Enzo Jannacci: cast en muziek.
Er zijn 8 films gevonden.

Una donna tutta sbagliata

1989 | Drama

Italië 1989. Drama van Mauro Severino. Met o.a. Ombretta Colli, Roberto Alpi, Flavio Bonacci, Isa Bellini en Laura Tanziani.

Een vierdelige mini-serie over een ouder wordende zangeres tijdens een huwelijkscrisis. Als ze op tournee is, gaat haar man er vandoor met een jongere vrouw. Hij biecht haar alles op, en zelfs komen ze tijdens een korte vakantie niet tot elkaar. Zij vindt een nieuwe liefde, maar haar gezondheid gaat achteruit. Intussen ontdekt haar man dat het leven met zijn jonge vriendin ook geen rozegeur en maneschijn is. Redelijk gespeeld, nergens verrassend, meer soap dan drama.

Il Nuovo mondo

1982 | Drama, Historische film, Experimenteel

Frankrijk​/​​Italië 1982. Drama van Ettore Scola. Met o.a. Jean-Louis Barrault, Marcello Mastroianni, Hanna Schygulla, Harvey Keitel en Jean-Claude Brialy.

In juni 1791 wil koning Lodewijk XVI naar het buitenland vluchten. De revolutionaire kroniekschrijver Restif de la Bretonne volgt zijn koets in een diligence, waarin leden van de hofhouding, de Amerikaanse rebel Tom Paine en verschillende representanten van de bourgeoisie mede-passagiers zijn en waar onderweg ook de bejaarde Giacomo Casanova instapt. De bedachte geschiedschrijving - wat zou er gebeurd en gezegd zijn als historische personages elkaar ontmoet hadden - gaat gebukt onder een teveel aan losse ideeën en het gemis aan één ondersteunend idee. De teksten van Restif en Casanova zijn boeiend genoeg, maar goed spel van de sterbezetting bewijst alleen hoe slordig en schematisch de talrijke andere personages zijn uitgewerkt.

Matlosa

1981 | Drama

Italië​/​​Zwitserland 1981. Drama van Villi Hermann. Met o.a. Omero Antonutti, Francesca de Sapio, Flavio Bucci, Roger Jendly en Nico Pepe.

Een Zwitserse huisvader kan niet loskomen van de herinneringen aan zijn jeugd in een bergdorp tijdens de oorlog. Ieder weekend neemt hij zijn onwillig gezin mee van de stad naar zijn geboortehuis. De film probeert reliëf te geven aan het gevoel van ontworteldheid in een schijnbaar rimpelloos georganiseerde welvaartsstaat, maar de documentarist Hermann mist bij dit speelfilmdebuut voldoende dramatische greep om de relatie tussen heden en verleden samenhang te verlenen. Overigens is dit een van de zeldzame Italiaans-gesproken Zwitserse films.

Saxofone

1978 | Komedie

Italië 1978. Komedie van Renato Pozzetto. Met o.a. Renato Pozzetto, Mariangela Melato, Cochi Ponzoni, Teo Teocoli en Massimo Baldi.

Een rijk getrouwde vrouw uit de bourgeoisie zoekt avontuur bij een berooide saxofonist, die zelf stiekem miljonair blijkt te zijn, zodat geld weliswaar niet gelukkig maakt, maar het geluk ook niet hoeft te verhinderen. Een simpel verhaaltje is de rode draad tussen een reeks van sketches waarmee de komiek zich in zijn regiedebuut geen filmer toont, maar wel aanleg voor bizarre en surrealistische humor blijkt te hebben, die door andere regisseurs vaak onbenut is gelaten. Dat zijn pareltjes in een zee van aangedikte flauwiteiten.

Sturmtruppen

1976 | Komedie, Oorlogsfilm

Italië​/​​Frankrijk 1976. Komedie van Salvatore Samperi. Met o.a. Renato Pozzetto, Lino Toffolo, Cochi Ponzoni, Teo Teocoli en Felice Andeaci.

Een verfilmde komische strip - van cartoonist Bonvi - die een militaire klucht wordt over een SS-legerkamp achter het front onder leiding van Himmler. Niet iedereen zal bereid zijn te lachen over het tragisch oorlogsverleden, maar Samperi is beter op dreef in deze ongeremde vaudeville dan in de erotisch-politieke drama's waarmee hij naam maakte. Het collectief van theaterkomieken dat meewerkt krijgt meer kans om de nationale reputatie waar te maken dan in hun gebruikelijke, platvloerse produkties. De speelse vormgeving past zich aan bij de slap-stick en cabareteske humor. In 1981 op video uitgebracht; die versie is 7m langer en 1984 werd er op video nog een vervolg van deze als spaghetti-M.A.S.H. bedoelde serie films uitgebracht, getiteld STURMTRUPPEN 2.

Pasqualino Settebellezze

1975 | Drama, Komedie, Oorlogsfilm

Italië 1975. Drama van Lina Wertmüller. Met o.a. Giancarlo Giannini, Fernando Rey, Shirley Stoler, Mario Conti en Elena Fiore.

Als een van de zeven zusters van Napolitaan Pasqualino (Giannini) in een bordeel belandt vermoordt hij haar pooier, snijdt hem in stukken en stuurt die naar alle windstreken. Daarna belandt hij achtereenvolgens in een psychiatrische inrichting, in het leger en in een concentratiekamp, waar hij werkelijk alles doet om te overleven. De inktzwarte studie over het gemak waarmee de moraal wordt ingewisseld voor eigenbelang werd genomineerd voor vier Oscars. De geëngageerde en feministische scenariste/regisseuse Wertmüller was de eerste vrouw die voor de regie-Oscar genomineerd werd.

Romanzo popolare

1974 | Komedie

Italië 1974. Komedie van Mario Monicelli. Met o.a. Ugo Tognazzi, Ornella Muti, Michele Placido, Pippo Starnazza en Vincenzo Crocitti.

Een ontwikkelde Milanese fabrieksarbeider trouwt met een veel jongere Siciliaanse immigrante en is zeer gelukkig tot hij een jonge politieagent - ook uit Sicilië - tot huisvriend maakt. De jonge streekgenoten worden geliefden en de echtgenoot gooit al zijn psychologisch inzicht en ruime denkbeelden overboord voor traditioneel wraakzuchtige jaloezie. Deze briljante komedie keert gebruikelijke genre-elementen om en toont een voor Italië ongewone ontwikkelingsdrang tot zelfstandigheid van de vrouw. De schitterende rol van Tognazzi steunt mede op zijn citeren van modieuze cliché-wijsheden, waarvan de ironie in de vertaling misschien verloren gaat.

Quando dico che ti amo

1967 | Muziek, Komedie

Italië 1967. Muziek van Giorgio Bianchi. Met o.a. Tony Renis, Lola Falana, Enzo Jannacci en Alida Chelli.

Een lichtvoetige muzikale komedie over de wonderlijke avonturen en de amoureuze perikelen van een jonge pop-zanger. Onschuldig vermaak en muziek uit de jaren zestig.