Michel Ruhl: cast.
Er zijn 5 films gevonden.

Novacek: Un château en Bohème

1994 | Misdaad, Actiefilm

Portugal​/​​Tsjechoslowakije​/​​België​/​​Frankrijk 1994. Misdaad van Andrzej Kostenko. Met o.a. Patrick Catalifo, Ann-Gisel Glass, Jean-Paul Roussillon, Philippe Demarle en Ottokar Brousek.

Een Franse schrijver verdwijnt spoorloos tijdens een rondreis door Tsjechi[KA3]e. De hulp van Novacek (Catalifo) wordt ingeroepen. Hij begeeft zich naar Praag, waar hij geconfronteerd wordt met een land dat zich nog onzeker voelt in de veranderde politieke situatie. Routine-misdaadverhaal dat met veel bravour en visuele rijkdom gebracht wordt. Regisseur Kostengo is duidelijk tot beter werk in staat en voelde zich wat verloren met dit clichématige scenario van Simon Michael, dat hij nog wat heeft bijgewerkt. Dat kon echter niet verhinderen dat het vol hiaten zit. De acteurs spelen hun rol zonder veel overtuiging, maar cameramannen Jiri Machane en Eric Guichard zorgden voor prachtige beelden van het historische Praag en omgeving.

Les roseaux sauvages

1994 | Drama

Frankrijk 1994. Drama van André Téchiné. Met o.a. Élodie Bouchez, Gaël Morel, Stéphane Rideau, Frédéric Gorny en Michèle Moretti.

Het is 1962 en de Algerijnse oorlog lijkt ver weg op de provincieschool waar vier tieners opgroeien. Maar de oorlog komt dichterbij wanneer de broer van een van hen naar het front moet. Terwijl een communistische onderwijzeres hun politieke bewustzijn voedt hebben de jongeren ook allerlei persoonlijke zaken aan hun hoofd. Zo denkt François dat hij homoseksueel is, en verliefd op Serge. Maar Serge voelt iets voor Maïté (Bouchez), de dochter van de docente. Gevoelig drama van André Téchiné (Ma saison préférée, Les voleurs) werd onderscheiden met vier Césars.

Le chêne et le roseau

1993 | Familiefilm, Komedie

Frankrijk 1993. Familiefilm van André Téchiné. Met o.a. Élodie Bouchez, Gaël Morel, Stéphane Rideau, Frédéric Gorny en Michèle Moretti.

1962. Terwijl Frankrijk moeilijkheden heeft met Algerije, worstelt de zeventien-jarige Morel met zijn gevoelens. Zijn vriendin en vertrouwelinge is Bouchez, maar eigenlijk voelt hij zich meer aangetrokken tot jongens en in het bijzonder tot Rideau. Na een eerste seksuele ervaring is de verwarring in hem enorm. De komst op het lyceum van een jonge, brutale 'pied noir' verstoort de rust in het besloten wereldje van het internaat. Goede schildering van de sfeer in die periode brengt het wankele scenario van Téchiné, Olivier Massart en Gilles Taurand toch nog op een zeker niveau. Dit onbenullige verhaaltje wordt bovendien nog goed geacteerd door voornamelijk jonge acteurs. Jeanne Lefoirie was verantwoordelijk voor de fotografie.

Orages d'été, avis de tempête

1991 | Drama

Frankrijk 1991. Drama van Jean Sagols. Met o.a. Annie Cordy, Marc Duret, Claire Nebout, Gérard Klein en Elisa Servier.

Een vervolg op ORAGES D`ETE, waarin paarden een nog grotere rol spelen. De regisseur heeft verder de oude ingredi[KA3]enten opnieuw gebruikt. Vergeleken met die eerste serie is er dan ook niets veranderd, behalve dat hij nog veel langdradiger is en hi speelt nog altijd in en rond de Commanderij. Een familiesage in talloze voorspelbare afleveringen en met stereotiepe personages, waaronder oude bekenden (Patachou!) en Cordy die zich, zoals gewoonlijk, erg aanstelt. Maar het publiek vraagt er om want anders zou er nooit een vervolg op deze imitatie van de Amerikaanse series (die uit nog veel meer afleveringen bestaan) zijn gekomen. Maar daarbij wordt vergeten dat, hoe middelmatig het scenario ook moge zijn, de Amerikaanse tv-regisseurs over een onfeilbare techniek beschikken, die hier ontbreekt. Mooie beelden maar niettemin

Ton ombre est la mienne

1962 | Drama, Romantiek

Frankrijk​/​​Kameroen​/​​Italië 1962. Drama van André Michel. Met o.a. Jill Haworth, Ruos Vanny, Clotilde Joano, Michel Ruhl en Marcello Pagliero.

Een jonge Française is na de oorlog in een Cambodjaans pleeggezin grootgebracht, maar ze wordt als ze volwassen is opgespoord door haar broer in wiens gezin en milieu ze aanpassingsmoeilijkheden krijgt. Ze accepteert het huwelijksaanzoek van een Cambodjaanse jeugdvriend en kiest daarmee definitief voor de door haar opvoeding gekregen identiteit. Het door Han Suyin geschreven scenario laat politiek en racisme buiten beschouwing en concentreert zich op de romance in tegenstrijdige culturen. Het conventioneel acteren maakt de gevoelige toon soms al te sentimenteel, maar de locatie-opnamen zijn fraai en boeiend.