Marc Michel (1932-2016): cast.
Er zijn 20 films gevonden.

Maître Da Costa : Le doigt de Dieu

1996 | Misdaad, Drama

Duitsland​/​​Frankrijk 1996. Misdaad van Bob Swaim. Met o.a. Roger Hanin, Christoph Waltz, Constance Engelbrecht, Myriem Roussel en Xavier Maly.

Une qui promet

1994 | Komedie, Muziek

Frankrijk 1994. Komedie van Marianne Lamour. Met o.a. Lambert Wilson, Cécile Pallas, Naka, Denise Provence en Franck Lapersonne.

De mooie, jonge Pallas is bezeten door muziek. In haar vrije tijd treedt ze op als manager voor de Afrikaanse groep [KL]Les Tam-Tams Noirs[KLE]. Ze heeft een geniaal idee voor een grootse publiciteitsstunt. Tijdens het offici[KA3]ele bezoek van een Afrikaanse minister aan Frankrijk, zal ze haar groep onaangekondigd laten optreden. De onderhandelingen tussen de minister en zijn Franse collega mislukken en [KL]Les Tam-Tams Noirs[KLE] worden ervoor aansprakelijk gesteld. Bovendien worden ze beschuldigd van spionage. Lichtvoetige muzikale komedie met ge[KA3]engageerde tintjes (de ministers onderhandelen over de verkoop van uranium aan Afrika). Ontspannend maar erg ambitieus. De acteurs leveren aanvaardbaar werk af, maar het scenario van Lamour, Hélène Weigand en Patrick Laurent wil teveel hooi op de vork nemen en schiet daardoor het doel voorbij. Goede muzikale nummers voor liefhebbers van Afro-muziek. Fotografie van Jean-Jacques Flori. Formaat 16/9. Nicam Stereo.

Antoine Rives, le juge du terrorisme : Action Rouge

1993 | Thriller, Misdaad

Frankrijk 1993. Thriller van Gilles Béhat. Met o.a. Jacques Weber, Jean-Pierre Bisson, Nathalie Roussel, Bernard Freyd en Alain Rimoux.

Tijdens de obscure oorlog tussen Iran en Irak wordt het embargo tegen Irak meerdere malen geschonden, wat de gemoederen in Iran hoog doet oplopen. In Beiroet wordt een aanslag gepleegd tegen zowel Amerikaanse mariniers als Franse parachutisten. Onderzoeksrechter Antoine Rives (Weber) moet uitzoeken of er een rechtstreeks verband bestaat tussen Iran en de Duitse RAF (Rote Armee Fraktion). Goede politieke thriller die net als de andere films in de ANTOINE RIVES-reeks aantoont dat internationale spionage niet altijd even spectaculair hoeft te zijn als de James Bond-verhalen. Weber speelt de rol van de hoge ambtenaar die niet voor een kleintje vervaard is. Daardoor worden realistische actiescènes afgewisseld met meer persoonlijke momenten van een onderzoeksrechter op zijn kantoor of thuis. Het scenario van Norbert Saada, Yves Ellena en Béhat is uitstekend gedocumenteerd en is weer gebaseerd op een authentiek onderzoek. Het camerawerk is van Roland Bernard. Aflevering 4 van het eerste seizoen, nummer 4 van 6.

Yvette

1990 | Erotiek, Drama

Frankrijk 1990. Erotiek van Jean-Pierre Marchand. Met o.a. France Dougnac, Marc Michel, Henri Serre en Martine Sarcey.

Armand Lanoux bewerkte een verhaal van Guy de Maupassant (1840-1893) dat gebaseerd is op personen die echt bestaan hebben en waarin de avonturen worden beschreven van een 'demi- mondaine', een elegante vrouw van lichte zeden in het Parijs van die tijd, die beweert een markiezin te zijn. Een heleboel rare vogels komen in dit verhaal voor. Sarcastische, wrange en wrede dialogen in naturalistische stijl en een venijnig portret van de 'beau monde'. De regie is zorgvuldig, maar ook niet meer dan dat. De uitstekende acteurs dragen deze televisiefilm dan ook helemaal.

Une mer bleue de sang

1990 | Misdaad

Frankrijk 1990. Misdaad van Maurice Frydland. Met o.a. Jacques Debary, Marc Eyraud, Alexandra Stewart, François-Eric Gendron en Florence Giorgetti.

Het lichaam van een onbetrouwbare journalist (eigenlijk een pleonasme) wordt gevonden op het schiereiland van de C[KA4]ote d`Azur, waar de elite - miljardairs, sterren en consorten - veel komt. Het gaat om een moord en commissaris Cabrol (Debary), bijgestaan door zijn trouwe inspecteur M[KA1]enardeau (Eyraud), leidt het onderzoek. Hij ontdekt de uiteraard niet zo nette onderkant van een dergelijk milieu. Voor een keer is er niet als te zeer bezuinigd op de middelen, en dit is dan ook misschien wel de beste aflevering van deze serie tot nu toe, dankzij een levendige regie en het scenario van Emmanuel Errer, dat tamelijk harde dialogen bevat. Goede acteerprestaties, waarbij vooral Stewart in de rol van een ster, die verlegen zit om een come- back, eruit springt.

Au plaisir de Dieu : Les frères ennemis

1989 | Drama

Frankrijk 1989. Drama van Robert Mazoyer. Met o.a. Jacques Dumesnil, France Lambiotte, Fernand Kindt, Edgar Givry en Lucien Barjon.

Vierde aflevering naar een succesvolle roman van Jean d`Ormesson over het leven van een dynastie van landjonkers in de eerste helft van de 20e eeuw, met als centrale figuur Sosth[KA2]ene. Deze keer komt Sosth[KA2]ene (Dumesnil) in botsing met zijn zoon Claude (Givry), die van het priesterschap afziet, en hij lijdt eronder dat zijn kleinkinderen hoe langer hoe minder op het kasteel komen. Een familiegeschiedenis met de gebruikelijke verwikkelingen. Aardige decors en kostuums. Nostalgische, soms bittere toon, en een generatie en milieu die allang door de gebeurtenissen en veranderde zeden en gewoonten zijn ingehaald. Futloze regie: eerder reconstructie dan herschepping. Goede acteurs.

Au plaisir de Dieu : Le vent du soir

1989 | Drama

Frankrijk 1989. Drama van Robert Mazoyer. Met o.a. Jacques Dumesnil, Paul Barge, Lucien Barjon, Luciano Bartoli en France Lambiotte.

In 1946 viert de familie op het kasteel van Plessis de negentigste verjaardag van Sosth[KA2]ene (Dumesnil). De sfeer is vrolijk maar ook melancholiek, want er vallen oorlogsslachtoffers te betreuren en sommigen zijn vertrokken, zoals Anne-Marie, die actrice in de V.S. is geworden. De sfeer is goed weergegeven, maar het geheel is verschrikkelijk statisch, en de erg ouderwets aandoende dialogen overheersen. Gelukkig is dit het laatste deel van de serie. Op het nippertje

Au plaisir de Dieu : La déchirure

1989 | Drama

Frankrijk 1989. Drama van Robert Mazoyer. Met o.a. Jacques Dumesnil, France Lambiotte, Paul Barge, Lucien Barjon en Luciano Bartoli.

Bewerking van de roman van Jean d`Ormesson. Het is 1939 en Sosth[KA2]ene (Dumesnil), het familie-opperhoofd, wordt ouder. Anne-Marie (Landry) wordt verliefd op een getrouwde man maar haar familie, katholieke adel, verzet zich daartegen. Zo liggen de zaken op het moment dat de mobilisatie de gezinnen uit elkaar komt rukken. De mannen gaan in het leger. Een symbolische titel en soms dito (en zware) regie. Ondanks goede acteurs zit er geen schot in deze serie, en dat is mede te wijten aan het werk van de succesvolle en vakkundige schrijver, die nauwelijks veroudert omdat hij steeds hetzelfde tijdperk beschrijft.

Un Dimanche de flics

1982 | Drama, Misdaad, Thriller

Duitsland​/​​Frankrijk 1982. Drama van Michel Vianey. Met o.a. Victor Lanoux, Jean Rochefort, Barbara Sukowa, Maurice Biraud en Armin Müller-Stahl.

Politie-agenten in burger onderscheppen een handel in heroïne en willen vervolgens de buit voor zichzelf houden. Represaillemaatregelen van de onderwereld leiden tot de dood van een collega, waarna één van beiden het geld wil aangeven. Hun onderlinge vriendschap wordt verder doorkruist als de een van een 'peno-pauze slippertje' van zijn collega gebruik maakt om diens vrouw te veroveren. De Amerikaanse roman Off duty werd verfilmd met 'Franse' sfeer en psychologie, maar blijft te zeer aan de voorspelbare oppervlakte steken. Dit betekent talentverspilling voor iedereen, inclusief de Nederlandse cameraman Robbie Müller.

Madame Claude

1977 | Drama, Erotiek, Thriller

Frankrijk 1977. Drama van Just Jaeckin. Met o.a. Françoise Fabian, Murray Head, Dayle Haddon, Maurice Ronet en Klaus Kinski.

De callgirl-organisatie van Madame Claude betrekt haar clientèle uit de nationale en internationale politieke en economische wereld. Een fotograaf heeft per ongeluk van een van hen compromitterende kiekjes genomen en krijgt daarom zowel de CIA als de Franse politie als de mannetjes van Mme Claude achter zich aan. Hij wordt neergeschoten, waardoor een schandaal wordt voorkomen en Mme Claude haar onderneming met politieprotectie kan voortzetten. De film die de medewerking van Madame zelf kreeg, probeert haar angstvallig vrij te pleiten van politieke connecties en chantagepraktijken, waardoor de film minder interessant is dan een willekeurig krantebericht over de geruchtmakende affaire. De erotische scènes worden geënsceneerd als wezenloze 'tableaux vivants' waarbij de acteurs zich van belachelijkheid proberen te redden door uitdrukkelijk ongeïnteresseerd spel.

Il n'y a pas de fumée sans feu

1973 | Drama

Frankrijk 1973. Drama van André Cayatte. Met o.a. Annie Girardot, Mireille Darc, Bernard Fresson, Michel Bouquet en Mathieu Carrière.

Een linkse politicus stelt zich tegenkandidaat bij gemeenteverkiezingen tegen de rechtse en corrupte burgemeester. Diens rechterhand bedenkt een contramanoeuvre door de verspreiding van een getrukeerde foto, waarop de vrouw van de opponent ogenschijnlijk aan een orgie deelneemt. Vervalsing kan niet worden aangetoond, de echte participanten op de foto weigeren uit angst voor hun eigen reputatie te getuigen, zodat de echtgenoot zelf aan zijn vrouw begint te twijfelen. De film is geïnspireerd op ware gebeurtenissen - die bij de première politieke censuurmoeilijkheden opleverden - maar verpakt deze in zoveel melodramatische nevenintriges dat het verhaal ongeloofwaardig wordt. Goed spel van Girardot als de bekladde heldin.

Les Chemins de Katmandou

1969 | Drama, Erotiek

Italië​/​​Frankrijk 1969. Drama van André Cayatte. Met o.a. Renaud Verley, Jane Birkin, Elsa Martinelli, Arlene Dahln en Pascale Audret.

Na de mislukking van 'mei 1968' vertrekt een gedesillusioneerde student naar Nepal om zijn vader op te zoeken die bij zijn gescheiden moeder financieel in het krijt staat. Hij wordt verliefd op een aan drugsverslaafde uit een hippiecommune en gaat na haar dood door een overdosis, zich aan liefdadigheid wijden. De film zit er in elk opzicht naast, niet alleen in tekening van flower power-beweging, maar ook van de volwassen jet set die daar contrasterend naast wordt geplaatst. Het zien hoe acteurs en regisseur van naam zich volkomen belachelijk maken, geeft de film bepaalde fascinatie.

Le Coeur fou

1969 | Drama

Frankrijk 1969. Drama van Jean-Gabriel Albicocco. Met o.a. Ewa Swann, Michel Auclair, Madeleine Robinson, Brigitte Auber en Marc Michel.

Een tweederangs journalist laat zich door een sensatieblad overhalen tot een interview met zijn ex-vrouw, een beroemde actrice die met een zenuwinzinking is opgenomen. In de inrichting wordt hij verliefd op een jonge patiënte. Hij ontfermt zich over haar nadat zij uit de inrichting ontsnapt is. Irritante mooifilmerij en opgeklopte regie van op zich bekwame acteurs maken de film tot een zeer vermoeiend en gekunsteld geheel waarom niet eens gelachen kan worden.

Singapore Singapore

1968 |

1968. Bernard Toublanc Michel. Met o.a. Marc Michel, Terry Downes, Marika Green, Sean Flynn en Peter Gayford.

Een tweederangs journalist laat zich door een sensatieblad overhalen tot een interview met zijn ex-vrouw, een beroemde actrice die met een zenuwinzinking is opgenomen. In de inrichting wordt hij verliefd op een jonge patiënte. Hij ontfermt zich over haar nadat zij uit de inrichting ontsnapt is. Irritante mooifilmerij en opgeklopte regie van op zich bekwame acteurs maken de film tot een zeer vermoeiend en gekunsteld geheel waarom niet eens gelachen kan worden.

Cinq gars pour Singapour

1966 | Actiefilm

Frankrijk​/​​Italië 1966. Actiefilm van Bernard T. Michel. Met o.a. Sean Flynn, Marika Green, Terry Downes, Marc Michel en Denis Berry.

Een CIA-agent moet met vier getrainde krachtpatsers de geheimzinnige verdwijning van de bemanning van een Amerikaanse oorlogsbodem in Singapore zien op te lossen. Deze vlotte avonturenfilm met dynamische jonge acteurs op kleurrijke locaties houdt de aandacht vast, al valt er aan het scenario - naar een roman van Jean Bruce - werkelijk geen touw vast te knopen.

La Bugiarda

1965 | Komedie

Spanje​/​​Frankrijk​/​​Italië 1965. Komedie van Luigi Comencini. Met o.a. Catherine Spaak, Enrico Maria Salerno, Marc Michel, Riccardo Cucciola en Manuel Miranda.

Gebruik makend van het uniform van haar huisgenote geeft een jonge vrouw zich uit voor stewardess. Ze gebruikt haar vliegreizen als uitvlucht en kan zo haar aandacht verdelen over drie verschillende minnaars. Het stramien van de boulevard-klucht werd door de de toneelschrijver Diego Fabbri gebruikt om de vrouw in verschillende gedaanten te tonen. In de filmversie worden voorspelbare verwarringsgrappen niet helemaal vermeden, maar Comencini weet de ongrijpbare oprechtheid van de ideaal gecaste Spaak te vangen.

Les parapluies de Cherbourg

1964 | Musical, Romantiek, Familiefilm, Drama

Frankrijk​/​​Duitsland 1964. Musical van Jacques Demy. Met o.a. Catherine Deneuve, Nino Castelnuovo, Marc Michel, Anne Vernon en Ellen Farner.

Geneviève (Deneuve) is verliefd op de eenvoudige garagehouder Guy (Castelnuovo). Maar de rijke Roland Cassard (Michel) heeft weer een oogje op Geneviève. Als Guy in dienst moet zal ze hem twee jaar niet zien. En blijkt ze zwanger. Musicalliefhebber Demy deed met zijn derde speelfilm een stijlvaste poging om het genre in Frankrijk nieuwe impulsen te geven. In zijn subtiel vormgegeven 'film en chanté' worden alle dialogen gezongen. Michel Legrand componeerde de score, inclusief de 'recitatieven'. Les parapluies de Cherbourg lanceerde de carrière van Deneuve, werd genomineerd voor vier Oscars en won de Gouden Palm.

La Ragazza di Bube

1964 | Drama

Italië​/​​Frankrijk 1964. Drama van Luigi Comencini. Met o.a. Claudia Cardinale, George Chakiris, Marc Michel, Emilio Esposito en Carla Calò.

Een communistische partizaan wordt na de oorlog verliefd op een dorpsmeisje, maar komt door politiek activisme in confict met de gendarmerie en vlucht naar het buitenland. Het meisje gaat in de stad werken en wordt het hof gemaakt door een collega, als de geliefde terugkeert en wordt gearresteerd. Ze zal veertien jaar op hem wachten. Comencini kiest deze innemende love story als invalshoek voor een tijdsbeeld, waarin de chaos van de Italiaanse republiek wordt getekend. De film geeft daarnaast een beeld van een psychisch en ideologisch groeiproces van de heldin vanuit haar naïeve koketterie en geeft Cardinale de meest overtuigende rol uit het begin van haar carrière.

Blague dans le coin

1963 | Komedie

Frankrijk 1963. Komedie van Maurice Labro. Met o.a. Fernandel, Perrette Pradier, Eliane D'Almeida, François Maistre en Marc Michel.

Een medewerker van een speelbank in een gokstad raakt per ongeluk betrokken in de strijd tussen concurrerende casino's. Deze genreparodie is te slordig gemaakt om te kunnen overtuigen en de opnames op locatie in Las Vegas maken Franse acteurs die Amerikanen spelen nog onaannemelijker. Het scenario is van Gérard Carlier en regisseur Labro met dialogen van Charles Spaak en G.M. Supe naar het ontspanningsboek van Carter Brown. Het camerawerk is van Robert Lefebvre. Mono.

Lola

1961 | Romantiek, Drama

Frankrijk​/​​Italië 1961. Romantiek van Jacques Demy. Met o.a. Anouk Aimée, Marc Michel, Elina Labourdette, Jacques Harden en Margo Lion.

De toevalspoëzie regeert in dit cinemirakel dat, ongelooflijk maar waar, de debuutregie was van Demy (1931-1990). Cécile, alleenstaande moeder van een zevenjarig jongetje, werkt als animeermeisje Lola. Mannen stappen haar leven binnen, en er ook weer uit. Diverse vrouwenfiguren lijken Cécile/Lola in verschillende levensfases te verpersoonlijken. Raoul Coutard fotografeerde de jongensdroom Aimée in een tijdloos Nantes; met hun zwart-witte cinematover vervolmaken de havenstadbeelden de superieur speelse regie. Demy droeg zijn sprookje op aan meester Max Ophüls. Restauratie 2012 op basis van een teruggevonden BFI-kopie.