Wenche Foss: cast.
Er zijn 6 films gevonden.

Musikk for bryllup og begravelser

2002 | Drama, Komedie, Experimenteel

Noorwegen​/​​Zweden 2002. Drama van Unni Straume en Unni Straume. Met o.a. Lena Endre, Rebecka Hemse, Petronella Barker, Goran Bregovic en Wenche Foss.

Een fijngevoelig, prachtig gefotografeerd portret van een schrijfster die na een aantal tragische gebeurtenissen haar evenwicht weet te vinden temidden van chaos en verwarring. Ook voor liefhebbers van mooie huizen. Sara, een schrijfster, heeft zich na een scheiding en de dood van haar enige zoon teruggetrokken in een koel modernistische villa aan zee, ontworpen door haar ex Peter. Ze is ogenschijnlijk over de ergste rouw heen, haar laatst gepubliceerde roman is een succes en ze voelt een nieuwe levensenergie en een behoefte om nieuwe mensen te leren kennen. Haar kelderetage heeft ze verhuurd aan Bogdan, een Servische muzikant die soms met een compleet zigeunerorkest repeteert. Dan verschijnt plotseling Peter ten tonele, die slecht nieuws heeft...

Sejer - se deg ikke tilbake

1999 | Misdaad, Mysterie

Noorwegen 1999. Misdaad van Eva Isaksen. Met o.a. Bjørn Sundquist, Christian Skolmen, Thomas Robertson, Bjørn Skagestad en Trond Brænne.

Konrad Sejer moet in Lundeby een moord oplossen op de vijftienjarige Annie. Het onderzoek haalt de donkere kant van het dorpsleven naar boven. Halvor, het vriendje van Annie, is een mogelijke verdachte, maar heeft hij het werkelijk gedaan?

Begynnelsen pȧ en historie

1988 | Familiefilm

Noorwegen 1988. Familiefilm van Margrete Robsahm. Met o.a. Linda Pedersen, Linn Stokke, Wenche Foss en Frode Rasmussen.

Enkele jaren na afloop van WO II. Het zeven-jarige meisje Marin (Pedersen) woont met haar moeder en twee broers op een druk eilandje. Vader zit in de gevangenis wegens collaboratie met de bezetter. Het is Marin's laatste zomer vóór ze in Oslo naar school moet. Het vooruitzicht van de kostschool, een streng katholiek internaat, in de grote stad is weinig verlokkelijk en werpt een schaduw over haar 'laatste' zomer. Marin is een eenzame ziel die nauw verbonden is met de natuur, maar ze wordt ook beïnvloed door de relaties met ouderen uit haar omgeving. Vrij monotoon ondanks de knappe psychologische schets, maar een zeer gevoelige film, die zich vooral tot de kinderen richt. Het autobiografische debuut van Robsahm.

Pa stigende kurs

1987 | Komedie

Noorwegen 1987. Komedie van Bo Hermansson. Met o.a. Dag Fröland, Anders Hatlo, Mari Maurstad, Wenche Foss en Kjersti Holmen.

Een arme, onschuldige belastingontduiker wordt plots miljonair en bekijkt iedereen, de autoriteiten inbegrepen, als bedriegers en afzetters. De verdienstelijke Buster Keaton-achtige Fröland loopt verloren rond in dit verhaal dat niet weet te kiezen tussen moraliserende satire, dolle klucht of komedie.

Adjø solidaritet

1985 | Drama

Noorwegen 1985. Drama van Svend Wam en Petter Vennerød. Met o.a. Svein Sturla Hungnes, Knut Husebø, Jorunn Kjellsby, Wenche Foss en Thomas Robsahm.

Ironische, uitdagende film over twee mannen die vroeger links georiënteerd waren en de stempel dragen van mei 1968 maar nu goed betaalde jobs hebben, beiden zijn gescheiden en hun verhoudingen tot hun kinderen, ouders en ex-echtgenotes bereiken een breekpunt. Hun leven wordt getoond in vrijpostige, anarchistische en soms surrealistische beelden. Zij worden gekweld door gebrek aan menselijke solidariteit, de conflicten tussen links en rechts, opduikend fascisme en privatisering in een sociaal democratische samenleving. Een'typische' film van het duo Wam-Vennerød, hun tiende in tien jaar tijd.

Vildanden

1963 | Drama

Noorwegen 1963. Drama van Tancred Ibsen. Met o.a. Henki Kolstad, Wenche Foss, Lars Nordrum, Kersti Dalvye en Ola Isene.

Een waarheidzoekende idealist probeert door het zelfbedrog van de mensen van zijn omgeving heen te breken, maar veroorzaakt daarbij de zelfmoord van een twaalfjarig-meisje dat de hypocrisie van haar ouders niet kan verdragen. Henrik Ibsens laatste drama (1884) was het eerste dat verfilmd werd in zijn geboorteland, door zijn eigen kleinzoon, die er een al te academische en statische film van maakte. Zeer goede spelprestaties, dat wel, vooral van de jonge Dalvye als de tragische Hedwig. Eerder gefilmd in 1925 als HAUS DER LŸGE, opnieuw gefilmd in 1976 en 1983.