Stéphane Derossis: cast.
Er zijn 2 films gevonden.

Pause café, pause tendresse 6 : Betty, 15 ans

1988 | Drama

Frankrijk 1988. Drama van Serge Leroy. Met o.a. Véronique Jannot, Bernard Le Coq, Laura Manzsky, Olivia Brunaux en Stéphane Derossis.

De vijftienjarige Betty (Manzsky) wordt wegens verregaand wangedrag van het lyceum weggestuurd. Jo[KA3]elle Calvet (Jannot) vangt haar op. Het meisje stelt zich agressief en bijzonder cynisch op. Ondanks haar erg realistische kijk op het leven is Betty zeer gehecht aan haar zuster Diane (Brunaux) die op het punt staat te bevallen. Joëlle moet al beginnen met de oorzaak vast te stellen van het provocerende karakter van het meisje en staat weerom voor een uiterst moeilijke taak. Spijtig genoeg begint de kwaliteit van de scenario's die Georges Coulonges haalt uit zijn roman er zienderogen op achteruit te gaan. Waarom moet hij het hebben van de stroperige sentimentaliteit die in de eerste afleveringen handig omzeild werd. Jean-Paul Schwartz stond ook nu weer achter de camera.

Pause café, pause tendresse 2 : Une fleur pour ma mère

1988 | Drama

Frankrijk 1988. Drama van Serge Leroy. Met o.a. Véronique Jannot, Bernard Le Coq, Faye Gatteau, Frédéric Valade en Anna Gaylor.

Op een dag krijgt Jo[KA3]elle (Jannot) een telefoontje van F[KA1]elicit[KA1]e (Wouassi), een jonge Afrikaanse. Haar vriend Lo[KA3]ic (Valade) werd aangehouden. Er rusten zware verdenkingen op hem. De jongen, die al jarenlang niets meer van zijn moeder vernomen heeft, kan het leven in de gevangenis niet aan. Samen met Quentin (Marcellin), een opvoeder, tracht ze hem uit de gevangenis te krijgen. Op een ochtend krijgt ze bericht dat de jongen getracht heeft zelfmoord te plegen en dat hij zich in het hospitaal bevindt. Nieuwe uitdagingen voor maatschappelijke werkster Joëlle Calvet, die zich ditmaal moet verzetten tegen het logge gerechtelijke apparaat waar alle menselijkheid vreemd is. Maar ook familiale omstandigheden kunnen jongeren op de verkeerde weg helpen. Niets nieuws onder de zon, maar onderhoudend verteld. Georges Coulonges baseerde het scenario op zijn eigen roman. Fotografie van Jean-Paul Schwartz.