Henry Jaglom

Déja Vu

Verenigde Staten 1998. Romantiek van Henry Jaglom. Met o.a. Victoria Foyt, Wael Jolam, Aviva Marks, Karin Loew en Amnon Meskin.

Who is Henry Jaglom?

Verenigde Staten 1995. Documentaire van Alex Rubin en Jeremy Workman.

VV.

Last Summer In The Hamptons

Verenigde Staten 1995. Komedie van Henry Jaglom. Met o.a. Victoria Foyt, Viveca Lindfors, Jon Robin Baitz, Melissa Leo en Martha Plimpton.

Deze film is de kroniek van een drie generaties van toneelspelers, filmacteurs en varieté-artiesten, die met elkaar in een groot landhuis, The Hamptons, wonen. Ze vormen veel eerder een gemeenschap dan een hechte familie.

Babyfever

Verenigde Staten 1994. Drama van Henry Jaglom. Met o.a. Victoria Foyt, Matt Salinger, Dinah Lenney, Eric Roberts en Frances Fisher.

Carri[KA2]ere-vrouw Gena nadert de critische grens waarna getwijfeld kan worden of het moederschap nog mogelijk is. Juist op het moment dat zij haar vaste relatie James (Salinger) wil vragen haar in verwachting te brengen, komt oude vlam Anthony (Roberts) ten tonele en brengt haar aan het twijfelen.

Venice/Venice

Verenigde Staten 1992. Experimenteel van Henry Jaglom. Met o.a. Henry Jaglom, Nelly Alard, Melissa Leo, Suzanne Bertish en Daphna Kastner.

Jaglom`s (negende) film-over-de-film is uitsluitend interessant voor zijn fans en die schijnt hij te hebben in Venice in Californi[KA3]e, waar de film eindigt. Het grootste gedeelte gaat over het Filmfestival van Veneti[KA3]e, waar Jaglom, alias Dean de enige (!) Amerikaanse inschrijving is. Mooie Française, journaliste Alard interviewt hem en ze lullen eindeloos, maar het gaat nergens over. Behalve de regie en de hoofdrol, schreef hij het scenario en monteerde hij de rolprent. Hanania Baer stond achter de camera.

Eating

Verenigde Staten 1990. Drama van Henry Jaglom. Met o.a. Frances Bergen, Lisa Richards, Nelly Alard, Gwen Welles en Mary Crosby.

Op een verjaardagsfeestje zit een groep vrouwen te praten over eten en het leven - in die volgorde. Typisch Jaglom: zeer persoonlijk en met weinig geld gemaakt. Maar effectief is het wel! Het gesprek is fascinerend en vaak heel krankzinnig. Frances Bergen (weduwe van Edgar, moeder van Candice) is een openbaring. Camerawerk van Hanania Baer.

New Year's Day

Verenigde Staten 1989. Drama van Henry Jaglom. Met o.a. Henry Jaglom, Maggie Jakobson, Gwen Welles, Melanie Winter en David Duchovny.

Jaglom speelt een 45-jarige, zo pas gescheiden man die zich in een midlife-crisis bevindt. Hij besluit van L.A. naar New York te verhuizen en een appartement te huren, zodat hij gemakkelijker vrienden zal kunnen maken. Als hij aankomt, blijkt dat de flat nog niet vrijgemaakt is door de huidige bewoonsters, waardoor hij gedwongen is Nieuwjaarsdag met hun door te brengen. Jakobson heeft problemen met haar vriend en wil naar L.A. Winter zoekt een echtgenoot en wil een kind, terwijl Welles inzit over het verlies van haar vriendschap met Jakobson. Al gauw gaat het gesprek over relaties en seks en Jaglom flirt met Jakobson; hij biedt haar ten slotte de sleutels aan van zijn huis in L.A. Of het wat wordt, vermeldt de historie niet, want de film - een eenakter - heeft een open einde. Jaglom is een `Independent`, die het vak aan de snijtafel leerde (EASY RIDER) en die met een geheel eigen stijl filmt; zijn eigen rol die niet al te sterk is, zij hem vergeven; Jakobson doet het prachtig. Forman speelt de immigrant Lazlo.

Someone to Love

Verenigde Staten 1987. Drama van Henry Jaglom. Met o.a. Henry Jaglom, Andrea Marcovicci, Sally Kellerman, Orson Welles en Michael Emil.

In een theater in L.A., dat binnenkort moet worden afgebroken geeft Jaglom in de rol van regisseur `Danny` een feest ter gelegenheid van Valentijnsdag. Hij heeft daarvoor zijn kennissenkring uitgenodigd, die bestaat uit toneelspelers (w.o. zijn vriendin Marcovicci), zijn rijke broer (Emil), musici, schilders en andere artistiekelingen, die hij voor de camera ondervraagt over de liefde en alleen zijn. Een slaapverwekkende, intellectualistische egotrip van Jaglom, waarin hooguit Orson Welles' laatste optreden op het witte doek voor cinefielen interessant is.

Always

Verenigde Staten 1985. Komedie van Henry Jaglom. Met o.a. Henry Jaglom, Patrice Townsend, Joanna Frank, Allan Rachins en Melissa Leo.

Vrolijke komedie, met inzicht over relaties. Drie stellen - een stel dat gaat scheiden, een dat gaat trouwen en een dat al jaren getrouwd is - brengen het weekend van de vierde juli samen door. Het eerste stel wordt trouwens gespeeld door de regisseur en Townsend, zijn eigen ex-vrouw. Net als alle andere films van Jaglom niet geschikt voor ieders smaak.

Can She Bake a Cherry Pie?

Verenigde Staten 1983. Komedie van Henry Jaglom. Met o.a. Karen Black, Michael Emil, Michael Margotta, Frances Fisher en Martin Harvey Friedberg.

De lichtelijk neurotische en grillige Black is verslaafd aan junk-food; ze is pas door haar man verlaten en doolt door de straten van New York. Ze ontmoet in een eet-caf[KA1]e fitness- freak Emil (een pseudoniem voor regisseur Jaglom) - dat had ze beter niet kunnen doen, want hij praat zo'n beetje in hun snel begonnen relatie de hele film aan elkaar, nauwelijks de ruimte gevend aan haar, zijn vriend en collega Friedberg, platenbons Margotta en diens vriendin Fisher, die een oogje op hem heeft. In de finale verrast Black Emil met de mededeling dat ze zwanger is en u, kijker, bent alleen maar moe van al dat gelul.

National Lampoon Goes to the Movies

Verenigde Staten 1981. Komedie van Henry Jaglom en Bob Giraldi. Met o.a. Peter Riegert, Diane Lane, Candy Clark, Teresa Ganzel en Ann Dusenberry.

Ongelooflijk idiote parodie op 'de film'. In drie delen komen psychodrama's, soap-opera's à la Harold Robbins, Sidney Sheldon en politiefilms aan de orde. Een vierde deel, dat de rampenfilm in de tang nam en waarin Allen Goorwitz, Marcia Strassman en Kenneth Mars te zien zouden zijn geweest, is er gelukkig uitgesneden. Vergeleken met dit wanprodukt verdient ANIMAL HOUSE tien Oscars. Ook bekend als NATIONAL LAMPOON'S MOVIE MADNESS.

Sitting Ducks

Verenigde Staten 1980. Komedie van Henry Jaglom. Met o.a. Michael Emil, Zack Norman, Patrice Townsend, Irene Forrest en Richard Romanus.

Een levendige, grappige film die pas laat succes boekte. Emil is een verlegen boekhouder van een misdaadsyndicaat en Norman zijn vriend, die gek is op vrouwen. Samen beroven ze de bende van de inkomsten van een dag. Emil en Norman kunnen best verdergaan als komisch duo, de Kibbelende Knapen. Townsend is zinnenprikkelend als de vrouw die ze oppikken. Je krijgt buikpijn van het lachen.

Tracks

Verenigde Staten 1977. Oorlogsfilm van Henry Jaglom. Met o.a. Dennis Hopper, Taryn Power, Dean Stockwell, Topo Swope en Zack Norman.

De films van de onafhankelijke filmmaker Henry Jaglom kosten peanuts naar Hollywoodmaatstaven gerekend. 'Ik maak films voor bedragen die Spielberg alleen al aan lunches uitgeeft,' zei hij in een VPRO Stardust Extra. Jaglom leerde in het 'B-circuit' acteur Dennis Hopper kennen, die hem vroeg als montage-supervisor bij de cultfilm Easy Rider. Hopper speelde op zijn beurt in Jagloms gedateerde, maar nog steeds intrigrerende anti-Vietnamdrama Tracks de rol van 'vet' die zijn gesneuvelde kameraad begeleidt op zijn laatste (trein)reis dwars door de VS.

Drive, He Said

Verenigde Staten 1972. Drama van Jack Nicholson. Met o.a. William Tepper, Karen Black, Michael Margotta, Bruce Dern en Robert Towne.

Regiedebuut van Jack Nicholson over een basketballer en diens kamergenoot die worstelen met dienstplicht, de eisen van de prestatiemaatschappij en de avances van de vrouw van een docent.

A Safe Place

Verenigde Staten 1971. Sciencefiction van Henry Jaglom. Met o.a. Tuesday Weld, Jack Nicholson, Orson Welles, Philip Proctor en Gwen Welles.

Weld is een jonge vrouw in New York die weigert de conventies van de volwassen wereld te aanvaarden. Ze zwetst, gelegen op een matras, gehuld in kleurrijke kleding 'uren' lang over onsamenhangende dingen des levens tegen haar intellectuele vriend Proctor, of is samen met vriendje Nicholson, tot wie zij zich seksueel aangetrokken voelt. Ze dagdroomt en de grote tovenaar Orson Welles zorgt voor het nodige vuurwerk. In de finale zit Weld in een schuimbad met tabletten en de kijker vraagt zich af wat er gebeurt; pleegt ze zelfmoord? - hij zal het nooit weten. Deze loodzware praterige debuutfilm van Jaglom is zonder verhaal. Een fantasietje dat op zijn mildst beschouwd een kleurrijk, gewrongen, artistiek overblijfsel van het hippie-tijdperkis. Chansons op de achtergrond van Charles Trenet en Edith Piaf.

Psych-Out

Verenigde Staten 1968. Drama van Richard Rush. Met o.a. Susan Strasberg, Dean Stockwell, Jack Nicholson, Bruce Dern en Adam Roarke.

Strasberg is een doofstomme tiener die van huis loopt en betrokken raakt in de drugswereld van hippies in de jaren '60. Het gebruikelijke recept.