Carl de Groof: muziek.
Er zijn 5 films gevonden.

Der Weibsteufel

1966 | Drama

Oostenrijk 1966. Drama van Georg Tressler. Met o.a. Maria Emo, Sieghardt Rupp, Hugo Gottschlich, Richard Tomaselli en Vera Comployer.

De jonge vrouw van een oude smokkelaar, die samen hoog in de Alpen op een onneembare en ondoordringbare boerderij wonen, is gefrustreerd door het leeftijdsverschil. Ze is kinderloos gebleven ondanks de krasheid van haar man. De politie in het dal wil de smokkelaar ontmaskeren en de commandant (Tomaselli) stuurt een jonge smeris (Rupp) op het stel af in de hoop de vrouw te verleiden.

Lulu

1962 | Drama

Oostenrijk 1962. Drama van Rolf Thiele. Met o.a. Nadja Tiller, O.E. Hasse, Hildegard Knef, Mario Adorf en Rudolf Foster.

Een van de minst geslaagde verfilmingen van Frank Wedekinds beroemde toneelstukken Erdgeist en Die Büchse der Pandora.

Noch minderjährig

1957 | Drama

Oostenrijk 1957. Drama van Georg Tressler. Met o.a. Paula Wessely, Vera Tschechowa, Paul Löwinger, Edith Elmay en Erik Frey.

Een meisje komt in een tehuis omdat zij haar vriendje hielp bij een oplichterij, maar uiteindelijk wordt ze toch een goed moedertje. Bah, wat moralistisch. Alternatieve titel: UNTER ACHTZEHN.

Das Hirtenlied vom Kaisertal

1956 | Romantiek, Drama, Komedie

Oostenrijk 1956. Romantiek van Max Michel. Met o.a. Hannelore Bollmann, Erich Auer, Michael Ande, Willy Rösner en Franziska Kinz.

De zoon van een rijke boer moet van zijn vader trouwen met de dochter van de burgemeester, maar wordt verliefd op een ander. En dat leidt uiteraard tot de nodige problemen.

Die Letzte Brücke

1954 | Oorlogsfilm

Joegoslavië​/​​Oostenrijk 1954. Oorlogsfilm van Helmut Käutner. Met o.a. Maria Schell, Bernhard Wicki, Carl Möhner, Barbara Rütting en Horst Hächler.

Duitse legers strijden tegen Joegoslavische partizanen. Een Duitse vrouwelijke arts (Schell) raakt in hun handen. De partizanen dwingen haar hen te helpen. Duitse krijgsgevangenen beschuldigen haar van verraad. Als zij eindelijk zou kunnen vluchten, besluit zij toch onder het vuur van partizanen en Wehrmacht door, de verzetsstrijders hun medicamenten te brengen. Dat kost haar het leven. Käutner maakte na een reeks mislukkingen met Oostenrijks geld een goedkope film in Joegoslavië. Het werd een commerciële 'come-back' in Duitsland die Schell wereldberoemd maakte. Tito gaf zijn officiële zegen aan de film en Wicki liet horen dat hij zijn carrière aan Käutner te danken had door zijn rol in deze film. Sommige sentimentaliteiten bederven helaas de film enigszins. Het scenario is van regisseur Käutner en Norbert Kunze. Het camerawerk is van Elio Carniel.