Bulle Ogier (1939): cast en scenario.
Er zijn 76 films gevonden.

Avec amour et acharnement

2022 | Drama, Romantiek, Thriller

Frankrijk 2022. Drama van Claire Denis. Met o.a. Juliette Binoche, Vincent Lindon, Grégoire Colin, Bulle Ogier en Issa Perica.

Radiomaker Sara (Binoche) heeft al negen jaar een stabiele, liefdevolle relatie met Jean (Lindon) als ze plots haar vroegere minnaar François (Colin) terugziet. Dat maakt hartstochtelijke emoties bij haar los. De kat wordt op het spek gebonden als Jean en François, die ook een verleden met elkaar blijken te hebben, hun oude samenwerkingsverband weer oppakken. Zilveren Beer-winnaar Denis geeft subtiele aanwijzingen en vermijdt clichés in dit dicht op de huid gefilmde, enigmatische driehoeksdrama, dat als zusterstuk van Un beau soleil intérieur (2017) kan worden opgevat. Want ook dat schreef Denis samen met Christine Angot, ging over het liefdesleven van een vrouw en had Binoche in de hoofdrol.

Les fausses confidences

2016 | Drama, Komedie

Frankrijk 2016. Drama van Luc Bondy. Met o.a. Bulle Ogier, Louis Garrel, Isabelle Huppert, Manon Combes en Yves Jacques.

Radiomaker Sara (Binoche) heeft al negen jaar een stabiele, liefdevolle relatie met Jean (Lindon) als ze plots haar vroegere minnaar François (Colin) terugziet. Dat maakt hartstochtelijke emoties bij haar los. De kat wordt op het spek gebonden als Jean en François, die ook een verleden met elkaar blijken te hebben, hun oude samenwerkingsverband weer oppakken. Zilveren Beer-winnaar Denis geeft subtiele aanwijzingen en vermijdt clichés in dit dicht op de huid gefilmde, enigmatische driehoeksdrama, dat als zusterstuk van Un beau soleil intérieur (2017) kan worden opgevat. Want ook dat schreef Denis samen met Christine Angot, ging over het liefdesleven van een vrouw en had Binoche in de hoofdrol.

Die laatste zomer

2015 | Drama

Frankrijk 2015. Drama van François Favrat. Met o.a. Laurent Lafitte, Mélanie Laurent, Audrey Dana, Wladimir Yordanoff en Bulle Ogier.

Radiomaker Sara (Binoche) heeft al negen jaar een stabiele, liefdevolle relatie met Jean (Lindon) als ze plots haar vroegere minnaar François (Colin) terugziet. Dat maakt hartstochtelijke emoties bij haar los. De kat wordt op het spek gebonden als Jean en François, die ook een verleden met elkaar blijken te hebben, hun oude samenwerkingsverband weer oppakken. Zilveren Beer-winnaar Denis geeft subtiele aanwijzingen en vermijdt clichés in dit dicht op de huid gefilmde, enigmatische driehoeksdrama, dat als zusterstuk van Un beau soleil intérieur (2017) kan worden opgevat. Want ook dat schreef Denis samen met Christine Angot, ging over het liefdesleven van een vrouw en had Binoche in de hoofdrol.

Les petits ruisseaux

2010 | Drama

Frankrijk 2010. Drama van Pascal Rabaté. Met o.a. Daniel Prévost, Bulle Ogier, Hélène Vincent, Philippe Nahon en Julie-Marie Parmentier.

Tragikomedie van Pascal Rabaté over oude man die na de dood van zijn flierefluitende vismaatje zichzelf nieuw leven inblaast.

Ne touchez pas la hache

2007 | Drama

Frankrijk​/​​Italië 2007. Drama van Jacques Rivette. Met o.a. Jeanne Balibar, Guillaume Depardieu, Michel Piccoli, Bulle Ogier en Barbet Schroeder.

Zoals in Honoré de Balzacs semi-autobiografische roman La duchesse de Langeais (1834) hertogin Antoinette haar aanbidder markies de Montriveau listig op afstand houdt, zo houdt Rivette in zijn verfilming de kijker op afstand. Deze platonische anti-liefde tussen twee aristocraten in Restauratie-Frankrijk wordt verteld met strikte terughoudendheid, tussentitels en dialogen als degenduels. Scenaristen Rivette, Pascal Bonitzer en Christine Laurent verwoorden, trouw aan de oorspronkelijke tekst, welhaast perverse afgronden van vruchteloze passie. De immer intrigerende Balibar piekt als hertogin Kwelgeest, Depardieu junior als gekwelde generaal. Streng en stijlvast en wellicht juist daardoor ongeschikt voor niet-Rivetters. Bijrol van regisseur Barbet Schroeder.

Belle toujours

2006 | Drama

Portugal​/​​Frankrijk 2006. Drama van Manoel de Oliveira. Met o.a. Michel Piccoli, Bulle Ogier, Ricardo Trepa en Leonor Baldaque.

Manuel de Oliveira's eerbetoon aan Belle de jour, de klassieker van Luis Buñuel. De Oliveira geeft zijn eigen draai aan de geschiedenis. Een toevallige ontmoeting tussen Henri Husson (opnieuw gespeeld door Michel Piccoli) en Severine Serizy (niet Catherine Deneuve, maar Bulle Ogier) levert stof op voor een plagerig spel tussen de twee oude bekenden.

Gentille

2005 | Drama, Komedie, Romantiek

Frankrijk 2005. Drama van Sophie Fillières. Met o.a. Emmanuelle Devos, Lambert Wilson, Bruno Todeschini, Michael Lonsdale en Bulle Ogier.

Anesthesiste Fontaine heeft het maar moeilijk met mannen. Een patiënt is verliefd op haar, ze beschuldigt een man op straat er verontwaardigd van haar te volgen (om hem vervolgens voor een drankje uit te nodigen) en ondertussen laat haar geliefde herhaaldelijk weten nou eens te willen trouwen. Met lichte tred en ironie volgt scenariste-regisseuse Fillières in de straten van Parijs de romantische perikelen van een jonge vrouw die enigszins op drift is geraakt. Gentille ('braaf meisje') is even grillig en licht absurdistisch als de liefde zelf. Devos speelde eerder de dove secretaresse in Sur mes lèvres.

Toutes ces belles promesses

2003 | Drama

Frankrijk​/​​België 2003. Drama van Jean-Paul Civeyrac. Met o.a. Jeanne Balibar, Bulle Ogier, Valerie Crunchant en Renaud Bécard.

Marianne, een Parijse celliste, rouwt om haar juist overleden moeder wanneer ze er achter komt dat haar vader een maîtresse had. Ze besluit de vrouw op te zoeken. In dit mooi gespeelde drama ontvouwt zich vervolgens een vriendschap tussen beide vrouwen en haalt Marianne dierbare herinneringen op aan het leuke kindermeisje uit haar jeugd. Op muzikaal vlak valt er te genieten van Mendelssohn en liedjes van Edith Piaf.

Bienvenue au gîte

2003 | Komedie, Romantiek

Frankrijk​/​​Verenigd Koninkrijk 2003. Komedie van Claude Duty. Met o.a. Marina Foïs, Philippe Harel, Anne Grégorio en Bulle Ogier.

Verlate maar vermakelijke reprise van een Frans subgenre uit de jaren zeventig: stadsmensen verruilen het urbane gejakker voor bewust leven op het kalme platteland. Dat het bucolisch paradijs geen gegeven is, ondervinden ook Caroline en Bertrand (de mooi met elkaar harmoniërende Foïs en Harel). Stadsmoe nemen ze de exploitatie van een Provençaalse gîte (bed and breakfast) over van een vriendin. Duty, maker van het energiek-muzikale Filles perdues, cheveux gras, ontsnapt in het soms sketch-achtige verhaal niet aan stereotypering. Hoofdrolspelers en de sympathieke zonnigheid zijn echter aanstekelijk.

Bord de mer

2002 | Drama

Frankrijk 2002. Drama van Julie Lopes-Curval. Met o.a. Bulle Ogier, Patrick Lizana, Hélène Fillières en Jonathan Zaccaï.

Verlate maar vermakelijke reprise van een Frans subgenre uit de jaren zeventig: stadsmensen verruilen het urbane gejakker voor bewust leven op het kalme platteland. Dat het bucolisch paradijs geen gegeven is, ondervinden ook Caroline en Bertrand (de mooi met elkaar harmoniërende Foïs en Harel). Stadsmoe nemen ze de exploitatie van een Provençaalse gîte (bed and breakfast) over van een vriendin. Duty, maker van het energiek-muzikale Filles perdues, cheveux gras, ontsnapt in het soms sketch-achtige verhaal niet aan stereotypering. Hoofdrolspelers en de sympathieke zonnigheid zijn echter aanstekelijk.

La confusion des genres

2000 | Komedie, Erotiek, Romantiek

Frankrijk 2000. Komedie van Ilan Duran Cohen. Met o.a. Pascal Greggory, Nathalie Richard, Vincent Martinez, Alain Bashung en Julie Gayet.

Verlate maar vermakelijke reprise van een Frans subgenre uit de jaren zeventig: stadsmensen verruilen het urbane gejakker voor bewust leven op het kalme platteland. Dat het bucolisch paradijs geen gegeven is, ondervinden ook Caroline en Bertrand (de mooi met elkaar harmoniërende Foïs en Harel). Stadsmoe nemen ze de exploitatie van een Provençaalse gîte (bed and breakfast) over van een vriendin. Duty, maker van het energiek-muzikale Filles perdues, cheveux gras, ontsnapt in het soms sketch-achtige verhaal niet aan stereotypering. Hoofdrolspelers en de sympathieke zonnigheid zijn echter aanstekelijk.

A propos de Buñuel

2000 | Documentaire, Biografie

Spanje​/​​Frankrijk 2000. Documentaire van José Luis López-Linares en Javier Rioyo. Met o.a. Manuel Mindan, Pepín Bello, Conchita Buñuel, Margarita Buñuel en Román Gularn.

Verlate maar vermakelijke reprise van een Frans subgenre uit de jaren zeventig: stadsmensen verruilen het urbane gejakker voor bewust leven op het kalme platteland. Dat het bucolisch paradijs geen gegeven is, ondervinden ook Caroline en Bertrand (de mooi met elkaar harmoniërende Foïs en Harel). Stadsmoe nemen ze de exploitatie van een Provençaalse gîte (bed and breakfast) over van een vriendin. Duty, maker van het energiek-muzikale Filles perdues, cheveux gras, ontsnapt in het soms sketch-achtige verhaal niet aan stereotypering. Hoofdrolspelers en de sympathieke zonnigheid zijn echter aanstekelijk.

Venus Beauté (Institute)

1999 | Komedie, Drama

Frankrijk 1999. Komedie van Tonie Marshall. Met o.a. Audrey Tautou, Mathilde Seigner, Nathalie Baye, Samuel Le Bihan en Bulle Ogier.

Het intrigerende Venus Beauté (Institut) beschrijft het liefdesleven van drie schoonheidsspecialistes: Angèle (Nathalie Baye) gelooft niet meer zo in liefde, Samantha (Mathilde Seigner) wil wel een vriendje minder en Marie (Audrey Tautou) zoekt het bij een zestigjarige. Tonie Marshall (geb. 1951) liet cinema.nl destijds weten hoe verbaasd ze was dat haar film ook bij jongeren zoveel succes had. Meisjes van 20 - niet bepaald haar 'doelgroep' - kwamen haar in tranen vertellen dat ze op Angèle leken. Die tobden ook al over ouder worden, over de angst om je aan iemand te geven; dat was kennelijk niet voorbehouden aan de vrouwen van Marshalls generatie. Venus Beauté (Institut) was goed voor vier Césars.

Au cœur du mensonge

1999 | Misdaad, Thriller

Frankrijk 1999. Misdaad van Claude Chabrol. Met o.a. Jacques Gamblin, Sandrine Bonnaire, Valeria Bruni Tedeschi, Antoine de Caunes en Bernard Verley.

In een dorpje in Bretagne wordt een tienjarig meisje dood aangetroffen. Haar tekenleraar (Gamblin) is de laatste die haar heeft gesproken en is even later de hoofdverdachte. Zijn dorpsgenoten keren zich massaal tegen hem. Alleen zijn vrouw (Bonnaire) blijft loyaal. Net als in films als La femme infidèle, Le boucher en Violette Nozière is Chabrol, soms wel 'de Franse Hitchcock' genoemd, minder geïnteresseerd in het whodunit-verhaal dan in onderliggende thema's als huwelijk en ontrouw. Ditmaal staat hij vooral stil, zoals de titel al aangeeft, bij leugens die niemand vreemd zijn. Prima rollen van Gamblin en de immer fascinerende Bonnaire.

Voleur de vie

1998 | Drama

Frankrijk 1998. Drama van Yves Angelo. Met o.a. Emmanuelle Béart, Sandrine Bonnaire, André Dussollier, Vahina Giocante en Eric Ruf.

In een dorpje in Bretagne wordt een tienjarig meisje dood aangetroffen. Haar tekenleraar (Gamblin) is de laatste die haar heeft gesproken en is even later de hoofdverdachte. Zijn dorpsgenoten keren zich massaal tegen hem. Alleen zijn vrouw (Bonnaire) blijft loyaal. Net als in films als La femme infidèle, Le boucher en Violette Nozière is Chabrol, soms wel 'de Franse Hitchcock' genoemd, minder geïnteresseerd in het whodunit-verhaal dan in onderliggende thema's als huwelijk en ontrouw. Ditmaal staat hij vooral stil, zoals de titel al aangeeft, bij leugens die niemand vreemd zijn. Prima rollen van Gamblin en de immer fascinerende Bonnaire.

Shattered Image

1998 | Thriller

Verenigde Staten 1998. Thriller van Raoul Ruiz. Met o.a. William Baldwin, Anne Parillaud, Lisanne Falk, Bulle Ogier en Graham Greene.

Wie is de echte Jessie Markham? Is ze een rijke, kwetsbare erfgename op huwelijksreis op een tropisch eiland, die haar nieuwe echtgenoot Brian (William Baldwin) ervan verdenkt haar te willen vermoorden? Of is zij een oogverblindende, koelbloedige huurmoordenares die op mannen aast? Beide varianten lijken uitsluitend te bestaan in de dromen van de andere Jessie. En geen van beiden weet wie echt is en wie een nachtelijke hallucinatie. Uiteindelijk beginnen de beide levens van Jessie door elkaar heen te lopen. Beide vrouwen bewegen zich onvermijdelijk naar hun eindbestemming: de een als hulpeloos doelwit van een verraderlijk plot, de ander als een roofdier dat een dodelijk plan beraamt. Dan wordt duidelijk wie de dromer is, en wie de droom... Ra£l Ruiz' eerste Amerikaanse film is een stijlvolle thriller, waarvan het dubbelgangersmotief doet denken aan films als Vertigo en La double vie de Véronique. Tegen het decor van elegante appartementen, chique restaurants en een tropische omgeving speelt Ruiz zoals vaker met cinematografische conventies, psychologie en een behoorlijke dosis 'suspension of disbelief'. De hoofdrol wordt vertolkt door Anne Parillaud (o.a. La femme Nikita), de productie is in handen van regisseur/producent Barbet Schroeder, het camerawerk is van Nederlander Robby Müller. 'Een grootse film in de grote traditie van de geraffineerde intrige.' (Kay Armatage, filmfestival Toronto).

Le prince des imposteurs

1997 | Drama, Historische film

Frankrijk​/​​Tsjechië 1997. Drama van Jean-Pierre Prévost. Met o.a. Michel Piccoli, Thierry Fortineau, Bulle Ogier, Sabina Laurinova en Jiri Holy.

Wie is de echte Jessie Markham? Is ze een rijke, kwetsbare erfgename op huwelijksreis op een tropisch eiland, die haar nieuwe echtgenoot Brian (William Baldwin) ervan verdenkt haar te willen vermoorden? Of is zij een oogverblindende, koelbloedige huurmoordenares die op mannen aast? Beide varianten lijken uitsluitend te bestaan in de dromen van de andere Jessie. En geen van beiden weet wie echt is en wie een nachtelijke hallucinatie. Uiteindelijk beginnen de beide levens van Jessie door elkaar heen te lopen. Beide vrouwen bewegen zich onvermijdelijk naar hun eindbestemming: de een als hulpeloos doelwit van een verraderlijk plot, de ander als een roofdier dat een dodelijk plan beraamt. Dan wordt duidelijk wie de dromer is, en wie de droom... Ra£l Ruiz' eerste Amerikaanse film is een stijlvolle thriller, waarvan het dubbelgangersmotief doet denken aan films als Vertigo en La double vie de Véronique. Tegen het decor van elegante appartementen, chique restaurants en een tropische omgeving speelt Ruiz zoals vaker met cinematografische conventies, psychologie en een behoorlijke dosis 'suspension of disbelief'. De hoofdrol wordt vertolkt door Anne Parillaud (o.a. La femme Nikita), de productie is in handen van regisseur/producent Barbet Schroeder, het camerawerk is van Nederlander Robby Müller. 'Een grootse film in de grote traditie van de geraffineerde intrige.' (Kay Armatage, filmfestival Toronto).

Irma Vep

1996 | Komedie

Frankrijk 1996. Komedie van Olivier Assayas. Met o.a. Maggie Cheung, Jean-Pierre Léaud, Nathalie Richard, Antoine Basler en Nathalie Boutefeu.

Irma Vep is een luchtige en onderhoudende komedie die het wel en wee volgt van een fictieve Franse regisseur en zijn crew. Deze werkt aan een remake van Louis Feuillades 'Les Vampires' met in de hoofdrol de Hongkongse steractrice Maggie Cheung - die in Irma Vep zichzelf speelt. Regisseur Olivier Assayas improviseerde zijn laatste film op thema's en clichés uit de filmgeschiedenis, waarbij hij en passant de Franse filmcultuur op de hak neemt. Assayas schreef zelf het scenario (IRMA VEP is een anagram van VAMPIRE).

Tout va mal

1995 | Korte film

Frankrijk 1995. Korte film van Marco Nicoletti. Met o.a. Eva Mazauric en Bulle Ogier.

Irma Vep is een luchtige en onderhoudende komedie die het wel en wee volgt van een fictieve Franse regisseur en zijn crew. Deze werkt aan een remake van Louis Feuillades 'Les Vampires' met in de hoofdrol de Hongkongse steractrice Maggie Cheung - die in Irma Vep zichzelf speelt. Regisseur Olivier Assayas improviseerde zijn laatste film op thema's en clichés uit de filmgeschiedenis, waarbij hij en passant de Franse filmcultuur op de hak neemt. Assayas schreef zelf het scenario (IRMA VEP is een anagram van VAMPIRE).

Robert et Clara

1995 | Biografie, Romantiek

Frankrijk​/​​Duitsland​/​​Rusland 1995. Biografie van Jacques Cortal. Met o.a. Thomas Langmann, Isabelle Carré, Bulle Ogier, Andrei Tolubejev en Véra Klioutcheva.

Leipzig 1828. De jonge Robert Schumann (Langmann) voelt zich zeer gelukkig in de muzieksalon van dokter Carus (Orlov) en diens vrouw Agn[KA2]es (Starykh). Robert is verliefd op haar, terwijl Agn[KA2]es hem aanmoedigt om te componeren en piano te spelen. Zijn moeder (Ogier) echter maakt zich zorgen over zijn toekomst en laat hem inschrijven op de faculteit voor rechten van de universiteit. Robert gaat tegen zijn zin in studeren. Hij komt pas tot ontplooiing als hij Clara (Carré) ontmoet. Literaire verfilming van de jonge jaren van Schumann, waarin de romantiek een grote rol speelt. Langmann, de zoon van regisseur/producent/scenarioschrijver Claude Berri, portretteert de jonge componist op een geloofwaardige manier met uitstekend spel. Het scenario is van Jean-Jacques Senart en regisseur Cortal naar La musique et l'amour van Jacques Otmezguine, die het baseerde op de correspondentie van Clara en Robert Schumann. Prachtige luxueuze decors van Lena Joukova en kostuums van Natacha Zamakchina. Het camerawerk van Serguei Astakchov is schitterend. 16/9, Nicam Stereo.

N'oublie pas que tu vas mourir

1995 | Drama

Frankrijk 1995. Drama van Xavier Beauvois. Met o.a. Xavier Beauvois, Chiara Mastroianni, Roschdy Zem, Bulle Ogier en Jean-Louis Richard.

De wanhopige zorgeloosheid van westerse jongelingen in de jaren negentig krijgt knap gestalte in hoofdpersoon Benoit, het alterego van filmmaker Xavier Beauvois (1967). Voor het gemak speelde de filmmaker de rol zelf, met dwalende teksten van eigen makelij. Benoit probeert aanvankelijk de dienstplicht te ontlopen. Dan blijkt hij ineens ongeneeslijk ziek, zoals alles in de film ineens gebeurt. ‘In het moment,’ zoals de regisseur het destijds uitlegde, ‘de kijker is intelligent genoeg het verhaal zelf te bedenken.’ Drugs, (bi)seks, reisjes en liefde volgen, richting het passend warhoofdige einde. Tijdsdocument.

Le fils de Gascogne

1995 | Komedie, Romantiek

Rusland​/​​Frankrijk 1995. Komedie van Pascal Aubier. Met o.a. Jean-Claude Dreyfus, Dinara Droukarova, Grégoire Colin, Pascal Bonitzer en Gérard Cherqui.

De jonge Harvey (Colin) moet een groep Georgische zangers begeleiden die een drietal dagen in Parijs zal verblijven. Tussen hem en de achttien-jarige tolk Dinara (Droukarova) ontluikt een romance. Door een toeval ontmoet het stel Marco Garciano (Dreyfus), een werkloze acteur, die iedereen onder tafel kan praten. Marco beweert dat Harvey sprekend lijkt op een zekere Gascogne, een overleden dichter en musicus, die vooral bekend werd omdat hij een speelfilm gemaakt zou hebben die niemand ooit heeft gezien. Onder het mom dat Harvey de zoon van deze Gascogne is, gaan ze op zoek naar die legendarische film. Hun speurtocht brengt hen in contact met een resem bekende regisseurs, schrijvers, technici en acteurs, die allemaal hun eigen rol spelen. Op de manier van Robert Altman`s THE PLAYER (1992) werden veel mensen, die naam in de Franse film hadden gemaakt, bereid gevonden een rolletje te vertolken in deze sympatieke rolprent die ons een beeld van de hedendaagse Franse filmwereld geeft, gekoppeld aan een tournee van een zanggroep uit Georgië, waarin twee tegengestelde culturen met elkaar worden geconfronteerd. Het scenario is van regissieur Aubier en Patrick Mondiano. Het camerawerk is van Jean-Jacques Flori.

Circuit Carole

1995 | Drama

Frankrijk 1995. Drama van Emmanuelle Cuau. Met o.a. Bulle Ogier, Laurence Côte, Frédéric Pierrot, Omar Bekhaled en Jean-Louis Coulloch.

Als moeder heeft Jeanne (Ogier) een moeizame relatie met haar twintigjarige dochter Marie (Côte), die verzeild raakt in het kringetje van gewelddadige bikers. Jeanne ziet deze ontwikkeling met lede ogen aan, is angstig over de toekomst en raakt in een diepe crisis als zij beseft dat zij haar dochter toch zal moeten loslaten. Interessante debuutfilm van Cuau, die met een laag budget een sterk psychologisch drama aflevert, met een ijzersterke vertolking van Ogier. Het camerawerk van Benoît Delhomme dompelt de Parijse banlieu in aseptisch licht onder. Het is naturalistisch en wars van maniërismen, die de debuutfilms van afgestudeerden van de academie zo kenmerken. Het scenario is van Arlette Langmann en regisseuse Cuau.

Regarde les hommes tomber

1994 | Misdaad, Drama, Film noir

Frankrijk 1994. Misdaad van Jacques Audiard. Met o.a. Jean-Louis Trintignant, Jean Yanne, Mathieu Kassovitz, Bulle Ogier en Christine Pascal.

Psychologische thriller met aanstormend talent Mathieu Kassovitz, nestor Jean-Louis Trintignant en eminence de l'humour Jean Yanne. Samen bevolken ze een spitsvondig gelaagd verhaal rond grijze vertegenwoordiger Simon (Yanne) die een comateuze vriend wil wreken, humeurige sjacheraar Marx (Trintignant) en Marx' schoothondje Johnny (Kassovitz). Op de achtergrond speelt de whodunnit, maar de kracht van Audiards met een César bekroonde speelfilmdebuut ligt in de ontwikkeling van de personages. Die kunnen ieder met hun persoonlijke bravoure dito mislukkingen moeilijk rijmen met hun ideaalbeeld van een echte man. Acteergeweld van het allerhoogste niveau.

Personne ne m'aime

1994 | Drama, Komedie

Frankrijk 1994. Drama van Marion Vernoux. Met o.a. Bernadette Lafont, Bulle Ogier, Lio, Michèle Laroque en Maaike Jansen.

Een vrouwenkwartet. Het bestaat uit moeder Annie (Lafont), een aan lager wal geraakte redactrice die altijd door haar minnaars wordt afgescheept, haar dochter Marie (Lio) die zeven jaar geleden na een ruzie was weggelopen, haar zuster Fran[KA10]coise (Ogier) een onderdrukte huisvrouw en Cri-Cri (Laroque), een hotelhoudster uit de provincie die ze later zullen ontmoeten. Annie en Fran[KA10]coise gaan in een oude camper op zoek naar Fran[KA10]coise`s man, Paul die vreemd zou gaan. Hij blijkt vertrokken te zijn als ze aankomen in het hotel van Cri- Cri. Annie`s dochter Marie staat er achter de bar. In flashbacks kijken ze terug op hun soms bittere verleden en hun dikwijls ongelukkige ervaringen. Jansen speelt de eenvoudige kamerdienster Dizou - moeder van elf kinderen met [KA1]e[KA1]en droom: een dagje naar het strand. Zij blijkt als `vijfde wiel` aan de wagen een rots in de branding. De vrouwen vertrekken met de gammele auto richting zee. Film over gebroken liefdes, eenzaamheid, bedrog, opstandigheid, genegenheid etc., etc. met behoorlijke spelprestaties, die het echter moet hebben van een ge[KA3]engageerd (vrouwen)publiek. Het scenario is van de regisseuse. Het camerawerk is van Eric Gautier.

La mort de Molière

1994 | Drama, Experimenteel

Frankrijk 1994. Drama van Robert Wilson. Met o.a. Robert Wilson, Bulle Ogier, Isabelle Chemin, Cléonus Shannon en Francis Bouc.

Een statisch-po[KA3]etisch essay over de doodstrijd van de Franse schrijver Moli[KA2]ere, wiens echte naam Jean-Baptiste Poquelin (1622-1673) was. Ooit schreef hij [KL]Le malade imaginaire[KLE] maar nu ligt Moli[KA2]ere (Wilson) zelf op sterven. Hij wordt bezocht door zijn eigen creaties en door personen uit de realiteit zoals de Franse koning, Racine en zijn geliefde Madeleine B[KA1]ejart (Ogier). Ze dansen voor hem, halen citaten aan uit zijn werk en kijken toe hoe hij met veel pijn de dood tegemoet treedt. Visueel erg knap gemaakt en voorzien van een uitzonderlijke muzikale omlijsting door Philip Glass, maar dramatisch totaal onbegrijpelijk. De cineast springt kris-kras door leven en werk van de schrijver en wie niet met dit oeuvre vertrouwd is loopt al vlug hopeloos verloren. Bovendien stikt het scenario van Wilson, Philippe Chemin en Jan Linders van holle symbolen. De teksten van Heiner Muller worden gelezen door Bulle Ogier, Sami Frey en Jeanne Chemin. Adembenemend mooie fotografie van Renato Berta.

Nord

1991 | Drama

Frankrijk 1991. Drama van Xavier Beauvois. Met o.a. Xavier Beauvois, Bernard Verley en Bulle Ogier.

Een statisch-po[KA3]etisch essay over de doodstrijd van de Franse schrijver Moli[KA2]ere, wiens echte naam Jean-Baptiste Poquelin (1622-1673) was. Ooit schreef hij [KL]Le malade imaginaire[KLE] maar nu ligt Moli[KA2]ere (Wilson) zelf op sterven. Hij wordt bezocht door zijn eigen creaties en door personen uit de realiteit zoals de Franse koning, Racine en zijn geliefde Madeleine B[KA1]ejart (Ogier). Ze dansen voor hem, halen citaten aan uit zijn werk en kijken toe hoe hij met veel pijn de dood tegemoet treedt. Visueel erg knap gemaakt en voorzien van een uitzonderlijke muzikale omlijsting door Philip Glass, maar dramatisch totaal onbegrijpelijk. De cineast springt kris-kras door leven en werk van de schrijver en wie niet met dit oeuvre vertrouwd is loopt al vlug hopeloos verloren. Bovendien stikt het scenario van Wilson, Philippe Chemin en Jan Linders van holle symbolen. De teksten van Heiner Muller worden gelezen door Bulle Ogier, Sami Frey en Jeanne Chemin. Adembenemend mooie fotografie van Renato Berta.

Pauline s'en va

1990 | Drama

Frankrijk 1990. Drama van André Téchiné. Met o.a. Bulle Ogier en Marie France Pisier.

Een vrouw, die een nachtmerrieachtig bestaan leidt, besluit daarmee te breken door er vandoor te gaan. Bijna negentig minuten een slaapverwekkende speurtocht naar een leegte.

Légitime défense

1990 | Misdaad, Thriller

Frankrijk 1990. Misdaad van Claude Grinberg. Met o.a. Bulle Ogier, Bernard Fresson, Jean-marc Bory, Pierre Arditi en J.C. Bouvet.

Een scenario van de misdaadverhalenschrijver Paul Andr[KA1]eota. Een president-directeur geeft zichzelf de schuld van de (onopzettelijke) moord op een jonge toneelspeler, maar het onderzoek brengt veel meer verontrustends naar boven over iets, dat aanvankelijk onder de gemengde berichten in de krant thuis leek te horen. Goede spelprestaties.

Le chemin solitaire

1990 | Drama

Frankrijk 1990. Drama van Luc Bondy. Met o.a. Bulle Ogier, André Dussollier, Didier Sandre, Edith Scob en Alison Hornus.

De toneelbewerking van dit stuk van Arthur Schnitzler (1862- 1931) kreeg in 1989 de Molière-prijs voor de beste bewerking van een buitenlands stuk. Daarom heeft Bondy besloten zijn eigen film te maken. Die film heeft een symbolische titel en zoals zo vaak bij deze toneelschrijver bestaat er geen reëel stramien, maar zijn er slechts personages die door het lot bij elkaar gebracht en weer gescheiden worden. Hoewel de dialogen zeer snedig zijn vormen ze geen dekmantel voor de melancholische achtergrond, die niets anders dan een impressionistische indruk van het leven in de rechte lijn van de Weense Aufklärung van die tijd is. Ondanks de wijdlopigheid van het geheel slaagt de regisseur erin het stuk van bioscoopallures te voorzien en hij wordt daarbij gesteund door opvallende acteurs.

La grande dune

1990 | Film noir

Frankrijk 1990. Film noir van Bernard Stora. Met o.a. Danièle Delorme, Bulle Ogier, Niels Arestrup, André Marcon en Mila Parély.

Gezusters Delorme en Ogier bewonen het familiehuis dat gebouwd werd naast een dominerende duin, die het huis bedreigt. Het heeft betere dagen gekend, maar ze wonen er rustig. Op een avond wordt er gebeld. Het is Ogiers ex-echtgenoot die dringend geld nodig heeft. Ook al zijn ze gescheiden, haar naam staat nog steeds genoteerd als mede-eigenaar van zijn firma en als ze hem geld weigert zal hij ervoor zorgen dat ze de gevangenis in gaat wegens frauduleuze handelingen. Delorme, die vreest dat haar zuster gevaar loopt, schiet de man neer. Knap in elkaar gestoken série noire-film die de toeschouwer op handige wijze manipuleert. Prachtig spel van beide hoofdactrices. Het scenario van Berroyer en Stora is gebaseerd op een thriller van Madeleine Coudray. Goede fotografie van Jacques Guerin en een macabere score van Jean-Claude Petit.

Conte d'Hiver

1990 | Komedie

Frankrijk 1990. Komedie van Luc Bondy. Met o.a. Michel Piccoli, Nada Strancar, Bulle Ogier en Bernard Ballet.

Een, cinematografisch gezien, fantasieloze verfilming van dit stuk van Shakespeare, dat hij aan het einde van zijn leven (1611) schreef, en dat niet zo vaak op de planken wordt gebracht. Een tragikomedie aan het hof van de koning van Sicilië, Léontès, die de koning van Bohemen, Polixènes, ontvangt. Het verhaal van een jaloezie en wat dat kapot maakt, hoewel aan het slot de rust is weergekeerd. Piccoli, Ogier en Strancar dragen dit werk zo'n beetje. Dankzij hun talent let niemand meer op het statische karakter van de regie.

Condorcet: Naissance d'un Républicain

1990 | Biografie, Historische film

Frankrijk 1990. Biografie van Michel Soutter. Met o.a. Pierre Arditi, Pascale Rocard, Daniel Gélin, Jacques Dufilho en Bulle Ogier.

Tweede deel van een trilogie, gewijd aan Condorcet (1741- 1794) oftewel de jaren van 1789 tot 1792, waarin hij zich voor de zaak van de Revolutie inzet, terwijl hij een gematigde opstelling inneemt. Hij stuit ditmaal echter op een eerste mislukking. Al zijn vrienden behalve hij worden gekozen, want in de ogen van de derde stand blijft hij de markies Condorcet. Getuigt van dezelfde kwaliteiten Un homme des Lumières plus dat er deze keer nieuwe personages opduiken.

Les grandes familles

1989 |

Frankrijk 1989. Edouard Molinaro. Met o.a. Pierre Arditi, Michel Piccoli, Roger Hanin, Evelyne Bouix en Catherine Arditi.

Een tot in de puntjes uitgewerkte bewerking (door Maurice Druon zelf, Pierre Moustiers en de regisseur) van het succesvolle epos van de romancier Maurice Druon, die op realistische en meedogenloze wijze de heersende klasse in Frankrijk ten tijde van het interbellum (de periode tussen WO I en WO II) beschrijft. Denys de la Patelli[KA2]ere maakte in 1958 van deze roman al eens een (slechte) bewerking voor film. Deze plichtmatige versie lijdt aan wisselvallig spel en een gebrek aan persoonlijke stijl. Daarentegen zijn wel de sfeer en de mentaliteit van destijds goed weergegeven.

Les dossiers de l'inspecteur Lavardin: Le diable en ville

1988 | Mysterie

Frankrijk 1988. Mysterie van Christian de Chalonge. Met o.a. Jean Poiret, Bruno Cremer, Bulle Ogier, Nathalie Nell en Michel Berto.

De tweede INSPECTEUR LAVARDIN-film betreft een moordgeval in de fraaie omgeving van de baai van Arcachon, waar een stakende arbeider is omgebracht. De uit Parijs afgereisde smeris (Poiret) begint een onderzoek en hij concentreert zich algauw op de fabrieksdirecteur Cremer. Diens broer, de Prefect van Gironde, laat hem weten dat hij het onderzoek moet staken, maar de onverschrokken, koele Lavardin laat zich niet meer tegenhouden, als een getuige vermoord wordt. De cynische speurder klaart de zaak op, die een onverwachte ontknoping heeft. Klassieke aanpak van een onderhoudende krimi naar een idee van Claude Chabrol, die samen met Dominique Roulet het scenario schreef. Pascal Marti schoot de plaatjes.

La bande des quatre

1988 | Drama, Thriller

Frankrijk 1988. Drama van Jacques Rivette. Met o.a. Bulle Ogier, Benoît Régent, Fejria Deliba, Bernadette Giraud en Inès De Medeiros.

Rivette is van mening dat een film gefilmd toneel behoort te zijn. In zijn oeuvre heeft hij deze opvatting consequent in praktijk gebracht. Dit werk wordt gekenmerkt door drie plaatsen van handeling: de toneelrepetities in een theatertje in Parijs, een café en het huis, waar de vier toneelspelende vriendinnen wonen. Wat er verder gebeurt, wordt duidelijk door vermoeiend geklets dat de hoofdpersonen met elkaar voeren. En dit langer dan twee en een half uur.

Terre étrangère

1987 | Drama

Frankrijk​/​​Oostenrijk 1987. Drama van Luc Bondy. Met o.a. Michel Piccoli, Bulle Ogier, Wolfgang Hübsch en Gabriel Barylli.

Een bewerking van het stuk van de Oostenrijkse dramaturg en romancier Arthur Schnitzler (1862-1931), die bovendien arts en vriend van Freud was en volledig in de ban van de psychopathologie verkeerde. De zwakke plek in deze film: de regisseur wil niets anders dan theater maken. Maar toch is deze analyse van een Oostenrijkse familie omstreeks 1910 even scherp en intens is als bij Ingmar Bergman, voorwaar geen gering compliment. Bovendien komen opmerkelijke acteerprestaties de film zeer ten goede.

Das Weite Land

1987 | Drama, Romantiek

Duitsland​/​​Oostenrijk 1987. Drama van Luc Bondy. Met o.a. Michel Piccoli, Bulle Ogier, Milena Vukotic, Jutta Lampe en Wolfgang Hübsch.

Bondy maakte zijn tweede bioscoopfilm naar een toneelstuk van Arthur Schnitzler. Hij portretteert de wereld van de gegoede burgerij in het Wenen van de eeuwwisseling. Centraal staat de industrieel Hofreiter die, door zijn door geldingsdrang en verveling ingegeven escapades, het leven van de mensen in zijn omgeving verstoort. Een indrukwekkende film door de geslaagde karakters en de stemmige weergave van een tijdperk.

Candy Mountain

1987 | Muziek, Drama

Zwitserland​/​​Frankrijk​/​​Canada 1987. Muziek van Robert Frank en Rudy Wurlitzer. Met o.a. Kevin J. O'Connor, Harris Yulin, Tom Waits, Bulle Ogier en Roberts Blossom.

John (O`Connor), een jonge werkloze popster, krijgt de opdracht de mysterieuze Elmore Silk (Yulin) te gaan zoeken, die al twintig jaar wordt vermist. Hij was de beroemdste gitaarbouwer ter wereld. In werkelijkheid gaat het om een soort parodie en een afstandelijke satire op de veel gemaakte 'road movie', voortgekomen uit de tijdgeest van 1968 met als thema de zwerftocht van de hoofdpersoon. Ongelijkmatige maar over het algemeen vindingrijke scènes met vele knipogen naar de cinefielen, een onderhoudend tempo en een bitterzoete schets van mensen aan de zelfkant van het bestaan. Een intrigerende samenwerking tussen fotograaf/cineast Frank en scenarioschrijver Wurlitzer met een bont gezelschap van muzikanten en acteurs. Deze voor het merendeel Frans-Zwitserse produktie is in Canada opgenomen, met mooie romantische en realistische landschapsbeelden van Pio Corradi en een grotendeels Angelsaksische casting. Scenario van Rudy Wurlitzer.

Mon Cas

1985 | Experimenteel

Portugal​/​​Frankrijk 1985. Experimenteel van Manoel de Oliveira. Met o.a. Bulle Ogier, Luis Miguel Cintra, Axel Bougosslavsky, Fred Personne en Héloise Mignot.

Een vrije bewerking van O Meu caso van José Régio met fragmenten uit Pour en finir et autres foirades van Samuel Beckett er gratis bij geleverd, terwijl de regisseur - meestal meer geïnspireerd - ons bovendien op het bijbelboek Job onthaalt. Dat alles vormt uiteindelijk een naar willekeur bij elkaar geraapt zootje, dat ook nog eens erg uitvoerig is en zeker geen film oplevert, vanwege het ontbreken van een degelijk scenario. Wezenlijk talent ontbreekt bij de vertolkers en alleen zo nu en dan is sprake van geniale invallen. MON CAS blijft echter teleurstellend.

L'Enigme blanche

1985 | Thriller, Drama

Duitsland​/​​Italië​/​​Frankrijk 1985. Thriller van Peter Kassovitz. Met o.a. Jean Rochefort, Bulle Ogier, Claude Rich en Bruno Cremer.

De verfilming van de gelijknamige roman van Roger Gouze. De personages bevinden zich in een ingesneeuwde bergchalet waardoor ze zijn afgesneden van buitenwereld. In het begin komt een van hem om, meegesleurd door een lawine. Althans zo lijkt het. Maar twijfel en verdenking doen hun intrede. Kassovitz, die voornamelijk voor de televisie werkt (en slechts één film voor de bioscoop maakte), weet op knappe wijze suspense à la Hitchcock aan te brengen, de besloten ruimte van de handeling komt zeer beklemmend over. Bovendien wordt hij gesteund door prima acteurs.

Tricheurs

1984 | Drama

Frankrijk​/​​Duitsland​/​​Polen 1984. Drama van Barbet Schroeder. Met o.a. Jacques Dutronc, Bulle Ogier, Kurt Raab, Virgilio Teixeira en Robby Müller.

In het casino van Madeira ziet gokverslaafde Elric de grote 7 op de rode jurk van Suzie en bombardeert haar tot zijn talisman aan de roulettetafel. Wanneer Elric een samenwerking aangaat met louche profgokker Jorg, verlaat Suzie hem. Veel later zien ze elkaar terug en de vlam slaat opnieuw in de pan: ook Suzie blijkt door het spel bevangen. Typisch Schroeder-psychodrama over obsessieve personages moet veren laten vanwege het weinig plausibele plotelement van de getrukeerde roulettekogel. De perfide ondertoon, Dutronc en Ogiers zwoele charme maken de film niettemin fascinerend.

L'homme de la nuit

1984 | Drama

Frankrijk 1984. Drama van Juan Luis Buñuel. Met o.a. Georges Wilson, Véronique Delbourg, Claude Giraud en Bulle Ogier.

Bewerking van de fantastische roman van Gaston Leroux. In 1917 verlaat een trein St. Petersburg met aan boord prins Maxime (Wilson) en zijn jonge vrouw Maria (Delbourg), die hun eerste huwelijksnacht ingaan. Dan duikt plots de onbekende op die zijn naam aan de titel gegeven heeft en er met Maria vandoor gaat. Gedreven door een obsessionele drang besluit Maxime twintig jaar te wachten voordat hij zich via hun kinderen op hen wreekt. Wanneer die tijd verstreken is wonen Maria en haar 'schaker' in Parijs met hun twee kinderen van zeventien en achttien jaar. Maxime slaat inderdaad toe: er rest Frank niets dan te strijden tegen zijn verdriet. Als dit geen feuilleton is! Dat verklaart waarom de getalenteerde regisseur een zekere afstand bewaard heeft en het verhaal met een souvereine onverschilligheid behandeld heeft, zodat de film nogal koud en uiterst gestileerd overkomt, hoewel het camerawerk briljant is. Tamelijk

Seuls

1981 | Drama

Zwitserland 1981. Drama van Francis Reusser. Met o.a. Niels Arestrup, Christine Boisson, Michael Lonsdale, Bulle Ogier en Olimpia Carlisi.

Een dertiger duikt in zijn jeugdherinneringen als hij in een foto-automaat een vergeten kiekje vindt van een jonge vrouw die frappant veel op zijn overleden moeder lijkt. Na een reeks van ontmoetingen met mensen die het ook moeilijk hebben in hun liefdesbeleving en nadat hij via een transseksueel tot de ontdekking komt dat hij wellicht homofiel is, verdwijnt hij samen met het kind dat hij ooit zelf was. Een volledig in mineur gehouden film met overdreven opzettelijke en uitsluitende treurigheid die een monument van verveling wordt, en niet eens het compliment mag krijgen dat hij zo interessant bedoeld was. De uiterst begaafde acteurs houden een wedstrijdje somber staren; alleen de fotografie heeft kwaliteiten.

La Derelitte

1981 | Drama, Romantiek, Mysterie

Frankrijk 1981. Drama van Jean-Pierre Igoux. Met o.a. Bulle Ogier, Daniel Olbrychski, Gérard Blain, Jean-François Balmer en Denis Manuel.

Getrouwe bewerking van het boek van Véra Feyder dat werkelijkheid, verbeelding, fantasie, hartstocht en waanzin weet te combineren. Igoux is er niet helemaal in geslaagd deze melange geloofwaardig over te brengen. Niettemin een ambitieus debuut dat ondanks de leemtes een groot talent toont.

Aspern

1981 | Drama

Portugal 1981. Drama van Eduardo de Gregorio. Met o.a. Bulle Ogier, Jean Sorel, Alida Valli, Ana Marta en Teresa Madruga.

Statisch maar intens psychologisch drama met Sorel als Jean Decaux, een schrijver die werkt aan een biografie van de dichter Jeffrey Aspern en die diens ondertussen bejaarde vriendin opzoekt om van haar correspondentie en eventueel ongepubliceerd werk van de man los te krijgen. Het wordt een moeizame toenadering in de geïsoleerde villa waar de oude vrouw woont met haar nichtje. Een curieuze, maar strenge en steriele film. Naar het boek The Aspern Papers van Henry James.

Agatha et les lectures illimitées

1981 | Experimenteel

Frankrijk 1981. Experimenteel van Marguerite Duras. Met o.a. Bulle Ogier en Yann Andréa.

Broer en zus, die een geheime liefde voor elkaar koesteren, zien elkaar na vele jaren weer in een verlaten villa in een verlaten badplaats. Hun zwijgen roept het verleden op. Ze verlaten elkaar opnieuw: het is in hun herinneringen niet mooier geworden dan het was want 'alles was zo mooi, veel mooier dan de herinnering'. Paradoxaal genoeg gaat een hartstochtelijke lyriek in deze film gepaard met een uitermate starre beeldafstelling en lange opnamen waarop weinig te zien valt. Een 'ongewenste, verboden, niet weer te geven emotie' weergegeven als een soort obsessie. Cinema van het afwezige, de herinnering, de eenzaamheid en de vergetelheid. Een film die met geen andere te vergelijken is.

Le Rose et le Blanc

1980 | Avonturenfilm, Fantasy, Mysterie

Frankrijk 1980. Avonturenfilm van Robert Pansard-Besson. Met o.a. Raymond Pellegrin, Bulle Ogier, Michael Lonsdale, Yves Alfonso en Vittorio Caprioli.

Deze film hoort thuis bij dat zeldzame rijtje films dat net zo origineel en onmogelijk om na te vertellen is als ZAZIE DANS LE METRO, waarmee hij verschillende punten van overeenkomst vertoont. Denk ook aan L`ANNEE DERNIERE A MARIENBAD of HISTOIRE DU MANUSCRIT TROUVE A SARAGOSSE. Ditmaal speelt het in Parijs. Een moza[KA3]iekvormige allegorie in een dromerig-po[KA3]etisch- komische stijl met talloze knipogen en imitaties (van HOTEL DU NORD tot LES PARAPLUIES DE CHERBOURG), die ondanks enkele langdradige momenten eé[KA1]n van de beste in zijn soort is.

Le Pont du nord

1980 | Experimenteel, Mysterie

Frankrijk 1980. Experimenteel van Jacques Rivette. Met o.a. Bulle Ogier, Pascale Ogier, Pierre Clémenti, Jean-François Stévenin en Benjamin Baltimore.

Een uit de gevangenis ontslagen vrouw komt in contact met een eenvoudig meisje en merkt dat haar vroegere minnaar door gokschulden in een geheimzinnig complot is verstrikt. Samen en onafhankelijk van elkaar proberen de vrouwen zijn missie uit te voeren, terwijl ze zich overal en door iedereen bespied wanen. Nieuw experiment van Rivette met fictie en representatie daarvan heeft een scenario-opbouw in etappen, wat de film ondanks alle fantasie en speelsheid erg cerebraal maakt. De geboden speelruimte aan moeder en dochter Ogier leidt toch tot opmerkelijke individuele scènes, terwijl Parijs met zijn bekende historische monumenten mysterieus anders in beeld is gebracht.

La mémoire courte

1979 | Thriller

Frankrijk​/​​België 1979. Thriller van Eduardo de Gregorio. Met o.a. Nathalie Baye, Bulle Ogier, Philippe Léotard, Adrian Brine en Claire Wauthion.

Judith Mesnil (Baye) werkt als tolk voor Unesco. Op een dag wordt haar gevraagd onderzoek te doen naar de schrijver Marcel Jaucourt, om het leven gekomen bij een auto-ongeluk in Argentinië. Ze ontdekt dat hij met een boek bezig was over verborgen nazi's en komt op het spoor van een man die op oorlogsmisdadigers jaagt. Regisseur De Gregorio en scenarist Edgardo Cozarinsky maken het de kijker niet makkelijk door een acteur verschillende personages te laten spelen. Leuk zijn de cameo's van collega-regisseurs Jacques Rivette, Benoît Jacquot, Barbet Schroeder en Frédéric Mitterrand.

Die Dritte Generation

1979 | Drama, Komedie

Duitsland 1979. Drama van Rainer Werner Fassbinder. Met o.a. Harry Baer, Margit Carstensen, Hark Bohm, Eddie Constantine en Hanna Schygulla.

Fassbinders aanklacht tegen het kreupele politieke denken van de Westduitse terroristen werd een film met schitterende acteerprestaties over de ontvoering van een rijke Amerikaan door uit gegoede kringen afkomstige 'linkse' activisten. De geluidsband is een mengelmoes van dialoog en costant jengelende tv's en radio's. Scenario en camerawerk van regisseur Fassbinder.

Le Navire night

1978 | Experimenteel

Frankrijk 1978. Experimenteel van Marguerite Duras. Met o.a. Dominique Sanda, Bulle Ogier en Mathieu Carrière.

Een SOS-telefoonlijn verbindt gedurende de nacht een getrouwde vrouw die aan leukemie lijdt, met een onbekende man. Hierdoor ontstaat een verbale liefdesrelatie, die weer teniet wordt gedaan omdat ze mogelijk steeds gelogen heeft. De film is niet meer dan een tamelijk willekeurige, hoewel zeer esthetische illustratie bij de geluidsband waarop Duras zelf de dialoog voert met collega-cineast Benoît Jacquot. De uiterst muzikale stem van Duras heeft een magisch effect. Men kan zich echter afvragen of hier nog wel van 'film' te spreken is.

Sérail

1976 | Mysterie, Komedie

Frankrijk 1976. Mysterie van Eduardo de Gregorio. Met o.a. Leslie Caron, Bulle Ogier, Marie-France Pisier en Corin Redgrave.

Een Britse schrijver koopt een onttakeld landhuis in Frankrijk dat behalve door een kordate huishoudster bewoond blijkt door twee contrasterende jonge vrouwen die aanvankelijk ieder voor zich volhouden dat ze de enige bewoonster zijn. Ge[KA3]intrigeerd en op zoek naar romanstof laat hij zich door middel van erotische kat-en-muis spelletjes steeds verder inspinnen totdat ze hem offeren aan het huis dat zich definitief afsluit. De Ironische [KL]Spielerei[KLE] geeft de actrices alle gelegenheid tot ironisch en prikkelend spel dat het labyrintachtig scenariostramien (De Argentijnse regisseur is Borgès-specialist) invult met dwarse komediescènes.

Maitresse

1976 |

1976. Barbet Schroeder. Met o.a. Roland Bertin, Bulle Ogier, Gérard Depardieu, Nathalie Keryan en Andre Rouyer.

Een Britse schrijver koopt een onttakeld landhuis in Frankrijk dat behalve door een kordate huishoudster bewoond blijkt door twee contrasterende jonge vrouwen die aanvankelijk ieder voor zich volhouden dat ze de enige bewoonster zijn. Ge[KA3]intrigeerd en op zoek naar romanstof laat hij zich door middel van erotische kat-en-muis spelletjes steeds verder inspinnen totdat ze hem offeren aan het huis dat zich definitief afsluit. De Ironische [KL]Spielerei[KLE] geeft de actrices alle gelegenheid tot ironisch en prikkelend spel dat het labyrintachtig scenariostramien (De Argentijnse regisseur is Borgès-specialist) invult met dwarse komediescènes.

Jamais plus toujours

1976 |

Frankrijk 1976. Yannick Bellon. Met o.a. Bulle Ogier, Loleh Bellon, Jean-Marc Bory, Marianne Epin en Bernard Giraudeau.

Claire (Ogier) keert terug naar Parijs, na een lange periode van vrijwillige verbanning na de dood van Agathe (Bellon), met wie zij zeer goed bevriend was. Op dwangmatige wijze loopt zij de veilinghallen af op zoek naar alles wat zij kan terugkopen, van wat ooit aan Agathe toebehoorde en bij opbod is verkocht. Daar ontmoet zij Matthieu (Bory) die ook in de ban van de overledene verkeert. Ze beginnen een relatie en Claire kan weer genieten van het echte leven. Zorgvuldige beschrijving van een zwerftocht, boordevol diepgaande en subtiele emoties die de kijker meeneemt naar de grenzen van de wanhoop. Een trage en tot in de puntjes uitgewerkte film, die werkelijk weet te fascineren, net als het andere werk van deze regisseuse.

Duelle

1976 | Mysterie, Experimenteel, Komedie

Frankrijk 1976. Mysterie van Jacques Rivette. Met o.a. Bulle Ogier, Juliet Berto, Jean Babilée, Nicole Garcia en Hermine Karagheuz.

Twee maangodinnen - een van het licht, een van het duister - zijn op aarde om een magische steen te vinden. Zij doen een beroep op de steun van stervelingen, die zich niet zó laten manipuleren als de godinnen hadden verwacht. Dit verwarrende en ondoorzichtige verhaal vol labyrinten en dubbele bodems is ondanks alle onbegrip die het wekt boeiend door transformatie van het alledaagse of nachtelijke Parijs in een magisch theaterdecor voor het verschuivende rollenspel van de inspirerende en geïnspireerde actrices. Deel 1 van een trilogie met NOROÎT en MERRY-GO-'ROUND. Scenario van Eduardo de Gregorio, Marilu Parolini en Jacques Rivette. Camerawerk van William Lubtchansky.

Des journées entières dans les arbres

1976 | Drama

Frankrijk 1976. Drama van Marguerite Duras. Met o.a. Madeleine Renaud, Jean-Pierre Aumont, Bulle Ogier en Yves Gasq.

Moeder en zoon hebben elkaar in tien jaar niet gezien. Zij is minder welgesteld dan hij dacht, hij blijkt animator in een morsige nachtclub, heeft een hoerige vriendin en gokschulden. Ondanks teleurstellingen over en weer vinden ze elkaar tenslotte in herinneringen aan vroeger. Duras bewerkte haar eigen roman tot toneelstuk en vervolgens tot film die ondanks de sobere, statische stijl haar meest toegankelijke werd, met een opmerkelijke Renaud.

Maîtresse

1975 | Drama, Erotiek

Frankrijk 1975. Drama van Barbet Schroeder. Met o.a. Bulle Ogier, Gérard Depardieu, Holger Löwenadler, André Rouyer en Tony Taffin.

Een berooide provinciaal verkoopt huis aan huis kunstboeken en verkent daarbij ook de mogelijkheden tot inbraak. Zo wordt hij geconfronteerd met het dubbelleven van een aantrekkelijke flatbewoonster die een etage lager meesteres is van masochistische client[KA2]ele. Nieuwsgierigheid en een zekere fascinatie doen hem aan haar `mises-en-sc[KA2]ene` deelnemen en hij leert de strikte scheiding van beide levens accepteren van de vrouw van wie hij gaat houden, maar ze blijkt n[KA2]og een (geheim) leven te hebben. Schroeder meende dat dat weinig bekende aspect van de erotiek voldoende interessante filmstof was en vergat daardoor zijn scenario dat geen moment boeit of overtuigt. De klinische, onsensationele presentatie van sadistische praktijken geeft een zekere fascinatie, maar draagt niets bij tot de dramatiek. De broze, meisjesachtige Ogier is een verrassende, maar weinig overtuigende keus voor de rol van meesteres.

En Lykkelig skilsmisse

1975 | Drama, Komedie

Frankrijk​/​​Denemarken 1975. Drama van Hanning Carlsen. Met o.a. Jean Rochefort, André Dussollier, Daniel Ceccaldi, Bulle Ogier en Anne-Lise Gabold.

Een triest drama dat zich afspeelt in Sologne, maar dat de kijker eerder in de sfeer van de verwrongen werken van een Strindberg of een Hjalmar Bergman brengt. Geen wonder met een noordelijke regisseur als tussenpersoon. Een uitermate ingewikkeld plot dat grosso modo over de mislukkingen in de liefde van een man vertelt die, zich slachtoffer wetend van een weddenschap, zelfmoord pleegt. Het talent van de cineast is niet aan de orde (SULT), en deze film bevat sterke scènes, maar heeft te lijden onder het veelomvattende scenario en de zwaar verteerbare dialogen. Zijn enige in Frankrijk gemaakte film werd slecht ontvangen.

Mariage

1974 | Drama

Frankrijk 1974. Drama van Claude Lelouch. Met o.a. Bulle Ogier, Rufus, Marie Déa, Caroline Cellier en Bernard LeCocq.

Een voor Lelouch ongewone, anti-romantische film waarin in vier episodes uit een periode van dertig jaar het mislukken van een huwelijk wordt getoond. Het overmatig groot accent op hatelijkheden, onverschilligheid en ruzies maakt het onwaarschijnlijk dat de echtelieden het zó lang bij elkaar uithouden. De acteurs doen hun best, maar worden niet zeer overtuigend ouder.

La Paloma

1974 | Avonturenfilm, Romantiek

Frankrijk​/​​Zwitserland 1974. Avonturenfilm van Daniel Schmid. Met o.a. Ingrid Caven, Peter Kern, Peter Chatel, Bulle Ogier en Jérôme-Olivier Nicolin.

Een nachtclubzangeres met een fatale ziekte gaat gelaten in op het aanzoek van een verliefde graaf. Door zijn zorg gaat haar gezondheid vooruit tot ze de minnares wordt van de vriend van haar man. Dit melodrama over een bezeten liefde tot over de dood kreeg een zeer persoonlijke vormgeving, met beelden als oude kitschprentbriefkaarten en smartlappen en opera-aria's op geluidsband, met ironische en vervreemde effecten voor excessieve emoties. De film maakte van Caven een cultster.

Céline et Julie vont en bateau

1974 | Experimenteel, Mysterie, Komedie

Frankrijk 1974. Experimenteel van Jacques Rivette. Met o.a. Juliet Berto, Dominique Labourier, Bulle Ogier, Marie-France Pisier en Barbet Schroeder.

Bibliothecaresse wordt uit een al te kalm bestaan gelokt door een goochelaarster - zoals Alice door het konijn in ALICE IN WONDERLAND - en meegesleept in reeks van denkbeeldige avonturen, waarbij ze met name ingrijpen in intriges van twee vrouwen om de gunst van een weduwnaar die diens kleine dochtertje naar het leven staan, waarbij ze zelf voor de anderen onzichtbaar blijven en het kind redden door het mee te nemen in hun wereld. Volstrekt unieke komedie gebruikt fantastisch uitgangspunt als aanleiding om verschillende soorten fictie te parodiëren en te relativeren en actrices die zelf aan het scenario meewerkten, kans tot aanstekelijk spontaan spel te geven. Daardoor wordt herkenbaar Parijs verrassende wonderwereld, waarin illusies even snel worden opgebouwd als afgebroken.

Projection privée

1973 | Drama

Frankrijk 1973. Drama van Françoise Leterrier en Francois Leterrier. Met o.a. Jean-Luc Bideau, Françoise Fabian, Bulle Ogier, Jane Birkin en Jacques Weber.

Een regisseur wil een film maken over een tragische episode toen hij zijn vriendin bedroog met een jongere vrouw en zij zich verdronk. Inmiddels is hij met een tweede vriendin getrouwd die vreest dat de geschiedenis zich zal herhalen met de actrice die 'haar rol' gaat spelen. Bovendien weet zij dat de werkelijkheid anders is dan hij denkt en in zijn scenario heeft geschreven. De film combineert psychologisch drama met de ontluistering van het creatief proces: fictie wordt gevoed door werkelijkheid maar vervalst die werkelijkheid ook als het dramatisch beter uitkomt. De sobere en eerlijke aanpak wordt gesteund door het voortreffelijk acteren.

Out one: Spectre

1973 | Experimenteel, Mysterie

Frankrijk 1973. Experimenteel van Jacques Rivette en Suzanne Schiffman. Met o.a. Juliet Berto, Jean Bouise, Françoise Fabian, Bernadette Lafont en Jean-Pierre Léaud.

De speurtocht van L[KA1]eaud naar een geheimzinnig complot, waarbij dertien mensen betrokken zouden zijn in een machtsstrijd binnen de Vijfde Republiek, is niet meer dan een rode draad om een reeks acteurs contrasterend bij elkaar te brengen of onafhankelijk van elkaar te tekenen in uiteenlopende spelstijlen. De repetities van Griekse tragedies onder een autoritaire regisseur en in een democratische interpretatie vanuit de acteurs zelf nemen een belangrijke plaats in binnen deze film die na voltooiing in 1971, 820 minuten duurde en bekend staat als OUT ONE, maar in de bekorte versie een opmerkelijke eenheid blijkt te hebben, ook door de fotografie die met simpele middelen van het herkenbare Parijs een vervreemde fantasiewereld maakt als theaterdecor waar binnen alles mogelijk is. De oorspronkelijke versie van twaalf uur en veertig minuten werd in 1990 ingedeeld in acht opeenvolgende episoden die op tv werden vertoond met het predicaat OUT 1 - Noli me tangere. Rivette, die bekend staat om zijn minachting voor het publiek, heeft maar [KA1]e[KA1]en succesfilm gemaakt (de aanvankelijk verboden LA RÉLIGIEUSE) en wordt gerekend tot de nouvelle-vague regisseurs, maar het grootste deel van zijn tijd heeft hij doorgebracht als redacteur van het filmtijdschrift Cahiers du Cinéma.

George qui?

1973 | Biografie

Frankrijk 1973. Biografie van Michèle Rosier. Met o.a. Anne Wiazemsky, Alain Libolt, Jean-Claude Nordman, Bulle Ogier en Jean-Pierre Kalfon.

Een getrouwde provinciaalse vlucht in de 19de eeuw naar Parijs en wordt de geliefde van de jonge schrijver Alfred de Musset. Ze gaat zelf romans schrijven en wordt de vriendin en inspirator van componist Chopin. Ze gaat zich met politiek bezighouden, maar de revolutie van 1848 mislukt. De biografie van Aurore Dupin, die 'George Sand' zou worden, werd door de debuterende journaliste tot een feministisch pamflet gemaakt, waarbinnen fascinatie van het onderwerp te zelden kansen krijgt. De anachronistische vormgeving die de stijl van tv-reportages afwisselt met stukjes 'museumtoneel' is al even irritant, al valt te prijzen dat de heldin niet uitsluitend tot voorbeeldige heilige wordt gemaakt.

Bel ordure

1973 |

Frankrijk 1973. Jean Marboeuf. Met o.a. Bulle Ogier, Claude Brasseur, Jean Rochefort, Andréas Voutsinas en Fernand Guiot.

Goochelaar werkt in morsige nachtclub waar ook zijn vriendin als zangeres optreedt. Politie-inspecteur wil hem bekentenis afdwingen, hoewel hij niets op zijn geweten denkt te hebben. Reeks gebeurtenissen verstoort evenwicht in artiestenwereldje waarbij alleen de zangeres doorbreekt naar succes. Nachtclubpodium wordt afspiegeling van de maatschappij in gestileerde satire die aantal verrassende kwaliteiten heeft, behalve duidelijkheid.

la Vallée

1972 |

Frankrijk 1972. Barbet Schroeder. Met o.a. Bulle Ogier, Michael Gothard, Jean-Pierre Kalfon, Valérie Lagrange en Monique Giraudy.

Een consulsvrouw gaat mee met een expeditie naar nog onontdekte gebieden op Nieuw-Guinea waarbij ze de Mapouga- papoea's treffen die hen in hun rituelen inwijden. De bedoelde kritiek op de 'cultus van het primitieve' bij westerse bourgeoisie komt door een schetsmatig scenario en slordige spelregie niet sterk over. Uitzonderlijke beelden van inderdaad nooit eerder geziene streken en inboorlingen maken de film - dankzij camerawerk van Nestor Almendros - tot een zintuiglijke ervaring, waarbij de Pink Floyd-muziek net te veel is.

Le charme discret de la bourgeoisie

1972 | Drama, Komedie

Frankrijk​/​​Italië​/​​Spanje 1972. Drama van Luis Buñuel. Met o.a. Fernando Rey, Delphine Seyrig, Stéphane Audran, Jean-Pierre Cassel en Paul Frankeur.

Een aantal personen uit de hogere klassen, onder wie de ambassadeur (Rey) van een fictieve bananenrepubliek en een bijzonder daadkrachtige bisschop, probeert langdurig, tevergeefs, om te dineren. Ze worden steeds maar onderbroken, door een politie-inval, door een sterfgeval, doordat de eettafel zich blijkt te bevinden op het podium van een theater. Buñuel liet zijn fantasie de vrije loop bij dit late werk van hem, een surrealistische komedie met scherpe randjes. Actrice Seyrig en het scenario van Buñuel en Jean-Claude Carrière wonnen een BAFTA, de film kreeg bovendien de Oscar voor de beste buitenlandse film.

Le Gang des otages

1972 | Drama, Misdaad

Frankrijk 1972. Drama van Edouard Molinaro. Met o.a. Bulle Ogier, Daniel Gauchy, Gilles Segal, Gérard Darrieu en Armand Mestral.

Een door een asociale jeugd misdadiger geworden man komt - na schietpartij in een bordeel - met zijn vrouw en een medeplichtige voor in een rechtszaak en weet te ontsnappen door de rechter en de griffier te gijzelen. Film geeft ware gebeurtenissen een standaard-scenariobewerking met onwaarschijnlijke en quasi-gevoelige momenten zodat een doorsnee-misdaad thriller overbleef, die slechts bij vlagen weet te boeien. Spel van hoofdrolspelers stijgt boven het cliché uit.

Rendez-vous à Bray

1971 | Drama

België​/​​Frankrijk 1971. Drama van André Delvaux. Met o.a. Anna Karina, Mathieu Carrière, Roger Van Hool, Bulle Ogier en Martine Sarcey.

Tijdens WOI wordt een jongeman door zijn vriend ontboden in een afgelegen villa. Daar blijkt alleen een mooie zwijgzame huishoudster aanwezig te zijn, aan wie hij de voorgeschiedenis van de vriendschap vertelt. Hij brengt de nacht met haar door, terwijl de vriend nooit komt opdagen. Een sfeervolle en hoogst persoonlijke film van deze Belgische regisseur over de invloed van de verstrijkende tijd op menselijke gedragingen en relaties, in de stijl van magisch realisme. Naar verhaal van Julien Cracq.

La Salamandre

1971 | Drama

Frankrijk​/​​Zwitserland 1971. Drama van Alain Tanner. Met o.a. Bulle Ogier, Jean-Luc Bideau, Jacques Denis, Véronique Allain en Marcel Vidal.

Een krantebericht over een proces waarbij een jonge arbeidster is beschuldigd van een moordpoging op haar oom en wegens gebrek aan bewijs is vrijgesproken, brengt journalisten op het idee voor een filmscenario. Ze zoeken contact met het meisje om achter haar geheim te komen. Ze verzet zich tegen ieder verdergaand contact en intregatie met haar omgeving. Een doorbraakfilm van de moderne Zwitserse cinema vertelt geen gangbare intrige, maar geeft een zowel psychologische als maatschappelijke portrettering. Spontaan en dwars-ironisch spel van de drie hoofdrollen compenseert theoretische uitgangspunten van vormgeving. Cultuurfilosoof John Berger schreef mee aan scenario.

M... comme Mathieu

1970 | Drama

Frankrijk 1970. Drama van Jean-François Adam. Met o.a. Sami Frey, Brigitte Fossey, Bulle Ogier, Roland Dubillard en Laurent Douieb.

Een man komt na een depressie uit een psychiatrische inrichting en betrekt een flat, zonder vrouw en kind. In zijn verbeelding is er een nieuwe geliefde, die niemand anders is dan zijn echtgenote in de beginperiode van hun liefde. Zijn vrouw gaat mee met zijn fantasie[KA3]en, maar slaagt er niet in zijn isolement te doorbreken. Deze opmerkelijke persoonlijke debuutfilm van een toneelregisseur (die na nog twee films zelfmoord zou plegen) toont een vervreemding van de werkelijkheid zonder de realiteit uit de film te bannen of aan te tasten. De acteurs geven de broze rollen overtuigingskracht, vooral Fossey (ex-mevrouw Adam).

Les Stances à Sophie

1970 | Drama, Komedie

Frankrijk 1970. Drama van Moshé Mizrahi. Met o.a. Bernadette Lafont, Michel Duchaussoy, Bulle Ogier, Serge Marquand en Virginie Thévenet.

Een vrijgevochten jonge vrouw trouwt met een ambtenaar en probeert zich in een traditioneel rolpatroon te schikken. Onder invloed van een huisvriendin - die dodelijk verongelukt - kiest ze toch weer voor een eigen leven. Deze vroeg-feministische film - naar de roman van Christiane Rochefort - toont uitstekend spel van Lafont en Ogier, maar het beeld van het middenklasse-milieu is oppervlakkig-karikaturaal en de mannen krijgen geen bestaansrecht. De 'free jazz'-muziek is op zich prachtig, maar eist te veel aandacht voor zichzelf op.

L' Amour fou

1969 | Experimenteel

Frankrijk 1969. Experimenteel van Jacques Rivette. Met o.a. Jean-Pierre Kalfon, Bulle Ogier, Michèle Moretti, Josée Destoop en Françoise Godde.

Al het werk van Jacques Rivette getuigt van grondige bespiegelingen over macht, beperkingen en dubbelzinnigheden van visuele taal. Gedurende meer dan vier uur bevindt een paartje zich in twee afgesloten ruimten vanwege de mise en scène van het toneelstuk Andromaque. Samengevat, de 35 mm camera kijkt televisie, die op haar beurt naar toneel kijkt. Dit resulteert in uitermate subtiele variaties, zo subtiel dat ze verloren raken in een labyrint van signalen die op hun beurt weer slaan op een tweede filmlaag over de betrekkingen die het paar er zelf innerlijk op nahoudt. Deze even ambitieuze als gewaagde poging gaat uiteindelijk onder in een zee van verveling.

Pierre et Paul

1968 | Drama

Frankrijk 1968. Drama van René Allio. Met o.a. Pierre Mondy, Bulle Ogier, Robert Juillard, Pierre Santini en Madeleine Barbulée.

Een bouwvakker van middelbare leeftijd die zich tot chef- constructeur heeft opgewerkt voelt zich in zijn functie bedreigd door de komst van een jonge ingenieur. De dood van zijn vader brengt onverwachte schulden met zich mee, en de zorg voor zijn moeder drukt zwaar op hem. Hoofdrol van Mondy redt de al te sobere verfilming van een raak geobserveerd scenario.

Les idoles

1968 | Musical

Frankrijk 1968. Musical van Marc'o. Met o.a. Bulle Ogier, Pierre Clémenti, Jean-Pierre Kalfon, Bernadette Lafont en Valérie Lagrange.

In de jaren zestig rebelleren Gigi la Folle, Simon le Magicien en Charly le Surineur, fictieve Franse yéyé-popsterren, tegen de amusementsindustrie die hen als product exploiteert. Deze Pop Art-knalfuif, filmbewerking door avantgardist Marc'O van zijn theatershow uit 1966, stuitert van de ene tijdgeestscène naar het andere muziekintermezzo. Terwijl kleuren en decors van het scherm springen gooit vooral mafketel Clémenti alle remmen los. De première in juni '68 werd een miskleun; de doelgroep was nog aan het aksievoeren. Jean Eustache monteerde, Bernadette Lafont en zangeres Valérie Lagrange spelen bijrolletjes.