Nathalie Laroche

La mémoire à vif

Frankrijk​/​​België 2000. Thriller van Patrick Poubel. Met o.a. Jacqueline Bir, Véra Briole, Rémi Martin, Jean-Paul Muel en Nathalie Laroche.

Max et Bobo

België​/​​Frankrijk​/​​Luxemburg 1998. Komedie van Frédéric Fonteyne. Met o.a. Alfredo Pea, Jan Hammenecker, Jean-Marie Petiniot, Ludo Busschots en Nathalie Laroche.

De van oorsprong Italiaanse kapper Max (Pea) wordt niet bepaald door het leven getrakteerd. Wanneer zich een eczeem op zijn handen nestelt, kan hij zijn beroep niet meer uitoefenen. Daarnaast verlaat zijn vrouw hem en belandt hij berooid op straat. Dan ontmoet hij de kleurrijke, fantaseergrage marginaal Bobo (Hammenecker) en Max' pad krijgt een nieuwe dwaaldimensie. Fonteynes regiedebuut is een troosteloosheidsballade over twee verliezers die tegen elkaar aanleunen om niet om te vallen. Gedoseerde tragihumor en bizarre situaties houden het geheel draaglijk. Scenario van romancier/dramaturg Philippe Blasband.

Le poids d'un secret

België​/​​Frankrijk 1996. Drama van Denis Malleval. Met o.a. Amandine Dewasmes, Laure Duthilleul, Jean-Claude Dauphin, Thiam en Vincent Colombe.

De van oorsprong Italiaanse kapper Max (Pea) wordt niet bepaald door het leven getrakteerd. Wanneer zich een eczeem op zijn handen nestelt, kan hij zijn beroep niet meer uitoefenen. Daarnaast verlaat zijn vrouw hem en belandt hij berooid op straat. Dan ontmoet hij de kleurrijke, fantaseergrage marginaal Bobo (Hammenecker) en Max' pad krijgt een nieuwe dwaaldimensie. Fonteynes regiedebuut is een troosteloosheidsballade over twee verliezers die tegen elkaar aanleunen om niet om te vallen. Gedoseerde tragihumor en bizarre situaties houden het geheel draaglijk. Scenario van romancier/dramaturg Philippe Blasband.

Pardon Cupidon

België 1992. Romantiek van Marie Mandy. Met o.a. Pietro Pizzuti, Delphine Salkin, Bernard Yerlès, Sabrina Leurquin en Frédérique Dolphyn.

Het is oorlog wanneer Pizzuti ontdekt dat zijn vriendin Salkin hem bedroog met zijn beste vriend, Yerles. Hij wil nog maar twee dingen: de vriendin van Yerles, Leurquin, en koele, efficiënte wraak. Het gevolg is een rondje liefde, waarbij de twee meisjes regelmatig van partner wisselen. Salkin verklaart uiteindelijk dat ze een kind wil, maar van wie? Een waterval van dialogen, soms pittig en sprankelend, dan weer totaal nietszeggend, waarbij de acteurs meestal zitten of in bed liggen. De personages zijn oppervlakkig, zonder verleden of toekomst. Toch is het scenario van Anita Van Belle innemend en sympathiek. Louis-Philippe Capelle blikte het in met op de achtergrond een nog aantrekkelijk Brussel.