une associée en trop

1994 | Drama, Misdaad

Frankrijk 1994. Drama van Laurent Carceles. Met o.a. Pierre Mondy, Bruno Madinier, Charlotte Valandrey, Antonella Lualdi en Sabine Paturel.

Een visser doet een akelige ontdekking. Terwijl hij zijn hobby uitoefend op een verboden plek vist hij een pluk rood haar uit het water. Commissaris Cordier (Mondy) komt ter plaatse en hij legt onmiddellijk een verband met een onderzoek dat hij twee jaar voordien leidde tegen de industrieel Caroli (Vilers), die hij toen moest laten gaan wegens gebrek aan bewijzen. Nu is Gisèle Lemoine, een vennote van Caroli, al zes maanden spoorloos. Inderdaad, het lichaam van het slachtoffer wordt op de bodem van de rivier teruggevonden in haar nieuwe BMW. Maar dit levert voor Cordier nog geen bewijs tegen Caroli. Ditmaal wil hij echter voorzichtiger te werk gaan, zodat de vogel geen tweede keer zal ontsnappen. Routine-politiefilm die je even vlug vergeten bent als dat je hem ziet. De acteurs werken voornamelijk op automatische piloot en slagen er niet in de kijker aan zich te binden. Het clichématige scenario is van de hand van Fr[KA1]dérique en Sandra Topin. Fotografie is van Roland Bernard.

Et pourtant elle tourne

1981 | Komedie

Frankrijk 1981. Komedie van François Raoul-Duval. Met o.a. Nicolas Pignon, Eva Roelens, Béatrice Costantini, Andrée Tainsy en Michel Caron.

Als Pierre hoort dat hij geen voorschot krijgt voor het maken van een film gaat hij lesgeven op een filmacademie en maakt toch zijn film. Hij overweegt zelfs niet eens buiten het systeem om aan de slag te gaan. Daarentegen voltooit Jeanne, die zich - het thema van deze film - hierin heel anders opstelt, een 8 mm-film, waarna zij in conflict komt met haar familie, die haar kroniek niet waardeert. Een sympathieke film, zij het klungelig wat betreft regie en karaktertekening.

Le Führer en folie

1974 | Komedie

Frankrijk​/​​Italië​/​​Duitsland 1974. Komedie van Philippe Clair. Met o.a. Henri Tisot, Alice Sapritch, Maurice Risch, Luis Rego en Patrick Ropaloff.

Poging om van de geschiedenis van het Derde Rijk een boertige komedie te maken met Hitler als voetballiefhebber en verschillende grappen over dit onderwerp. Zelfs WHICH WAY TO THE FRONT (1970) van Jerry Lewis, zeker niet een van de beste films, steekt met kop en schouders uit boven dit vreselijke misbaksel voor geestelijk gestoorden. Kortom, er zijn onderwerpen waar je wat meer van af moet weten om er een film over te kunnen maken. Deze produktie van Clair stijgt niet boven het absolute nulpunt uit.