Alain Stern

Intime conviction

Frankrijk 1997. Thriller van John Lvoff. Met o.a. Rosemary Le Vaullée, Didier Sandre, Elisabeth Depardieu, Julie Depardieu en Philippe Duclos.

Les arnaqueuses

Frankrijk 1996. Misdaad van Thierry Binisti. Met o.a. Elise Tielrooy, Tania Da Costa, Jean-Marie Winling, François Dunoyer en David Lowe.

Les grandes personnes

Frankrijk 1995. Komedie van Daniel Moosmann. Met o.a. Caroline Tresca, Marc Duret, Bernard Crombey, Liliane Rovère en Sonia Vollereaux.

Lou (Tresca) en haar vriend Bertrand (Crombey) zijn uit elkaar. Lou denkt dat ze het nu wel alleen kan. Ze stort zich volledig in haar beroep, dat tevens haar hobby is. Ze mist slechts [KA1]e[KA1]en klein ding om echt gelukkig te zijn: een baby, maar dan voor haar alleen. Ze plaatst een advertentie in een huis-aan-huisblad voor een geschikte vader. Na heel wat interviews blijkt antiquair Antoine (Duret) de gelukkige. Hij komt een week per maand bij haar hokken als ze haar ovulatie heeft; net zo lang tot de zaak rond is. Maar dan staat Bertrand ineens voor de deur. Een komedie die het B.O.M-schap (Bewust Ongehuwde Moeder) op de korrel neemt. De grappen zijn langs de flauwe kant en de situaties voorspelbaar. Alleen Tresca slaagt erin om stralend over te komen. Olivier Dutaillis baseerde het scenario op zijn toneelstuk en schreef dat samen met Pierre Aknine. De camera werd gehanteerd door Jean-Claude Saillier.

Les Cordier, juge et flic : Affaires de femmes

Frankrijk 1995. Drama van Christiane Lehérissey. Met o.a. Pierre Mondy, Bruno Madinier, Charlotte Valandrey, Photini Papadodima en Yann Babilée.

De pacifistische Islamitische schrijver Allaoui, ter dood veroordeeld door fundimentalistische religieuze leiders, verblijft onder sterke politiebewaking in Frankrijk. Toch slaagt de fanatieke Samia (Papadodima) erin hem te vermoorden. In de verwarring die volgt kan ze ontsnappen, maar tijdens haar vlucht tracht een man die ze vaag meent te herkennen haar in volle straat uit te schakelen. De aanslag mislukt. In paniek zet ze het op een lopen. Ze krijgt een lift van Myriam (Valendrey), de dochter van commissaris Cordier (Mondy). Doordeweekse politiethriller volgens de versleten formule van de Cordier- familie. Na de terdoodveroordeling van schrijver Salman Rushdie is het gegeven natuurlijk actueel, maar de uitwerking is zuiver routine en zal zelfs de meest fervente fans van de reeks niet meer kunnen boeien. Emmanuel Errer en Alain Robillard schreven het voorspelbare scenario. Fotografie is van Roland Bernard.

François Kléber : Le pas en avant

Frankrijk​/​​Canada 1995. Misdaad van Patrick Jamain. Met o.a. Gérard Lanvin, Elisabeth Vitali, Steve Kalfa, Yves Afonso en Jean-Noël Brouté.

Zappa (Dulery) raakt zwaar gewond na een ongeluk terwijl hij dienst deed. Hij ligt in coma en zijn beste vriend commissaris Kl[KA1]eber (Lanvin) meent dat zijn incompetente zijn chef eraan debet is. Die schuift op zijn beurt Zappa de schuld van het ongeluk, waarbij een jonge vrouw omkwam, in de schoenen. Kléber is het er niet mee eens, en hij is vastbesloten de onschuld van zijn vriend te bewijzen. Politiefilm op maat gemaakt voor de titelpersonage met stereotiepe personages en cliché avonturen. Licht verteerbaar kijkbuisvoer dat je al vergeten bent voordat de film afgelopen is. Het scenario is van Gérard Cuq, Olivier Marchal en Frédéric D'Onfs. Het camerawerk is van Daniel Diot. Er kwamen in totaal zes afleveringen.

J'aime pas qu'on m'aime

Frankrijk 1993. Drama van Stéphane Kurc. Met o.a. Wojtek Pszoniak, Caroline Lenglet, Gilles Segal, Firmine Richard en Jean-Luc Porraz.

Ook al behoort de elf-jarige Lenglet tot een der rijkste families van Frankrijk, toch is ze maar een 'arm' meisje met meer plichten dan rechten. Als haar ouders bij een vliegtuigongeval om het leven komen, wordt haar situatie nog erger. De dubieuze Porraz, de vroegere vertrouwensman van haar ouders, wordt benoemd als haar voogd. Ze blijft echter niet bij de pakken zitten. Ze gaat met haar vriend Maslov en de familienotaris op zoek naar haar nog enig overgebleven familielid, Pszoniak. Gevoelig verhaal van een meisje dat op zoek is naar de ware welstand des levens, want hoeveel geld ze ook moge hebben, vriendschap en geluk kent ze niet. Door Pszoniak verandert haar kijk op het leven. Daniel Goldenberg baseerde zijn scenario op zijn roman Le Zaïdé. De camera werd bemand door Cyril Lathus.

Ferbac : Le crime de Ferbac

Frankrijk​/​​België 1993. Misdaad van Bruno Gentillon. Met o.a. Jean-Claude Brially, Michel Duchaussoy, Francine Bergé, Muriel Brener en Alexandra London.

Luitenant-kolonel Eric Ferbac (Brially) van de gendarmerie ziet zijn droomvakantie bij een vriend (Duchaussoy) omslaan in een nachtmerrie als hij `s nachts een noodkreet hoort bij de buren. Hij gaat op onderzoek uit en treft de dochter des huizes (London) naakt en bewusteloos op de grond aan. Als zij de ogen weer opent, herkent ze in Ferbac haar verkrachter, waarop Ferbac wordt gearresteerd. Alle bewijzen zijn tegen hem. Goed gemaakte, spannende politiefilm die de 'onkreukbare' smeris voor een keer laat kennismaken met de andere kant van de balie van het bureau. Brially brengt zijn rol met de nodige flair en zijn onvervalste charme, zodat je niet gelooft dat hij echt schuldig is. Aflevering in een reeks van zes, waarvan de opnames in 1991 waren begonnen. Een succes heeft de serie nooit gehad. Het scenario is van Alain Demouzon. Het camerawerk is van Jean-Bernard Aurouet.

Un privé au soleil: Compliments de l'auteur

Frankrijk 1991. Misdaad van Jacques Fontanier. Met o.a. Pierre Aknine, Sylvie Orcier, Didier Kaminka, Jean-Pierre Darroussin en Saïd Amadis.

Van de serie uit de titel, waarvan het enige gemeenschappelijke element is dat zij ge[KA3]inspireerd is door de personages van de populaire Franse detectiveschrijver Jean Mazarin. Een schutter probeert Frankie (Aknine) te vermoorden wanneer deze terugkeert van de luchthaven van Nice. Tijdens het onderzoek dat volgt ontdekt laatstgenoemde dat niet hij, maar een beroemde uitgeefster uit Nice het eigenlijke doelwit was. Wie heeft de aanslag gepleegd en waarom? Hoewel de filmversie niets nieuws te bieden heeft, weet de schrijver de spanning er in te houden en geeft hij van een groot voorstellingsvermogen en veel vindingrijkheid blijk wanneer hij zijn uiterst klassieke thema's vernieuwt en er heel wat zwarte of sarcastische humor doorheen mengt. Bevredigend acteerwerk.