Hildegard Walter: cast.
Er zijn 2 films gevonden.

Polizeiruf 110: 'Ihr faßt mich nie!'

1988 | Misdaad

Oost Duitsland 1988. Misdaad van Gerald Hujer. Met o.a. Peter Borgelt, Lutz Riemann, Andreas Schmidt-Schaller, Ralf Kober en Irma Münch.

Het scenario van Thomas Steinke bevat [KA1]e[KA1]en keer een nog niet vertoond idee in de serie. Technisch tekenaar - CADCAM design had Honeckers paradijs nog niet bereikt - Norbert Schumann (Kober) slaat door en breekt in tegen het ochtendgloren in een postkantoortje, overvalt de twee niets vermoedende postbeambten en smeert hem met een heleboel oostmarken (die in het vrije Westen geen enkele waarde hadden totdat bondskanselier Helmut Kohl ze in 1990 tegen de koers van [KA1]e[KA1]en op [KA1]e[KA1]en inruilde; een fatale beslissing waar herenigd Duitsland vijftien jaar later economisch nog niet van hersteld was). Vervolgens - en dat is het nieuwe element - daagt Norbert uit z.g. geldingsdrang de Vopo uit door hen brieven te sturen en plakkaten aan te plakken met de kreet uit de titel. Hij had pech want dienstklopper en trouw SED- lid per traditie Oberleutnant Zimmermann (Riemann) is niet van plan zich door een opgeschoten knul te laten kisten. Oudgediende Hauptmann Fuchs (Borgelt) geeft vaderlijk advies, terwijl Leutnant Grawe (Schmidt-Schaller) het verneukeratieve veldwerk verricht. In de achtergrond het gepruttel van Trabis en Wartburgs, ook van de heren, maar niet meer voor lang. De Muur van Berlijn zou het jaar daarop vallen en de officiële kijkdichtheid van meer dan vijftig procent lijkt meer dan fictief, net zo als de rest van de statistieken in de DDR. Aflevering 117.

Meschkas Enkel

1981 | Komedie

Oost Duitsland 1981. Komedie van Klaus Gendries. Met o.a. Erwin Geschonneck, Götz Gendries, Elsa Grube-Deister, Valter Taub en Monika Lennartz.

Na de dood van zijn dochter trekt opa Geschonnek zich het lot aan van zijn kleinkind Gendries, omdat zijn vader geen interesse heeft om het kind op te voeden. Hij wil hem naar zijn andere dochter brengen, maar de reis loopt niet van een leien dakje. In de eerste plaats missen ze de laatste trein en geld voor overnachting in een hotel heeft opa niet. Een vriendelijke vrouw laat hen in haar appartement overnachten. Zijn jongste dochter reageert bovendien niet zoals hij had verwacht. Aangrijpende geschiedenis van een kind dat niemand wil, dat in het gezelschap van zijn optimistische grootvader reist. Op hun tocht komen ze blijkbaar uitsluitend sympathieke mensen tegen. Zelfs een tovenaar in een café, van wie opa denkt dat deze hem voor 5O mark oplichtte, brengt het geld terug. Gendries baseerde zijn scenario op een verhaal van Helmut H. Schulz, dat hem de gelegenheid bood zijn eigen zoontje Götz zijn filmdebuut te laten maken. Voor de fotografie was Adam Pöpperl verantwoordlijk.